ƏLİ İldirimoğlu daş yağan gün Redaktor: Nadir Məmmədli
Yüklə 10,49 Kb. Pdf görüntüsü
|
117 Daş y ağan gün – Bu dığa kimdir, tanımadım, – ermənicə soruşdu. – Yurd qonşusuyuq. Təzə gəliblər. – Armenakla Akop bir ağızdan cavab verdilər. – Ermənidir, yoxsa türk? – dağbəyi maraqla soruşdu. – Azərbaycanlıdır. Andranikin kefinə soğan doğrandı. Azərbaycanlı sözünü eşidəndə ovqatı təlx oldu. Qıcqırmış ayran içibmiş kimi ətli sifətini turşudaraq: – Türklərin kökünü yer üzündən kəsmək lazımdır! – dedi. – Siz də utanmazutanmaz onunla yoldaşlıq eləyirsiniz. Oturubdurmağa yönlü bir adam tapmır sınız? Armenakla Akop pul kimi qızardılar. Çünki bilirdilər ki, Nəcəf dağbəyinin onun barəsində nə de diyini başa düşür. Dağbəyinin diqqətini Nəcəfdən yayındırmaq üçün Armenak tez aralığa söz qatdı: – Andranik dayı, tut arağımız qurtarıb, yaxşı zoğal arağı gətirmişik. Özü də ötən payız çəkmişik. Spiçka vuranda aviasonnu benzin kimi alışır, qradusu səksən dərəcədir. Andranik əlini bığlarında gəzdirərək: – İndi vaxtım yoxdur. Rayona gedirəm. İdarəmizdən çağırıblar. Bir balaca iclasımız var, – dedi. – Sabah, ya da o biri gün qayıtmalıyam. Saxlayın, gələcəyəm. An caq bu türkü görəndə kefim korlandı. Ondan uzaq olun. Bacarsanız, girəvəyə salıb başını əzin. – Andranik dayı, çoban adamdır. Türk olsa da, ermənilərlə arası sazdır. Özü də təzə qohum olmu şuq. Erməni qızı alıb. Arvadı kənddədir, gətirməyib. – Armenak vəziyyətdən çıxmaq üçün Nəcəfin erməni qızı ilə evlənmək məsələsini yalandan uydurdu. Andranikin dodağı qaçdı, nifrət ifadə edən sifəti bir balaca təbəssümləndi: 118 Ə li İld ırı m oğ lu – Onu yaxşı eləyib, – dedi. – Görünür, bu türkün başı yaxşı işləyir. Bir də yadınızda qalsın, qızlarımızı itə versək də, xeyrimizədir. Çünki alt daşı ağır olur. Dönüb bizim itimiz olacaq, bizim tərəfimizdə hürəcək. Ortalığa darıxdırıcı sükut çökdü. Armenakla Akop ha çalışırdılar ki, söhbətin istiqamətini dəyişib, bu türk məsələsini dilə gətirməsinlər, ancaq dağbəyinin ağzını yummaq olmurdu. O, ikrahla başını bulayaraq: – Ara, bu türkləri mənim kimi tanıyan yoxdur. Ba şımın tükü qədər türk qırmışam. Yenə ürəyim soyu mur. Əlimə girəvə düşsə, hamısının boynunu daldan kəsərəm. Ancaq bu oğlan erməni qızı alıbsa, ondan keçmək olar. Yeznəmiznən işim yoxdur. Qoyun, bura larda başını girləsin. Andranikin altındakı alapaça madyan eşimeşim eşilirdi. Sanki üstündəki hikkəli, iddialı sahibinin məqsədini, məramını hiss edib onu yerə çırpmaq istəyirdi. Andranik: – Di salamat qalın, – deyib atın başını buraxdı. Armenak dağbəyinin işlətdiyi kinküdurətli söz lər dən xəcalət çəkirmiş kimi başını buladı və üzünü Nəcəfə tutaraq: – Sən bu çalsaqqal əclafın zəvzəməsinə fikir vermə, – dedi. – Müsəlman görəndə elə bil qutuda ilan görür. Hamısına da türk deyir. Türklərə qarşı nifrət onun ca nında, qanındadır. Atası Vazgen, Andranikin, Nijde hin, Hamazasın sağ əli olub. Ömür boyu onların qo şununda vuruşub. Bax, elə həmin Andranikin adını da oğluna qoyub. Bu kaftar özü də Andranikin qoşu nuna qoşulub çoxlu qanlar töküb. Əslikökü də Gorus rayonunun hansısa kəndindəndir. Onu bilirəm ki, müsəlman kəndləri ilə kövşənkövşənədir. Di gəl ki, 119 Daş y ağan gün azərbaycanlıların qanını içməyə hazırdır. Andranikin qoşununda olanda bilirsən nə qədər Azərbaycan kəndini dağıdıb?! Özü də arvad, uşaq, kişi, cavan... qabaqlarına keçəni qırırmışlar. Hamısını da bizə özü danışıb. Əllicə qram araq içən kimi hesabkitabını iti rir, özünü, sözünü bilmir. O vaxt nə qədər əclaflıqlar eləyiblər, hamısını açıbtökür. Danışanda tüklərim bizbiz olur. Dağbəyinin özü çox qansız adamdır. Ye revanda oxuyub. İstanbulda olub, neçə il türklərin çörəyini yeyib. Türk dilini də, Azərbaycan dilini də yaxşı bilir. Amma heç yerdə danışmır. Yaxşı ki, onun çərənləməsinə əhəmiyyət vermədin. Dillənsəydin, ab rımızı aparardı. Rayonda da hamı onu eşidir. Bir sö zünü iki eləmirlər. Dağbəyi qoyublar ki, buralarda kefə baxsın. Səhərdənaxşamacan at belində gəzib müftə maaş alır. Çoxlu müsəlman qırdığına görə ermənilərin əksəriyyəti ona səcdə qılır. Beləsiynən gərək ehtiyatlı dolanasan. Akop Armenakın sözünü təsdiq etdi: – Milçək şirəyə gələn kimi harda olsa, həyasız oğlu həyasız hərlənib, fırlanıb bizi tapacaq. Dilinə içki dəyən kimi ipin ucunu itirib basıbbağlayacaq. And ranikin ordusunda nə oyunlardan çıxıb, hamısını açıbdanışacaq. Onda sən səsini çıxartma. Guya ki, nə dediyini başa düşmürsən. Bu da bizim meymunu muzdur. Araqdan içirdib, qoltuğuna verib, oynadırıq. Qoy nə qədər qırıldadır, qırıldatsın. İstəyirsən, o gələndə bir bəhanə elə, aradan çıx. Bizdən aralaşanda da qazdan ayıq köpəkoğludur, o dəqiqə şübhələnəcək. Deyəcək, yəqin türk olduğu üçün bizdən qaçır. Bunla rı deməkdə məqsədim odur ki, bəri başdan işini biləsən. Onun çərənləməsini vecinə almayasan. 120 Ə li İld ırı m oğ lu Nəcəfin gözləri intiqam hissi ilə alovlandı. Bütün dağlar başına hərləndi. Hirsindən sifəti qaraldı. And ranikin “başımın tükü qədər türk qırmışam” deməsi onun bütün varlığını sarsıtmışdı. Daxilən düşündü ki, bəlkə Köhnə Həsənlini yandırıb, uşaqdan böyüyə adamları qıranların biri elə bu əclaf olub?! Məni ata ana üzünə həsrət qoyan bu cəlladı nahaq buraxdım. Gərək o kəlməni işlədən kimi dəyənəyimi onun ba şında sındıraydım. Nəcəf tək özü olsaydı, girəvəni əldən verməzdi. Bu özündən müştəbeh əclafı parçaparça eləyərdi. Onun qabağını bir şey kəsdi və özözünə: “Yaxşı, Nəcəf, tutaq ki, bu erməni dığalarının gözü qabağında açıqaşkar Andranikin başgözünü əzib o dünyalıq elədin. Özün də bir cana borclusan. Tutub beşon il qəzəmətə salar lar. Bəs Qönçə xala, əmin uşaqları?! Axı, onların da başı ağrıyar. Başa düş ki, burada er mənilər ağalıq eləyir. Gəmidə oturub gəmiçi ilə dalaşmaq olmaz. Ermənilərin qırmızıpapaqlıları səni qəzə mətə soxandan sonra haqqnahaq sübut eləyərlər ki, Nəcəf bu işdə əmisi ar vadı ilə, əmisi uşaqları ilə əlbir olub. Dağbəyinin ölümündə onların da əli var. Əmin uşaqları o tərəfə qalsın, oğlan xeylağıdırlar, Qönçə xalanı gavurun əlinə versən, elobanın töhməttənə sin dən qurtara bilməzsən. Eşidibbilənlərin hamısı deyə cək ki, Nəcəf çiy iş tutub. Qaşını qayırdığı yerdə gözünü də vurub çıxardıb. Bir piyaniska erməninin iki kəlmə səfeh sözüynən neçə adamı güdaza verib. Hamı səni daşqalaq eləyər. Ona görə də ağlını başına topla. Hövsələni cilovla, səbrin olsun. Motal yeyən it suya gələyən olar. Andranik hara hərlənib fırlansa, arağın iyinə buralardan əl çəkən de yil. Girəvəyə salıb, elə bir yerdə haqqhesabını çürüdərsən, nə dil bilər, nə dodaq”. Yüklə 10,49 Kb. Dostları ilə paylaş:
|