Dampyer yaralann formasından, onların ağır vo yüngül olmasın-
dan danışdı. Onun fıkrinco, giillo doyon kimi bu adam ölmoli imiş. Bir
neço doqiqodon sonra Kava da golib çıxdı. O çox kodorli görünürdü.
- Tooccüblüdür! - sakil torzdo bildirdi. - Bu Böloya roqibinin
güllosi yox, öz güllosi doyibdir. ö z ü do lap bclo öz tapançasından
açılan güllo...
- Dcmoli, bclo çıxır ki, o birisini vuran kimi özünü do vurmuşdur.
Dampycr onun sözünü kosdi:
- Hcç do bclo dcyil, ozizim! Bu mümkün dcyildir. Sizi inandı-
rıram ki, bclo yaranı onun özü vura bilmozdi.
- Onda, - mon do öz növbomdo söhboto qarışdım, - onlar tək
olmamışlar. Orada üçüncü bir adam da olubdur. Homin adam bun-
lardan birini öldürmüş, o birisini iso ölümcül yaralamışdır. Yalnız
bundan sonra içorisino güllo qoymadığı tapançasını onun yanına
ataraq qaçıb gctmişdir. Burada tooccüblü bir şcy yoxdur. Bunu hor
gün işimizdo dofolorlo apardığımız tocrübo do göstorir. Ycrdo
qalan bütün qaranlıq m osoləlor isə ariıq bizim üçün aydınlaşır. Bu
cür mosololəri clo holl ctmok lazımdır ki, bizə dalıa naməlum bir
nöqtə bclo qalmasın.
Saat onda mon madam Döqizin yaşadığı oyaloto yola düşdüm.
Qoca mürobbiyo golib qapmı açdı. Məni görən kimi onun sifoti
sanki işıqlandı.
- Madam Döqizi görm oliyom , - dcdim . - M üsyö Bölo
ölmüşdür.
- Müsyö Bölo ölmüşdür?
O, gözlərini yumdu vo ağlamağa başladı.
- İlahi! İlahi!.. Dohşətdir! - dcdi. - Monim yazıq madamım
buna dözmoyocok. Bilirsiniz onu ncco scvirdi? Bu yaxınlarda onlar
cvlonməli idilor.
Qoca qadın birdon qozoblo mono baxdı, qışqıraraq dcdi:
- Özünüz do bclo bir bodboxtliyi ona xobor vcrmək istoyirsiniz?
- Xeyr, mən onunla bu haqda danışmaq istəmirom, - dcdim.
- Ancaq biz cinayətkarın izino düşmüşük, madam Döqiz bəlko
qatili tanıyır?! Golmişom ki, ondan moslohət alım, ancaq m əsləhət,
başa düşürsünüzmü?
- Ah! Belə dc?! Bu başqa mosolo. Ə gər golişinizin məqsodi
qatili tutmaqdırsa, olbottə, onda gorok siz madamı görosiniz! Moni
buradaca gözləyin.
212
Mon dohlizdo xcyli qaldım. Nohayot, mürobbiyonin yox, doktor
Dölükün mono to rəf goldiyini gördüm.
- Salam, müfottiş, - o, soyuqqanlılıqla dcdi. - Siz madam
Döqizlo danışmaq istoyirsiniz? Toossüf ki, bu mümkün dcyildir. Onun
voziyyəti homişoki kimi ycno do ağırdır. Siz doğru fikirloşirsiniz, -
o, söhbotini davam ctdirdi, - biz madam Döqizin yanında bclo bir
bodbəxtlik haqqında cyhamla danışa bilmərik.
- Elə mən də bclo düşünürom, - dcdim. - Mon sadoco olaraq...
Sizin xostodən bizim şübholorimizi tosdiq cdo bilocok bozi moslohot-
lor almaq istordim.
O bunu cşidon kimi duruxdu vo gözlorini mono z.illəyib no
dcyocoyimi sobirsizliklo gözlodi.
- Siz izə düşmüşsünüz? - dcdi.
- Bos ncco?! Biz tam ominik ki, Frcdcrik Bölo qatili tanıyırmış
vo o, homin adam haqqmda madam Döqizlo danışmamış olmaz.
Madam iso bizo dəqiq molumatlar vcro bilor, işi aydınlaşdırar.
Hokim bir anlığa susdu vo quruyub ycrindo qaldı.
- Yox, - nohayot o dillondi, - siz bu xoborlo onu clo bir voziy-
yoto sala bilərsiniz ki, o doli ola bilor. O ki qaldı mono, mon sizin
sərəncamınızdayam, no dcyirsinizso onu da cdim. Bir do ki, madam
Döqizin mondən hcç bir gizli sirri olmamışdır...
Mon istor-istom əz dcdim:
- Dəstluq olaqolori...
O, sadoco olaraq başını cndirdi. Sanki qolbimdokiııi oxumuşdu,
tosdiqləyirdi.
- Dcmoli, siz l'rcdcrik Bölonu tanıyırsınız?
- Mon onunla iki-üç dofo nahar da ctmişom.
- Onunla başqa bir ycrdə tosadüfon görüşmomişsiniz, yaxud
onlara gctmomişsiniz ki?
- Hcç vaxt.
Dölük özünomoxsus sakit torzdo, gözlorini ycro dikorok cavab
vcrirdi.
- Axırıncı dofo onu no vaxt görmüşsünüz?
- Bir ncço həfto bundan əvvol.
- O vaxtlar danışıq osnasında o, baş vcro biləcək bir tohlükə
haqda sizə sözarası bir şcy cşitdirmomişdi ki?
Dölük bir anlığa fıkro gctdi.
- O bizo damşmışdı ki, tcz-tcz imzasız mokıublar alır, homin
moktublarda onu öldürocoklorilo hodoloyirmişlor.
- Aha, bclo dc!.. Dcmoli, hadiso baş vcrmomişdon o w o l moktub
alırmış?
- Görünür, belo imiş do, müsyö!
- Bu moktublardan hcç olmazsa biri onu bork naralıat cdibdirmi?
- Bu haqda molumatım yoxdur...
- Onun özü şoxsi işilo vo yaxud vozifosilo olaqodar olaraq
mübalıisoli mosololorlo rastlaşmamışdı ki?
- O qodor qarmaqanşıq işlordon danışırdı ki, hcç özüm do
yadımda saxlaya bilmomişom. Bir do ki, madam Döqiz mono bu
barodo tapşırıb ki, hcç vaxt hcç bir yerdo kolmo kosmoyim.
- Sizi xostonin yanına qaldırmağımı vo onu narahat etmoyimi
istomirsinizso, onda bizo gcdok. Bura golondo madam Döqizin
voziyyotini nozoro alaraq ona qısa şokildo bir ncço sual vermoyi
nozordo tutmuşdum. İndi ki siz öz kömoyinizi mondon osirgomir-
siniz, mon Frcdcrik Bölonun olduğu monzildon tapılmış sonodlor-
don bozilorini sizo göstorocoyom. Bolko bu sonodlor bozi şcylori
xatırlamaqda sizo kömok etdi?!
Dölük diqqotlo moni süzdü. Onun boynunun damarları şişir,
sifoti iso gct-gedo qızanrdı.
- Müsyö, sizdo uzaqda olursunuz? - o soruşdu.
- Toossüf ki, yox! Parisin o biri qurtaracağında. Ancaq maşın
bizi ora tcz aparacaq vo mon sizi çox saxlamayacağam.
O yerindon qalxdı.
- Dcmoli, mon sizinlo gcdocoyom... Hlə bircə sözə görə?
- Olarmı, tclcfonla bir ycro zong vurum? - dcdim. - Görüş təyin
etmok lazımdır...
Tclcfon aparatı dəhlizdə idi. Homin dohlizo altı qapı açılırdı.
Hokimin çıxdığı qapı yarıaçıq qaldı. Adamlar çox sadolövh olur-
muşlar! O ancaq bu sözlori cşitdi:
- Odcon 22-20-dir? (Bu nöm rənin molumat bürosu ilə heç bir
olaqosi yox idi). Madmuazcllo moni calaşdıra bilorsinizmi? Danışan
müsyö Rivycrdir. Allo, sonson? İndi golo bilm oyocoyəm , mümkün
dcyil, bu saat monzilimo gcdib işlomoliyom. Gctmok istəyirson? Oldu!
Mon bütün bunlan Cinayot Axtarışı İdarosinin tclcfonçusuna
ona göro dcdim ki, bizim söhbotimizi dorhal tutsun, danışığımızın
m otnini morzc ilo yazıb briqadanın şcfıno çatdırsın. Monim
214
vcrdiyim molumat demoli, bclo oxunurdu: “ Rivycr apardığı işin
vaqe olduğu ycrləro baş çokir vo tocili surotdə kömok istəyir” .
Taksiyə oturanda mon sürücüyə bildirdim:
- A rtur-Rozyc küçosi, cv nömro 4 3 -ə gcdəcoyik.
Ünvanı söyloyəndo yoldaşım buna o qodər do ohomiyyot vcrmodi.
Golib çatdıq. Mon yol pulunu sürücüyo vcrondo Dölük artıq
birinci mortobonin giriş qapısına tə rə f irolilodi. Ancaq mon bir az
uzaqda, körpünün göründüyü ycrdo sokinin üstündon yola torəf
qalxan pillokoni göstordim.
- Mon aşağıdakı küçodə yaşayıram, - dedim.
- Körpünün altmdan kcçən küçodo? - o soruşdu.
Onun dodaqları osirdi. Ancaq mon taksidon aralananda oııun
sifotinin donuq ifado aldığını, dodaqlarının titrodiyini hiss ctmiş-
dim. M ən onu qabağa saldım və biz qaranlıq pilləkənlo aşağı endik.
Axırıncı pilloyo çatanda o sağ torofındo ucsuz-bucaqsız uzamb
gedon K.rım küçəsinə çıxdığını gördü. Ilomin bu gcniş küço bura-
daca aşağı enir, daha sonra i^ə yuxarı qalxırdı. O birdən dayandı vo:
- Biz Frcdcrik Bölonun cvinə çatdıq, - dcdi.
Mon özümü bilmoməzliyo vurub tooccüblo soruşdum:
- Siz ə w o llə r burada olmuşsunuz?
O dorhal cavab verdi:
- Yox, mon bunu clo-bclə, sözgolişi dcdim! Ancaq...
- Bəli, - sadolövhlüklə araya söz atdım
- Siz madam Döqizin K.rım küçəsinə goldiyini bilirdiniz vo
demoli, küçoni do tanıyırsımz. Neco do huşsuzam cy, sizo Bölonun
evindo yaşadığımı deməyi unutmuşam...
Bcloliklə, biz 26 nömroli cvə golib çatdıq. lloyət qapısı açıq idi.
İndi yalnız balaca otağm qapısını açmaq qalırdı. Bir doqiqodon
sonra hər şey aydtn olacaqdı. Mon çotinliklo nofos alan Dölükün
qarşısına keçdim vo qapım açdını.
Madam Moron oturmuşdu. Sifəti ağappaq idi. Monim homkarla-
rımdan biri ona nosə bir hadiso baş verəcəyini əw əlcodon dcmişdi.
M ənim goldiyimi göron kimi o, qoddini düzoltdi.
- Madam M orən, - ona müraciot ctdim, - bu conabı tanıyırsı-
nızmı?
M ən kənara çəkildim. Dölük zohmli baxışım qadına zillodi.
Onun qaşlan çatılmış, sifəti qorxunc vəziyyət almışdı. Madam
Moron başmı cəld qaldınb cndirdi vo toləsik bildirdi:
215
Dostları ilə paylaş: |