180
«Tamaşa» və başqa şeirlərini dəftərçəmə yazdım. Bir sıra
aşıqların indiyə nədər məlum olmayan şeirlərini də o, bizə
oxudu. Həmin şeirlərdən bir neçəsini «Dədə Qorqud» jurnalı-
nın oxucularına çatdırmaq qərarına gəldim.
MOLLA CÜMƏ
TAMAŞA
Ay ağalar, heç qorxmuram ölümdən,
Torpaq altda yatandadı tamaşa.
Neçə günah qurtarıbdı əlimdən,
İnkir-Minkir sorandadı tamaşa.
Xilaf yoxdu alimlərin sözündə,
Yazılıbdı dörd kitabın özündə.
Çilin-çılpaq Ərəsətin düzündə
Boynu buruq durandadı tamaşa.
Molla Cümə, haqq bir divan qayırıb,
Möminləri behişt içrə buyurub.
Günahları dəstə-dəstə ayırıb
Cəhənnəmə sürəndədi tamaşa.
VARXİYANLI AŞIQ MƏHƏMMƏD
Əlyazmada Aşıq Məhəmmədin də bir neçə şeiri vardır.
Aşıq Məhəmməd Zaqatala rayonunun Varxiyan kəndindəndir.
XIX əsrdə yazıb-yaratmışdır. Şəki-Zaqatala zonasının ən məş-
hur aşıqlarındandır. Aşıq Məhəmmədin iki şeirini veririk.
181
YÜKÜM
Eşqdən kamın alan xeyli iqbaldır yüküm,
Dürlü qumaş cəm etmişəm yaşıldır, aldır yüküm,
Mətahım mətah olunca, bazarım bazar olsun,
Nə alınmaz, nə satılmaz, xeyli cavandır yüküm.
Mərdanələr yığılıban söhbəti xoş eyləsin,
Bir-birinə xoş deyil, şirin peşkəş eyləsin.
Saqiyəm mərd məclisində, içən nuş eyləsin,
Abi-kövsərdən almışam, abi-zülaldır yüküm.
Məhəmməd sərrafkardır, hər nə desən varıdır,
Bir sözü cavahirat, bir sözü gövhər varıdır.
Qəbirbilən, yaxın gəl, qədirbilməz, geri dur,
Göstərmərəm hər yetənə, yaqutu-ləldir yüküm.
AŞIQ LƏZGİ MƏHƏMMƏD
GECƏ
Gəlibən getməkdən üzüldü halım,
İstərəm bu yerdə qalım bu gecə.
Nə dərdin var isə, gəl mənə söylə,
Sınıxmış könlünü alım bu gecə.
Gedibən hər yana salmışam sorax,
Sənnən də yaxşı olarmı gorax.
Bir saat gözümdən sən getsən uzax,
Dağılar dövlətim, malım bu gecə.
Ləzgi Məhəmmədəm, olmuşam məstə,
Canım da qurbandı sən təki dosta.
Başımı qoyuban ağ məmən üstə
İstərəm, səninlə olum bu gecə.
182
AZAD ABDULLA
14
MƏNİM
Ay ağalar, gəlin sizə söyləyim,
Bayaqkindən yaxşı halım var mənim.
Ağacdan kövkürüm, quvaşdan qazan,
Tülü şişli tovasarım var mənim.
O yandan çala-çala gəlir zəngi,
Muğamı sevirəm qulağım həngi.
Keçi ağacından qırma tüfəngi
Ağac qalxan, zülfüqarım var mənim.
Azad Abdullayam, bir belə çağda,
Üç stəkan bəkməz, beş istəkan yağ da.
Yeddi çanax çəltik, on çanax buğda,
İyirmi beş çanax da darım var mənim.
QIZYETƏR
YARIM
Ellər köçdü yaylağa,
Bağlı tükənlər açılsın,
Nə durmusan, oyan, yarım.
Yar, sənə xələt biçilsin.
Əzəl başdan dost yolunda
Boyun uzunu ölçülsün,
Şirin canı qıyan yarım.
Yar, xələtə dolan, yarım.
Almalar qana boyandı,
Dəryadan ayrılan ada,
Tüstüsü ərşə dayandı. Bəs mən gedim kimə dada?
Hamılar yardan güvəndi, Qızyetəri bu dünyada
14
Гах-Загатала зонасында сатирик шеирляриля танынмыш
ашыг
183
Məni yarsız qoyan yarım. Gözü yaşlı qoyan yarım.
Uzundu, yar, sənin boyun,
Çağır, molla töksün suyun.
Qiyamətə qaldı toyun,
Məhşər günü oyan, yarım.
AŞIQ RƏCƏB
XIX əsrdə Dərbənd ətrafında yaşamışdır. Deyildiyinə
görə, o, Samur qəzasının Ehrak kəndində doğulmuşdur. Ehrak
Azərbaycana sərhəd olan Rutul rayonunun kəndlərindəndir.
Aşıq Rəcəb, əsas etibarilə, Şəki, Qax, Zaqatala, Balakən rayon
və kəndlərində məclislər keçirmiş, xalq arasında geniş şöhrət
tapmışdır. Aşıq Rəcəb Huri adında bir qıza aşiq olmuş, lakin
qızı varlı bir şəxsə zorla ərə vermişlər. Aşığın Hurinin dilindən
söylədiyi qoşmaları da məlumdur. Ömrünün axırlarına yaxın
gözləri kor olmuşdur. Dağıstan və Azərbaycan ellərində Xəstə
Rəcəb, Kor aşıq, Haqq aşığı adları ilə böyük hörmətə malik
olmuşlar.
ÖLSƏM
Mənim yarım genə məndən yad olur,
Yad oluban özgələrə ad olur.
Dostlar ağlaşıban, düşmən şad olur,
Meydan olur o düşmana, mən ölsəm.
Sona, səni sevdim, əzəl zonası,
Geyinmisən başdan-başa libası.
Anam, bacım, qohum-qardaş, babası
Yığılsınlar vay-şüvana, mən ölsəm.
Dostları ilə paylaş: |