440
ay olarak değiştirilmiştir.
954
1934 yılında Törtkül’de Karakalpakistan’ın ilk
Öğretmen Yüksek Enstitüsü açılmıştır. Törtkül’deki büyük sel felâketinden sonra bu
okul Çimbay’a taşınmıştır. Bu öğretmen enstitüsünü 1937 yılında 27 öğrenci bitirmiş
ve göreve başlamıştır.
955
Karakalpakistan’ın önemli yöneticilerinin birçoğu bu
enstitüden mezun olmuştur.
Sovyet hükûmeti okullarda yahut enstitülerde kısa süreli kurslar açarak
eleman ihtiyacını azaltmaya çalışmıştır. Bu okullarda iki türlü eğitim yapılmıştır.
Birinci aşamada Karakalpakistan ekonomisin değişik dallarında çalışan uzmanlar
yeniden eğitime alınmıştır. İkincisinde ise mesleğinde uzman kişiler arasından
seçilmiş kişiler eğitimden geçirilmiştir. 1939 yılında eğitimden geçirilmiş yahut
geçirilmeyen uzmanların sayısı 17.831 kişiye ulaşmıştır. Karakalpaklar arasında
yetenekli birçok aydın ve eğitimci çıkmasına rağmen bu aydınlar Sovyetlerin
politikalarına karşı oldukları için yok edilmişlerdir.
Sovyet hükûmeti, İkinci Dünya Savaşı sırasında erkek öğretmenlerin askere
alınması nedeniyle kadınlardan öğretmen yetiştirmeyi denemiştir. Bu politikası
sonucunda da 1100 kadın öğretmen yetiştirilmiştir. Bu kadınların eğitilmesi amacıyla
1944 yılında Kegeyli’de “Kız Öğretmen Yüksek Enstitüsü” kurulmuştur. Bayan
öğretmenlerin yetiştirilmesinde uzun dönem eğitim yerine kısa dönem kurslar tercih
edilmiştir.
956
Özbekistan Sovyet hükûmetinin aldığı kararla 1944 yılında
Karakalpakistan’da bulunan öğretmen yetiştirme enstitüsü yeniden düzenlenmiştir.
Ayrıca bu enstitüde dışarıdan okula devam etmek isteyenler için 240 kişilik
kontenjan ayrılmıştır. Karakalpakistan’ın Çimbay şehrinde açılan bu enstitü
Karakalpakistan’ın kültürel ve siyasî hayatında ileriki dönemde büyük etkinlik
göstermiştir. Çünkü Karakalpak aydınların ve siyasîlerin birçoğu bu enstitüden
mezun olmuşlardır. Bu enstitü 1945 yılında Çimbay’dan Nökis’e taşınmıştır. İkinci
Dünya Savaşı’ndan sonra Rusya’dan ve Kazakistan’dan eğitimciler bu okullarda
eğitmen olarak görev yapmışlardır.
957
954
KRJKA, fond:1, liste:157, kr. 536, s. 19.
955
Hozyaycstvennoye i kulturnoye stroitelstvo Karakalpakskoy ASSR, s. 67.
956
J. Urumbayev, Oçerki istorii şkol Karakalpakstana, s. 40.
957
Sabır Kamalov, “Plodı bratskoy drujbı” (Kardeş Dostluğunun Ürünleri), Karakalpakstan Vestnik,
No:1, Nökis 1971, s. 7.
441
Resim 90: S. Macitov’un 1925 yılında çıkarmış olduğu “ Elifbe” kitabının ön yüzünden
görünüm. (Kaynak: J. Urumbayev, Oçerki istorii şkol, s. 304.)
442
Eğitilmiş insanların çoğu İkinci Dünya Savaşı sırasında savaşta hayatını
kaybettiğinden dolayı savaştan sonraki dönemde eğitilmiş insan gücü konusunda
büyük sıkıntılar yaşanmıştır. Sovyet hükûmeti, 1950 yılına kadar uzman eksikliğini
giderebilmek için yeni düzenlemeler yapmıştır. Bu çabaları sonucunda da 1950
yılında Karakalpakistan’da 52 doktor ve 375 sağlık çalışanı göreve başlamıştır. Fakat
sağlık sektöründe baş gösteren eleman eksikliği nedeniyle bulaşıcı hastalıklara çare
bulunamamıştır.
Eğitim-öğretim hizmetlerindeki öğretmen eksikliği ise kısa süreli kurslarda
yetiştirilen öğretmenlerle doldurulmaya çalışılmıştır. 1949–1950 yılları arasında 400
öğretmen okullarda çalışmıştır. Öğretmen açığını gidermek amacıyla kurulan
öğretmen enstitüsü 1934–1976 yılları arasında 10.000 öğretmen yetiştirmiştir.
958
Bu
enstitünün zamanla görevini tamamlamasıyla 1976 yılında bu enstitünün yerine
Berdak Devlet Üniversitesi kurulmuştur. Merkezi Nökis olmak üzere kurulan Berdak
Devlet Üniversitesinde ekonomi, siyaset, edebiyat ve tarih anabilim dallarının
açılmasıyla bu üniversite eğitimin üssü hâline getirilmiştir. Bu üniversiteden 1976–
1990 yılları arasında 19 anabilim dalında 11.000 kişi mezun edilmiştir. Üniversitede
başarılı olan öğrenciler okulu bitirdikten sonra uzmanlık kazanmak amacıyla
Moskova, Kiev, Petersburg, Almaata, Taşkent, Semerkant, Ürgenç, Buhara, Fergana,
Andican, Karşı, Kaliningrad vb. şehirlerdeki üniversitelere gönderilmiştir.
Sovyet hükûmeti döneminde ilköğretim ve yüksek öğretim yanında
ortaokullara da önem verilmiştir. 1985–1986 yıllarında ortaokulların sayısı 25
olmuştur. 1988–1998 yılları arasında bu okullarda toplam 23.200 öğrenci eğitim
görmüştür. Karakalpakistan’da sanat ve kültür okullarına da önem verilmiştir. Halkın
müzik, tiyatro ve sanat kültürünü artırmak için yeni okullar açılmıştır. 1967 yılında
kapatılan Çimbay Yüksek Okulu yeniden açılmıştır. Biruni ve Akmangıt şehirlerinde
yeni yüksek okullar kurulmuştur. 1990 yılından sonra bu okulların sayısı 7 olmuştur.
Bu okullarda okulöncesi öğretmenleri yetiştirilmiştir. Törtkül’de kurulmuş Kadın
Doğum Okulu, 1948 yılında Nökis’e taşınmıştır. Bu okul 1955 yılında Tıp
958
Karakalpakstan ASSR Tariyhı, Nökis 1989, s. 343.
443
Enstitüsüne dönüştürülmüştür. Bu okuldan 1946–1990 yılları arasında 15.000 sağlık
çalışanı mezun olmuştur.
959
Törtkül’den Nökis’e taşınan Köy Ekonomisi Yüksekokulu ise köylerde
çalışacak uzmanların eğitilmesinde büyük başarılar kazanmıştır. 1980–1981 eğitim-
öğretim yılında 1283 öğrenci bu okullarda eğitim görmüştür. Sovyet hükûmetinin
yeniden yapılanma çabaları sonucunda savaşlarda ve sürgünlerde ölen uzmanların
yerine yenileri yetiştirilmiştir. Bu yeni uzmanlar aynı zamanda Sovyet ideolojisini
benimsemiş ve gelişmesi için çalışmıştır. 1960 yılında Karakalpakistan’da 5814
yüksek ve 7.832 orta dereceli uzman yetişmiştir. 1980 yılında 28.679 yüksek, 33.426
orta seviyede uzman görev yapmıştır. Bu uzmanlar arasında 3.183 mühendis, 1.520
ziraat mühendisi, orman mühendisi ve veteriner, 1.964 ekonomist, 2.122 doktor,
19.301 öğretmen, kütüphaneci ve memur bulunmaktadır.
960
Sovyetlerin bütün çabalarına rağmen halkın eğitim ihtiyacına cevap
verilememiştir. Ayrıca yetiştirilen uzmanların bilgileri de yeterli olmadığı için birçok
olumsuzluk ortaya çıkmıştır. Örneğin ziraat mühendislerinin bütün çabalarına
rağmen tarım gelişmemiş, aksine verim düşmüştür. Yine doktorlar hastalıkları tedavi
etmeyi başaramadığı için dışarıdan doktor getirilmiştir.
Bolşeviklerin Karakalpakistan’a hâkim olmasıyla eğitim alanında yapılan
yeni düzenlemeler yanında eğitime destek olmak maksadıyla sosyal mekânların
açılmasına da önem verilmiştir. 1921 yılında Amuderya Vilâyetinde 5 kulüp, 6 kızıl
çayhane, 8 adet okuma evi hizmete açılmıştır. 1920–1921 yılları arasında
Karakalpakların yoğun olarak yaşadığı Harezm’in Amuderya Bölümü’nde de içinde
sinema ve kütüphanenin bulunan “kızıl barja” açılmıştır. Bu kurumların görevi halkı
siyasî anlamda eğitmek ve Bolşevik İhtilâli’nin fikirlerini yaymaktı. Bu amaçla
sinemada yeni filmler ve Sovyet hükûmetinin fikirlerini içeren edebî eserler
gösterilmiştir.
961
Bolşevik yönetim, halkın fikirlerini değiştirmek ve yönlendirmek
maksadıyla Karakalpakistan’da kütüphaneler, kızıl köşeler, klüpler, medeniyet evleri,
959
Karakalpakistannın Jana Tariyhı, s. 362.
960
Narodnoye hozyaystvo Özbekskoy SSR (ÖSSC Halk Ekonomisi), Taşkent 1990, s. 119; Narodnoye
hozyaystvo Karakalpakskoy ASSR (KMSSC Halk Ekonomisi), Nukis 1981, s. 139–142.
961
Gaib Nepesov, İz istorii Horezmskoy revolyutsii 1920–1924 gg. (1920–1924 Yılları Harezm İhtilâli
Tarihinden), Taşkent 1962, s. 224.
Dostları ilə paylaş: |