məşhuri-cahan olmuş. Belə ki, Ağdam qəryəsində bağı və damı və divarı və
Arazbarda çarpayının mərabei və əsarı və yaylaqda həm İbrahim Xəlil ağa
Qalağı deyilən imarəti və nişaneyi-ali miqdarı vardır. Bir nişanələri dəxi
əllərində və bilfel Mehdiqulu xan evində Səfəviyyə padşahlarından fərmanları və
rəqəmləri vardır. O cümlədən Şah Abbasi-sani Səfəviyyədən 1083-cü ildə və
zilqədə ayında yazılıb
1
, İbrahim Sultan Budaq Sultan oğlu Cavanşir adına ki,
hakimi-ali-Cavanşir və Otuziki müxatib olub və yeddi yüz otuz nəfər süvari
qoşun böyüyü və sərkərdəsi edib və məbləği-doqquz yüz tümən və yeddi min
altun təbrizli məvacib müqərrər imiş ki, Pənah xanın cəddi imiş. Bu cür
nişanələr, onların rüfət və nəcabətinə dəlili-vazehdir. Pəs o vaxtlarda ki, Nadir
şah Əfşar Gəncə və Tiflis və Qarabağ və Şirvanat vilayətlərinə təsəllüq tapdı,
qaydası bu idi ki, hər bir el və obanın və kəndin içində ki, bir kimsəni rəşid və
kardan və zirək bilsə və eşitsə idi, götürüb öz hüzuruna onu xidmətkar və
kargüzar edər idi. Və mənsəb və məvacib və hörmət verər idi. O cümlədən
Cavanşir əhlindən qoşun cəm edən vaxtda İbrahim Xəlil ağanın böyük oğlu
Fəzləli bəyi ki, asari-nəcabət və cəladət və rəşadət cəbindən zahir və namayan
idi, aparıb hüzurunda əvvəl naib edib, sonra eşikağasılıq mənsəbinə münasib
görüb öz qapısında saxlayıbdır. Əz qəzayirirdigar Fəzləli bəy bir az zamandan
sonra vəfat edib, sonra kiçik qardaşı Pənah xanı ki, ilat arasında Pənahəli bəy
Sarıcalı Cavanşir məşhur idi, şah eşidir ki, qardaşı Fəzləli bəydən dəxi rəşadətli
və fərasətlidir, götürüb hüzuruna əvvəl böyük qardaşının mənsəbini və
məvacibini ona verir. Sonra günbəgün rəşadətinə və hüsnü-xidmətinə görə
mənsəb və məvacibini və rütbəsini artırır. Şul vaxtda ki, Nadir şah Gəncə və
Tiflis və İrəvan və Naxçıvan və Şirvanat vilayətlərini Osmanlı sultanının
qoşunlarının təsəllütlərindən çıxardıb Abdulla paşa Köprülü oğlu vəziri-əzəmi-
Rum yüz min qoşun və çox top və tədarükat ilə sultani-Rum tərəfindən məmur
olub gəlmişdi ki, Nadir şah ilə cəng edə. Nadir şah Gəncə mühasirəsinə məşğul
ikən Abdulla paşanın şul əzim əsagirləri ilə İrəvana gəlməyini eşidib, Gəncə üstə
qoşun qoyub; özü əlli min qoşun ilə Abdulla paşaya
1
Burada tarix səhv göstərilmişdir. Hicri 1083 miladi 1672/1673-cü ilə uyğun gəlir. Şah Abbas II
isə 1642-1666-cı illərdə Səfəvi dövlətinin başında durmuşdur. 1083/1672-ci ildə Səfəvi dövlətini
Süleyman şah idarə edirdi.
123
müqabil gedib Naxçıvan və İrəvanın Arpa çayında davalan vaqe olub, Rum
qoşununu basıb və Abdulla paşa vəziri-əzəmi Rüstəm bəy Kürd Qaraçurlunu
öldürüb başını Nadir şah hüzuruna gətirmişdi. Bəd əz Gəncə və Tiflis və Şəki və
Şirvan və Naxçıvan və Qarabağ və İrəvan və sair bu vilayətlər tamam Nadir
şahın təsərrüfunə yetişib Rumun qoşunların şəhərlərdən və qalalardan mürəxxəs
edib, sair əsir və qoşunları Abdulla paşanın nəşi ilə Rum vilayətinə göndərib
asayiş hasil etdi. Tamam şul davalarda Pənah xan rəşadətlər göstərib, həmə vəqt
səfərdə və həzərdə Nadir şahın hüzurunda doğruluq ilə yaxşı qulluqlar və
sədaqətlər edib, bu səbəbə şah hüzurunda sahibi-mənsəb olub, mərcu olan
xidmətə sədaqəti-tamamilə qiyam edərdi. Neçə il bu minval ilə olub, günbəgün
şahın mərhəməti ona ziyad olub, tay və tuşdan mənsəbi və mərtəbəsi artıq olur.
Belə ki, paxıl və həsud kimsələrin adətidir, bir para şərir və bədxah adamlardan
şah hüzurunda Pənah xanın qiybətini edib, məxfi və aşikar o qədər yaman sözlər
qondarıb danışıblar ki, ta şahın məğazını Pənah xan mərhumdan mütəğəyyir
ediblər. Elə ki Pənah xan əhvali-həqiqətdə bu növ görüb, canının qorxusundan
dəxi dura bilməyib, o vaxta ki, şah Xorasan vilayətində imiş, fürsət tapıb zeyldə
mərhum olan yeddi nəfər əqrəba və əğvam müxlisləri ilə oradan qaçıb, Qarabağ
vilayətinə gəlibdir: Pənah xan, oğlu İbrahim xan, Lütfəli bəy Sarıcalı Pənah
xanın bacısı oğlu, Seyidəli bəy, Hacı Məhəmməd bəy, Şahverən bəy, Hümmətəli
bəy, Küküş bəy oğul-tamami Sarıcalı. Elə ki onun bu növ fərar etməyi şaha
məlum olub çaparlar göndərib ki, bəlkə yollarda onu tutub gətirələr. Müyəssər
olmayıb, ondan fərmanlar və hökmlər Azərbaycan sərdarına və Gəncə və Tiflis
və Şirvan hakimlərinə yazıb ki, Pənah xanı hər yerdə tapalar, tutub şah hüzuruna
göndərələr. Haman o vaxtlarda Pənah xanın ev və əyal və əqrəbaları Cavanşir
ellərinin içində ki, şahın hökmü ilə Qarabağ vilayətindən köçürüb Xorasan
məmləkətinə və Sərəxs torpağına aparmışdılar, orada qalıb və orada əhli-əyal və
sair qövm və əqrəbalarını əgərçi şahın əmri ilə incidib və cərimə edib və
zəhmətlər veriblər. Nəhayət, bir fayda hasil olmayıb. Pənah xan qaçıb özünü
Qarabağ torpağına yetirib haman öz xəvasları və parə əqrəbaları ilə gahi
Qarabağın dağlarında və meşələrində quldursayaq dolanıblar və gahi Nuxa vila-
yətinin Qəbələ mahalında övqat keçiriblər. Əlqissə, bu minval ilə
124
iki-üç il güzəran ediblər. Tainki 1160-cı ildə
1
Nadir şahı Xorasanda qətlə
yetirdilər.
Əhvali hamı bu vilayətlərə məlum oldu. Ondan sonra Pənah xan qorxudan
çıxıb Qarabağ ellərinin içində özün zahir edib və yaxşı zirək və rəşid cavanlardan
öz başına dəstə cəm edib, dəsti-qarəti-Gəncə və Şəki və Şirvan və Naxçıvan və
qeyri vilayətləri aşıb, çalıb və çapıb götürüblər. Pəs öz məxsuslarını və hamı o
cavanları ki, yanında var imişlər ev, at, əmlak, libas və yarağ sahibi edib. Bu
əsnalarda xəbər yetişib ki, ilati-Cavanşir və qeyrilər ki, şahın hökmü ilə köçürüb
Xorasana aparmışdılar, Nadir ki, məqtul olub təmamən xodsər köçüb öz əsil
vətənlərinə mütəvəcceh olub gəlirlər. Pəs haman cəmiyyət ki, Pənah xanın
yanında var idilər, onları götürüb ta İraq və Azərbaycanın sərhədinədək haman
ellərin istiqbal və qənşərlərinə gedib, vəqti ki o ilat və camaatlar və qövm və
əqrəbalan onu salamat və şöylə barüfət gördülər və yanında o növ xəvas və nökər
və mülazimlər müşahidə qıldılar, hamısı həmdü şükürlər edib xoş-hal və məsrur
oldular. Oradan bilittifaq Pənah xan ilə gəlib Qarabağ torpağına daxil oldular və
hər kimsə öz əsli olan yerlərində və yurdlarında və məkanlarında fərağət olub
əyləndilər. Çün, ilat əhli və Pənah xanın əqarib və əşairləri təmamən bivəz və
çapılmış və soyulmuş və qarət olmuş və biqizü təfriqə olmuşdular. Və çox qürbət
və zəhmətlər çəkmişdilər. Mərhum Pənah xan onlardan çox kəramət cavanlara at
və əmlak verib özü ilə müttəfiq qılıb gedib Şirvan, Şəki, İrəvan, Gəncə və
Qaradağ vilayətlərindən çalıb və çapmağa məşğul olub, hamı cavanları vəz və
övza və əsbab sahibi edib və sair xalqlara dəxi at və mal və əsbab xələt vermək
ilə özünə rəğbət qazandı və bir para bəziləri ki, düşmənçilik və müxalifət
başladılar, onları dəxi bozxast və tənbeh və qətlü qarət etmək ilə özünə müti və
münqad edib heç kimsənin Cavanşir və Otuziki və sair ilat və dəhat
camaatlarından qadir olmadılar ki, Pənah xanın əmrindən və hökmündən və
itaətindən təxəllüf və təcavüz edələr. Pəs Pənah xanın avazəsi tədric ilə müttəşir
olub hər yerdə hekayəti və hər vilayətdə şöhrəti məzkur oldu. Elə ki Şirvan və
Şəki hakimləri bu növ ilə Pənah xanın Qarabağda ümur və istiqlalını eşitdilər.
Özlərinə bu əmri zərər və müxəl bilib bir-biri ilə göftü gu və müşavirələr edib,
axır
1
Miladi tarixi ilə 1747-ci ildə
125
Dostları ilə paylaş: |