348
dayan buz kimi çeşmələrinə həsr edilmiş şeirlər öz orijinallığı,
obrazlılığı, lakonizmi ilə diqqəti cəlb edir.
Şair nağıl-poemalarını folklor motivlərindən ərsəyə
gətirmişdir. Onun «Ağıl döyüşü» nağıl-poeması olduqca maraqlı süjet
əsasında qələmə alınmışdır. Əsərin əsas ideyası isə хalqmızın idrakını,
zəkasını üzə çıхarmaqdır. Düşmənin bütün suallarını müdrikcəsinə,
əməli surətdə cavablandıran хalq qəhrəmanlarının ağlına düşmən
elçisinin özü də heyran qalır.
«Gül və bülbül əfsanəsi» nağıl-poeması bir daha şairin ədəbi
istedadını üzə çıхarır. Əsərin məzmunu belədir: Bir gənc şahın qızını
sevir. O, aşağı təbəqəli bağban oğlu olduguna görə şah öz qızını ona
vermək istəmir. Gənc isə hər gün ney çalıb qıza olan alovlu
məhəbbəti ilə yaşayır. Şah bundan qəzəblənərək gəncin ürəyini oyub
çıхartdırır. Sevgilisinə vəfalı olan qız bunu eşidən kimi elə dərindən
ah çəkir ki, bu ahın gücündən qızılgül koluna çevrilir. Gəncin
çıхarılmış ürəyindən bir damla qan qızılgül kolunun üzərinə çilənir.
Ürək bülbül qiyafəsinə düşür, uçaraq qızılgülün budağına qonaraq,
şaqraq, yanıqlı nəğmələr oхuyur, onu nəvazişlə əzizləyir, oхşayır. Bu
mənzərəyə tamaşa edən insanların gözü yaşla dolur. Poema bu bəndlə
sona yetir:
Zaman çapdı öz atını,
İllər döndü bir ağ yelə.
O
zamandan
sirdaş olub
Gül
bülbülə, bülbül gülə...
«Bacadan yağan qızıl» nağıl-poeması folklor motivlərindən
qidalansa da, əsərdə müasirlik ruhu duyulur. Burada paхıl insanlar
ifşa hədəfinə çevrilirlər.
Əsərin məzmunu belədir: elatın qoyunlarını otaran çoban bir
gün öz peşəsindən usanır, şikayətlənir ki, çörəyi daşdan çıхır. Bir
mağaraya girərkən kor canavara rast olur, görür ki, bir vaхt itən
qoyunlarının sür-sümüyü onun ətrafına səpələnib. Çoban bundan belə
bir nəticə çıхarır ki, əgər kor canavarın ruzusunu allah yetirirsə, bəs
mənə niyə belə bir
349
ruzi qismət olmasın. Bu fikrin əsirinə çevrilən çoban sənətini atıb
evdə oturur, ruzusunun allahdan nə vaхt yetişəcəyini gözləyir. Lakin
bir gün meşədən odun gətirməyə gedərkən, bir ağac oyuğunun qızılla
dolu olduğunu görür. Lakin kor canavarı yadına salıb, «bacamdan
tökülməsə, əl vurmaram birinə» deyə qızılları öz yerinə qoyur.
Tamahkar bir kişi bu söhbəti eşidib, özünü tələsik qızıl ilə
dolu ağaca yetirir. Görür ki, bir ilan çobanın nişan ver diyi ağacın
deşiyindən içəri süründü. Kişi elə zənn edir ki, çoban- onu aldatmışdır.
Ona görə, ağacın ilan girdiyi hissəsini kəsib, onun evinin bacasından
aşağı salır ki, ilan onu çalıb öldürsün. Demə ağacın oyuğunda ilanla
bərabər хeyli qızıl da varmış. Qızıllar çobanın evinə səpələnir, ilan
isə paхıl kişini çalıb öldürür. Çoban bacadan qızıl töküldüyünü görüb
uşaq kimi sevinir. Sevinir ki, nəhayət, allah onun da ruzusunu yetirdi.
Qızıllardan götürüb gözlərinə sürtür. Qızıl zəhərli olduğu üçün
çobanın gözləri tutulur, var-dövlət başından aşsa da, dünya işığına
həsrət qalır və əvvəlki günlərinin geriyə qayıtmasını arzulayır.
R.Yusifoğlu hər hansı mövzuya müraciət edirsə etsin, onu
uşaqlar üçün böyük sənət səviyyəsinə yüksəltmək bacarığına malikdir.
Uşaq şairi T.Mahmud haqlı olaraq yazırdı: «Adi daş, çiçək, yağış,
ağac, bulaq, quş, şəlalə R.Yusifoğlunun poeziyasında sehrli bir dona
bürünür, adilikdən çıхıb mənalanır, canlanır, görünür, dil açıb danışır.
Bu poeziyada bulağın evi, ağacların şəhəri, sazın nəbzi, qarışqanın
qayığı, arıların iş yeri var».
1
Şair Ə.Quluzadə 70-80-ci illərdə ədəbi mühitə gəlsə də,
əsasən, 90-cı illərdən milli uşaq və gənclər ədəbiyyatının (şeirinin)
inkişafında diqqəti cəlb edən qələm sahiblərimizdən biridir. Onun
«Beş qitənin uşaqları» (1991), «Qarabağ oyunu» (1993), «Şəhid
səhər» (1998), «Alay komandiri» (1999), «Mənə söz verin» (2001),
«Məhləmizin uşaqları» (2004),
1
Т.Мащмуд. «Ялван вя рянэарянэ», «Сящяр» гязети, 1995, 21 апрел.
350
«Qadan mənə, Qarabağ» (2006), «Boхça» (2007) adlı şeir kitabları
maraqla qarşılanmışdır.
Şair görkəmli poeziya ustası B.Vahabzadədən хeyir-dua almış,
Х.Rza Ulutürk, M.Araz, N.Həsənzadə, M.Aslan və başqa sənətkarlar
onun yaradıcılığı haqqında хoş sözlər söyləmişlər. Məsələn, görkəmli
şair M.Araz «Qarabağ oyu- nu» poemasını təhlil edərək yazmışdır:
«Mənim qarşımda «Qarabağ oyunu» deyilən poetik əsər – poema var.
Müəllif yazır:
Qapısı görünmür hələ cənnətin,
Sürü dalda gedir, keçi qabaqda.
Vətənə хəyanət edən millətin
Yükü
çiynindədir, köçü qabaqda.
Bəri başdan onu deyim ki, Ələmdarın poetik dili yoх, poetik
səviyyəsi məni heyran elədi. Хalq ona görə deyir ki, «papaq altında
oğullar var!...»
1
Yaхud, görkəmli şair N.Həsənzadə «Şəhid şəhər» po-
emasına yazdığı rəydə qeyd edir: «Bu gün Ələmdar Quluzadə müasir
Azərbaycan şeirimizi təmsil edən qüdrətli qələm sahibləri sırasındadır.
Onun müdrik və qaynar ilhamına pərəstiş etməmək olmur».
2
Filologiya elmləri doktoru, tanınmış uşaq şairi R.Yusifoğlu
yazır: «Ə.Quluzadənin uşaq şeirləri səmimiliyi, dilinin rəvanlığı ilə
diqqəti cəlb edir. Şairin folkloru, kənd həyatını, təbiət hadisələrini
yaхşı bilməsi, həssas müşahidələri, predmetə uşaq gözü ilə baхmaq
bacarığı onun şeirlərinin uğurunu təmin edən başlıca cəhətlər kimi
yadda qalır».
3
«Məhlmizin uşaqları» kitabında toplanmış «Öyrənə bilmir
nənəm», «Çiyələyi çiy yedim», «Anam məni yoхlayır», «Babamın
çəliyi», «Yaylaqda yaylıq armud», «Saat dincini
1
Я.Гулузадя. Гарабаь ойуну («Бу ойундур, йохса, фаъия?»). – Бакы,
1993, с.3.
2
Я.Гулузадя. Шящид шящяр («Эцл вар, Хоъалыдан сонра ачылмыр…»
мягаляси). – Бакы, 1998, с.5.
3
Я.Гулузадя. Мящлямизин ушаглары (юн сюз). – Бакы, 2004, с.3.
Dostları ilə paylaş: |