www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov
Məhəmməd Əmin Rəsulzadənin dünyagörüşü
106
106
onu aradan çıxarmaqla ağlın qüvvəsini aradan çıxarmağın fərqi
yoxdur. Buradan belə nəticə çıxır ki, mətbuatın azadlığına əl
qaldırmaq insan azadlığına təcavüz etməkdir. Adamların ağlı və
fikri azad olsa onların fərdi inkişafı da sürətlənər. Azadlığın
qarşısını almaq insanın ağlı və təfəkkürünü əlindən alıb onu bir
maşına, ya cansız alətə çevirmək deməkdir» (50, 79).
Mütəfəkkir mətbuatın senzura halında inkişafını qeyri-
mümkün sayır: «Senzura şübhələr yaranmasının, mühüm
məsələlərin gizlədilməsinin, siyasi zülmün icra olunmasının
əsas amilidir. Mümkün olan bütün əyriliklər, oğruluqlar,
fırıldaqlar, zülmlər həmin pərdənin arxasında öz işini görür.
Mətbuatın əsarəti zəhmətkeşlərin və zülm altında əzilənlərin
səslərinin boğulması, onların dərdlərinin xalqa çatmasına
mane olmaqdır, bu da əksəriyyətin istədiklərinin qarşısını
almaqdır. Siyasi baxışdan əlavə, bir əxlaqi heysiyyət də
vardır. Mətbuatın əsarəti əxlaq pozğunluğu törədir, əxlaq
gözəlliyi və yaxşı xüsusiyyətləri aradan çıxarır, yalan
danışmağı, oğruluğu, əyrilik və casusluğu yayır, ədəbi və
qələm pozğunluğu meydana çıxarır» (50, 80).
Maarif, elm, mədəniyyət, mətbuat və s. Rəsulzadənin ictimai-
siyasi görüşlərində həmişə əsas prinsiplərdən olmuşdu.
Mütəfəkkir bir qayda olaraq maariflənməyi, savadlanmağı,
məktəblərdə elm və təhsil öyrənməyi, azad mətbuatın olmasını
və s. xalqın ən başlıca məsələlərindən hesab etmişdir. Özü
şəxsən bu proseslərdə publisist, maarifçi, ziyalı, jurnailst,
pedaqoq kimi birbaşa iştirak etmiş, biliyini, savadını
millətindən, xalqından əsirgəməmişdir.
Qeyd edək ki, Rəsulzadənin maarif, elm, mədəniyyət, mətbuat
və s. məsələlərə baxışı sosial-demokrat, islamçılıq əqidəsindən
türkçülük, müasirlik və dünyəvilik səviyyələrinə qədər
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov
Məhəmməd Əmin Rəsulzadənin dünyagörüşü
107
yüksəlmişdir. 1900-ci illərdə maariflənməyə, elm və
mədəniyyətə, mətbuatın yaranmasına, məktəblərin açılmasına
və s. sosial-demokrat və islam dini nöqteyi-nəzərdən
yanaşmışdısa da, 1910-cu illərin ortalarından başlayaraq onu,
daha çox milli məfkurəli maarifçi-demokrat kimi görürük.
Əlbəttə, bu, onun öz görüşlərində, baxışlarında ardıcıl
pedaqoq, maarifçi, ziyalı olmasına zərrə qədər də mane
olmamış, əksinə, daha ardıcıl, mübariz və əzmkar etmişdir.
Rəsulzadə ictimai-siyasi görüşlərində 1905-1906-cı ilərdə
erməni
daşnaklarının,
çar
Rusiyasının
Azərbaycan
torpaqlarında törətdikləri erməni-müsəlman münaqişəsinə də,
geniş şəkildə toxunmuş və sosial-demokrat kimi şərhlər
vermişdir. Maraqlıdır ki, Rəsulzadə də əvvəllər başqa
mütəfəkkirlərimiz kimi, erməni-müsəlman münaqişəsini
törədənləri bilə-bilə, nədənsə, həmişə kənar-xarici səbəblər,
üçüncü qüvvəni axtarmağa çalışmışdır. "Amma qəribə bir
fikir yaranır: XX əsrin istər əvvəlində, istərsə də ortalarında
yaşayan sənətkarlar, siyasətçilər, filosoflar azərbaycanlılarla
ermənilər arasında baş verən düşmənçiliyin, milli qırğınların
səbəbini, onu törədənlərin kim olduğunu bilə-bilə, həmişə bu
səbəbi kənarda axtarmışlar" (10, s.29).
Erməni adlı "şeytanı" tanıdığı halda, "şeytan"ın axtarışına
çıxan Rəsulzadə sonda belə bir qənaətə gəlir ki, bu, çar
Rusiyasıdır: "Bir ildən artıqdır ki, "şeytan"ın bəla aləti ilə
ermənilərlə müsəlmanların arasına fitnə toxumu düşüb və
özünə müsaid bir zaman tapdığı üçün göyərib, inkişaf
etməkdədir… Mən nə deyim ki, abad şəhərlərimiz xaraba
qalmış, kəndlərimiz viran olmuş, gözəl Qafqaz iki düşmən
ordusuna dönmüşdür… Bəsirət Sahibi özü görür. İndi olan
olub, keçən də keçib, gələcəyə çarə axtarılmalıdır. Fikir
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov
Məhəmməd Əmin Rəsulzadənin dünyagörüşü
108
108
edilməldir ki, nə etmək lazımıdr ki, bir də vətənimiz qan ilə
əlvan olmasın… Cənnətə misal Qafqazı böylə cəhənnəmə
döndərən haman Rusiyanın qeyri-şəhərlərini məsələn, Oddesi,
Kişinyovu, Ukraynanı qanlı edən Rusiya istibdadi-
qəddaranəsini kim tanımıyor?" (49, s.20). Halbuki
Rəsulzadənin çar Rusiyası ilə yanaşı, erməni-müsəlman
münaqişəsinin baş verməsində ermənilərin özlərinin "şeytan"
olduğunu bilməsi lazım idi.
Rəsulzadəyə görə inqilabdan qoruxan çar Rusiyası millətlər
arasında nifaq toxumu səpməklə əsas məsələdən-kapitalizmə,
çarizmə qarşı mübarizədən xalqları yayındırmaq məqsədi
güdmüşdü. Ona görə də Rəsulzadə Qafqazın sülhsevərlərini
birləşməyə çağırır: "Ey vətənini istəyən qafqazlı sülhsevən
ünsürlər! Əgər sülh istəyirsiniz, yəni düçar olduğumuz
mərəzdən səhhət tapmağımızı arzu edirsiniz, müttəhid olun,
birləşin taki zikr olunan illətlər aradan götürülsün. Nə qədər
ki, bu illətlər duruyor, bu mərəz, bu xəstəlik də olacaqdır"
(49, s.21)
Erməni-müsəlman münaqişəsini çarizmin ucqarlara səpdiyi
milli ədavət toxumu kimi hesab edən Rəsulzadə «Bəlayi
əzim» məqaləsində rus və erməni millətçilərin müsəlmanların
başına gətirdiyi oyunu belə qiymətləndirir: «Məlum olduğu
üzrə Qoloşşapovu Şuşa uyezdinə «sülhçü» olaraq
göndərmişlər. Qoloşşapov da «sülhçü»lüyünü büruzə verib,
toplar, tüfənglər atəşlər ilə sülh etməyə başlamışdır... Ey
vicdansız Qoloşşapov! Bəsdir, bəsdir içdiyiniz insan qanları,
bəsdir iki milləti bir-biri ilə çalışdırıb, sonra hər ikisini də
bədi-fənayə verdiyiniz! Bu qədər insafsızlıq, vəhşilik olmaz
ki, siz edirsiniz!! Tutalım ki, əhali nadinc və sülhşikəstdirlər.
Bəs məsum biçarə tifillər, heç bir cinayət göstərməyə qadir
Dostları ilə paylaş: |