Nizami Tağısoy
Qaraqalpaq ədəbiyyatı
178
179
lərdən istifadə edir və onlar
müxtəlif fantastik qüvvələrlə,
möcüzəli aləmlə, sosial, yaxud təbiət qüvvələrini əks et-
dirənlərlə mübarizəyə girişirlər. Qaraqalpaq sehrli nağılların-
da çox saylı sirli-sehrli personaj-möcüzələr, yeddi başlı əjdaha-
lar, çoxbaşlı ilan, digərləri iştirak edirlər. Qaraqalpaq sehrli
nağıllarında küpəgirən qarı öz taxta ayağı, yaxud qarğa
dimdiyi ilə son dərəcə sərt iy bilmə və eşitmə qabiliyyəti ilə
fərqlənir. Əksər hallarda onlar qəhrəmanların köməkçi ləri və
insanların düşməni kimi çıxış edirlər. Onlar insana heç zaman
yaxınlaşmır, bəzən isə, ümumiyyətlə, qəhrəmanı bütün
qüvvələrini sərf etməklə məhv etməyə çalışırlar. Məsələn,
qaraqalpaq sehrli nağıllarından biri «Gülziba»da məhz
nağıl eposunun bu tipli xüsusiyyətləri öz əksini tapmışdır.
Belə nağıllarda qədim insanların ətraf aləmlə bağlı fantastik
düşüncələri əks olunmuş, insanın
təbiətin bəd qüvvələri
üzərində qələbəsi və eyni zamanda şad-xürrəm, xoşbəxt
yaşaması haqqında fikirləri verilmişdir.
Qaraqalpaq sehrli nağıllarının əksəriyyəti gələcək
qəhrəmanın həyata gəlməsi ilə başlayır. Məsələn, «Gülziba»
nağılının zavyaz kasında ənənəvi süjetdən istifadə olunur ki,
bu nəinki qaraqalpaq sehrli nağılları, həm də digər türk və
şərq xalqları nağılları üçün xarakterikdir. Nağıllardan birinin
bəzi fraqmentlərinə diqqət yetirək.
«…Xanın oğlu yox imiş. Buna görə də o, öz yeganə qızı
Gülzibaya kişi paltarı geyindirib hamıya onun oğlan olduğunu
göstərmək istəyir. Xanın qızı və vəzirin
oğlu isə bir məktəbdə
təhsil alır, bir yerdə oynayır, daim bir yerdə olardılar. Xan
və vəzir qocalıb əldən düşən zaman fikirləşirlər ki, ölkənin
idarə edilməsini gənc əllərə verməyin vaxtı çatmışdır. Buna
görə də xan deyir: «Qoy mənim qızım oğlan adı ilə taxt-taca
yiyələnsin, sənin oğlunsa, onun vəziri olsun».
Elə belə də edirlər… 30 gün, 30 gecə ölkədə gənc xa nın
taxt-taca yiyələnməsi ilə bağlı təmtəraqlı məclis keçirilir.
Gənc xanla, gənc vəzir arasında dostluq günü-gündən
möhkəmlənir. Birdən gənc vəzir bilir ki, onun xanı kişi yox,
qadındır. Onların arasındakı dostluq sevgiyə çevrilir. Uzun-
uzadı düşündükdən sonra belə qərara gəlirlər ki, ölkədən
çıxıb getsinlər… Gülziba elə olur ki, ölkədən çıxıb getmək
istəyəndə gecə dayandığı yerdə öz sevgilisinin atına yox,
quldurların başçısının atının tərkinə oturur. Quldurların
başçısı olan Ataman da Gülzibanı götürüb
bütün var-dövlətlə
öz quldur dostlarının yanına gedir. Onların arasında Gülziba-
nın kimin olması ilə bağlı mübahisə düşür. O, quldurlara kim
onlardan at sürməkdə birinci olsa, elə onun da arvadı olacağını
bildirir. Belə də edirlər, yarış başlayır. Yarış zamanı ələ imkan
düşən kimi Gülziba quldurların əlindən çıxır və yolda
Meytin adlı sürü otaran bir çobanla rastlaşır. Meytin – gözəl,
qəddi-qamətli oğlan imiş. Gülziba çobanın, çoban Gülzibanın
xoşuna gəlir. Belə olduqda çoban ona sevgisini bəyan edir.
Qız ona razılıq verir. Onlar böyük bir şəhərə gəlir və orada
kirayənişin olurlar. Gülzibanın Meytindən iki batır oğlu
dünyaya gəlir. Aylar, illər keçir, onlar kasıblaşırlar. Gülziba
təsək tikib satmağa məcbur olur və o,
tikdiyi təsəklərin içində
belə bir cümlə yazır: «Övladı olmayanlar, bu təsəyi alsa, onun
övladı olacaqdır». Meytin onları bazarda qızıl sikkələrə satır.
Bir dəfə övladı olmayan bir tacir təsəklərdən birini alır. Sonra
o, ikinci təsəyi alır və içində “kim bu təsəyi alsa, onun çoxlu
var-dövləti olacaq” sözlərini oxuyur və buna görə də bu dəfə
bu təsəyi on sikkəyə alır.
Beləliklə, Meytin bazarda üçüncü təsəyi on beş qızıl
sikkəyə satır.Bu dəfə tacir təsək tikənlə maraqlanır. Meytin
tacirə hər şeyi danışır. Tacir onunla birlikdə onların evinə
gəlib, burada gecələməli olur. Gecə yatmağa keçdikdə
tacirin yuxusu gəlmir. Sandıqda xışıltı eşidir və tacir sandığı
ehmalca götürüb öz evinə gedir. Gəlib sandığı açdıqda
içindən Gülziba çıxır. Tacir Meytini öldürüb onun arvadını
Nizami Tağısoy
Qaraqalpaq ədəbiyyatı
180
181
ələ keçirmək istəyir. Buna görə də, o, öz tapıntısı haqqında
xana məlumat verir. Gülzibanı xanın yanına gətirirlər.
Gülzibanın gözəlliyi xanı valeh edir, o, Meytini cəzalandırıb,
Gülzibanı özünə arvad etmək istəyir.
Buna görə də Meytinə
elə çətin tapşırıqlar verir ki, onları yerinə yetirmək müşkülə
çevrilsin. Xan Meytinə pələng dişlərindən və simurq
quşunun lələklərindən saray tikmək tapşırıqları verir. Meytin
xanın tapşırığı haqqında məsələni Gülzibaya çatdırır. O, isə
onu sakitləşdirə rək, yaraqlayıb-yasaqlayıb yola salaraq, ona
nə edəcəyini başa salır. Gülziba ona özü bildiyi tapşırıqları
verir. İlk dəfə son dərəcə yorğun yoldan sonra Meytin yaşıl
ağac bitmiş suyu dumduru göz yaşı kimi bir gölün kənarına
gəlib çatır. Gülziba ona məsləhət etdiyi ağaca çıxıb gözləyir.
Birdən gölün kənarına nərilti ilə bir pələngin gəldiyini görür.
Pələng burada su içib yatmağa başlayır. Demə, pələngin arxa
ayaqlarına iri tikan batıbmış və bundan çox əziyyət çəkirmiş.
Meytin ağacdan düşüb tez onun ayağının altından tikanı
çıxarıb, yenidən ağaca dırmaşır. Oyandıqdan sonra pələng
ayağında ağrı hiss etmir. Ağaca
baxanda isə o Meytini görür
və insan səsi ilə danışaraq ondan yerə düşməsini xahiş edir.
Meytin pələngə xanın tapşırığı haqqında danışır. Pələng
onu sakitləşdirərək, bütün pələngləri Meytinin yanına yığır
ki, onların hər birindən iri bir diş çıxarıb Meytini belinə alıb
şəhərə aparır. Xanın yanına gəlib Meytin tapşırığın yerinə
yetirilməsini deyir. Xan isə saray əsabələri ilə məsləhətləş-
dikdən sonra Meytinə başqa, daha bir çətin tapşırıq verir ki,
o, simurq quşunun lələyindən böyük bir saray tikməlidir.
Meytin yenə də gəlib Gülziba ilə məsləhətləşib yola düşür. O,
vadi ilə gedərkən böyük bir ağacın yanına çatır. Orada quşlar
şahının iki balası var imiş. Hər il bu quşlar şahının balalarını
əjdaha yeyirmiş. Bu dəfə isə əjdaha quşun balalarını yemək
istəyəndə Meytin onun başını qılıncı ilə iki yerə bölür. Quş
qayıdıb gələndə Meytini ağacda görür. Əvvəl onun üstünə
hücum
çəkmək istəyir, sonra isə görür ki, o, onun balalarının
sağ qalmasına kömək etmişdir. Beləliklə, o, Meytindən
ehtiyacları haqqında soruşur. Meytin olanlar haqqında
məlumat verir. Quşların şahı tezliklə bütün quşları öz yanına
çağırır və onlardan hər biri öz lələklərindən birini Meytinə
verir. Beləliklə, o, saray tikir. Meytin sarayı tikdirib, xanın
yanına qayıdır Xan tikilmiş sarayı gördükdən sonra Meytini
ölümlə cəzalandıracağını bildirir. Bütün vəzirlər bir yerə
yığılıb xana Meytini öldürməyi təklif edirlər. Bunun üçün onlar
Meytini xanın valideynlərinin yanına göndərmək istəyirlər.
Guya Meytin onların orada necə yaşadıqlarını görməlidir.
Böyük bir ocaq qalanır. Meytin yenə də Gülzibanın yanına
qayıdır. O, yenə də Meytini sakitləşdirir.
Sabah Meytin
üçün tonqal qalanır. Meytin tonqalın tüstüsü nün arasında
insanlardan gizlənərək qoltuğundan quşun lələyini çıxarıb
yandırır. Həmin anda quşun özü hazır olur və onu götürüb
tüstünün içində göyə, öz yuvasına qayıdır. Burada Meytin
quşa başına gələnlər haqqında danışır. Quşların şahı Meytinə
meyvələr verir və onu başa salır ki, xana bu meyvələri onun
valideynləri göndərdiyini bildirsin.
Sabahı gün Meytin yenə də xanın və vəzirlərin gözlə mə-
diyi halda saraya qayıdır. Xan onun hardan gəldiyini soru şur.
Meytin o biri dünyadan, cənnətdən, onun valideyn lə rinin
yanından gəldiyi və onların ona hədiyyə göndərdiyini de yir.
Birinci
xan özü, sonra vəzirlər meyvələrin dadına ba xır,
meyvələri xırda-xırda dilimlərə bölür, onların hamısına cən-
nət meyvəsinin dadından xəbərdar olmasını təklif edir.
Meytin xana deyir ki, xanın valideynlərinin cənnətdə
vəziy yətləri yaxşıdır. Xan cənnətlə maraqlanır. Meytin deyir
ki, cənnətə düşmək üçün ən asan və qısa yol tonqaldan keçir.
Xan, onun vəzirləri, yaxınları və qohumları tonqalın ətrafına
yığışırlar. Meytin xanın əmri ilə tonqalı yandırır.