Haliyle bugün kılıç fantezileri (Kırık Kılıç: Tapınak
Şövalyelerinin Gölgesi, Pers Prensi: Rakip Kılıçlar,
Ejder Kılıçları), savaş fantezileri (Savaş Lordunun Narası,
Savaş Balyozu, Savaşın Şafağı), intikam fantezileri (Kara
İntikam, Emret ve Fethet: Kâbil'in Gazabı, Suikastçının
İnancı) ve tabii uygarlığın sonu fantezileri (Direniş:
İnsanlığın Sonu, Ölümcül Çarpışma: Kıyamet ve Ebedi
Karanlık: Mantığın Ağıtı) gırla gidiyor.
Ama malum, çağımız işbirliği çağı. O yüzden daha otantik
etkileşim arayanlar için sonraki basamak, "Yağmacı Azeroth
ile İttifak'ın kontrol mücadelesine giriştikleri" ve kullanıcıların
Yağmacı (Orklar, Taurenler, Troller, Zombiler, Kan Elfleri)
veya İttifak (İnsanlar, Cüceler, Gnomlar, Gece Elfleri,
Draeneiler) ırklarından birine katılıp düşmandan olabildiğince
fazla kelle koparmaya uğraştıkları World of Warcraft
[Savaş Sanatı Dünyası] türü web siteleri. Kelleyi yitirmek de
elbette dert değil: "Ölümün nihai sonuçları yok. Ruhunuzu
derhal hayalet olarak serbest bırakabilirsiniz ki bu noktada
yakındaki bir mezarlığa götürüleceksiniz. Buradan kendinizi
tekrar hayata döndürmek için hemen cesedinize koşmanız
gerekecek."
Şayet fantezi seks, şiddetten daha çekici geliyorsa bugün
artık kolayca erişilebilir ve genellikle bedava olan pasif
pornografi ya da Second Life [İkinci Yaşam] gibi
kullanıcıların kendilerine tropik bir ada üstünde açık-plan
mimarili bir sahil evi ve elbette genç, dinç, uzun, ince belli,
geniş omuzlu veya uyuyorsa basketçi göğüslü, tüm bu
varlıkları sergileyecek ölçüde az giyimli ve kızlar için dövme
ve hızmalar, erkekler içinse samuray kılıcı veya çifte makineli
tabanca türü aksesuarlarla tamamlanan bedenler yaratabildiği
web siteleri seçenekleri mevcut. Fantezinin aşırı ilkelle aşırı
ilerlemişi neden bu denli çok birleştirdiği, bu tuhaf ortaçağ-
uzay çağı seçkisinin nereden geldiği sıklıkla aklımı
kurcalamıştır. Her ikisi de (uygarlık öncesi ve sonrası) çağdaş
dünyadan kaçış sağladığından olsa gerek. Kısacası, Second
Life'ta hiç kimse kırkından yaşlı, kısa boylu, şişko, cildi veya
dişleri sorunlu, gözleri bozuk, sarsak veya kel değil. Bu düş
dünyasında tek gerçek şey, sahteliği satın almak için gerekli
para. Hazır "avatarlar" cinsel donanımdan yoksunlar ve
aksesuarların en olmazsa olmazlarından sanal penisin fiyatı 5
dolar. Cinsel organlara sahip olmamaktan ötürü özür dileme
ihtiyacı olmasa konuya dair saha çalışması yapardım.
İyi ama ara sıra biraz fanteziye dalmanın ne zararı var?
Kierkegaard'a göre başka birisi olma arzusu had safhada
umutsuzluğun bir belirtisiydi.
[196]
Ve bu had safhada
umutsuzluk, modern bir olaydır. Geleneksel toplumlarda
yaşam tümüyle toplumsal cinsiyet ve sınıfla belirlenirdi. Başka
biri olma imkânı bulunmadığından kimse böyle bir şeyi hayal
etmezdi. Ancak, bireysel özgürlüğün sürekli gelişimi herkesin
her şey olabileceği fikrini teşvik etti. Şöhret artık yetenek ve
sıkı çalışma ön-şartlarından koptu. Daha heyecan verici ve
tatmin edici yaşama ulaşmada hiçbir engel kalmamış
görünüyor. Haliyle hayal kurmanın, fanteziye dalmanın
çekiciliği dayanılmazlaşıyor. Oysa fanteziye dalmak,
azaltmayı hedeflediği umutsuzluğu tam aksine azdırır.
Gerçeklik ve benlik o kadar hayal kırıklığına uğratıcıdır ki
kaçışı teşvik ederler; ama fantezi, gerçekliği olduğundan daha
moral bozucu gösterir ve kaçış ihtiyacını şiddetlendirir.
Fantezinin bağımlık yaratmasının nedeni budur. Bugün
milyonlarca insan oyunlarda ve fantezi web sitelerinde günde
on dört saat zaman harcamaktadır.
Second Life iki heteroseksüel erkeğin lezbiyen ilişki
yaşayabileceği tek yer, orası kesin ama fantezi dünyasının en
acı yüzü, gittikçe gerçek dünyaya benzemeye başlamasıdır.
Anlaşıldığı
kadarıyla Second Life aboneleri "yetişkin"
adalarda fantezi seksten sıkılmaya başlamış ve gittikçe işe
dönmeye, sanal araziler, evler, aksesuarlar ve hizmetler
satmaya başlamışlar. Haliyle gerçek dünyada yaptıkları gibi
düşçüleri kaçıran gerçek kapitalistlerin sayısı, sahte
lezbiyenlerinkini giderek katlamaktaymış. Millete sanal
emlakçılar lazım sanki! "Gerçek organlarınızla ş'aapın" türü
radikal öneriler sunan Get A First Life [Esas İlk Yaşamı
Yaşayın] adlı rakip sitenin ortaya çıkışıysa cesaret verici tek
haber.
Sanal sevgililer bazen buna kalkışıyor. Bir kadın,
romantizmin yeni dans salonlarından birinde, bir web
sitesinde bir adamla tanışıyor; âşık oluyor ve bir süre siber-
uzayın büyülü yeşilliklerinde takılıyorlar. Tabii ikisi de
geçmişlerinde birçok başarısız ilişki yaşadıklarından temkinli
davranıyorlar. Önce birbirlerini web-kameraları sayesinde
çıplak, cinsel bölgelere zum yaparak tetkik ediyor, her şeyin
yerli yerinde olduğunu görüyorlar. Kadın kamera karşısında
vibratörüyle orgazm olurken erkek de onu izleyerek
mastürbasyon yapıyor. Sonunda birbirlerine uyduklarına
kanaat getirip gerçek yaşamda buluşmaya karar veriyorlar.
Kadın, yerin uygunluğundan değil, âşıkların buluşacağı en
romantik yer bellediğinden Waterloo istasyonunu seçiyor.
Adam elbette elinde on altı beyaz gülle gelecek ve kadın,
Agent Provocateur'den aldığı yeni iç çamaşırlarını giymiş
olacak. Her şey kusursuz. Hayır, feci bir eksik var. Kadın bir
arkadaşına yakınıyor: "Keşke bizi filme çekecek biri
olsaydı."
Dostları ilə paylaş: |