125
yürüşdə iştirakını tələb etdi. Mustafa Lələ Qars qalasını bərpa edib,
oraya qoşun yeritdi. 1578-ci il avqustun 9-da Çıldırda qızılbaşlar
məğlub oldular (3, s. 228). Mustafa Lələ paşanın göndərdiyi 20-30
min nəfərlik qoşun hissələri Ahalsıxı ələ keçirib Kaxetiyaya daxil
oldular. Səfəvi ordusunun rəhbərliyində birliyin olmaması, qızılbaş
əmirlərinin həddindən artıq özlərinə arxayın olmaları, Osmanlılarla
döyüşə o qədər də əhəmiyyət verməmələri, qüvvələr fərqi-bütün
bunlar nəticədə Çıldır döyüşündə məğlubiyyətə gətirib çıxartdı.
Çıldır döyüşündən sonra Mustafa Lələ Paşa Şirvanı, 1578-ci ilin
avqustunda Tiflisi, az sonra Qorini tutdu. 1578-ci il sentyabrında
Qanıx (Alazan) çayı sahilindəki döyüşdə Osmanlı ordusu böyük
itki verdi. Səfəvi ordusu Qarabağa, oradan da Təbrizə qayıtdı.
Mustafa Lələ paşa sentyabrın ortasında Ərəşə daxil oldu. Osmanlı
ordusu Ərəş, Şamaxı, Qəbələ, Bakı, Şabran, Mahmudabad və
Salyanı müqavimətsiz tutdu. 1578-ci ilin sentyabrında Məhəm-
məd Xudabəndənin oğlu Həmzə Mirzə 30 minlik qoşunla Qarabağa
gəldi. Əmirlərin və vəzir Mirzə Salmanın qoşunları ilə birləşərək
Şamaxı qalasında Osman paşanı mühasirəyə aldılar. 1578-ci ildə
Krım xanı Adil Gərayın 12 minlik qoşunu məğlub oldu və Adil
Gəray əsir alındı. Mirzə Salman təcili Şamaxıya gəldi. Osman paşa
Dərbəndə qaçdı. Şirvan Osmanlılardan azad olsa da, Dərbənd
tutulmadı. Səfəvilər Şirvanı Osmanlılara güzəştə vermək istə-
mirdilər. 1580-ci ilin əvvəllərində qızılbaş qoşunu Təbrizdən
Şirvana hərəkət etdi. Ordunun komandanı Sinan paşa Ərzurumdan
Səfəvi sarayına hədələyici məktubla elçi göndərdi. Şahrux xan
möhrdar Sinan paşanın iddialarına sərt cavab verdi. Sinan paşanın
təklifi ilə həmin qış hərə öz yerində qaldı. Lakin Şirvan Krım
türklərinin 3-cü basqınına məruz qaldı. Osman paşa Krım türk-
lərinin köməyi ilə Bakıya daxil oldu. Məhəmməd Xudabəndə təcili
əmirləri qoşunla Mollahəsənli qəsəbəsinə göndərdi, Osmanlılar geri
çəkildilər və Dərbənddə möhkəmləndilər. 1581-ci ilin yazında Qazı
Gəray və Səfi Gərayın rəhbərliyi ilə Krım türkləri 4-cü dəfə
Şirvana hücum etdilər. İmamqulu xan Qacar qızılbaş dəstəsini Şir-
van hakimi Peykər xanın köməyinə göndərdi. Şamaxı ilə Şabran
126
arasında baş vermiş döyüşdə Qazı Gəray əsir alındı, Krım türkləri
və Osmanlı birləşmiş qoşunu məğlub oldu. Qarabağdan Xorasana
yürüş etdikdən sonra qızılbaş əmirlərinin Şirvana qayıda
bilməməsindən istifadə edən Osman paşa yenidən Dərbənddən Şa-
maxıya gəldi. Şirvanda Osmanlı hakimiyyəti bərpa edildi. 1583-cü
ilin yazında Qarabağ hakimi İmamqulu xan Qacar yeni qüvvə ilə
Kürü keçib Şirvana daxil oldu. O, Rüstəm xanı öz dəstəsi ilə
Osmanlılara qarşı döyüşə göndərdi. Bu döyüşdə Osmanlılar
darmadağın oldular. Samur çayı sahilində 1583-cü ildə tarixdə
“Məşəl savaşı” adlanan döyüş isə Osmanlı qüvvələrinin üstünlüyü
ilə qurtardı, qızılbaşlar meydanı tərk etdilər (8, s. 432). 1582-ci ilin
əvvəllərində Sinan paşa sülh bağlamaq məqsədi ilə Səfəvi səfiri
İbrahim xan Tərxanla birlikdə Ərzurumdan İstanbula gəldi. Lakin
Qızılbaş əmirləri bildirdilər ki, Şirvanı heç bir vəchlə güzəştə
getməyəcəklər. Əgər sultan 1555-ci il sülhünün şərtlərinə razı
deyilsə, onda müharibəni davam etdirəcəklər. 1585-ci il avqustun
12-də osmanlı qoşunu Pasinabad-Çaldıran-Xoy-Mərənd-Sufi-
yan-Təbriz istiqamətində yürüşə başladı. Məhəmməd Xudabəndə
Həmzə Mirzənin başçılığı altında onlara qarşı 20 min nəfərlik qoşun
göndərdi. 1585-ci ilin sentyabrında Məhəmməd xan Toxmağın
başçılığı ilə qızılbaşların əsas dəstələri Sufiyan ərazisində döyüşdə
əvvəlcə qızılbaşlar Osmanlılara ağır zərbə vursa da, onların sayca
üstünlüyü qızılbaşları geri çəkilməyə məcbur etdi. Bir gün sonra
Osman paşa Təbriz üzərinə hücuma başladı. Müdafiəsiz qalan
Təbriz təslim oldu. Osman paşa 1 aydan artıq Təbrizdə qaldı. 1586-
1589-cu illərdə tədricən bütün Azərbaycan Sultan III Muradın
ordusu tərəfindən işğal olundu. Səfəvilər ərazinin qalan hissəsini
itirməmək üçün ağır sülh şərtləri ilə razılaşdılar.
I Şah Abbasın islahatları. 1587-ci ildə Mürşüdqulu xan,
xüsusilə ustaclı və şamlı tayfalarından qızılbaşların Xorasan qrupu
Qəzvində 16 yaşlı Abbası şah elan etdilər. Bu vaxta qədər
Qarabağ, Ərdəbil, Lənkəran istisna olmaqla, Azərbaycanın bütün
vilayətləri Osmanlılar tərəfindən tutulmuşdu. XVI əsrdə feodal
zümrəsinin daxilində 2 qrup-əsasən, Azərbaycan (türk) və fars
127
(İran) etnik ünsürləri təmsil edən qruplar bir-biri ilə mübarizə
aparırdılar. Ümumən, fars etnik ünsürləri 2-ci dərəcəli yer tuturdu.
Kəndlilərdən sənətkarlardın toplanan ağır vergi narazılığı artırır və
dövlətin bünövrəsini laxladırdı. Şah Abbas hakimiyyətə gələndən
sonra hərbi-inzibati islahat keçirdi. Qızılbaşların təkbaşına silah
gəzdirmək hüquqları ləğv edildi. Başqa tayfalara da qoşuna daxil
olmaq hüququ verildi. Şah tərəfindən qoşun tayfa müxtəlifliyi
prinsipi əsasında təşkil edildi. Müxtəlif dərəcəli qoşun növləri
yaradı:
1. Qızılbaşlar-süvarilərdir, sayı 200 min nəfər, yalnız 60 min
nəfəri döyüşə gedirdi.
2. Qulamlar-xüsusi qvardiyadır-gürcü, çərkəz, osetin və b.
xristian ailələrinin uşaqları, zorla islamlaşdırılıb sarayda xüsusi
rejimlə tərbiyə olunurdular. Onlardan görkəmli sərkərdələr çıxırdı.
3. Tüfəngçilər-yoxsul təbəqədən seçilir, sayı 12 min nəfərə
çatırdı.
4. Artilleriya-topçular. I Şah Abbasın 500 səhra topu vardı
(8, s. 462-463).
1598-ci ildə paytaxtın Qəzvindən İsfahana köçürülməsi
nəticəsində Qarabağadan, Qəzvindən Azərbaycan türkləri köçüb
gəldi. Burada onlar üçün və Şah Abbasın şərəfinə “Abbasabad”
adlı xüsusui məhəllə salındı. Qızılbaşlar Səfəvi imperatorluğunun
idarə olunmasında xüsusi yer tuturdular. Azərbaycan dili orduda və
şah sarayında üstünlük təşkil edirdi. Səfəvi şahları və saray xid-
mətçiləri Azərbaycan dilində danışırdılar. 1578-1590-cı illərdə Sə-
fəvi-Osmanlı müharibələrində ağır məğlubiyyətə uğramış Səfəvi
dövləti vacib hərbi islahatlar keçiməyə məcbur oldu. I Şah Abbas
hərbi-köçmə qızılbaş əyanlarının müqavimətini qırdı. O, 44 min
nəfərlik güclü nizami ordu yaratdı. Azərbaycan türklərindən ibarət
qızılbaş süvari dəstələri yenidən bərpa edildi. Ölkə daxilində siyasi
sabitlik bərpa edildi. Məhsuldar qüvvələr canlandı. Dövlət iqtisadi
və hərbi-siyasi baxımdan möhkəmləndi. Beləliklə, Şah Abbas
islahatları nəticəsində mərkəzi hakimiyyət xeyli qüvvətləndi. Şah
Abbas Səfəvi dövlətinin keçmiş qüdrətini bərpa edə bildi. O, Azər-
Dostları ilə paylaş: |