Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────
10
isə geoloji, hidroloji, torpaqşünaslıq və s. məqsədlər üçün aparılır.
Geoloji deşifrləşdirmədə aerofotoşəkildə əks olunmuş geoloji obyekt,
süxur, faydalı qazıntı və b. geoloji xüsusiyyətlər ayırd edilir.
AEROFOTOTOPOQRAFİYA – aerofotoşəkilçəkmə materialları
əsasında topoqrafik xəritələrin tərtib üsullarını öyrənən elmi fənn.
AEROLOGİYA (yun. Aer – hava, logos - elm) – atmosferin yuxarı
qatlarında havanın vəziyyətini öyrənən elm. Atmosferin yuxarı qatları
təyyarə, şar, zond, raket, süni peyk, kosmik hava gəmisi vasitəsilə
qaldırılan, özüyazan və göstəricilərini radio ilə yerə verən cihazlar
vasitəsi ilə öyrənilir.
AEROPLANKTON – havada asılı halda olan mikroskopik
orqanizmlər.
AEROPONİKA – bitkinin hava mühitində torpaqsız yetişdirilməsi.
AEROSƏPİN – təyyarə və ya vertolyotdan xüsusi cihazlar ilə toxum
(qum vələmiri və b. ot toxumları) səpilməsi. Bəzi səhralarda qumları,
saksaul köklərini torpağa bərkitmək üçün istifadə edilir.
AEROSFER (aero – və yun. Spharia - kürə) – atmosfer və torpaq
havasından ibarət olan yer qabığı.
AEROTAKSASİYA – aerofotoşəkillərin köməyi ilə bitki
örtüyünün, xüsusilə meşələrin kəmiyyətcə
və keyfiyyətcə
qiymətləndirilməsi.
AEROTENTLƏR – Aerob (oksigen verməklə) mikroorqanizmlər
yerləşdirilən iri dənəvari materiallardan ibarət süzgəcdən keçirmək yolu
ilə çirkab suların bioloji təmizlənməsi üçün xüsusi qurğular.
AEROTOP (aero – və yun. Topos - yer) – ekosistemin daxili
atmosferi olub, Yer səthi hava qatının bir hissəsidir, onun tərkibi və
rejimi bilavasitə ekosistemin daxili komponentləri, hər şeydən əvvəl
bitki örtüyü və torpağın təsiri altda müəyyənləşir. Bununla yanaşı, A.
bütün atmosferin aşağı təbəqəsi olduğu üçün atmosferin xarici təsirlə-
rinə güclü məruz qalır. A-un kəmiyyət vəziyyətini və rejimini təsvir
etmək məqsədilə geniş kompleks göstəricilərdən istifadə olunur: günəş
radiasiyasının intensivliyi, küləyin sürəti, havanın temperaturu və rütu-
bətliyi, karbon qazının miqdarı və s.
AEROZOL (aero ...və – alm. Solum - kolloid məhlulu) – qaz
mühitində (adətən havada) asılı vəziyyətdə olan bərk və maye
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────
11
hissəciklərdən ibarət dispers sistem. Bitki tozcuqları ilə doymuş hava,
tüstü, duman, tozlu hava təbii aerozollar sayılır. A.-lar təbiətdə və insan
həyatında müsbət rol oynayır. Buludlar təbiətdə su dövranını təmin edir.
Bitkilərin çoxu çiçək tozcuqlarının A.-u ilə tozlanır, duru yanacaqlar və
bərk yanacaqların çoxu A. şəklində yandırılır, bitki ziyanvericilərinə
qarşı kimyəvi A-larla mübarizə aparılır.
Radioaktiv maddələr, silisium 4-oksid, alüminum oksid, qurğuşun,
xrom tozu və s. ilə qarışıq texniki aerozollar çox ziyanlı olub ağır
xəstəliklərə səbəb olur. Öskürmə və asqırma zamanı əmələ gələn
bakteriyalı A.-lar yoluxucu xəstəliklərin, o cümlədən qripin yayılmasına
səbəb ola bilər.
AEROZOL ÇİRKLƏNMƏ – havanın xırda dispers maye və bərk
maddələrlə çirklənməsi.
AEROZOL KATASTROF (FƏLAKƏT) – təbii (məs., vulkan
püskürməsi) və ya süni (məs. böyük nüvə konflikti) səbəblər nəticəsində
aerozolun miqdarının kəskin yüksəlməsi. Atmosferdə geniş aerozol zo-
nasının yaranması atmosferin saflığını azaldır, bununla əlaqədar Yer sət-
hinə düşən günəş radiasiyasını zəiflədir. Bu isə, öz növbəsində iqlimin
(havanın) soyumasına, geniş ərazilərdə bitkilərin donmasına, heyvanla-
rın, insanların soyuqdan və aclıqdan kütləvi qırğınına səbəb olur. A.k.
şübhəsiz, keçmiş geoloji dövrlərdə baş vermişdir. O, nüvə müharibəsi
olarsa da baş verə bilər.
AFİLAKTİK RƏNG – heyvanlarda (quş, həşərat, balıq və s.) bəzək
vəzifəsini görən rənglər.
AFİLLİYA (yun. Phyllan - yarpaq) – iqlimin kserotermik şəraiti ilə
əlaqədar bitkinin yarpaqsız olması. Fotosintez funksiyasını bu zaman
gövdələr yerinə yetirir.
AFOTOBİOSFER (a... və yun. phos. - işıq) – biosferin günəş şüası
daxil ola bilmədiyi hissəsi (hidrosfer və litosfer daxilində).
AĞ GECƏLƏR – qütb dairəsi boyunca ilin yay fəslində müşahidə
edilən işıqlı gecələr. Yayda, bu zolaqda günəş az vaxt ərzində üfüq
arxasında olduğu üçün gecəyarısı da axşam şəfəqi kimi işıq olur. A.g.
maydan iyula qədər San-Peterburq, Oslo, Maqadan paraleli üçün adi
haldır.
AĞ YAĞIŞ – Qısa müddət ərzində yağan şiddətli yağış. A.y. ən çox
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────
12
yayın əvvəllərində yağır. A.y. yağan zaman qismən buludsuz
göydənsaçan günəş şüaları onun dənələrini şəffaf göstərdiyi üçün, ona
A.y. adı verilib.
AĞ YEL – quru və isti külək. Yer kürəsinin quraq rayonlarında ilin
isti dövründə müşahidə olunur. Azərbaycanda, əsasən, Kür-Araz
ovalığında, Naxçıvan Muxtar respublikasında (hündürlüyü 1500 m-ə
qədər olan yerlərdə), Böyük və Kiçik Qafqazın dağətəyi hissəsində şərq
və cənub-şərq istiqamətində (sürəti bəzən 10 m/san və daha çox olur)
əsir, çox vaxt özü ilə quru çən gətirir. A.y. zamanı havanın temperaturu
bəzən birdən-birə 40-42
0
C-yə qalxır, nisbi rütubətlik isə 10-30
%-ə enir.
A.y. bitkilər üçün zərərlidir; onların inkişafını zəiflədir və bəzən məhv
edir. A.Y-ə qarşı əsas mübarizə vasitəsi tarlaqoruyucu meşələrin
salınması və aqrotexniki tədbirlərin aparılması hesab olunur.
AĞAC – qol-budağı və gövdəsi oduncaqlaşmış çoxillik bitki.
Dendrologiyada ağaclar boylarına görə aşağıdakı təsnifata bölünür:
Hündür ağaclar-hündürlüyü 20 m-dən çox. Bura meşəəmələgətirən
ağaclar daxildir (palıd, fıstıq, vələs, cökə, ağcaqayın, qovaq, göyrüş,
qoz, şabalıd), ortaboylu ağaclar – boyu 10-20 m. (quşarmudu, söyüd, çöl
ağcaqayını), alçaqboylu ağaclar – boyu 7-10 m. (alma, yemişan, ardıc).
Dünyada ən hündür ağac olan Avstraliya evkalipti və kaliforniya
sekvoyası 140-150 m-dək ucalır. Müxtəlif ağacların diametri 12 sm-dən
160 sm-ə qədər dəyişir. Ən yoğun gövdəli ağac Afrika baobabıdır
(diametri 14 m-ə çatır). Yetgin meşə ağaclarının yaşı 120-160 ildir.
Respublikamızda yaşı 1000 ili ötən yoğun gövdəli çinar, palıd, azatağac
və qaraçöhrə ağacları mövcuddur.
AĞAC CİNSLƏRİ – ağac bitkilərinin cins və növləri. A.c.
iynəyarpaqlı (şam, küknar, ardıc və s.) və yarpaqlı (palıd, fıstıq, vələs,
cökə, ağcaqayın, qoz, şabalıd, qovaq, qarağac və s.) ağaclara bölünür.
Təsərrüfat əhəmiyyətinə görə meşə, meşə – meliorativ, dekorativ və
meyvə verən ağac cinsləri var. A.c.-nin işığa, istiliyə və su rejiminə
tələbatı müxtəlifdir. A.c. toxumla, pöhrə verməklə və kök biclərilə ço-
xalır. Meşəçilikdə əsas A.c. (palıd, fıstıq, cökə və s.), ikinci dərəcəli A.c.
Dostları ilə paylaş: |