çoxluğu və əksər demokratların da səbatsızlıq göstərərək antidemokratik cəbhəyə keçməsi
həlledici rol oynadı.
ERMƏNĠLər KƏLBƏCƏRDƏN 15-20 ĠYUNDA ÇIXASI OLDU
Ali Sovet binası qarĢısındakı meydançada mitinq keçirən AMĠP-çiləri 9 iyunda AXC-çilər əvəzlədi.
Bu mitinqdə bəyan edildi ki, biz kommunist dövlətinin qurulmasına imkan verməyəcəyik.
Həmin gün prezidentin mətbuat xidməti belə bəyanat yaydı: «ATƏM-in üzvü olan 9 ölkənin...
nümayəndələrinin iyunun 3-4-də Romada keçirdikləri müĢavirədə BMT Tġ-nın 822/93 nömrəli
qətnaməsinin yerinə yetirilməsi və ATƏM çərçivəsində danıĢıqlar prosesinin davam etdirilməsinə
yönəldilən yeni “təcili tədbirlər qrafiki” təklif olunmuĢdur. [...] ...Erməni qoĢunlarının Kəlbəcər
rayonundan çıxarılması 15-20 iyun ərzində həyata keçirilməli, iyunun 18-dən etibarən 60 gün
ərzində hərbi əməliyyatların dayandırılması prosesi baĢlanmalıdır».
ATƏM-in Minsk konfransının sədri Mario Raffaelli Minsk qrupunun üzvü olan ölkələrin xahiĢiylə
“təcili tədbirlər qrafiki”ni Ermənistan və Azərbaycan rəhbərlərinə ləngitmədən göndərdi.
4 iyunun ilk nəticəsi özünü göstərdi - ABġ, Türkiyə və Rusiya üçlüyünün təklifiylə Kəlbəcərin
boĢaldılması 27 mayda baĢlayıb 3 iyunda qurtarmalı olduğu halda, indi “üçlər” “doqquz”lara
çevrildi və ermənilər məsələnin həllini daha 17 gün ləngitmək imkanı qazandılar! Hakimiyyətin
indiki səbatsız durumunda bu tələbi ümumiyyətlə yerinə yetirməmək onlarçün asanlaĢdı. Elə belə
də oldu - Elçibəy ermənilərin qoĢunları çıxarmasını tələb edəndə cavab eĢitdi ki, Azərbaycanda
hakimiyyətin kimdə olduğu bilinmir; danıĢıqlar sizləmi, yoxsa S.Hüseynovlamı aparılmalıdır?..
ARAZ QURBANOVUN "GƏNCƏ QAMBĠTĠ"
Gəncə hadisələrinə ölkəiçi və ölkədıĢı mətbuat da diqqətlə yanaĢır, bəziləri operativ məlumat,
bəzilərisə təhlil verməyə çalıĢırdı. Oxucuya təqdim edilmiĢ çoxsaylı yazılar içərisində bir neçəsi
xüsusilə seçilir.
Azər Mürsəliyevin “Komsomolskaya pravda”da çıxan (“Azərbaycan” qəzetinin 10 iyun sayında
tərcüməsi verilib) “Azərbaycan: hakimiyyətin dəyiĢməsi, yoxsa vətəndaĢ müharibəsinin
baĢlanğıcı. R.Qazıyev P.Qraçovla bağlı qapılar arxasında görüĢmüĢdür” yazısı bir çox baxımdan
maraq doğurur. Gəncədəki qarĢıdurmada 68 nəfərin həlak olduğunu, 200 nəfərin yaralandığını
göstərən müəllif 7 iyunda günortayadək Surət Hüseynov tərəfdarlarının Azərbaycanın
Ģimal-Ģərqinə nəzarət etdiyini bildirir.
Qiyamçıların tələblərinə toxunan müxbir bunları açıqlayır: onlar prezident çıxılmaqla
respublikanın bütün rəhbərlərinin istefasını tələb edirlər; Bakıda Ģəxsi mənzillərdən birində Ali
Sovetin deputatları gizlincə toplaĢaraq yaxın günlərçün fəaliyyət planı hazırlamıĢlar;
S.Hüseynovun tələblərindən biri də Ali Sovetin fövqəladə sessiyasını çağırmaqdır.
Bunlaran sonra Azər Mürsəliyev “Xəbər-Servis” agentliyinin məlumatına söykənərək yazır:
“Surət
Hüseynovun tərəfdarlarından biri - keçmiĢ müdafiə naziri Rəhim Qazıyev Gəncə hadisələrinin lap
baĢlanğıcında Moskvada olmuĢdur. Orada Rusiya generaliteti ilə görüĢmüĢ, Pavel Qraçovla bağlı
qapılar arxasında danıĢıqlar aparmıĢdır”.
Xatırladım ki, bu görüĢlər də R.Qazıyevin A.Mütəllibovla görüĢdüyü günlərdə olub. Doğrudur,
R.Qazıyevlə P.Qraçovun Moskva söhbəti haqqında əlimizdə dəqiq məlumat yoxdur, ancaq keçmiĢ
müdafiə nazirinin Bakıya qayıdandan sonrakı hərəkətlərinə əsasən deyə bilərik ki, P.Qraçov: 1)
ya gələcək prezident Ayaz Mütəllibova (bəlkə də Surət Hüseynova) yardım göstərməyi ona
tapĢırıb, 2) ya da onun özünün prezident olacağına söz verib; iĢ burasındadır ki, R.Qazıyevin də
könlündən prezidentlik keçirdi (özü də, hələ 1992-nin yazından) və bu, boĢ yerə ola bilməzdi.
P.Qraçovun S.Hüseynova onun Azərbaycanın prezidenti olacağını bildirməsi bu gün sirr deyil.
Məsələn, 4 iyun “qəhrəman”larından biri Kəramət Kərimovun məhkəməsində Ģahidlik edən
Əlizadə Hüseynovla (o, Surətin yaxın qohumudur) hakim arasında belə söhbət gedib:
“HAKĠM: ...Siz S.Hüseynovun gələcəkdə prezident olması Ģərəfinə də sağlıq demisiniz.
ġAHĠD: Nə olsun? Çox yerdə Surət Hüseynovun Ģərəfinə sağlıq deyilirdi. Gələcəyin prezidenti
kimi onun adına sağlıq demiĢik. Bu sağlığı Qraçov da demiĢdi.
HAKĠM: Elə ona görə Qraçovu çıxartdılar də...”
(“525-ci qəzet”, 23.03.1999).
Əslində A.Mütəllibov, S.Hüseynov və R.Qazıyev içərisindən məhz hansının Elçibəyin yerinə
prezident olmasının Rusiyanın hərbi dairələriyçün elə ciddi əhəmiyyəti yoxdu - onlardan hansı
hakimiyyət kürsüsündə əyləĢsə Rusiyanın dilsiz-ağızsız qulu olacaq, onun bütün göstəriĢlərini
danıĢıqsız yerinə yetirəcək, Azərbaycandakı demokratik qüvvələri ən azı yarım əsrliyə dağıdacaq,
rus qoĢunlarını yenidən geri qaytaracaqdı. H.Əliyevin prezidentliyinisə Rusiyanın kəĢfiyyat
dairələri: Primakov - Barannikov cütlüyü istəyirdi və təbii ki, onlar da “öz prezidentləri”ndən eyni
Ģeyləri umacaqdılar, ancaq baĢının üstündəki əldən xoĢlanmayan H.Əliyevin onların göstəriĢlərinə
tam əməl edib-etməməsi Ģübhəliydi.
Fazil Qəzənfəroğlu yazır:
“O dönəmdə əldə edilən bilgilərə görə, Heydər Əliyev və A.Mütəllibov
müĢtərək düĢmənlərinə, yəni Əbülfəz Elçibəyə qarĢı güc və fəaliyyət birliyi yapmağa razı
edilmiĢdilər. ÇevriliĢin əsl hazırlayıcısı olan Rusiya hər biri ayrı bir əlaqəylə özünə bağlı bulunan
ünsürləri bir araya gətirərək geniĢ bir Ģər cəbhəsinin yaradılmasına müvəffəq ola bilmiĢdi. Yalnız
bundan sonra ciddi çalıĢmalara baĢlanılmıĢ, düĢüncədən fəaliyyətə keçmə fürsəti əldə edilmiĢdi.
ĠĢbirliyi üzərində son retuĢları aparmaq özü də əski bir bakılı olan və Sovetlər Birliyi dönəmində
Siyasi Büro üzvlüyünə namizəd göstərilmiĢ bir Ģəxsə - Nikolay Baybakova qalmıĢdı. ...Bu Ģəxs
Moskvadan Naxçıvana gələrək Heydər Əliyevlə görüĢmüĢdü”
(F.Qəzənfəroğlu, göstərilən kitabı,
s.215-216).
Araz Qurbanovun “Azərbaycan” qəzetindəki (11 iyun) “Gəncə qambiti” adlı məqaləsi də, fikrimcə,
Gəncə hadisələrinin mahiyyətini “isti-isti” açan ilk yazılardandır.
Faciənin mütləq baĢ verməli olduğuna inanan müəllif qırğının Gəncədə yox, Bakıda, ġəkidə,
Lənkəranda da baĢ verə biləcəyinin mümkünlüyünü deyir. O yazır:
“Gəncə hadisəsi Bakını
qırğından qurtardı! ToqquĢma Azərbaycanın paytaxtında gözlənilirdi. Çox güman ki, müəmmalı