meşə borpa işlori görülmüş, ağaclara qulluq və seçmə sanitariya məqsədilə 5,0 min
hektar sahədə ağaclar qırılmış, 274 hektar sahədə (yarğanlarda, qobularda və digər
yararsız kənd təsərrüfatı torpaqlarında) süni meşəliklər yaradılmışdır.
Yeni salınmış meşəliklər əsasən Salyan (110 ha), Dəvəçi (70 ha), Xaçmaz (50
ha), Abşeron (38 ha) və Naxçıvan (8 ha) ərazilərinin payına düşür. Son beş ildə bu
sahədə qalan rayonlarda nəzərə çarpacaq bir iş görülməmişdir. Bütün bunlarla
ya-naşı, atmosferin, suyun və torpağın sənaye müəssisələrinin tullantıları ilə
çirklənməsi nəticəsındə meşələr üçün böyük təhlükə yaranmışdır. Ətraf mühitin
çirklənməsi nəticəsində ağaclar xəstələnir və quruyurlar. Meşəliklərin azalması
çaylarda axar suların və yeraltı sulann azalmasına və bəzən də sututarlarında şor
suların meydana çıxmasına gətirib çıxanr.
Elə buna görə də meşə resurslarının qorunması və səmə-rəsiz qırılmasının
qarşısının alınması istiqamətində təsirli təd-birlər həyata keçirilməlidir.
Meşə resurslarının qorunması ciddi dövlət nəzarətində olmaqla bütün idarələrin,
müəssisələrin və ayrı-ayn vətəndaş-ların qarşısında ciddi bir vəzifə kimi qoyulmalıdır
(R.Məm-mədov, V.Məmmədli, 2003).
Dünyanın əksər ölkələri ilə müqayisədə ölkomiz, qeyd etdiyimiz kimi, az meşəli
orazilərdən hesab olunur. Lakin meşələrimiz ağac, kol və heyvanat aləmi növləri ilə
olduqca zəngindir. Burada 450-dən çox yabanı ağac və kol bitir. Onların 70-i
endemik növləri olub, respublikamızdan başqa dünyanın heç bir yerində təbii halda
bitmir.
Hələ yaxın keçmişə qədər respublikamızın bitki və hey-vanlar aləmi olduqca
zəngin olmuşdur. Bununla belə, bir sıra bitki və heyvan növlərinin kökü kəsilərək
adları flora və fau-namızdan silinmişdir. Bir çox qiymətli ağac növlərindən ibarət
meşələrin sahəsi xeyli azalmışdır. XIX əsrin sonu və XX əsrin əvvəllərində qoz, palıd
və digər qiymətli ağac növləri bəzi rayonlarda başdan-başa kəsilmiş, əkinçilik və
maldarlığın inki-şafı ilə əlaqodar olaraq geniş sahələr məhv edilmişdir. Xalqımızın
maarifçi oğlu Həsənbəy Zərdabi yazırdı: «Bizim dağlarımız vaxtilə sıx meşələrlə
örtülü olmuş, sonra bu meşələr qınlmış və bunun nəticəsində çaylarımızda olan suyun
miqdarı azalmışdır».
Hazırda bəzi ağac və kol növləri - dəmirağac, azatağac, qaraçöhrə, ipək
akasiyası, ayıfındığı, Araz palıdı, yalanqoz, Şərq çinarı, Xəzər lələyi, adi nar, meşə
üzümü, Buasye armu-du, bigəvər, pırkal, şamşit, eldar şamı, xurma, söyüdyarpaq
armud, budaqlı danaya, cuzğun və s. adları «Qırmızı kitab»a salınmış, onların
qorunub saxlanması və artırılması üçün tədbirlər irəli sürülmüşdür.
Təəssüflə qeyd edək ki, təkcə respublikamızda deyil, ümumiyyətlə, bütün
planetimizdə meşəsizləşdirmə prosesi davam edir. Təqribi hesablamalara görə,
insanlar yeraltı yanacaqdan istifadə etdiyi dövr ərzində (yəni 1850-1980-cı illər)
dünya meşələrinin sahəsi 15% azalmışdır. FAO-nun məlumatına görə hər il 114 min
km
2
meşə sahəsi qırılır və ya yandırılır. Ən çox tropik meşələr məhv edilir, bu
meşələr yerin ən məhsuldar me-şələri olub ümumi fitokütlənin 40%-ni, bütün dünya
meşələrinin məhsuldarlığının 58%-ni təşkil edir.
Meşələrin məhv edilməsi üzvü maddələrin miqdarının azalmasına bilavasitə
təsir göstərir, bitki tərəfındən karbon qazının udulmast mənbəyi yoxa çıxır, enerji, su
dövranı və əsas biogen elementlərin qlobal biokimyəvi spektri dəyişir. Həmçinin,
ə
razinin meşəsizləşdirilməsi lokal, regional və qlobal səviyyədə iqlim şəraitini
dəyişdirir, bitki örtüyiinün və hcyvanat aləminin bioloji müxtəlifliyi kasadlaşır.
Bununla da biosferin sabitliyi pozulur, daşqınlar, sellər, su və külək eroziyasının
dağıdıcı təsiri və səhralaşma prosesi güclənir.
Hazırda respublikamızın bütün təbii zonalarında mcşo örtüyünün antropogen
dəyişilməsi və bitki qurşaqlannın qanş-ması müşahidə olunur. Bununla əlaqədar geniş
ə
razilərdə yüksək məhsuldar meşə sahələri zəif torpaq qoruyucu əhəmiyyət daşıyan
az məhsuldar bitki qruplaşmaları ilə əvəz olunur, qiy-mətli ağac və kol növlərinin
sıradan çıxmaq hallarına tez-tez rast gəlinir. Bunun nəticəsində dağ yamaclarında
eroziya pro-sesi güclənir, kserofıl, bozqır və yarımsəhra formasiyalarının «hücumu»
başlanır, dağ ərazilərinin və çaylarının su rejimi kəskin pisləşir.
Bununla əlaqədar, respublikamızın meşə örtüyünün, xüsusən də dağ meşələrinin
təbii-tarixi baxımdan öyrənilməsi, onun bərpası və artırılmasından ötrü kompleks
tədbirlər sistemi-nin görülməsi həm elmi, həm də praktiki əhəmiyyət kəsb edir.
Qeyd edək ki, respublikanın ayrı-ayrı dağ sistcmlərində Böyük Qafqaz, Kiçik
Qafqaz, Talış bitki qurşaqlığı qanunauy-ğunluğunda müəyyən oxşarhq olsa da, onları
bir-birindən fərqləndirən cəhətlər də var. Böyük Qafqazda və Kiçik Qafqazın şimal
makroyamaclannda aşağı dağ meşə qurşağında vələslo qarışıq iberiya palıdlı
meşələri, orta dağ qurşağında şərq fıstığı meşələri, yuxarı dağ meşə qurşağında isə
şə
rq pahdı meşələri üstünlük təşkil edir.
Lənkəran regionu rayonlarında isə aşağı meşə qurşağında şabahdyarpaq palıd,
Qafqaz vələsi və bir sıra relikt hirkan növlərinin iştirakı ilə mürəkkəb tipli dəmirağac
meşələri yayılmışdır. Lənkəran regionunun aşağı meşə qurşağında meşələr üçüncü
dövrün relikt və endem növlərinin zənginliyi ilə seçilir. Relikt hirkan meşələrinin
elementlərinə Azərbaycan Respublikasının dağ meşələrinin demək olar ki, hər
yerində rast gəlinir (xüsusilə Qəbələ və smayıllı rayonlan ərazisində).
Vaxtilə hirkan tipli meşələr respublikamızın bütün bağla-nnda geniş yayılmış,
lakin sonralar fıziki-coğrafı şəraitin dəyişməsi ilə əlaqədar onlar müasir tipli
meşələrlə əvəz olunmuşdur. Hazırda hirkan tipli meşələr əsasən Lənkəran regionu
ə
razisində qalmışdır, burada dağ meşələri dəniz səviyyəsindən 50-100 m-dən
başlayır.
Böyük və Kiçik Qafqazda dəniz səthindən 600 (900-1000) metrdə palıd və
palıd-vələs meşələrini fıstıq meşələri əvəz edir. Fıstıq meşələri yüksək doluluqlu ən
Dostları ilə paylaş: |