olmadığım başa düşür. Əlbotto, bu çox davam cdo bilməzdi,
qadında ona qarşı baş qaldıran hisslor gct-gcdo böyüyürdü.
Sohmdarların ümumi yığıncağından iki gün ovvəl, on sokkiz
min franklıq böyük bir mobloğ kosirlori ödomok üçün toxucu fab-
rikinin kassasına daxil olur. Fcru bu mobloği alıb gotirmok
moqsodilo banka gcdir. Pulun alınması üçün hazırlanmış çckdo
tokco bank müdirini ovoz cdon şoxsin imzası varmış. Sonra homin
mobloği onun özü gotirib scyfo qoyur. Bir ncçə hoftə imiş ki, scyfın
açannı o, cibində gozdirirmiş. Müdir, yığıncağın başlandığı güno
qodər homin mobloği öz nozarəti altında saxlayır və yalnız bu vaxt
tokid edir ki, Fcru onun yanında qalıb işləsin. Bu müdirin ona bclə
inam göstomıəsi onu təşvişo salır. Ümumi yığıncağın başlandığı
gün (yığıncaq günortadan sonra başlanmalı imiş) sohər açılan kimi
Fcru mobloği saymağa başlayır. Bclə bir təcili işo başlamasına
müdiriıı no üçün səroncam vcrmosi onun hcç ağlma da gəlmir. Dörd
yüz min frank oskik golir. Fcru dost hesab etdiyi bir nəfərin yanına
qaçır. Onun ittiham edilmosi üçün bu, əvvəlcədən planlaşdırılıb-
mış. Müdir həmçinin bildirir ki, scyfı başqa adam aça bilm əz, çünki
açar homişo Fcrunun öz əlindo olubdur. O bunu da əlavo cdir ki,
müdirin arvadını lokəlom əyo cohd etm əklə onun cvinə qalmaqal
salan bir adam hər şcyə qadirdir. Çox tcz, hazırlıqsız və çox sərrast
deyilmiş bclo bir ittiham hökmü Ferunun gözlərini açır, onu duyuq
salır. Scyfın açarını müdir bax, bunun üçün Fcruya tə rə f itolo-
yibmiş. Ancaq kök adamın büruzo vcrdiyi bu qəzobdon Fcru işin
işdon keçdiyini başa düşür. M üdir həm in gün səhər artıq bilir ki,
Feru bu işdən canını hcç cürə qurtara bilm oyocəkdir vo günortadan
sonra şoriklər arasında qazanc payını bölondo dörd yüz min frankın
çatışmadığını hamı görocokdir; özünü müdafıo ctmək üçün hcç bir
imkanı olmayan Fcru homin saat da hobs olunacaqdır.
Feru və onun müdiri arasında dəhşətli bir səhno baş vcrir. Feru
səsini qaldıran kimi müdir odasını dəyişir. Fcru ağlamağa başlayır,
arvadının onu taladığını, dağıtdığını bildirir vo arvadının, uşaqla-
rımn xatirinə onu bağışlamağı müdirdən döno-döno xahiş cdir.
M üdir ona dörd yüz min frankı qaytarır və xahiş edir ki, no qodor ki
gec deyil, bu pulu da o biri pul dostlərilə bərabor aparıb ycrino qoy-
sun. Fcru bütün bu dcyilonlori cdir. Müdir ondan xahiş edir ki, o,
kassaya indiyo kimi hcç kimin gctmədiyi pillokonlərlo və dohliz-
lərlo gctsin. Fcru göz yaşları içində dcyilonloro omol cdir vo domir
kassaya yaxınlaşanda müdirin müavinini kassanın yanında görür...
Öz kabinctində olan müdir qışqırıq sosi cşidir. O, direktorun
yanına girir ki, Fcrunun böyük bir oğurluğu haqda ona xobor vcrsin vo
desin ki, hesabdarın sızıldayıb ağladığını gördüyündon hcç olmazsa
dostluğun xatirino götürdüyü pulları aparıb ycrinə qoymağı ondan
xahiş ctmişdir. Əgor dircktor istoyirso o, Fcrunu pullan ycrino -
kassaya qoyanda göro bilor. Müdir kosə yolla kassaya torəf qaçır.
Fcru onun qarşısında m atı-qutu qurumuş halda donub qalır, olin-
doki bağlı pulları hcç bilmir ncylosin. Müdirin moslohotino qulaq
asacağı təqdirdə cşitdirirlor ki, onu işdon uzaqlaşdıracaqlar. Ogor
azacıq ctiraz cdorso, elə homin andaca onu cinayot mosuliyyotino
cəlb edəcəklor. Fcru bilmir özünü ncco müdafıo ctsin. Müdirin
onunla ikinci dofo oyun oynadığını başa düşdüyündon heç bir şcyi
götür-qoy ctmodən inamr ki, həqiqotin açılması inandırıcı olm a-
yacaqdır. Axt, ona kim inanacaqdı? O susur. Qapıya atılıb “rohmli”
adamın paltarının hcç olmazsa boyunluğundan yapışıb hor şcyi
onun boynuna qoymaq, ona ctiraf ctdirm ək istoyir.
Adını təm izə çıxarmaq üçün diqqətlə və tomkinlo min cür
vasito, yol arayıb-axtaran, üroyindo intiqam hissi aşıb-daşan l-cru,
cvino golir. O, kcçmiş cobho yoldaşlarından birinin cvino yollanır
vo istəyir ki, ənu özüno vokil tutsun. Fcru, yoldaşının ona iııannıa-
dığını görür. Bclə olduqda o, müdirin arvadının yanına gctmok isto-
yir. Fikirləşir ki, yaxşı, bax, tutaq ki gctdi, bos no dcsin ona? Arvad
gündolik yaşayışı xatirinə və nəhayət, uşaqlarının atası kimi orini
scvirdi. O da buna inanmayacaqdı, arvad da onu dəhşotlo, biabırca-
sına rodd cdəcokdi. Fcru bir vəkildon moslohot alır. Vokil do özünü
laqcyd aparır və bu hongam ədən bclo asan vo sağ-salam at qurtar-
dığına görə onu ürəkdon təbrik edir. Vəkilin yanından gedondən
sonra Fcru özünü öldürmək fikrino düşür. Ancaq özünü öldürmok
üçün do bir əsas yox idi. Axı o, pulları oğurlamamışdı?! Onun on
ağır günündo, tosadüfən sonin xaç atalığının şokli olan qozct onun
olino kcçir. Frcdcrik Böloya - Cinayot Axtarışı İdarosinin adlı-sanlı
m üfottişinə son dəroco oxşaması bu adama ümid vcrir.
O hcç kimdon hcç bir maddi kömok istomirdi. Bu işdon yaxa
qurtarmaqdan başqa onun ayrı bir kömoyo chtiyacı yox idi. Bölo,
sorğu-sualsız ona normal yaşayışını tomin ctmək vo üst-başını
təzələm ək üçün pul vcrir.
209
Toxminon iki hoflo sonra, elo homin idaronin özündo, nohayot,
onun Leon Fcru ilo no üçün son doroco maraqlandığım öyrondim.
Hor şcydon ovvol mono and içdirdi ki, no qodor ki o sağdır, onun
mono dcdiyini lıcç kimo dcmoyim. O mono toxminon bcle dedi:
“Bilirsoıımi ki, no sobobo göro istomirom Xüsusi Briqadanm dirck-
toru olum?! Harada işloyiromso işloyim, bilirom ki, heç kim monim
işimi göro bilmoz. Mon senin işini o zaman böyük momnuniyyotlo
aparardım ki, bütün işlori yalnız özüm göroydim vo heç kimle ela-
qodo olmayaydım. Amma idaronin öz qaydaları var ve bunlara riayot
cdondo söz yox ki, bu mümkün olaıı şcy deyildir. Ho, yaxşı, gol bizim
ikimiz do cürot cdib qayda-qanunuıı, nizamnamonin hcç vaxt yol ver-
modiyi bir şcyo girişok. Əgor son tokco monim müdirim olsaydm,
yoqin ki, bu işdo sono inanmağa osasım olardı, başqalarına olduğu
kimi, bunu sono do rova bilordim. Axı, son mənim dostumsan?!
Bax mosolo do burasmdadır. Mon Fcrunu özümlo götürürem, onu
fonnalaşdırıram, onu öz donumda gcyindirirom, özümə oxşadıram
vo o, böyük ustalıqla Frcdcrik Bölonu toqlid cdir. İşlodiyim idaroyo
o yalnız lazım olaıı vaxtlarda golocokdir.
Günlorin bir günündo mon bir cinayotin üstünü açanda Xüsusi
Briqadanın dircktoru da monimlo getmoli oldu. Fcru da orada idi. O
artıq bizim işlo az meşğul olurdu. O işdo olan zaman yalandan can-
foşanlıq cdir, özünü lazımlı bir adam kimi göstormoyo çalışırdı. Mon
toroddüd clmodim, onu da özümlo apardım. İşlor çox ola gedirdi, hor
şcy öz qaydasında idi. Hor dofo bir hadiso baş vcrondo mon forqino
varmadan dorhal işo başlar, onu sınaqdan keçirmoyo çalışardım.
Allı ay bundan ovvol sonin xaç atalığın bir ziyafoto dovet edil-
mişdi. Onun ovozino ora Fcru getmiş vo orada çox fusunkar bir
qadınla tanış olmuşdur. O, bir gün sonra hemin qadın haqqında mone
xüsusi hoyocanla danışdı vo qoti olaraq bildirdi ki, onu bir daha göro
bilmoyocokdir. Bclo ki, mövcud voziyyot ona üroyi istodiyini
etmoyo imkan vcrmir. Bölonun başqa bir fıkri do varmış. Fcrunun
tebioton hossas olduğunu bildiyindon bclo düşünür ki, başma golo-
cok macoradan onu çokindirmoyo ixtiyarı yoxdur. Hadiso ilo ela-
qodar olaraq bunu da dcyok ki, Fcrunun süni olaraq Bölonun cildino
girmodiyini mon olimin içi kimi bilirdim, bclə ki, o, no qəd ər ki,
Bölo idi onun scvmoyo vo scvilm oyə ixtiyarı vardı. Burası da vardı
ki, sənin xaç atalığın bu hadisodon özünü çox şon göstorirdi. Həmin
qadın ona öz pcşosinə daha sıx bağlanmaqda homişo sobəb olmalı
210
idi. O, hotta təkid cdir ki, cavan qadın golib burada Fcrunu görsün.
Bütün camaat ancaq Frcdcrik Bölonun ycni cşqo düşmosindon
danışırdı. Fcru ilo madam Döqizin olaqosi doğrudan da rosmi şokil
almışdı. Hotta, camaat deyirdi: “Göroson, toy no vaxt olacaqdır?”
Fcru yaxşı bilirdi ki, bu, mümkün olan şcy dcyildir. Madam Döqiz
iso olsa-olsa onun yalnız. moşuqosi ola bilordi.
VI
G ecə saat üçdo tclefon zəng çaldı. Bununla da menim bütün
planım alt-üst oldu (çünki homin gün no cdəcoyimi planlaşdırmış-
dım). Tclcfonda damşan şc f özü idi:
- Son-Lui xəstəxanasından bildirirlor ki, yaralı can vcrir. Elə bu
saat sən gct ora, mən do yarım saatdan sonra golocoyom.
Y anaçıq qapıdan inilti golirdi, homin tanış inilti... Cavan bir
tocrübəçi təlobə, yaşlı, gonbul tibb bacısı vo bir başqası tutqun
işıqda çarpayınm otrafmda dayanmışdılar.
İnilti birdon-biro kosildi... Tibb bacısı qışqırdı:
- Hokim!..
Tocrübəçi toləbə irolilodi vo mon üç nofor ağxalathnın çarpa-
yıntn üstünə əyildiyini gördüm. Nofosimi içori çəkmişdim. Son
doroco sakitlik idi.
- Müsyö, - tocrüboçi tolobo mono torof çcvrilorək dillondi,
hor şcy bitdi, o öldü.
Rongim sapsarı saraimışdı, o m əno baxıb pıçıltı ilo dcdi:
- Müsyö Bölo ilo qohumluq olaqəniz yoxdur ki?
- M ən onun xaç oğulluğu idim.
Cavan tibb bacısı lampanın qarşısındakı örtüyü çokdi, gur, göz-
qam aşdıncı işıq otağa doldu. Mon tocrüboçi tolobo ilo dohlizo çıx-
dım. Bizo torof gəlon müsyö Pikarı gördük.
- Müsyö Bölo clo indico kcçindi, - tocrüboçi toləbo dcdi.
Ş cf otağa daxil oldu.
- Müsyö, bolkə mcyiti yarsınlar? Kim bilir, bolko güllolori
çıxartsaq, ycni bir şcy öyronocoyik?
- Ho, yaxşı oldu! - şcf, söhboto qarışdı. - Razıyam, mcyit
yarılsın! Lap clo bu saat yarılsın!
Az sonra, Dampycr, bir noforin müşayiətilo güllolorin ikisini do
soliqəli bükülmüş şokildo bizo gotirdi.
211
Dostları ilə paylaş: |