Şəmistan Nəzirli
403
baycanlı Məmməd ağa Vəkilov olmuşdur. Məmməd ağa Vəkilov
həm də Tiflisdəki Şərq dilləri üzrə zabit hazırlığı məktəbində
türk dilindən dərs deyir. 1914-cü ildə həmin məktəbin müəllimi,
general-mayor M.D.Qutorla müştərək “Türk dilinin qısa qram-
matikası”nı tərtib edir.
1918-ci ilin mayında Azərbaycan Demokratik hökuməti yara-
nanda Məmməd ağa Bakıya köçür. 1920-ci ilin aprel çevrilişinə
qədər Respublika Parlamentində Dəftərxana İdarəsinin rəisi
vəzifəsində işləyir.
General Əli ağa Şıxlinski və silahdaşları
404
AZƏRBAYCANIN İLK ADMİRALI
İnsanın ata-anası olmayanda ona yetim deyirlər.
Daha böyük fəlakətdir ki, millət yetim qalsın. Yetim
millət kimə deyirlər? Öz tarixini bilməyən millət ye-
timdir. Öz dahilərindən, böyük adamlarından xəbər-
siz yaşayanlar yetim hesab edilirlər.
Biz elə bir xalqıq ki, böyük dahilər, dünya miqya-
sında şöhrət tapan adamlar yetirmişik, amma başqa
millətlər ona sahib olmaq istəyiblər.
Əkrəm CƏFƏR,
professor
Bələdçi qızın dedikləri
İlk dəfə onun adını 1976-cı ildə Sevastopol şəhər muzeyində
eşitdim. Bələdçi qız nəhəng bir kreyser şəkli önündə dayanıb
1853-1856-cı illər müharibəsinin qəhrəmanları haqqında məlu-
mat verirdi:
– 1854-cü ilin mart ayında İngiltərə və Fransa Rusiyanın Bal-
kanlarda güclənməsindən bərk narahat olmuşdu. Onların məq-
sədi Qara dəniz boğazlarını ələ keçirmək və Rusiyanın ticarət
yollarını bağlamaq idi. Ona görə də hər iki ölkə müharibəyə qo-
şulub, Krıma qoşun çıxartdı. Sevastopol mühasirəyə alındı. O
vaxtdan da Sevastopolun qəhrəmancasına müdafiəsi başlandı.
Admiral İstomin, Naximov, Aslanbəyovun (axırıncı famili As-
lambekov kimi tələffüz edilirdi) və rus əsgərlərinin qəhrəman-
casına vuruşmasına baxmayaraq, ingilis və fransız qoşunları
şəhəri aldılar. Təhkimçi Rusiyanın gücsüzlüyü və çürüklüyü
ölkəyə baha başa gəldi. Bax, bu gördüyünüz şəkildəki vitse-ad-
miral Aslanbəyov 1871-ci ildə üçüncü donanma ekipajının rəisi
olanda Sevastopola dəmir yolu çəkilməsinə rəhbərlik etmişdi.
Şəmistan Nəzirli
405
Sənədlərdən soraq aldım
Bələdçi qız sözünə ara verib bildirdi ki, indi də o biri salona
keçək. Tamaşaçıların bəzisi irəli durub admiralın portretinə ba-
xıb keçirdilər. Mən isə şəklin önündə xeyli dayandım… Onun
üzündə, gözündə qafqazlıya, daha doğrusu, azərbaycanlıya ox-
şarlıq axtarırdım. Etiraf edim ki, sövq-təbii bir hiss onun bizim
xalqın oğlu olmasına məndə şübhə yaratmırdı. Əzəmətli duru-
şu, qafqazlılara məxsus burma bığları bəy nəsilli olmağından ni-
şan verirdi. Çərçivənin aşağındakı qısa məlumatı oxudum: “Vit-
se-admiral A.B.Aslambekov. 1820-1900-cü illər”.
Bayaqkından daha geniş bir salona keçdiyimizdən hərə bir
tərəfə çəkilib eksponatlara baxırdı. Bir nəfər sualları ilə bələdçi
qızı bezikdirmişdi. Mən isə sual vermək üçün fürsət gözləyirdim.
Bələdçi qız ondan canını qurtarmaq üçün deyirdi:
– Ay yoldaşlar, bir az yaxın gəlin, eksponatlara əl vurmayın,
belə olmaz. Suallarınızı axırda verməyinizi xahiş edirəm…
Üçüncü, axırıncı salona keçməyimizi bildirəndə, mən dözə
bilməyib ona yaxınlaşdım:
– Möhtərəm xanım, sizinlə bir məsələni aydınlaşdırmaq olar-
mı? – soruşdum.
Qu quşu kimi zərif olan bu incə məxluq heysiz halda:
– Buyurun, – dedi, – amma qısa olsun.
– Vitse-admiral Aslanbəyovun milliyyəti məni maraqlandı-
rır, başqa heç nə…
– Bilmirəm, – deyib təəccüblə üzümə baxdı. – Necə məgər,
rus deyil? Siz hardansınız?
– Bakıdanam, – dedim. – Zənnimcə, rus deyil.
– Deyilənə görə, bakılı da deyil. Onun erməni olduğunu
deyənlər də var. Əgər sizi maraqlandırırsa, bir azdan otağa
gələrsiniz. Otaqda aydınlaşdırarıq. Gərək ki, onun sənədləri sax-
lanılır…
Həmin gün əsas fond bağlı oldu. Yelena ilə səhər görüşmək
üçün vədələşdik. Əsas fondun bu gün bağlı olmağı onu da nara-
hat etmişdi. Ona görə də mənə belə bir məsləhət verdi:
General Əli ağa Şıxlinski və silahdaşları
406
– Vaxtınız varsa, bu gün “Sevastopol şəhər panoramı”na da
baş çəkin. Admiral Aslanbəyov haqqında orada da məlumat ol-
malıdır.
…Panoram-muzeydə məni pis qarşılamadılar. Amma gəli-
şimin məqsədini biləndə dodaq büzdülər. Dedilər ki, admiral
azərbaycanlı ola bilməz, o illərdə sizinkilərdən orduya, donan-
maya götürmürdülər.
– Niyə götürməyiblər, – dedim, – götürüblər. Bu müharibədə
(1853-1856-cı illər) hər birində beş yüz döyüşçü olan azərbaycanlı
süvari alayları və ayrıca Qarabağ süvari alayı vuruşurdu. Məhz
rus hərb tarixçiləri yazırlar ki, Rusiyanın Qafqaz cəbhəsində əldə
etdiyi qələbələrdə Azərbaycan süvariləri xüsusilə fərqlənirdi.
Onların bu qələbəsi Krım uğrunda gedən döyüşlərdə vəziyyəti
bir qədər yüngülləşdirirdi. Bu müharibədə üç yüz əllidən çox
azərbaycanlı zabit və əsgər təltif olunmuşdu. Vuruşanların da
əksəriyyəti bəy, xan və ağa nəslindən olan oğullar idi.
Onlar barədə “Kavkaz” qəzeti 1849, 1852, 1855 və 1858-ci il
nömrələrində kifayət qədər məqalələr verib. Hətta Peterburqda
nizami orduda qulluq edən bir qrup azərbaycanlı döyüşçünün
və zabitin siyahısını da dərc edib. Zadəgan nəslindən olan süvari
korneti Məmmədəli Eyvaz Əli oğlu, Əliskəndər ağa Süleyman
ağa oğlu, kornet Fərzəli Fətəli ağa oğlu, Abdulla Əsgər ağa oğlu,
Murtuzəli Məhəmmədəmin oğlu, Əhməd Ağa oğlu, Miryusif
bəy, Mir Məşədi bəy oğlu, Nəsrulla bəy Hüseyn bəy oğlu, Adəm
Məhəmməd Hacı Məhəmməd oğlu, Əli Hacı Abbas oğlu, Hacı
Əlhəngü oğlu, Hacı Məhəmməd oğlu və praporşik İsgəndər oğ-
lunun döyüş yolu barədə qısa da olsa məlumat verilir.
Qəzetin 1855-ci il (№48) və 1858-ci il (№83) saylarında gös-
tərilir ki, azərbaycanlı poruçik Əli Şaban oğlu Varşavadan Peter-
burqa ezam olunub. Polkovnik Ziya xan Mirzə Nəbi xan oğlu
Sankt-Peterburqda yaşayır. Kornet İdris bəy Ağalarov Varşava-
da Əlahiddə Müsəlman alayında xidmət edir. Bundan başqa,
“Kavkaz” qəzeti general İsmayıl bəy Qutqaşınlı, general-leyte-
nant Cəfərqulu ağa Bakıxanov və onun hərbçi qardaşları barədə
yazılar da verib.
Dostları ilə paylaş: |