www.vivo-book.com
138
və əgər o dördə daimi iĢ yeriniz olsayda, siz öz iĢinizi qorumaq üçün
nələr etməzdiniz!
Persinin üzündəki qızartı yavaĢ-yavaĢ keçib gedirdi, lakin
yanaqları hələ də alıĢıb yanırdı, həmiĢə səliqə ilə arxaya daranmıĢ və
brilyantinlə – saça sürtülən ətirli maddə ilə – parıldayan saçları isə
səliqəsiz Ģəkildə alnına tökülmüĢdü.
– Allah xatirinə, de görüm, bu nə biabırçılıqdır? – deyə səsimi
ucaldaraq ondan soruĢdum. – Mənim blokumda heç vaxt – heç vaxt,
eĢidirsənmi? – məhbusun döyülməsinə yol verməmiĢəm!
– Bu pozğun əclafı görürsənmi... onu furqondan düĢürəndə
mənim həcəmətimi əlləĢdirməyə çalıĢdı, – Persi cavab verdi. – O,
cəzasını alacaq, onun dərsini hələ verəcəm.
Mən ona baxır, təəccübdən nə deyəcəyimi bilmirdim. Yer
üzündə Persinin indicə mənə dediyi Ģeyi edəcək acgöz bir
homoseksualın ola biləcəyini təsəvvür edə bilmirdim. YaĢıl Mildəki
dəmir barmaqlı mənzilə köçməyə hazırlıq, bir qayda olaraq, hətta ən
pozğun məhbusların belə seksual həvəsini oyatmır.
Geri çevrilib Delakruaya baxdım. O, hələ də çarpayıda uzanıb
zərbələrdən qorunmaq üçün üzünü əlləri ilə örtmüĢdü. Onun
biləklərinə qandal, topuqlarına isə zəncirli buxovlar vurulmuĢdu.
Dönüb yenə Persiyə baxdım.
– Get buradan, – dedim. – Səninlə sonra danıĢacağam.
www.vivo-book.com
139
– Sən bunu öz raportunda yazacaqsan? – Persi istehza ilə
soruĢdu. – Əgər yazacaqsansa, bil ki, mən də öz raportumu yaza
bilərəm.
Mən heç bir raport yazmaq fikrində deyildim, sadəcə, onun
gözümün önündən itilməsini istəyirdim və ona elə bunu da dedim.
– Məsələ qapandı, – deyərək söhbəti bitirdim. Brutusun mənə
narazı baxıĢlarla baxdığını görsəm də, ona əhəmiyyət vermədim. – Hə,
tərpən... sürüĢ buradan! Ġnzibati Ģöbəyə get və onlara de ki, məktubları
oxumalısan və qablaĢdırma otağındakılara kömək etməlisən.
– YaxĢı, – deyə cavab verdi. Deyəsən, soyuqqanlılığını bərpa
etmiĢdi ya da soyuqqanlılığını əvəz edən axmaq təkəbbürünü... Alnına
tökülmüĢ saçlarını yeniyetmə qız əli kimi xırda, yumĢaq və ağ əli ilə
geri darayandan sonra kameraya yaxınlaĢdı. Onun yaxınlaĢdığını
görəndə Delakrua ingilis və fransız dillərinin qarıĢığında nəsə
donquldanaraq çarpayısında bir az da büzüĢdü.
– Səninlə hələ iĢimiz bitməyib, Pyer, – deyə Persi onu hədələdi
və birdən çiynində Brutusun nəfəsini hiss edib səksəndi.
– Yox, sən hər Ģeyi bitirmisən, – Brutus dedi. – Ġndi isə yoluna
davam elə. Havaya çıxıb sərinlə.
– Sən məni qorxuda bilməzsən, – Persi mırıldandı. – Əsla
qorxuda bilməzsən! – Bu zaman onun nəzərləri mənə tərəf yönəldi. –
Heç biriniz məni qorxuda bilməzsiniz. – Amma, deyəsən, biz onun
canına əməlli-baĢlı vəlvələ salmıĢdıq. Bu, onun gözlərindən oxunurdu
www.vivo-book.com
140
və bu da onu daha təhlükəli edirdi. Persi kimi bir adam özü də bilmir
ki, növbəti dəqiqə, hətta növbəti saniyə ondan nə gözləmək olar.
Lakin o vaxt bir Ģeyi düzgün elədi – geri çevrilib dəhlizlə iri və
təkəbbürlü addımlarla bizdən uzaqlaĢdı. Arıq və daz bir fransız onun
xayasını əlləĢdirmək fikrinə düĢəndə nə baĢ verə biləcəyini öz
aləmində bütün dünyaya göstərmiĢdi və indi isə o, döyüĢ meydanını
qalib kimi tərk edirdi.
Mən, radiomuz – Uydurulmuş Bal Zalı və Bizim Qızın Bazar
Günü proqramları – olduğu və əgər özünü yaxĢı apararsa, bizim də
onunla düzgün rəftar edəcəyimiz haqqında əvvəlcədən hazırlanmıĢ
nitqimi söyləməyə baĢladım. Söylədiyim qısa moizə, əlbəttə ki, ən
böyük müvəffəqiyyətim deyildi. Mən danıĢarkən o, çarpayıda
büzüĢmüĢ vəziyyətdə oturub durmadan ağlayır, məndən, mümkün
olduqca, uzaq durmağa və eyni zamanda, çarpayının ucundan küncə
yıxılmamağa çalıĢırdı. Mən hər dəfə yerimdən tərpənəndə o,
yaltaqcasına büzüĢürdü və böyük ehtimalla heç altı sözümdən birini,
ya da daha azını düz-əməlli eĢitmirdi. Hər halda, söylədiyim moizənin
onun üçün bir məna kəsb etdiyini düĢünmürəm.
On beĢ dəqiqə sonra mən yenə növbətçi masasının yanında idim,
Brutus Hovell sarsılmıĢ görkəmlə masanın arxasında oturub
ziyarətçilərin qeydiyyat jurnalının vərəqləri arasında saxladığımız
karandaĢın ucunu yalayırdı.
www.vivo-book.com
141
– Allah xatirinə, nə qədər ki, zəhərlənməmisən, bu vərdiĢi tərgit,
– deyə onu məzəmmət etdim.
– Ey Qadir Allahım, – o, nərildəyərək karandaĢı masanın üstünə
qoydu. – Blokumuza məhbus gələndə bir də belə qalmaqal olmasın, ya
Rəbb!
– Atam həmiĢə deyərdi, bəla üç-üç gəlir, – deyə ona səsləndim.
– Ümid edirəm ki, sənin atan bu sözləri deyəndə çox ciddi
Ģəkildə yanılıb, – Brutus dilləndi. Lakin əfsuslar olsun ki, atam
yanılmamıĢdı. Con Koffi gələndə də səs-küy aləmi baĢına almıĢdı, elə
Azğın Billi gələndə də güclü qalmaqal olmuĢdu. Nə qədər qəribə də
olsa, deyəsən, bəla elə həqiqətən mənim atamın dediyi kimi üç-üç
gəlirdi. Azğın Billi ilə necə tanıĢ olmağımız və YaĢıl Milə daxil
olarkən onun qətl törətməyə necə cəhd etdiyi haqqında hekayə hələ
qabaqdadı və mən bu hekayəmə qısa müddətdən sonra baĢlayacağam;
sadəcə, sizi xəbərdar etmək istədim.
– Delakruanın onun həcəmətini əlləmək istəməsi ilə bağlı
deyilənlər nə məsələdir? – deyə Brutusdan soruĢdum.
Brutus hiddətlə fınxırdı:
– Onun topuqlarına buxov vurulmuĢdu, gözəlim Persi isə onu
həddən artıq bərk çəkirdi, vəssalam, Ģüdtamam! Buna görə də
Delakrua furqondan çıxanda az qala ayağı iliĢib yıxılacaqdı. Yıxılmaq
üzrə olan bütün insanlar kimi, o da özünü qorumaq üçün əllərini irəli
Dostları ilə paylaş: |