- Ah! Dcmok bclo, golirom!
Şcfin moni bclo az sözlo başa düşdüyündon tooccüblondim.
Sürücü vo tibb qardaşı ycnidoıı mon/.ilo qayıtdılar. Bonardcl çokilib
bir küncdo oturdu. Qohor moni boğdu, az qala ağlayacaqdım. Yoqin
ki, tok olsaydım, ağlayıb iiroyimi boşaldardım.
Ş cf golondo oııun sifotinin iladosi homişoki kimi hoyocanlı vo
hcyrotli idi. O, ölüyo baxdı vo astadan dcdi:
- Monim yoldaşım...
- Siz onu tanıyırdınız? - ucadan dcdim.
O diksindi:
- Boli, tanıyırdım. Son voziyyoti danış, - dcdi.
O, sözümü kosmodi. Mono axıracan qulaq asdı. Gözlorini iso
mcyitdon çokmirdi. Mon danışıb qurtaranda o hcç bir söz dcmodi,
ancaq Bonardcl vasitosilo Son-Lui xostoxanasına zong vurmağı
tapşırdı. Hokim Bontct tclcfona goldi vo müsyö Pikar tclcfonda onu
sorğu-suala tutdu. Yaralını rcntgcno salmışdılar. Bodboxtlikdon,
onun bodonindoki iki güllodon hcç birini çıxara bilmirdilor. Onun
voziyyoti ağır idi, ancaq ycno do sağ qalmasına ünıid vardı. Profcs-
sor Frojyc onun sağlam bədonini görüb bclo hcsab cdirdi ki, bclo
xostolorin mindon biri sağ qalır. Şcf bizo xostonin voziyyoti haq-
qında danışdıqdan sonra özü gcdib Frojyc ilo otraflı söhbot ctmok
qorarına goldi.
II
Ağlamaqdan gözlori qızarmış madam Moron ollorini dizlorinin
üstünə qoyub balaca daxmanın ortasında oturmuşdu.
O ufuldayırdı:
- Axı, bu ncco ola bilor ki, iki cyni adam bir-birini öldürsün?
Mon şokillori madam Morono göstərdim.
- Bu sifət sizə tanış gəlirm i? - dcdim.
Madam Moron şəkildoki adamın kim olduğunu yerli-yataqlı
xatırlam aq üçün o, qaşlarını çatdı; ycrindon qalxmaq istədi, amma
yenidən yerindo oturdu.
- Xcyr, tanımıram! - nohayot dillondi.
- Amma kimoso oxşadıram... - Vcr görüm, - madam Morən
dcdi. O, əlləri o sə-əso şokillori aldı.
196
- Müsyö Bölodur, düz dcmirom? - ona dcdim.
- Bu homin adamdır, paltarını doyişibdir? - dcyə o toşvişlo
soruşdu.
Mon ona cavab vcrdim: - Boli.
O, başını ycllotdi, sonra şokilloro ycnidon diqqot yctirdi.
- Ancaq bu həlo hor şcy dcmok dcyil, - madam Moron dcdi.
- Mosolo burasındadır ki, mon bu adamı haradasa görmüşom.
Boli, lap yoqin yadımdadır ki, mon bazarlıq üçün cvdon çıxanda...
özü də məhollodo görmüşom. Ancaq yadıma düşmür ki, mohollonin
harasında görmüşom?!
Mon madam Morono yaxın oturdum, onu sorğu-suala tutdum.
- Dünon axırıncı dofə müsyö Bölo no vaxt qayıtdı?
- Saat ikiyo yaxın. Onun bu vaxt qayıtdığını görondə mon.
hotta, çox təoccübləndim. Yanımdan keçib gcdondo mon bunu
onun özüno də dedim. O m əno bclə cavab vcrdi: “Yorulmuşam,
monim sədaqətli moləyim. Bolkə clo indi sizdon bir fıncan çay
xahiş ctmoli oldum".
- Onun yanına çox adam golib-gcdirdi?
- Xcyr, əsla. Ancaq bir nofor qadın...
- Madam Döqiz?
- Onu tanıyırsınız, müsyö Simon? Özüdür ki var, madam
Döqizdir.
- Onun yanına daha kim golirdi?
- Monim tanımadığım adamlar.
- Gəlin dünondon danışaq. Dünon kim golmişdi?
- Əvvolco madam Döqiz. Ondan bir az sonra bir nəfər kişi
goldi. Onu hcç vaxt görmomişdim. O hcç yana baxmadan düz kcçib
içori girdi. Homin adam, yoqin ki, pillokondo madam Döqizlo
rastlaşmamış olmazdı, çünki madam bir doqiqo kcçmomişdi ki,
pilləkənlo aşağı düşdü.
- Sonra?
- Vəssalam! Sonra saat ycddiyo yaxın qonşum madam Minc,
südsatan arvaddan monim üçün aldığı pcndiri gotirdi.
Mon madaın Moronin dcdiklorino şübho etmodim, çünki baş
vcrm iş hadiso haqqında düşünərkon dorhal omin oldum ki,
naməlum adam cvo böyük qapıdan girmiş vo işini gorəndon sonra
aradan çıxmışdır. Doğrudan da, qapıçı qadının oturduğu ycrdon
bunu loyin ctmok olmazdı. Mölıkom qorxduğundanmı, ya nodonso,
qadın, namolum adamdan şiibholonmomiş vo atışmamn iki 13ölo
arasında baş vcrdiyini gördüyündon hoyocan qaldırmamışdır. Mon
homin adamın qrimlondiyini do qobul cdo bilmirdim, çünki onun
üst-başında qrim dcyilon şcydon hcç bir olamot tapa bilmomişdik.
Göroson, oııun buraya daxil olması üçün başqa bir yol da vardımı?
Bunu axtanb tapmaq lazım idi.
Mon axtarışlarıma ycnidon başladım. Madam Morondon onun
öz daxmasında ayrıldım vo monzilo qalxdım. Böyük pillokon clo
cvin ikinci mortobosi ucalığında idi. Dohlizdon ikinci mortoboyo
qalxmaq üçün başqa bir pillokon do vardı. İkinci mortoboyo baş
çokdim. Mcç bir soliqosizlik nozoro çarpmırdı. Mor şcy öz qayda-
sında idi. Otaqda Bölonun izlorini holo do saxlayan çarpayı vo toka-
yaqlı stolun üstündo yarıya qodor çayla dolu stokan cv sahibinin
işdon qayıtdığmı vo istirahot ctdiyini bildirirdi. İş otağındakı stolun
üstündo, tclcfonun yanında mon bir çongo tük gördüm.
A rtur-Rozyc küçosi Krım küçosini üçüncü mortobo hündürlü-
yündo olan bir körpüdo kosib kcçirdi... Bölonun cvi iso bu küçonin
başında ycrloşirdi. Evin küçoyo torof olan divan az qala çatlayıb uçul-
duğundan ona başqa bir divar da dayaq kimi lıörülmüşdü vo bu, ycmok
otağına bayır torofdon qcyri-adi bir görkom vcrirdi. Binanın dcmok
olar ki, otrafdakı qonşu binalarla hcç bir olaqosi yox idi. O sadoco
olaraq bir torofdon Krım küçosindoki üzorindo >fs 28 yapışdırılmış
qapıya söykonmişdi. Mon lıoyot qapısı vo poncorolor kimi bu
qapımn da tağlarmın möhkomliyini yoxladım. Buralardan ncco,
hansı üsulla içori girmok mümkün olduğunu hcç cür ağlıma sığış-
dıra bilmodim. Bclo olduqda mon işin xeyrino bir tocrübo apardım.
Burada, hadiso ycrindo tapdığımız “brauninq” lorin markasından
olan öz “brauninq” markalı tapançamdan bir neço dofo atoş açdım.
Madaın Morondon xahiş etdim ki, güllolor açılmamışdan ovvol
paltar sordiyi ycrdo dursun. O açılan birinci vo ikinci güllolorin
sosini lap açıq-aydın cşitdi. O birilorin sosini iso küçoni cnon avto-
busun taqqıltısından qotiyyon cşitmomişdi. İşin bu torofi aydınlaşdı.
M ono clo goldi ki, işin qalan hissosi gctdikco daha da çotinloşir vo
mon bütün gcconi olloşmoli olacağam.
Üçüncü mortoboyo qalxdım. Xaç atalığımın burada hovoslo işlo-
diyini mon bilirdim. O, işlodiyi iyirmi il orzindo sonod vo m aterial-
198
lannı burada qaydaya salardı. Çoxdan idi ki, mon cvin bu hissosino
ayaq basmamışdım. Göroson işıq yandırılsaydı, yuxanya düşordimi?
Üçüncü mortobodoki monzil uzununa, özü do qoribo bir üsulla
iki hissoyo bölünmüşdü.
Dohliz yanya bölünmüş sahonin üçdo bir hissosini tuturdu vo
ikinci mortobonin geniş salonuna oxşayan böyük iş otağına girmoyo
imkan vcrirdi. Oradan iso poncorolori hoyoto yöx, küçoyo baxan
hor iki otağa çox asanlıqla girmok olardı! Bos, no üçün bclo? Yaxşı,
belo bir iş üçün olvcrişsiz olan bu otaqlar göroson kimo vo noyo
lazım imiş? Divarı taqqıldatdım. İkinci mortobodoki yataq otağına
oxşayan üçüncü otaqdakı paltarla dolu divar şkafını açdım. Əlim-
doki ağacla onun dib lorofmi taqqıldadıb yoxladım. Boş soslonirdi.
Burada ağlıma goldi ki, mon bu otaqda Artur-Rozyc küçosinin
soviyyosindoyom vo küçonin uçuq küncündo ycrloşmiş bir otaqda clo
bu küçonin özüno açıla bilon başqa bir qapı da ola bilor. Bilondo ki,
bu divar şkafmın dibi hor iki otaq arasında giriş ola bilor, moni üşütmo
tutdu (bclo üşütmo mono homişo “öz moqsodimo yaxınlaşmaq
hissi” aşılayır). Tolosik dohlizo qaçdım. Madam Moron diksindi.
- Üçüncü monobodo, Artur-Rozyc küçosi torofdo kim yaşayır?
- soruşdum.
Monim sualım guya monasız bir sualmış kimi madam könülsüz
cavab vcrmoyo başladı:
- Ho, müsyö Bölonun kirayonişi.
Ancaq o borkdon qışqırdı vo gözlori tooccübdon boroldi.
- Ah, müsyö Simon, şoklini mono göstordiyiniz conabı dcyir-
siniz!
İstintaqa başladığım andan öyronmok istodiyim mosolo mohz
clo bu idi.
- Bos, neco olub ki, siz bu adamı yaddan çıxarmışsınız, madam
Moron? - sort halda soruşdum. - O kimdir?
Madam canfoşanlıqla özünü müdafio cdir vo dil-dil ötürdü.
- Homin adamı unutmuşam, çünki onu tanımıram, çünki hcç bir
vaxt görmürom! Yadımdadır, iki il bundan ovvol müsyö Bölo. müa-
vinini cvo gotirdi vo bu conab da işo düzolmomişdən ovvol iki-üç
dofo golib ona baş çokdi. Ancaq clo o vaxtdan onu bir daha görmo-
mişom! Mon hcç ömrümdo A rtur-Rozyc küçosino do qalxmamışam
vo oradakılar da heç vaxt bura düşmoyiblor.
- Yaxşı, bu kirayonişin haqqında no bilirsiniz?
Dostları ilə paylaş: |