Gizli sırlar Öğretisi
Yüklə 4,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- HİPERBOREA VE APOLLON
- NARSİS EFSANESİ’NİN PERDE ARKASI
- VIII. BÖLÜM DOĞU GİZEMLERİ
Musa, tayin ettiğimiz vakitte gelip Rabbi onunla konuşunca, Musa: “Rabbim, bana kendini göster, sana bakayım” dedi. Allah: “Sen beni göremeyeceksin ama dağa bak, eğer o yerinde kalırsa sen de Beni göreceksin” buyurdu. Rabbi dağa tecelli edince onu yerle bir etti. ve Musa da baygın düştü. Ayılınca: “Yarabbi, münezzehsin, sana tevbe ettim, ben inananların ilkiyim” dedi. (A’raf 7/143) Bu benzerliklerle ilgili olarak uzun uzun yorumlar yapmaktansa, genel olarak bu benzerliklerle ilgili ünlü Ezoterizm araştırmacısı Raul Emmanuel’in, “Les Floralies de L’esprit” adlı eserindeki sözlerinden bir kısmını sizlere aktarmak istiyorum: “Mitolojilerin tabiatında zihinsel yoldan anlaşılmaya izin vermeyen bir karakter vardır. Mitolojilerin hepsi kutsal bilmecelerdir ve hepsi de şu iyi bilinmesi gereken “Ortak Gövde”den, “İlk Büyük Gelenek”ten kaynaklanmaktadırlar. Her din, diğer dinlerle paralel olarak ele alınırsa daha iyi anlaşılır. Eğer her şey Tanrı’ya aitse, herkes için tek bir Tanrı vardır. Tüm gelenekler, mitolojiler ve dinler birbirlerini tamamlarlar, güçlendirirler ve aydınlatırlar.” Yeri gelmişken Raul Emmanuel’in “Les Floralies de L’esprit” adlı eserinin, son bitiş cümlesini aktararak konumuza devam etmek istiyorum: “Şu cümleyi söylemiş olan din adamı ile tamamen hemfikiriz: ‘Tek bir kitabı olan insana ne yazık’; çünkü tüm dinler tek bir Tanrı’nın façetasıdırlar. (*) Çok geç olmadan bu gerçeği bir an evvel hatırlamaya çalışalım.” Biz de, Raul Emmanuel’in bu sözlerine sonuna kadar katılıyoruz… HİPERBOREA VE APOLLON Dünya tarihinin çok eski dönemlerinde, Mu ve Atlantis’ten de önce varolan son derece ileri seviyeli uygarlıkların bulunduğundan söz etmiş ve onların Galaktik Uygarlıklar’ın üyeleri olduklarını söylemiştik. Yunan Mitolojisi’nde bununla ilgili de anlatılan efsaneler vardır: Kış gelince gökyüzü kara bulutlarla örtülür. Mavi sema görünmez olur. Güneş fersiz ışıklarını bize çok uzaklardan göndermeye başlar. Çükü gezgin bir Tanrı olan Apollon her sene sonbaharda, kendi arzusu ile çok uzak ve nerede bulunduğu belli olmayan Hiperboreos ülkesine gider. Bu ülke karların ve buzulların bulunduğu diyarların çok ötesinde bulunan bir yerdi. Burada ilkbahar sonsuzdu. Buranın insanları gece nedir bilmezlerdi. Tarif edilen yer Kuzey Kutbu’dur. Gerçekten de Ezoterik kayıtlarda bu bölgede Hiperborea adı verilen son derece ileri seviyeli bir uygarlığın bir zamanlar bulunduğundan sözedilir. Efsanede geçen küçük bir ayrıntı da son derece ilgi çekicidir. Bu bölgenin insanlarının gece nedir bilmemesi, iki anlama gelir: Birincisi coğrafik özelliğinden dolayı, gündüz ve gecelerin uzun sürmesi ve aylar süren gündüz ve gecelerin yaşanması. İkinci olarak da: Gecenin yaşanmaması, bilgisizliğin değil bilginin hakim olduğu bir yaşam biçiminin süregeldiğini anlatır. (*) Façeta: Elmasın yüzeylarenden her biri. NARSİS EFSANESİ’NİN PERDE ARKASI Son derece geniş bir yelpazeye sahip olan Yunan Mitolojisi’nde geçen bütün efsaneleri burada ele almamızın imkansızlığını hatırlattıktan sonra; son bir efsaneyle bu bölümü bitirmek istiyorum… Kahin Tiresias, Narsis’in ana babasına, onun kendi kendisini görmediği sürece uzun yıllar yaşayacağını bildirmişti. Efsane bize onun harikulade bir yakışıklılıkta olduğunu söyler. Korularda dolaştığı bir gün, su birikintisine dökülen bir kaynağın yanı başına geldi. Su birikintisine doğru eğildi ve suda kendi yüzünü gördü. Yansıyan bu çehreye hemen oracıkta aşık oldu. Kendisini bu seyirden bir türlü ayıramadı. Giderek hissisleşti ve bulunduğu yerde kök salarak kendi ismini taşıyan çiçeğe (nergis) dönüştü. Daha sonraları kendini aşırı derecede beğenen egoist kişilere Narsis ismi takılmış ve Klasik Psikoloji’de buna “Narsizm” denmiştir. Bunun böyle olması efsanenin anlaşılamamış olmasından kaynaklanmıştır. Nitekim daha sonraları ortaya çıkan birçok araştırmacı, Psikoloji’de Narsizm anlayışının yanlış temellere oturtulduğu görüşünde birleşmişlerdir. Çünkü Yunan Mitolojisi’nde geçen “Narsis Efsanesi”nin altında yatan gerçekler bambaşkaydı… Bu kısa sürede ortaya çıktı. Narsis’in kendisine aşık olması, kendisini beğendiği anlamına gelmemektedir. Burada fizik değil fizik ötesi bir durum söz konusuydu… Efsanede Narsis kendisini bir su birikintisinde görmüştü. Su, durugörü yeteneğini harekete geçirmek için kullanılan yöntemlerden biridir. Ve çok eski çağlardan beri, bu yöntem kullanılır. Konsantrasyon araçlarından biri olan suya bakarak kehanette bulunmak, hemen hemen bütün toplumların geleneksel bilgilerinde mevcuttur. Günümüzde hala görücü medyomların bir kısmı durugörü yeteneklerini harekete geçirebilmek için bir bardak suya bakarlar. Narsis’in üzerine eğildiği su birikintisi durugörü yeteneğini harekete geçirmiş ve suda gördüğü kendi yüzü değil, kalpteki tanrı Diyonizos’un çehresiydi ve bu onu aşktan çılgına çevirmişti. Görmüş olduğu Diyonizos ise kendi ilahi benliğinden başkası değildi. Böylelikle en büyük sırrın kendi içinde saklı olduğunu farketmişti… VIII. BÖLÜM DOĞU GİZEMLERİ Mistik dünyanın kapıları işte burada aralanmaktadır. Hint ve Tibet gizemleri yüz yıllardır insanoğlunun kafasını karıştırmış ama bu karışılık, Doğu ile ilgili birbirini izleyen araştırmaların yapılmasına sebebiyet vermiştir. Bu araştırmalara öncülük eden ve ışık tutan en önemli kılavuz ise yine Ezoterik bilgiler olmuştur. Ezoterizm sayesinde Doğu’nun gizemleri günümüz insanının anlayışına sunulabilmiştir. Diğer Ezoterik çalışmalarda olduğu gibi, bu alandaki ezoterik çalışmalar da maalesef yurdumuzda yeteri kadar dile getirilememiştir. Dolayısıyla Doğu bizim için sadece mistik dünyanın bir kapısı olarak kalmıştır. Ama o aralanan kapıdan içeriye bakabilmek yurdumuzda pek mümkün olamamıştır. Yüklə 4,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|