ŞƏ r q -q o r b

-  Boli,  müsyö  Simon,  tamyıram.
Dölük gözünü  bclə qırpmadı.
-  Cinayot  baş vcron  gün  siz  lıomin  bu adamı  görmüşdünüz?
-   Boli,  müsyö Simon.
-  Dcmoli,  mono  yalaıı  damşmışsınız,  müsyö  Dölük, -  dcdim.
O bağırdı:
-   Dcmoli,  siz  moni  do günahkar sayırsınız?..
O,  hoyot  qapısına  torof çcvrildi.  Orada  Şikambonun,  Bonardc- 
lin, Qumıölonun vo Qaylardcnin onu ohatoyo aldıqlarmı gördü. Ani 
olaraq  pillokono  torof döndü.  Orada  iso  bayaqdan  bori  Boşan  vo 
Torkol  dayanmışdılar.  Dölük  vohşi  hcyvan  kimi  fısıldadı,  bodoni 
qıvrıhb ikiqat oldu, yumruqları sıxılıb düyünlondi.  Ancaq onu ohato 
cdon  vo  ycrlorindo  dinm oz-söylom oz  dayanan  ycddi  noforlo 
vuruşsaydı,  ona  balıa  otura  bilocok  noticoni  başa  düşdüyündon  o 
özünü  sakit  apardı.  Qamotini  düzoltdi.  Düyünlonmiş  yumruqları 
açıldı  vo  ciyorlori  dolusu  nofos  aldı.  Biz ycrimizdon  torponmirdik. 
O, hcç kimo baxmadan  nohayot,  dillondi:
-   Hara dcyirsiniz gcdok.
VII
Biz Orfcvr bulvarma çatanda gündüz saat  iki  idi.
-  Oturun!  -  şcf Dölüko dedi.
Dölük  oturdu.
-  Admız nodir? -  şc f soruşdu.
-  Dölük,  Pycr-Onorc.
-  Sonotiniz?
-  Hokim.
-  Neçə  yaşınız var?
-  Qırx  iki.
-   Ilarada yaşayırsımz?
-  Villa dö  lo  Reünyon  küçosi,  19-da.
-  Madam  Döqizgildo?
-  Yox.  0,  21  nömroli  cvdo  olur.
-  Siz bu  arvadm qohumu  dcyilsiniz ki?
Dölük cavab vcrmoyo  toroddüd  ctdi,  sonra başmı  aşağı  saldı.
-  Mon onun ögey qardaşıyam, -  dcdi.
Tooccübümü gizlodo bilmodim.  Bu onun nozorindon yayınmadı.
216
-  Bu  ncco olur ki? -  şc f ycnidon  soruşdu.
-  Anamıza  göro.  Mon  birinci  arvaddanam...
-  Evlisiniz?
-  Yox.
-  Tok yaşayırsınız?
-  Boli.
-  Siz bacınızla bir ycrdo yeyirsiniz? Siz ikiniz bolko clo homfikir- 
siniz, çünki  fakt budur ki, qapı-qapıyasınız.
Hokimin bütün osoblori gorildi. O özü do bunu hiss ctdi vo olini 
sifotino çokib çox  alçaqdan cavab  vcrdi:
-   Mon  tündxasiyyotli,  bacım  iso oksino,  hoddindon  artıq  mch- 
riban  vo iltifatlıdır.
-  Demoli,  siz madam  Döqizlo görüşmürsünüz?
Hokimin sosi  yeknosoq vo boğunuq çıxdı:
-   Mon  bclo  dcmodim.  Dcdim  ki,  biz tamamilo ayn-ayrı  adam- 
larıq.  Ancaq hor dofo mon ona  lazım olanda, o bilir ki, moni  çağırt- 
dırsa kifayotdir.  Mohz bunun  üçün  do  mon onun  orinin ölümündon 
sonra golib o yaşadığı cvdo oluram.  Bizim bir-birimizdon başqa hcç 
kimimiz yoxdur.
-  Onun  Frcdcrik Bölo ilo tanış olduğu güno qodor sizdon savayı 
heç bir adamı  olmayıbdır?
-  Xcyr, olmayıbdır. -  Dölük  gözlorini  yumaraq  pıçıldadı.
Ş cf ötkom  vo amirano  torzdo  dillondi:
-  Doktor  Dölük,  müsyö  Bölo  ölmomişdon  qabaq onun monzilino 
axınncı dofo giron adam siz olmuşsunuz. Bunu inkar cdirsiniz. Bu gün 
sizi  bu cinayotdo  müqossir ctmok  üçün  bütün  bunlar artıq  söhbotlor- 
dir.  Cinayot ctdiyinizi ctiraf cdirsinizıııi?
Homişoki  kimi  gözlorini  yummuş  Dölük  cavab vcrdi:
-  Boli.
-   Siz  Fredcrik  Bölonu  qosdon  öldümıokdo  ittiham  cdilirsiniz. 
Bununla  bclo, bu  şoxsi...
1-Iokim  gözlonilmodon  kirpiklorini  qaldırdı  vo  çaşqm  nozorlo- 
rini  söhbot cdon  şefo zillodi.  Ş ef söhbotino davam  cdirdi:
-...namolum bir adam olub, özü do müsyö Bölo kimi gcyinmişdir.
-  Ncco? -   Dölük  sosini  qaldırdı.
O  qamotini  cold  düzoltdi  vo  bizo  clo  goldi  ki,  bu  saat  müsyö 
Pikarın  üstüno  atılacaqdır.  Dölük,  homişoki  kimi,  sosini  qaldırıb 
özünü  müdafioyo çalışdı:
-  Axı  bu  sarsaqlıqdır!  Sofchlikdir!
217

---

Hiz onu güclo ycrindo oturtduq.  Ağ/.ı köpüklonirdi. Onun günalı- 
kar olduğu açıq-aşkar göz qabağındaydı.
-  Bunlardan  birini  öldürdüyünüzü  tosdiq  cdirsinizmi?
Dölük doli  kimi  qışqırdı:
-  Bos o birisi  kimdir?
Dölük  birdon  sakitloşdi,  dorindon  nofos  aldı.  İri  göz.lorini  açdı. 
Dodaqları  osirdi. Aşağıdakı  sözlori  clo sakit,  pıçıltı  ilo dcdi  ki, sanki 
bu adam özü öz qulaqlarına inanmırdı ki, bu sözlori dcyon Dölükdür:
-  Ah,  mon  hor şcyi  başa düşürom.
Facio tamaşalarında iştirak cdon bir tip kimi clo bil onun üzüno ölü 
qrimi  çokilmişdi.  O  ümidsizliklo pıçıldadı:
-  Özümü  hor şcydo  müqossir lıcsab  cdirom...
Qapmı döyürdülor.  Löblan, sos golon  torofo -  qapıya torof çcv- 
rildi.  Növbotçi  düz  golib  şcfın  qarşısmda  dayandı.  Müsyö  Pikar 
qaşını  çatdı.  Növbotçi  onunla  lap  alçaqdan  danışır,  sifoti  hor an  bir 
görkom alır vo bu, böyük marağa sobob olurdu. O, gözlorini  Dölüko 
zilloyib  dcdiklorini  astadan  bir  daha  tokrarladı,  sanki  dcdiyi  sözlor 
yalnız ona aid  idi:
-  Madam  Döqiz xobor tutub ki, doktor Dölükü bura gotiriblor vo 
istoyir onunla  tocili  görüşsün.
Bu  ycni  ozabdan  hokimin  sarsıldığı  göründü.  O,  ümidsiz  lıalda 
olinin  birini  qabağa  uzatdı.  Onun  yalvarışı  o  qodor  facioli  görü- 
nürdü  ki,  iki  saatdan  bori  çokdiyi  ozab  onun  sosini  do  doyişdirib 
tanınmaz ctmişdi:
-   Müsyö,  onu  içori  buraxmayın.  O  dolidir,  eşidirsinizmi?  Mon 
bunu  sizo holo  dcmomişom.  O dolidir, dolil
Şcf alnını  tutdu.  Sanki  o,  dcyilon  sözlorin  m onasına  dalmışdı. 
Xahişi  daha  kosorli  çıxsın  deyo  Dölük  indi  zorla  gülümsomoyo 
çalışırdı.  Araya  sükut çökdü.  Sonra  şe f dedi:
-  Arvadı  içori gotirin.
Dölük donquldandı:
-  Siz qorxaqsıntz.
Sonra o,  hor iki  olilo sifotini  tutdu.
*  *  *
Madam  Döqiz daxil  oldu.  O  içori  clo  cold  girdi  ki,  elo  bil  şefin 
ayaqlarına  düşocokdi.  Ancaq  otağın  ortasında  dayandı  vo  gözlori 
hokimin pcysorino sataşdı. O, şcfo torof çevrildi vo boğuq soslo dcdi:
-   O  sizo  dcyib  ki,  Frcdcrik  Bölonu  öldüron  odur?  Yalandır! 
Bölonu  öldüron monom.
Dölük yumruqlarını  sıxaraq özünü ona torof atdı:
-  Son  doli  olmusan!  -  bağırdı. -  Sonin  dilin  başına bola olacaq, 
ağzma goloni  danışacaqsan,  soni  do  tutub aparacaqlar.
Qadın,  kişiyo  diqqotlo  baxıb  gülümsədi.  Onun  bu  inco  gülü- 
şündo  hom  şirin,  xoş  tobossüm  vo  hom  do  insanı  dohşoto  gotiron 
aeı  bir kodor vardı.
-  Moni  xilas  ctmok  üçün  yoqin  ki,  son  özündon  bir şcy qonda- 
racaqsan...
Qadıııın  hönkürtüsü  Dölüko  fıkrini  tamamlamağa  imkan  vcr- 
modi.  Ogor  mon  Arxada  olmasaydım,  yoqin  ki,  qadın  yıxılacaqdı. 
Dölük  onu  monim  qollarımın  üstündon  qaldırdı  vo  stulda  oturtdu. 
Qadın  sakitco  oyloşdi...  Dölük  onun  alnını  vo  gicgahlarını  olinin 
içilo  astadan ovxaladı.  Kişi  pıçıltı  ilo:
-  Monim  scvimli  qızım...  scvimli  qız...
-  Müsyö, -  şc f sakitco dillondi, -  sizdon xahiş cdirom ki, qonşu 
olağa kcçosiniz.  Lazım olsanız, sizi çağıracağıq. Sizin burada olma- 
ğınız...
Dölük onun  sözünü kosdi:
-  Bacımı bu voziyyotdo qoymağa moııi mocbur cdo bilmozsiniz. 
Onu sakitloşdirmok üçün  hokim  lazımdır...
-  Ona hokim yox, keşiş lazımdır ki, son sözlorini...
Madam  Döqiz  taqotdon  düşmüşdü.  Müsyö  Pikar  Qayardcyo 
işaro  ctdi.  O,  barmağı  ilo  Döliiko  toxundu.  Yoni  çıxmaq  lazımdır... 
Onlar otaqdan  çıxdılar.
Cavan qadının yanaqlarından göz yaşları clo axırdı ki, sanki onun 
özü do buna moottol  qalmışdı.  Birdon o, yanaqlarını  sildi, gözlorini 
açdı.  Baş  vcrmiş  facioni  bütün  toforrüatı  ilo danışmağa başladı:
-...Ö züm  bilirom ki, on oziz, on  istokli,  on  mchriban  vo homişo 
sevib  xoşladığım Fredi  mon öldürmüşom!
O,  tongnofos,  boğula-boğula,  hadisolori  qınq-qırıq  danışırdı. 
Damşığında ardıcıllıq  yox  idi.
-  Hor şeydon ow o l gorok siz monim Knm küçosino no üçi'ın gct- 
diyimi  bilosiniz,  -   dcdi.  -  Elo  on  çotini  do  budur...  Ona  göro  ki,  bu, 
çox çirkin,  monasız bir mosolodir vo dcyilosi dcyil...  Ona göro  ki, siz 
özünüz indi bunu başa düşocoksiniz... Mono qulaq asın, özünüz göro- 
coksiniz!  Mosolo  belodir...  Mon  Frcdi  qısqanırdım,  onu  ölümüno  do
219

---