128
Dördüncü fəsil
Quranın üçüncü xəlifə Osman ibn Əffanın
dövründə cəm edilməsi
A) Vahid mushəfin yaradılmasına səbəb olan hadisə
Ötən fəsildə aydın oldu ki, Peyğəmbərin (s) vəfatından sonra Qurani-Kərim
birinci xəlifənin göstərişi ilə Zeyd ibn Sabitin başçılığı altında yaradılan bir heyət
tərəfindən mushəfdə cəm edildi. Həmçinin qeyd etdik ki, bu işə hamıdan öncə
Peyğəmbərin (s) vəsiyyəti ilə Əli ibn Əbu Talib (ə) başlamış və Qurani-Kərimi
bir mushəfdə cəm edərək müsəlmanlara təqdim etmişdi. Bir çox tanınmış və nü-
fuz sahibi olan səhabələr öz üslublarında mushəf cəm etmiş və həmin mushəflər
müsəlmanlar arasında yayılmışdı. Beləliklə, İslam
məmləkətinin müxtəlif mən-
təqələrində ayrı-ayrı səhabələrin mushəfləri qiraət olunurdu. Hicri-qəməri ikin-
ci və üçüncü onilliklərində İslam torpaqlarının genişlənməsi, İslam dininə iman
gətirənlərin sayının günü-gündən artması və müsəlmanların öz səmavi kitabına
olan böyük sevgi və diqqəti səbəb oldu ki, oxuyub-yazmağı bacaran şəxslər öz
imkanları daxilində hər məntəqədə tanınmış mushəflərin üzünü köçürüb yaysın-
lar. Baxmayaraq ki, ilk əvvəl Kufədə Abdullah ibn Məs`udun, Şamda
Ubəyy ibn
Kə`bin və Bəsrədə Əbu Musa Əş`ərinin mushəfləri qiraət edilirdi, lakin zaman
ötdükcə həmin şəhərlərdə Quranın oxunması və əzbərlənməsinə artan böyük
tələbat saysız Quran nüsxələrinin yayılmasına səbəb oldu.
Həmin dövrdə yazı xətti olduqca ibtidai və naqis idi, belə ki, hafizəyə arxalan-
madan Quranı mushəfdən oxumaq qeyri-mümkün bir iş kimi görünürdü. Növbəti
fəsildə qeyd
edəcəyik ki, ərəblərin yazı xəttində nöqtə, hərəkə və işarələr yox idi.
Xəlifə Əbu Bəkrin dövründə Quranın mushəfdə cəm edilməsi bu səmavi kita-
bın qorunub saxlanması istiqamətində atılan mühüm bir addım hesab olunsa da,
amma müsəlmanlar arasında fərqli qiraətlərin yaranmasının qarşısını ala bilmədi.
Zaman ötdükcə, qiraətlər arasındakı fərqlər də çoxalırdı.
Tarixi mənbələrdə Quran qiraəti zəminində müsəlmanlar arasında yaranan qar-
şıdurmalardan söz açılır və deyilənlərə görə, elə bu qarşıdurmalara son qoymaq
üçün bəziləri çıxış yolu axtarmağa başladılar.
Buxari “Səhih”də Ənəs ibn Malikdən aşağıdakı rəvayəti
nəql etmişdir ki, Qu-
ran tədqiqatçıları bu mövzuda həmin rəvayətə istinad edirlər:
129
Ənəs ibn Malik deyir: “Huzeyfə
1
erməni və azərbaycan ilə müharibə aparan
Şam və İraq qoşunlarında idi. Həmin müharibədə o, Quranın qiraəti zəminində
müsəlman qoşununda qarşıdurmaların şahidi olur və bu onu hədsiz qorxuya sa-
lır. O, Mədinəyə geri döndükdə, xəlifə Osmanın yanına gedib deyir: “Ey əmirəl-
möminin, İslam ümməti arasında yəhudilər və məsihilər kimi öz dini kitabları
barədə qarşıdurma yaranmamışdan öncə onları xilas et!...”
2
Başqa
bir rəvayətə əsasən, Huzeyfə müharibədən geri döndükdə Səid ibn Ası
Azərbaycanda görür və ona deyir: “Bu müharibədə müsəlman döyüşçülər arasında
elə bir səhnənin şahidi oldum ki, əgər bu barədə ölçü götürülməsə, Quran barədə
müsəlmanlar arasında ixtilaf və fikirayrılığı yaranacaq. Nəticədə isə, Qurana əməl
olunmayacaq.” Səid ondan soruşur: “Axı nə üçün?” O belə cavab verir: “Hums
vilayətindən olanlar Quranın qiraətini Miqdaddan öyrəndiklərini
səbəb gətirərək
öz qiraətlərini digərlərindən üstün və düzgün hesab edirdilər. Dəməşqlilər də öz
qiraətlərini üstün hesab edirdilər. Kufəlilər də həmin iddiada idilər və deyirdilər
ki, onlar Quranı İbn Məs`udun qiraətinə uyğun qiraət edirlər və buna görə də on-
ların qiraəti düzgündür. Bəsrəlilər də öz növbəsində Əbu Musa Əş`ərinin qiraətini
daha üstün hesab edir və onun mushəfini “Ləbabul-qulub” adlandırırdılar.”
Huzeyfə və Səid ibn As
3
Kufəyə yetişdikdə, Huzeyfə camaat arasında bu
məsələni qaldırır. Kufədə olan səhabələrin və tabeinlərin çoxu onunla həmfikir
olur, lakin İbn Məs`udun tərəfdarları – belə ki, onlar Kufədə İbn Məs`udun qiraəti
ilə Quranı oxuyurdular - onlara qarşı çıxır. Huzeyfə Mədinəyə geri dönüb,
xəlifə
Osmanın yanına gedir və müharibə səfərində gördüklərini böyük narahatçılıqla
ona danışaraq deyir: “Mən sizə xəbərdarlıq edirəm, İslam ümmətini xilas edin!”
4
İş o yerə çatmışdı ki, hətta İslam məmləkətinin mərkəzi olan Mədinədə Quran
müəllimləri öz şagirdlərinə Quranı fərqli qiraətlərdə təlim edirdilər.
Ənəs ibn Malik deyir: “Osmanın xilafəti dövründə iş o yerə çatdı ki, Quranın
qiraətinə görə müəllimlərlə müəllimlər və şagirdlərlə şagirdlər davaya qalxdılar.
Bu xəbər Osmana çatdı və o, camaata belə müraciət etdi: “Siz Mədinə camaa-
tı bizim yanımızda olduğunuz bir halda bir-birinizlə davaya qalxır, bir-birinizin
qiraətini təkzib edirsinizsə, onda bizdən uzaqda olanlar sizdən də artıq bir-biri ilə
1
Huzeyfə ibn Yəman ilk müsəlmanlardan idi. O, Peyğəmbərin (s) sadiq ardıcıllarından olub “Peyğəmbərin (s)
sirdaşı” ləqəbini qazanmışdı. Xəlifə Ömərin dövründə Mədainin valisi olmuşdur. Onun başçılıq etdiyi qoşun
hicri 22-ci ildə Nəhavənd əyalə ni fəth etmişdir.
Həmin ildə o, Azərbaycanla sülh müqaviləsi imzalamış və
bir neçə ildən sonra həmin müqavilə icra olunmuşdu. Xəlifə Osmanın dövründə o, Azərbaycanın valisi
olmuşdur. Həzrət Əli (ə) xilafətə gəldikdə, onunla beyət etmişdir. O, Mədaində Salman Farsinin kənarında
dəfn edilmişdir. (Dr. Ramyar, “Tarix-e Quran”, s.412.)
2
“Səhih-Buxari”, fəsil: “Fəzailul-Quran”, c. 6, s. 581; “əl-Burhan”, c.1, s.330; “əl-İtqan”, c.1, s.187; “əl-Mizan”,
c.12, s.122.
3
Hicri 30-cu ildə xəlifə Osman ibn Əffan Vəlid ibn Uqbəni Kufənin valiliyindən kənarlaşdırıb Səid ibn Ası
onun yerinə təyin etdi. (“əl-Kamilu fit-tarix”, c.3, s.105.)
4
“əl-Kamilu fit-tarix”, c.3, s.111-112.