________________Milli Kitabxana________________
Xaqani deyir: Ünsürinin nəzmi xırda ülkər ulduzları kimi, nəsri isə nəş ulduzları kimi
olmuş, onda heç bir zaman Günəş parlaqlığı olmamışdır; yəni, Ünsüri ona deyilən təriflərə
layiq böyük şair deyildir.
Səh. 112.
Nə Söhban, nə Yörəbbəyan Ünsüri.
Söhban - VIII əsrdə yaşamış məşhur ərəb ədib və natiqlərindəndir; Yörəb - ərəb
leksikologiyasının banisi, böyük bir alim olmuşdur. Xaqani burada Ünsüridə məşhur
adamlarla müqayisə edilə biləcək heç bir böyüklük olmadığını göstərir.
Səh. 113.
Qart qarının qarşısında kimsə mərdlik edə bilməz,
El uşaqtək acizdirsə, mən olmaram uşaqtək zar.
Qart qarı - qoca dünya.
Beytin mənası: Çoxları uşaq kimi nadinc olaraq, bu qoca dünyaya əsirdirsə,
mərdanəliklə bu qoca qarıya (dünyaya) meyl salmaram.
Səh 113.
Zaman başa vuranda Sənainin dövrünü.
Sənai - XI-XII əsrin ən böyük şairlərindəndir. Qəznədə doğulmuş, orada da ölmüşdür.
"Hədiqətül-həqiqət" adlı məşhur əsərin müəllifıdir. Xaqaninin sevdiyi şairlərdən
olmuşdur.
Səh. 113.
Getdisə də bir dahi üçüncü iqlimdən, ah!
Beşinci iqlimdə bir dahi insan doğuldu.
Şərq şairləri yerin Şimal yarımkürəsini yeddi iqlimə (məntəqəyə) bölürlər. Xaqani
burada üçüncü iqlim dedikdə Qəznəni, beşinci iqlim dedikdə isə Şirvanı nəzərdə turur.
Səh. 114.
Tarixlərə baxanda gördüm Bəhmən öləntək,
Tarixdə İskəndərtək bir hökmran doğuldu.
Bəhmən - İranın İskəndər Zülqərneyn istilasından əvvəlki padşahlarından olmuşdur.
Səh 114.
Düz danışan Yusifın şirin dili susanda,
Onun varisi Musa tez anadan doğuldu.
Dinlər tarixi üzrə, Yusif peyğəmbərdən sonra peyğəmbərlərin ən böyüyü Musa
olmuşdur.
Səh. 114.
Əbu-Hənifə öldü, axşamüstü həmin, gün,
Şafei dan ulduzu çıxan zaman doğuldu.
Əbu-Hənifə - İslamiyyətin II əsrinin birinci yarısında yaşamış böyük bir alimdir. İslam
qanunşünaslığının (fiqhin) banilərindən biri və onun ilk tərtibçisi olmuşdur. Hənəfilər
məzhəbinin əsasını qoyan həmin Əbu-Hənifədir.
Şafei - rəvayətə görə, Əbu-Hənifə ölən axşamın səhəri doğulmuşdur. Şafei - həmçinin
İslamiyyətin ən böyük alimlərindən biri, Şafeiyye məzhəbinin banisi, eyni zamanda şair
olmuşdur.
Səh. 115.
Oxşayır ceyrana saqi, qədəhi zər öküzə,
Meyi dovşan qanıdır, istər edə qurbanım.
________________Milli Kitabxana________________
Xaqani burada demək istəyir ki, həyat gözəldir, o mənə zövq verir, amma, tale o
şərabı qana döndərərək, məni məhv etmək istəyir.
Səh. 115.
Samiri zər öküz istər, ona ver; Musatək,
Mənə ver abi-həyat, yandı ləbi-ətşanım.
Samir qədim Şərqdə əla qumaşlar toxunan bir yer olmuşdur. Samiri Samirdə yaşamış
bir adamdır; Musa peyğəmbərin vaxtında o, qızıldan bir buzov qayırıb xalqı düz yoldan
azdırarmış. Xaqani deyir: qızıl öküzü (şərabı, insanları düz yoldan çıxaran dövləti)
Samiriyə ver, mənə isə Musanın istədiyi abi-həyatı ver.
Səh .116.
Göz yaşı tökdü qədəh, söylədi: mən Pərvizin,
Torpağından əmələ gəlmişəm, ey xaqanım!
Pərviz - müstəqim mənada Sasani şahlarından məşhur Nuşirəvanın nəvəsinin adı,
məcazi mənada isə xoşboxt, təntənəli həyat sahibi deməkdir. Xaqaninin bu beytində
həmin söz hər iki mənada işlədilmişdir.
Səh .116.
Mələk üzlü, bəd niyyətli fələk istər Cəmşidə,
Divlər bir qul olduğutək bəlkə ola xidmətim.
Yəni, bu dünya məlaikə paltarında bəd niyyətli yırtıcıdır; məndən, divin Cəmşidə
xidmət etdiyi kimi, özünə xidmət tələb edir. Bu beytdə Xaqani öz dövrünün zahirdə mələk
kimi görünən hökmdarlarının əslində insan qanı içən bir cəllad olduğunu göstərir.
Səh .117.
Xızr dilə gəlib, mənə dedi Kəbə adından:
Rədd eləmə, bil ki, odur mənim vəli-nəmətim.
Bu şeir Məsul vəziri Cəmaləddinin adına yazılmışdır. Son dördüncü misradakı Xacə
həmin Cəmaləddinə işarədir. Bu adam Məkkəyə gedib, Kəbəni təmir etmiş, guya buna
görə də Xızr Kəbəyə hörmət üçün Xaqaniyə xitab edərək demişdir: "Cəmaləddinin
töhfəsini rədd etmə, çünki o, Kəbəni təmir etmişdir" (Cəmaləddin Xaqaniyə qiymətli
bir üzük vermişdir. Bax: "Töhfətül-İraqeyn" əsərinə).
Səh 117.
İyirmi yaşdan azsa da sinnim, mənimtək bir cavan,
Görməmiş doqquz fələk söz sənətində kamiran.
Buradan Xaqaninin hələ iyirmi yaşında ikən mahir bir şair olduğunu öyrənirik.
Səh.117.
Dəvatımın üzü sadə, içi dərin dəryadır,
Qara suyu nəhəngiylə əcəb ona oxşayır.
Dəvat – mürəkkəbqabı deməkdir. Xaqani deyir: mənim dəvatım zahirdən kiçik bir
qaba oxşasa da, batində dərin bir dənizdir, onun qara suyunun içində gəzən qələmim bir
nəhəngdir.
Səh. 117.
Görübsənmi necə sökər dan qaranlıq bağrını?
İki mənada dəvatım nurlu dana oxşayır.
Yəni, mənim dəvatımın içində həm qaranlıq, həm də işıq vardır; həm gecə kimi
qaradır (mürəkkəb), həm də bağrından Günəş (parlaq əsərlər) doğan bir nur mənbəyidir.
Səh. 117.
Musa "yədi-beyza"sının timsalıdır bu dəvat,
________________Milli Kitabxana________________
Qələm dəxi inci səpən bir ilana oxşayır.
"Yədi-beyza"-ağ əl. GuyaMusa peyğəmbərin göstərdiyi möcüzələrdən biri də bu imiş
ki, elini qoltuğuna soxub çıxardıqda, əlindən nur çıxarmış: İnci səpən - əfsanələrə görə
Söban adlı bir ilanın ağzında işıq saçan bir gövhər varmış. Eyni zamanda, guya Musa
istədiyi zaman əsasını ilana döndərə bilirmiş. Xaqani burada dəvatını Musanın nurlu əlinə,
qələmini ağzı gövhər səpən ilana bənzədir.
Səh .118.
Xaqaninin təbi tutmuş cilovundan Ceyhunun,
Dəvatısa Səmərqəndi - Xızırxana oxşayır.
Xızırxan – səlcuq hökmdarlarından Məlikşah zamanında Mavəraünnəhrdə (Orta
Asiyada Ceyhun nəhrinin - indiki Amu-Dərya çayının şimalında olan yerlər) hakimiyyət
sürmüş, qoşununun coxluğu və xəzinəsinin zənginliyi ilə məşhur olmuşdur.
Beytin mənası: Ceyhun nəhrinin cilovu Xaqaninin təbi əlindədir, ona görə də onun
meyli Xızırxanın Səmərqəndinə tərəfdir. Burada Xaqani təb və ilhamının zənginliyini
bildirir.
Səh. 118.
Zül-Yəzən oğlu kimi onlar bunu inkar edər.
Zül-Yəzən – peyğəmbərin əshabələrindən olub, yaxşılığa nankorluq edərmiş.
Səh 118.
Olmayıblar Şah Tuğan aləmdə çün söz mülkünə.
Şah Tuğan - Çingiz (moğol) sulaləsindən qudrətli hökmdardır. Mənası: rəqiblər söz
mülkünə (Tuğan şah kimi) hakim deyildirlər.
Səh. 118.
Hiyləgərlikdə hamı əfsunçu Dimnə olsa da...
Dimnə - məşhur hind alleqoriyasında hiyləgər çaqqalın adıdır. O, Şirə yaltaqlıq edib,
onun yanında bir mövqe tutmaq istərkən, hiyləsinin üstü açılaraq, məhv olur ("Kəlilə və
Dimnə" əsəri).
Səh. 119.
Qülləsində dağların yüz min riyazət çəksə də,
Töhmət əhlinə deyərlər: bu Brəhməndir məgər?
Brəhmən - qədim Hind allahı Brəhmaya qulluq (sitayiş) edən ruhani başçısına
deyərlər.
Beytin mənası: hər ittiham edilib, dağlara göndərilənləri Brəhmən adlandırmazlar.
Səh .119.
Fitnə Rəxşini minib, ox sazlayırlar hiylədən,
Rüstəm olmazsa, yetər İsfəndiyaramı zərər?!
Rüstəm və İsfəndiyar - "Şahnamə" qəhrəmanları, Rəxş – Rüstəmin atının adıdır.
Beytin mənası: rəqiblər Rəxş minib, hiylədən ox hazırlasalar da, Rüstəm olmadıqları
üçün, İsfəndiyara bir zərər dəyməz. ("Şahnamə"də Rüstəm haça oxla İsfəndiyarın
gözlərindən vurub, onu öldürmüşdür.)
Səh119.
Olsalar da "ov"suz "Firon" onlar, məndəki,
Ağ əlin ecazını görməkdə yox onlarda fər.
Firon - Musa peyğəmbər vaxtı hökmdar. Ağ əl - Musanın mocüzə göstərən, işıq verən
əli.
Dostları ilə paylaş: |