184
Ə
li
İld
ırı
m
oğ
lu
alimləri əllaməlik edib, bunu başqa cür yozurlar.
Guya ki, bu ərazilər, hətta azərbaycanlıların yaşadığı
dədəbaba torpaqlarının çoxu belə tarixən onlara
məx susdur. Əlbəttə, bu, cəfəng fikirdir. Məsələn,
erməni tarixçisi Aşot Osipoviç Artunyan Andranik
Ozanyanın tərifini göylərə qaldırıb və kitabında gös
tərir ki, o, humanist, alicənab sərkərdə olub. Eyni za
manda Andranik Ozanyanın 1924cü ildə Amerikada
dərc etdirdiyi “Qafqaz cəbhəsi” gündəliyindən misal
gətirir. Həmin gündəliyə görə Andranik Ozanyan
1915ci ilin aprelində Türkiyənin Dalaman ətrafındakı
bir kəndində 700 insanı amansızcasına qətlə yetirib.
Tarixçi yoldaşlardan biri mənə danışıb ki, o vaxtlar
Andranik Ozanyan müsəlmanlara qarşı misli görün
məmiş cinayətlər törədib. İş o yerə çatıb ki, Altıncı
Qafqaz korpusunun komandiri, generalmayor Dmit
ri Konstantinoviç Avatsiyev Baş Qərargaha raport ya
zıb ki, Andranik Torosoviç Ozanyan müsəlmanlara
qəddarcasına divan tutur, şəhər və kəndləri qırıbta
layır, dinc əhalini qocalıcavanlı qətlə yetirir...
Solomon Betker əsəbiləşən kimi oldu və:
– Ay mənim əzizim, təəssüf ki, sizin erməni mil
lətinin içərisində belələri çoxdu, – dedi. – Çeburda
nidzenin sizə dediyi kimi, əgər Mağalyan adlı dələduz
bir erməni amerikanları aldadıb, təkcə Azərbaycanda
yox, bütün dünyada dahi bəstəkar kimi məşhur olan
Üzeyir Hacıbəyovun “Arşın mal alan” komediyasını
öz adına çıxırsa, erməni alimlərinin – Azərbaycan tor
paqları tarixən bizim olub – deməsinə təəccüblənmək
lazım deyil. Buna sadəcə olaraq, gülmək lazımdır.
Gərək tarixçi tarixi özünə güldürməsin. Onu da düşü
nürəm ki, bu günsabah Silvadan uşaqlarımız olacaq.
Ermənilərin ünvanına xoşagəlməz sözlər deyiləndə
185
Daş y
ağan gün
bundan mənim övladım xəcalət çəkəcək. Bütün bun
lara baxmayaraq, qohum olandan sonra mən də, öv
ladlarım da mütləq ermənilərin təəssübünü çəkmə
liyik, başqa cür ola da bilməz.
Solomon Betker ikrahla başını buladı və onun ba
xışlarında acı bir istehza dolaşdı. Dərin fikrə gedən
qayınatasına yarızarafatla:
– Baax, beləbelə işlər, mənim sevimli Silvamın
atası, hörmətli qayınatam, – dedi. – Gördüm, bu hadi
sələrdən hali deyilsən. Ona görə uzunuzadı danışıb
sizi yorsam da, istəyirəm, məsələnin əsl kökünü bilə
siniz.
Andranik Poqosyan yeznəsinin fikrini təkzib etmə
yə söz tapmadığı üçün dillənmədi. Solomon Betker
sifətini turşudaraq:
– Yəqin ki, o “əclaf” dediyiniz gürcü alim işlədiyi
arxivin sənədlərindən bunları dəqiq bildiyi üçün adı
nı daşıdığınız Andranik Torosoviç Ozanyanın şərəfinə
badə qaldırmağı özünə rəva bilməyib. Ondan zəhləniz
getsə də, görünür, Eduard Çeburdanidze özünəsö
zünə hörmət eləyən, ləyaqətli adamdır. Siz də nahaq
yerə onun sözlərindən əsəbləşmisiniz. O cür prinsipi
al adamlardan mənim də xoşum gəlir. Bir də ki, çalı
şın tanımadığınızbilmədiyiniz adamların yanında
Andranik Ozanyan barədə söhbət salmayın. Axı,
köhnə palan içi tökməyin nə mənası var?!
Solomon Betkerin dodağı qaçdı. O gülümsəyərək:
– Andranik torosoviçlərə, paskeviçlərə, qriboye
dev lərə, lazerevlərə... minnətdar olun ki, Qafqazda,
xüsusən müsəlman torpaqlarında siz ermənilərə ge
niş meydan verilib. Atınızı sağa da çapırsınız, sola da.
Nə qədər ki, onların sələfləri yaşayır, sizə zaval yox
dur. Bundan əlavə Amerikadan, Fransadan belə bü
186
Ə
li
İld
ırı
m
oğ
lu
tün erməni lobbisi də arxanızdadır. Ancaq düşünürəm
ki, tarixi baxımdan tutduğunuz bu yolda sizi heç də
yaxşı aqibət gözləmir. Çalışın, özünüz özünüzə güvə
nin. Güclülərin qoltuğuna qısılıb başqalarına dirsək
göstərməyin axırı yoxdur. Ermənilər tarixən başqala
rının əlində alətə çevrilib, Qafqazın abhavasını korla
maqla öyünürlərsə, buna ancaq istehza etmək olar.
Erməni millətçiləri bir vaxt ayılıb başa düşəcəklər ki,
türklərə, xüsusilə azərbaycanlılara qazdıqları quyuya
özləri düşüb. Bunu mən yox, yaşadığımız və yaşaya
cağımız tarix deyir.
Ortalığa ağır sükut çökdü. Solomon Betker nə
demək istəyirdisə, Silva otağın qapısını açıb içəri da
xil oldu. Silvanın nazqəmzə ilə Solomon Betkerlə ya
naşı oturması söhbətin istiqamətini dəyişdi. Onlar xoş
əhvaliruhiyyə ilə danışıb şənləndilər. Andranik üzə
vurmasa da, Solomon Betkerin bayaq dediklərindən
sonra ovqatı təlx olmuşdu. Bunu hiss edən Solomon
Betker qayınatasının könlünü alıb onda xoş ovqat ya
ratmaq üçün nə qədər məzəli sözlər danışsa da, And
ranik Poqosyanın qaşqabağı açılmırdı. Eduard Çebur
danidzenin, Solomon Betkerin dedikləri barədə düşü
nüb dərin fikrə getmişdi. Onun xəyal dünyasında gö
zünə İrəvan məliklərinin yürütdüyü millətçilik siya
sətinin girovuna çevrilməkdən bezmiş ucubucağı
görünməyən erməni köçü görünürdü. Onlar illərdən
bəri işlətdikləri bəd əməllərin ucbatından tezgec
üzləşəcəkləri faciəni anlayıb, məskunlaşdıqları tor
paqları, yurdyuvalarını atıb müxtəlif xarici ölkələrə
üz tutmuşdular. Eduard Çeburdanidzenin, Solomon
Betkerin sözlərindən sonra gözlərinə qatı duman
çökən Andranik Poqosyan, xaraba qalan erməni şəhər
187
Daş y
ağan gün
və kəndlərini göz önünə gətirib vahimələnir və Ha
yastan dağlarını dumançən almamış sanki özü də o
köçə qoşulub hara isə baş alıb getmək istəyirdi.
* * *
Andranikin Solomon Betkerin dəmdəsgahlı evində
günü xoş keçirdi. Ondan olsaydı, yeznəsinin evində
aylarla qalardı. Ancaq Fərmanla təsadüfən qarşılaşa
biləcəyini nəzərə alıb, bazar günü yola düşmək qəra
rına gəldi. Çünki ovcunun içi kimi bilirdi ki, “Mosk
va” mehmanxanasında vəd etdiyi qonaqlığına görə,
Fərman bazar günü işə çıxmayacaq. Fərmanın gözünə
görünməmək üçün belə bir fürsəti əldən vermək ol
mazdı. Odur ki, Fərman ailəlikcə “Moskva” mehman
xanasının foyesində dayanıb səbirsizliklə onun yolu
nu gözlədiyi məqamda, Andranik “MoskvaYerevan”
qatarına əyləşib yola düşdü. O, arxası üstə uzanıb,
Moskva səfəri barədə təəssüratını xatırladı. “Silva
ağıllı iş görüb. Cibində siçan oynayan gədəgüdələr
dən sə, Betker kimi yaşlısı yaxşıdır. Bir də ki, cavana
gedən yumruq yeyər, qocaya gedən quyruq. Həm də
yəhudilərin hər yerdə sözü keçir. Betker kimi məşhur
bir alim bizə lazımdır. Harda olsa ermənilərin tərəfini
saxlayacaq. Ondan olanlar da əmdiyi südə çəkəcək,
ermənilərin sözünü deyəcək. Qoy bizim hər yerdə,
dünyanın bütün ölkələrində təəssübkeşlərimiz olsun.
Eh Silva! Silva! Mənim ağıllıkamallı qızım! Doğru
dan da atana çəkmisən. Atababaların kimi uzaqgörən
sən. Biz azsaylı xalqıq. Lakin dünyanın əksər dövlət
lərinin başında duranların cilovu əlimizdədir. Gün
doğandan günbatana hər yerdə erməni barmağı var,
bizə zaval yoxdur. İndən belə mənim Silvam barmağı
nı hara tutsa, Betker üzünü ora çevirməlidir”.
Dostları ilə paylaş: |