20
qazda hərbi xidmətə keçmiş P.Q.Butkov burada müxtəlif diplomatik
və hərbi sənədlərlə tanış olmuş, sonralar bu sənədlər əsasında
özünün üçcildlik əsərini yazmışdı (107). Onun əsəri də mənbə xa-
rakterli əsərlərdəndir. Əsər I Pyotrun başçılığı ilə rus qoşunlarının
Xəzərsahili ərazilərə yürüşündən başlayaraq 1803-cü ilədək olan bir
dövrü əhatə edir. Burada Azərbaycan tarixinə dair zəngin məlumat
toplanmışdır. Əsərdə İrəvan xanlığının siyasi tarixi, ayrı-ayrı
xanlıqlar, dövlətlər arasında olan siyasi münasibətləri, əhalisi və
əhalinin emiqrasiyası məsələləri öz əksini tapmışdır.
Rusiyanın Qafqazda, o cümlədən Azərbaycanda işğalçılıq si-
yasətini ətraflı təsvir edən müəlliflərdən biri, rus hərb tarixçisi
N.F.Dubrovin olmuşdur. O, bir neçə maraqlı əsərin müəllifidir. Mü-
əllifin zəngin arxiv materialları, habelə digər müxtəlif sənədlər
əsasında yazdığı əsərləri (178; 179; 180; 181; 182; 183; 184; 185)
xronoloji baxımdan 1782-1826-cı illəri əhatə edir. Bu əsərlərdə
Rusiyanın Qafqazda apardığı işğalçılıq siyasətini təsvir etməklə bə-
rabər, İrəvan xanlığının siyasi-iqtisadi tarixi, təbii-coğrafi vəziyyəti,
təbii sərvətləri, əhalinin sayı, etnik və dini tərkibi, məişəti, adət-
ənənəsi haqqında məlumatlar toplanmışdır. N.F.Dubrovin əsərində
İrəvan xanlığının əhalisinin etnik cəhətdən Azərbaycan türklərinin
çoxluq təşkil etməsi faktını göstərməsi mövzunun tədqiqində xüsusi
əhəmiyyət kəsb edir.
Mövzunun tədqiqində V.A.Pottonun əsərləridən (374; 375;
376) də istifadə olunmuşdu. Bu əsərlərdə 1801-1829-illərdə Rusi-
yanın Qafqazda, o cümlədən Şimali Azərbaycanda apardığı işğalçı-
lıq siyasətindən ətraflı bəhs edilsə də, İrəvan xanlığınında baş ver-
miş hərbi-siyasi hadisələr, İrəvan əhalisinin rus işğalçılarına qarşı
qəhrəmancasına mübarizəsi, Gülüstan müqaviləsindən sonra Rusiya
çarlığı ilə Qacar dövləti arasında sərhədin müəyyən edilməsində
İrəvan xanlığının rolu və yeri, xanlığın əhalisi haqqında qiymətli
məlumatlar öz əksini tapmışdı.
Monoqrafiyanın yazılmasında İrəvan xanlığının Rusiya tərə-
findən işğalını başa çatdırmış İ.F.Paskeviçin tərcümeyi-halına həsr
edilmiş əsərlərdən də (82; 97; 500) istifadə edilmişdir. Bu əsərlərdə
İ.F.Paskeviçin hərbi fəaliyyəti ilə bərabər rus qoşunlarının İrəvan
21
xanlığına hücumu, Hüseynqulu xanın və onun qardaşı Həsən xanın
başçılığı ilə irəvanlıların qəhrəmanlıq mübarizəsindən, İrəvanın iş-
ğal olunması təsvir edilmişdir.
Rus qafqazşünaslarından S.N.Qlinkanın (153), N.N.Şavrovun
(496) əsərlərində ermənilərin Azərbaycanın ayrı-ayrı yerlərinə, o
cümlədən keçmiş İrəvan xanlığının ərazisinə köçürülməsindən bəhs
edilmişdir. İrəvan xanlığında erməni əhalisinin cüzi olması, işğal-
dan sonra ermənilərin rus hakim dairələri tərəfindən İran və Os-
manlı ərazilrindən kütləvi şəkildə buraya köçürülməsi, köçürülmə
nəticəsində əhalinin etnik tərkibində dəyişikliklərin ətraflı təsvir
edilməsi bu əsərləri mövzumuz üçün daha da əhəmiyyətli etmişdir.
A.L.Gizettinin 1901-ci ildə Tiflisdə nəşr etdirdiyi əsərində
(153) 1801-1855-ci illərdə rus qoşun birləşmələrinin Qafqaz müha-
ribələrində verdiyi canlı itkilərin siyahısı verilmişdir.
Rus qafqazşünaslarından V.N.İvanenkonun (200), M.Vladı-
kinin (111), S.A.Yegiazarovun (186), V.L.Veliçkonun (109) əsərlə-
rində İrəvan bölgəsinin inzibati-ərazi və idarə sistemi, iqtisadi hə-
yatı, əhalinin say, etnik və sosial tərkibi, İrəvan şəhərundə fəaliyyət
göstərən sənətkarlıq təşkilatları və s. haqqında məlumatlara rast gəl-
mək olar.
S.Esadzenin 1907 və 1908-ci illərdə nəşr etdiyi əsərlərində
(502; 503) Rusiyanın Qafqazda həyata keçirdiyi işğalçılıq siyasəti
ön plana çəkilsə də, burada Azərbaycan xanlıqlarının, həmçinin
İrəvan bölgəsinin hərbi-siyasi vəziyyətinə, inzibati-ərazi quruluşuna
və aqrar məsələlərə də yer verilmişdir.
Slujevinin (480), P.İ.Kovalevskinin (230; 231) əsərlərində də
İrəvan xanlığı ilə bağlı məlumatlar vardır.
Tədqiqata cəlb edilmiş tarixi əsərlərin ikinci qrupuna Azər-
baycan Xalq Cumhuriyyətində məsul vəzifələrdə işləmiş ziyalıların
əsərləri daxildir. Bu əsərlər həm də Azərbaycan tarixinə aid ümü-
miləşdirilmiş əsərlərdir. Qeyd etmək lazımdır ki, bu əsərlər sovet
dövründə nəşr edilməsinə baxmayaraq, sovet ideologiyasından
kənar, milli ruhda yazılmışdır. Vətən tarixini öyrənmək baxımından
cəsarətlə yazılmış bu əsərlər mövzumuz üçün bir neçə səbəbdən
əhəmiyyətlidir. Əvvəla, xanlıqlar dövrü tarixindən bəhs edən müəll-
22
iflər İrəvan xanlığını Azərbaycan ərazisi kimi öyrənirlər. İkincisi,
bu əsərlərdə əhalinin sayı haqqında konkret rəqəm, əhalinin etnik
tərkibində Azərbaycan türklərinin çoxluq təşkil etməsi və erməni-
lərin buraya köçürülməsi faktı ətraflı təsvir edilmişdi. Üçüncüsü isə
İrəvan xanlığında yaşayan ayrı-ayrı Azərbaycan türk tayfalarının
adları göstərilmişdi.
Bu qrupa daxil olan əsərlərdən M.Vəlilinin (Baharlı) 1921-ci
ildə Bakıda nəşr olunmuş «Azərbaycan (coğrafi-təbii etnoqrafik və
iqtisadi mülahizat)» adlı əsərini (69) qeyd etmək olar. Əsərdə Azər-
baycanın coğrafi vəziyyəti, etnoqrafiyası, iqtisadiyyatı ətraflı işıq-
landırılmışdır. Müəllifin əsərindəki xanlıqlar dövründə torpaqdan
istifadə, torpaq mülkiyyəti formaları, vergi və mükəlləfiyyət, əha-
linin sayı, etnik və dini tərkibi haqqında verdiyi məlumatları möv-
zunun tədqiqində xüsusi əhəmiyyəti vardır. Onun İrəvan xanlığının
əhalisinin sayı haqqında göstərdiyi konkret rəqəm bu əsərin qiymə-
tini daha da artırır.
Mövzunun tədqiqində R.İsmayılovun 1923-cü ildə Bakıda
nəşr olunmuş «Azərbaycan tarixi» (41) əsərindən də istifadə olun-
muşdur. Əsərdə qədim dövrlərdən AXC-in yaranmasına qədər
Azərbaycanın coğrafi vəziyyəti, siyasi və iqtisadi tarixindən bəhs
edilir. R.İsmayılovun Azərbaycan xanlıqlarının, o cümlədən İrəvan
xanlığının siyasi tarixi, əhalisi, vergi və mükəlləfiyyəti haqqında
verdiyi məlumat bizim üçün daha əhəmiyyətlidir.
Mövzu ilə bağlı C.Zeynaloğlunun 1924-cü ildə İstanbulda
nəşr olunmuş «Müxtəsər Azərbaycan tarixi» (71) əsərini qeyd
etmək olar. Burada Azərbaycan xanlıqlarının, eyni zamanda İrəvan
xanlığının siyasi tarixi, ticarəti, pul, ölçü və uzunluq vahidləri,
əhalisi, vergi və mükəlləfiyyətləri haqqında məlumatlar toplan-
mışdır.
Məşhur şərqşünas alim Ə.Hubaydulinin 1928-ci ildə nəşr
olunmuş əsəri (162) də sovet ideologiyasından fərqli bir ruhda
yazılmışdı. Əsərdə xanlıqlar dövrünün sosial-iqtisadi vəziyyəti,
əhalinin sosial tərkibi, torpaq mülkiyyəti formaları məsələlərinə
toxunulmuşdur.
Dostları ilə paylaş: |