______________Milli Kitabxana_______________
21
Deyir: "Bu kafirlər üzə gələli
Bizdən uzaqlaşdı Allahın əli".
Bu qara fürsəti fövtə verməyən,
Ömrrındə doğruluq, düzlük görməyən
Axund Şirəlinin uzanmış dili...
Cibindən çıxarır islaq məndili
1
,
"Ağlayır" məscidin minarəsində;
Onun qulaqları "oxşar" səsində
İnsanlar yaralı bir ahəng duyur,
Könül duyduğuna bilmədən uyur...
Budur, bir varlının ehsan yerində
Axund pişik kimi atılıb yenə
Ayələr gətirir "böyük" Qurandan,
Söyləyir: - İyrənin ölümdən, qandan.
Tanrı unudulur, din gedir əldən –
Dedikcə ağlaşma səsləri hərdən
Onun səsindəki qüvvəti alır.
Çəkir nərəsini o agır-ağır...
QAPALI İCLAS
Aparır iclası yoldaş Bəxtiyar –
Mənim dastanımın baş qəhrəmanı.
Onun gözlərində bir iztirab var,
İştə, düşündürür hər bir insanı
Mənim dastanımın baş qəhrəmanı.
Birinci səs
- Mirpaşa doğrudan bir yaramazdır,
Elə bir alçağa ölüm də azdır!
Nə qədər kömsomol olsaq da, yenə
Gərək sataşmayaq Allah evinə! –
Dedikcə alışıb yanır gözləri,
Qabardıb döşünü verir irəli.
1
Dəsmalı
______________Milli Kitabxana_______________
22
İkinci səs
- Eh...
canım, buraxın! Bizə nə var, eh!
Hər kəs tutduğuna özü cavabdeh...
Doğrusu, bunlara qarışmıram mən.
Bir zaman gələr ki, o, qıl körpüdən
Günahkar keçərkən yıxılıb qalar,
Məhşər ayağında bir toxmaq alar...
Üçüncü səs
- Yoldaşlar, məscidə köpak bağlamaq
Bəlkə zarafatdır, oyundur, ancaq.
Dördüncü səs
- Məncə, zarafatdan ayrıdır bu iş...
Mirpaşa doğrudan bir səhv eyləmiş,
Bu qədər üstünə düşmək də olmaz.
Bunun da qeydinə qalalım bir az.
Azacıq danlayıb, tapşırsaq əgər,
Gördüyü işlərdən artıq əl çəkər.
Mirpaşa
-
Çox haqq eyləmişəm!.. Hə!.. Sözünüz nə?
Yoxdur etiqadım molla deyənə,
Oğru ki deyiləm. Tutduğum bu iş
Lap bn əllərimin içindən gəlmiş!
- Afərin başına!
-
Mən ölüm əl çək!
-
Əlindən gələni iki qaba çək!
Ay canım, biz hara, minarə hara?
Yenəmi inanaq bu alçaqlara?..
Hələ bir dayanın, dələduzam mən
Mollanı yıxmasam o minarədən! -
Deyib, xoruzlanır yenə Mirpaşa,
İclas az qalır ki, coşub çaxnaşa.
-
Bir buna bax, buna!
______________Milli Kitabxana_______________
23
Bir az sakit ol!
- Allahsız!
- Afərin!
- Qoçaq komsomol!
B ə x t i y a r
-
Əsrlər boyunca o əzan səsi,
İnsanın insanla mübarizəsi
Sizə əfsanələr kimi gəlməsin,
Göydən tökülməmiş nə Tanrı, nə din.
Bəşər bu yolları keçəydi gərək,
Böyük addımlarla gəlir gələcək...
O məscid, o əzan, ordakı insan,
Onların ən gizli sirrinə dalsan,
Hər biri vaxtında yeni bir xəbər,
Hər biri vaxtında canlı bir əsər...
Bəşər vicdanını bağlamış ona,
İnanmışdır onun haqq olduğuna.
İştə, o zamandan, o gündan bəri
Gəlib dolandıqca ömrün illəri.
Hər könül olmuşdur ibadətxana,
İşləmiş ürəyə, qarışmış qana.
Yalan deyirlər ki: "uçmuşdur İsa",
Bu fikri uydurur, məncə, kəlisa.
Yalan deyirlər ki, "Məhəmməd göydən
Yerə nazil olmuş" - düşündükcə mən
Bunlara gülməyim gəlir, doğrusu,
Tarixdə bir qara şayiədir bu!
Onlar da adi bir insan imişlər,
Onlar da vaxtında fikir deınışlər.
Onların da canı sümükdür, ətdir,
Bütün şayiələr bir siyasətdir.
Onlar da yaşamış, ölmüş sonradan,
Belədir hər canlı, belədir insan...
Bunların hamısı bütün hiylədir,
Sadə həyat üçün bir vəsilədir.
______________Milli Kitabxana_______________
24
Bəşər bu yolları keçəydi gərək,
Böyük addımlarla gəlir gələcək...
Fəqət dəyişdikcə həyatın səsi,
İnsanın insanla mübarizəsi
Bunların hamısı kölgədə qalır...
Onun sözlərinə iclas əl çalır.
Salonu doldurur alqış və hörmət.
Fəqət bir çoxunun baxışları sərt,
Süzür Bəxtiyarı. Bəxtiyar yenə
Cumur xəyalının dərinliyinə: -
Məncə, bu üsyanda bəşər haqlıdır,
Bu haqda yeni bir dünya saqlıdır!..
Lakin mübarizə, inqilab, üsyan
A yoldaş Mirpaşa, deyildir asan!
Yaxından anlasan həyatı əgər,
Daşlar atılanda meyvə kal düşər.
İnsanın qəlbində əsrlər boyu
Özünə yer tutub, yurd salan duyğu
Əmrlə insanın çıxmaz canından
Bir də, komsomolçu deyil xuliqan
Ki, onun ağlına nə gəlsə tutsun.
Ar olsun, doğrudan, sana ar olsun!
Mırpaşa çatmışdı iki qaşını,
Sallamışdı yerə yekə başını...
Deyesən, qaçmışdı rəngindəki qan,
Peşiman kimiydi tutduqlarından...
İMƏCLİK
Yerliyi üç metrə dərin qazılmış
Bir daxma, görməmiş nə bahar, nə qış...
Nəmli divarlan məzar kimi dar,
Duyan ürəkləri sıxıb ağladar.
Kərəm, pərdisi hörümçək toru,
Deyirlər kasıbın bilınməz goru.
Hisli buxarısı kömürdən qara,
Qaranlıq qapısı küsüb dağlara...
Dostları ilə paylaş: |