lər;
• antropogen təsirlərin mənbələri və xarakteri üzərində müşahidə-
•
ətraf təbii mühitin vəziyyəti üzərində müşahidələr;
•
ümumilikdə, ayrıca ekosistemlər və biosfer üzərində
müşahidələr;
•
müşahidə olunan obyektin fon vəziyyəti haqqında məlumatların
alınması (cədvəl 11.2)
Cədvəl 11.2
Müşahidə növləri
Müşahidə obyektləri
Təsir mənbələri
Təbii lokal (vulkanlar, qaz, neft püskünnələri və s.)
və antropogen (tullantılar, atılmalar və s.)
Təsirin xarakteri
Çirkləndiricilərin növləri, şüalanmanın xarakteri,
səsin intensivliyi və s.
Ətraf təbii mühitin
vəziyyəti
Coğrafi, fiziki, geokimyəvi, kimyəvi, biokimyəvi
mühitin vəziyyəti haqqında bioloji məlumatlar
Ekosistemlərin
vəziyyəti
Biotalarm reaksiyası: orqanizmlərin,
populyasiyaların, qrupların ekosistemlərin struktur
və funksiyalarının dəyişilməsi
Biosferin
ümumilikdə
vəziyyəti
Havanın, iqlimin, biosferin produksiya-
destruksiya proseslərinin balansının dəyişilməsi
və s.
İnsanın vəziyyəti
Əhalinin fiziki və psixi sağlamlığının vəziyyəti
haqqında məlumat
Monitorinq üzrə ilk hökümətlərarası toplantı 1974-cü ildə Nayrobi
şəhərində (Keniya) keçirilmişdir. Bu toplantıda Ətraf Mühitin
Monitorinqinin Qlobal Sistemi (ƏMQS) proqramının məqsədləri
müəyyənləşdirilmişdir.
Ekoloji
monitorinqin
əsas
vəzifələri
aşağıdakılardır;
•
antropogen təsir mənbələri üzərində müşahidələr;
•
antropogen təsir amilləri üzərində müşahidələr;
•
antropogen təsir amilləri nəticəsində təbii mühitin və orada gedən
proseslərin vəziyyəti üzərində müşahidələr (fiziki, kimyəvi, bioloji);
•
təbii mühitin fiziki durumunun qiymətləndirilməsi;
•
antropogen amillərin təsiri nəticəsində təbii mühitdə baş verə
biləcək dəyişikliklərin proqnozunun verilməsi və təbii mühitin
proqnozlaşdırılmış vəziyyətinin qiymətləndirilməsi.
Ekoloji monitorinqin funksiyaları təbii obyektlərin və antropogen
xarakterli çirkləndirici mənbələrin vəziyyəti üzərində
566
aparılan müşahidələri əhatə edir. Ətraf mühitin monitorinqi müəssisə,
region və ölkə miqyasında həyata küçirilən ekoloji menecmenti zəruri
infonnasiyalarla təmin edir. Müəssisədə aparılan ətraf mühitin
monitorinqinin aşağıdakı üstünlükləri vardır:
•
təbii sistemlərə edilən neqativ təsirin səviyyəsini qiymətləndinnək
imkanı;
•
neqativ
təsirin səbəblərini
və
onların
mənbələrini
müəyyənləşdirmək imkanı;
•
texnoloji proseslərin korreksiyasma təsir imkanı.
Ekoloji monitorinq tədqiqatlarının təsnifatı. Ekoloji monitorinq
aşağıdakı əsas praktiki istiqamətləri əhatə edir:
•
ətraf mühitin vəziyyəti və ona təsir edən faktorlar üzərində
müşahidələr;
•
ətraf mühitin faktiki vəziyyətinin, onun çirklənməsinin
qiymətləndiri İməsi;
•
mümkün çirklənmələr zamanı ətraf mühitin vəziyyətinin
proqnozlaşdırılması və bu vəziyyətin qiymətləndirilməsi.
Monitorinq sisteminin strukturu 4 əsas blokdan ibarətdir:
“Müşahidələr”, “Mövcud vəziyyətin qiymətləndirilməsi”, “Vəziyyətin
proqnozlaşdırılması”
və
“’’Proqnozlaşdırılan
vəziyyətin
qiymətləndirilməsi” (şəkil 11.5.).
Şakil 11.5. Monitorinqin blok-sxemi (V. Məmmədov, E.Yusifov, 2014
Aşağıdakı təbii sistemlər və onların komponentləri ekoloji
567
monitorinq obyektləri hesab edilir:
•
atmosfer (atmosferin yuxarı və aşağı qatlarının
monitorinqi;
•
atmosfer yağıntıları (atmosfer yağıntılarının monitorinqi);
•
qurunun səth suları, dənizlər və yeraltı sular (hidrosferin
monitorinqi);
•
ki'iosfer (iqlim sisteminin tərkib hissələrinin monitorinqi);
•
bitkilər aləminin monitorinqi;
•
heyvanlar aləminin monitorinqi;
•
əhalinin sağlamlığının monitorinqi.
Biosfer və ekosistemlərin vəziyyətinin dəyişmə dinamikasını təyin
etmək üçün ölçmələr müəyyən zaman intervalmda aparılmalıdır. Bir sıra
vacib göstəricilər isə fasiləsiz ölçmələrin aparılmasını tələb edir. Burada
aviasiya və peyk müşahidələri əsas rol oynayır. Antropogen təsirləri ayırd
etmək üçün ekosistemlərin əvvəlki, yəni fon vəziyyətini bilmək vacibdir.
Buna görə də müşahidələr təsir mənbələrindən uzaq yerlərdə aparılmalıdır.
Ətraf təbii mühitin faktiki vəziyyətinin qiymətləndirilməsi vasitəsilə
aşağıdakı amilləri qiymətləndirmək olar:
•
dəyişikliklərin tendensiyası;
•
əlverişli olmayan şəraitin şiddətlilik dərəcəsi və onun səbəbləri;
•
vəziyyətin nonnallaşdınlması üzrə zəruri qərarların qəbulu;
•
təbiətin ekoloji ehtiyatlarının qiymətləndirilməsi.
Sanitar-gigiyenik monitorinq
zamanı, adətən,
aşağıdakı
göstəricilərdən istifadə olunur:
1) ölçülən göstəricilərin məcmusu
əsasında təbii
obyektlərin sanitar
vəziyyətinin kompleks
qiymətləndirilməsi; 2) çirklənmə indeksləri. Çirklənmə indekslərinin
hesablanmasının ümumi prinsipi aşağıdakı kimidir: əvvəlcə hər bir
çirkləndirici maddə üçün onun
konsentrasiyasının
KZH-dən
(Konsentrasiyanın Zərərsiz Həddi) kənaraçıxma dərəcəsi təyin olunur.
Sonra alınmış nəticələr bir neçə maddənin təsirini nəzərə alan yekun
göstəricilər üzrə birləşdirilir. Ətraf mühitlə bağlı məlumşıtların
ümumiləşdirilməsi, kəmiyyət və keyfiyyət baxımından monitorinq
aşağıdakı sistemlərə ayrılır:
1.
Qlobal monitorinq sistemi. Bu sistem Yerin bütün ekoloji
komponentlərini nəzərə almaqla biosferdəki dünyəvi proseslər və
hadisələrin izlənməsindən, mümkün ekstremal hadisələr haqqında
qabaqcadan xəbərdarlıq edilməsindən ibarətdir. Qlobal monitorinq
biosferdə gedən proseslərdəki dəyişikliklər üzərində müşahidələr
sistemidir.
2.
Baza (fon) monitorinq sistemi. Ümumi biosfer hadisələrini,
antropogen təsirləri nəzərə almayan, əsasən, təbii proseslərin
568