Günah lüğət elmində

İzah: Peyğəmbərin (s) vəfatından sonra camaat Əbu Bəkrlə beyət etdilər. Ayişənin rəvayətinə görə “Əli və Bəni-Haşimin hamısı altı ay müddətində – Fatimə dünyadan gedən vaxta qədər – onunla beyət etmədilər. Bundan sonra imam Əli (ə) Osmanın xilafətinin son vaxtlarına qədər siyasət səhnəsindən uzaqlaşdırıldı. Nəhayət, Ayişə Osmanla qarşılaşmaq üçün onun əleyhinə qiyam edənlərin – Təlhə, Zübeyr və başqalarının rəhbərliyini öz öhdəsinə aldı. Bu işləri də yalnız Osmandan sonra öz əmisi oğlu Təlhəni xilafətə çatdırmaq ümidi ilə görürdü. Osman qətlə yetirildikdən və müsəlmanlar imam Əliyə (ə) beyət etdikdən sonra həzrətin əleyhinə Cəməl müharibəsini başladı və sonda məğlub oldu. İmam Əli (ə) onu Mədinəyə qaytardı. O, həzrət şəhid olana qədər ona qarşı kin-küdurət bəsləyirdi. Bundan sonra Müaviyə hakimiyyətə gəldi. Onların hər ikisi (Müaviyə və Ayişə) imam Əlinin (ə) qarşısında eyni mövqe tutduqları üçün aralarında yaxşı əlaqə bərqərar oldu və bu əlaqə Hücr ibn Ədinin Müaviyənin vasitəsilə qətlə yetirildiyi vaxta qədər davam etdi. (“Məalimul-mədrəsəteyn”, Əllamə Əskəri, 2-ci cild, səh. 69.) (Müt.)

1 Xülasətu əbəqatil-ənvar”, 3-cü cild, səh. 124-167. (Burada qeyd etdiyimiz hədisin sənədinin etibarsızlığı ravilərin tərcümeyi-halı ilə birgə əhli-sünnənin otuz nəfərdən çox alimi nəql etmişdir.)

1 Əhli-sünnə firqəsinin nəzərinə görə, Peyğəmbəri-əkrəmə (s) iman gətirən və o həzrəti günün yarı hissəsini belə, görənlər səhabə adlanırlar və səhabə adını daşıyan hər bir kəs isə ədalətlidir. Lakin Əhli-beyt məktəbinin ardıcılları o kəsə səhabə deyirlər ki, daim və uzun müddət Peyğəmbəri-əkrəmlə (s) birgə olsun. Onların nəzərinə görə, bütün səhabələr ədalətli deyillər.

2 “Səhihi-Müslim”, 3-cü cild, səh. 1453, Beyrutun “Daru ihyai-turrasil-ərəbi” çapı.

1 “Səhihi-Müslim”, 3-cü cild, səh. 1453.

2 “Səhihi-Müslim”, 3-cü cild, səh. 1453.

3 “Səhihi-Buxari”, 3-cü cild, səh. 101, Beyrutun “Darul-ceyl” çapı.

4 “Səhihi-Termizi”, 4-cü cild, səh. 501, Beyrutun “Daru ehyai-turrasil-ərəbi” çapı, “ma caə fil-xüləfa” bölümü, hədis: 22223.

1 “Səhihi-Əbi Davud”, 4-cü cild, “Əl-Mehdi” bölümü, Beyturun “Daru ehyais-sünnətin-nəbəviyyə” çapı.

2 “Müntəxəbul-əsər” kitabının 12-ci səhifəsinə və “Ehqaqul-həqq” kitabının 13-ü cildinə müracət edin!

3 “Müsnədi-Əhməd ibn Hənbəl”, 1-ci cild, səh. 398, Beyrutun “Darus-Sadiq” çapı.

1 “Yənabiul-məvəddət”, səh. 445, 77-ci bölüm.

1 Onların adları belədir: 1) Birinci Müaviyə, 2) Birinci Yezid, 3) İkinci Müaviyə, 4) Birinci Mərvan, 5) Əbdüd-Məlik, 6) Birinci Vəlid, 7) Süleyman ibn Əbdül-Məlik, 8) Ömər ibn Əbdül-Əziz, 9) İkinci Yezid, 10) Hişam ibn Əbdül-Məlik, 11) İkinci Vəlid, 12) Üçüncü Yezid, 13) İbrahim ibn Vəlid, 14) İkinci Mərvan. Əndəlus əməvilərinə gəldikdə isə onların sayı bundan da artıqdır. (“Dairətul-məarif” Dehxuda.)

1 “Yənabiul-məvəddət”, səh. 446, 77-ci bölümün davamı.

2 “Lə əkunə məəs-sadiqin”, səh. 146.

1 “Hilyətül-övliya”, 1-ci cild, səh. 86; “Fəzailul-xəmsə min sihahis-sittə” kitabından nəqlən, 2-ci cild, səh. 34.

2 Mərhum Əllamə “Kəşfül-murad” (“Şərhu təcridil-əqaid”) kitabında yazır: “Bu hədis “təvatür” həddində Peyğəmbəri-əkrəmdən (s) nəql olunmuşdur.” (“Kəşfül-murad”, 1-ci cild, səh. 178-179.)

1 “Üsuli-kafi”, 1-ci cild, səh. 178-179.

2 Yenə orada, 1-ci bölüm, hədis: 2 və 6.

3 Yenə orada.

4 Yenə orada, hədis: 11-13.

5 Yenə orada, “Ənnəhu lov ləm yəbqə illa rəculani lə kanə əhəduhuməl-imam” bölümü, hədis: 3.

6 “Nəhcül-bəlağə”, xütbə: 147.

1 “Biharul-ənvar”, 23-cü cild, səh. 1-56.

2 “Biharul-ənvar”, 47-ci cild, səh. 41.

3 Kəlam elmində Allahın mərhəmətilə əlaqədar əqli bir dəlil.

1 “Rəd” surəsi, ayə: 7.

2 “Biharul-ənvar”, 23-cü cild, səh 5, hədis: 9.

1 “Nisa” surəsi, ayə: 83.

2 “Nəhl” surəsi, ayə: 43 və “Ənbiya” surəsi, ayə: 7.

1 “Məcməül-bəyan”, 3-cü cild, səh. 82.

1 “Kənzud-dəqaiq” təfsiri, 3-cü cild, səh. 486.

2 Yenə orada.

3 “Burhan” təfsiri, 2-ci cild, səh. 369.

1 “Ehqaqul-həqq”, 3-cü cild, səh. 482.

2 “Bəqərə” surəsi, ayə: 247.

3 “Bəqərə” surəsi, ayə: 246.

1 “Yusif” surəsi, ayə: 55.

2 “Bəsairud-dərəcat”, “Biharul-ənvar” kitabından nəqlən, 26-cı cild, səh. 137.

1 “Rəd” surəsi, ayə: 43.

1 “Təfsiri-Qurtubi”, 5-ci cild, səh. 3565.

2 “Əd-durrul-mənsur”, 4-ü cild, səh. 69.

1 Qunduz – Əfqanıstanın şimalında yerləşən bir şəhərin adıdır və adıçəkilən əhli-sünnə alimi o şəhərə mənsubdur.

2 “Yənabiul-məvəddət”, səh. 102.

3 Yenə orada, səh. 103.

4 Yenə orada, səh. 104.

5 Bu barədə Əhli-beytdən (ə) də çoxlu rəvayət nəql olunmuşdur. Əlavə məlumat əldə etmək istəyənlər “Kənzüd-dəqaiq” kitabının 6-cı cildinin 48-cı səhifəsinə, eləcə də “Burhan” təfsirinə (bu ayənin təfsirinə) müraciət etsinlər!

1 “Ali-İmran” surəsi, ayə: 7.

2 “Üsuli-kafi”, 1-ci cild, səh. 213, hədis: 1 və 3.

1 Yenə orada.

2 Ərəb dilində “vəsi”, “vəsiyyət”, eləcə də bu kökdən alınan sair sözlərin mənası belədir: “Həyatda olan bir insan başqa biri ilə əhd-peyman bağlayır ki, onun vəfatından sonra nəzərdə tutduğu müəyyən işləri yerinə yetirsin. Bu vəsiyyəti edən “musi”, vəsiyyətin edildiyi şəxs isə “vəsi” adlandırılır. Məsələn, vəsiyyət edən şəxs (musi) öz vəsisinə deyir: “Sənə vəsiyyət edirəm ki, vəfatımdan sonra ailəmə nəzarət et, onların barəsində filan işləri gör...” Bəzən isə başqalarını öz vəsiyyətindən agah edərək deyir: “Filankəsə vəsiyyət etmişəm”, yaxud “mənim vəsim filankəsdir!” (“Məalimul-mədrəsətəyn”, Əllamə Əskəri, 1-ci cild, səh. 173.) (Müt.)

3 Yenə orada, hədis: 2.

4 Əlavə məlumat əldə etmək istəyənlər bu kitablara müraciət etsinlər: “Camiul-əhadis”, 1-ci cild, səh. 27; “Kənzüd-dəqaiq” təfsiri, səh. 42-45 və “Üsuli-kafi”, 1-ci cild, səh. 415.

1 “Biharul-ənvar”, 23-cü cild, səh. 188-208 və “Burhan” təfsiri, 3-cü cild, səh. 254-256. (Bu kitablarda bəhs etdiyimiz mövzu ilə əlaqədar təxminən, iyirmi hədis nəql olunmuşdur.)

1 Dirsəkdən barmaqların ucuna qədər olan uzunluq ölçü vahididir. Orta hesabla 1-zira 48 sm-dir.

2 “Üsuli-kafi”, 1-ci cild, səh. 239.

3 Bax: “Ehqaqul-həqq”, 5-ci cild, səh. 468-501 və “Camiul-əhadis”, səh. 16, qədim çapı.

1 “Camiul-əhadis”, 1-ci cild, səh. 17, hədis: 4, “İmamların fətvasının höccət olması” bölümü.

2 Yenə orada, hədis: 1.

3 Yenə orada, hədis: 7. (Bu barədə digər hədislər də vardır.)

4 “Üsuli-kafi”, 1-ci cild, səh. 271

5 Yenə orada.

1 “Bəqərə” surəsi, ayə: 87, 253 və “Maidə” surəsi, ayə: 110.

2 “Nəhl” surəsi, ayə: 102.

3 Bu dörd təfsir “Kənzüd-dəqaiq”, 2-ci cild, səh. 78-də gəlmişdir. Bəzi məşhur təfsirçilər yalnız birinci təfsiri qeyd etmişlər. Fəxri-Razinin təfsirində üç təfsir görünür: “Cəbrail, İncil və Allahın böyük adı.” (“Kəbir” təfsiri, 3-cü cild, səh. 177.

4 “Nəhl” surəsi, ayə: 102.

1 “Əd-durrul-mənsur”, 1-ci cild, səh. 87, “Bəqərə” surəsinin 87-ci ayəsinin təfsirində. Bu rəvayətə oxşar iki rəvayət də “Səhihi-Müslim”də (4-cü cild, səh. 19 və 32, “Həssan ibn Sabitin fəzilətləri” bölümündə) nəql olunmuşdur.

2 “Səfinətül-bihar”, 2-ci cild, səh. 4954.

3 “Kəşfül-ğümmə”, 3-cü cild, səh. 118 və “Əlamul-vəra”, səh. 331.

4 “Üsuli-kafi”, 1-ci cild, səh. 271.

5 Yenə orada, səh. 272.

1 “Üsuli-kafi”, 1-ci cild, səh. 387, hədis: 2.

1 “Üsuli-kafi”, 1-ci cild, səh. 254.

2 “Əhzab” surəsi, ayə: 33.

1 “Bəqərə” surəsi, ayə: 124.

1 “Əd-durrul-mənsur”, 5-ci cild, səh. 196-199.

1 “Əl-mizan”, 16-cı cild, səh. 311.

2 “Məcməül-bəyan”, “Təthir” ayəsinin təfsirində; “Şəvahidut-tənzil”, Hakim Həskani, 2-ci cild, səh. 56.

1 “Məcməül-bəyan”, “Təthir” ayəsinin təfsirində.

2 “Səhihi-Müslim”, 4-cü cild, səh. 1883, hədis: 2424, “Peyğəmbərin (s) Əhli-beytinin fəzilətləri” bölümü.

3 “Şəvahidut-tənzil”, 2-ci cild, səh. 33, hədis: 376.

4 “Səhihi-Termizi”, 5-ci cild, səh. 699, hədis: 3871, “Fatimənin fəziləti” bölümü, “Ehyaut-turas” çapı.

5 “Kəbir” təfsiri, Fəxri-Razi, 8-ci cild, səh. 80.

6 “Müsnədi-Əhməd”, 1-ci cild, səh. 330, 4-cü cild, səh. 107, 6-cı cild, səh. 292. (“Fəzailul-xəmsə” kitabından nəqlən, 1-ci cild, səh. 276.)

1 “Şəvahidut-tənzil”, 2-ci cild, səh. 11, 12, 13, 14, 15, 28 və 92. (bu hədis müxtəlif ravilərdən nəql olunmuşdur;) “Ehqaqul-həqq”, 2-ci cild, səh. 503-548.

1 “Şəvahidut-tənzil” kitabında bu zəmində dörd hədis nəql olunmuşdur, 2-ci cild, səh. 24-27, hədis: 659, 660, 661 və 664.

2 “Ehqaqul-həqq”, kitabından iqtibas edilmişdir, 2-ci cild, səh. 502-563.

1 “Ruhul-məani” təfsiri, Alusi, 22-ci cild, səh. 17 (“Əhzab” surəsinin 33-cü ayəsinin təfsiri).

2 “Ənfal” surəsi, ayə: 11.

1 “Ruhul-məani”, 22-ci cild, səh. 17.

2 “Ali-İmran” surəsi, ayə: 108.

3 “Bəqərə” surəsi, ayə: 185.

1 “Nisa” surəsi, ayə: 28.

2 “Nisa” surəsi, ayə: 60.

3 “Maidə”, 91.

4 “Qiyamət” surəsi, ayə: 5.

1 Əlavə məlumat əldə etmək istəyənlər “Peyami-Quran”, 7-ci cild, səh. 193-197-yə müraciə etsinlər.

2 Alusi “Ruhul-məani” kitabında “Təthir” ayəsinin təfsirində qəribə təkidlə ayənin məfhumunun Əhli-beytin məsum olmasını bildirməsini inkar edir və yuxarıda qeyd etdiyimiz iradı irəli sürür. (“Ruhul-məani”, 22-ci cild, səh. 17.)

1 “Ruhul-məani”, 22-ci cild, səh. 17.

2 “Peyami-Quran”, 7-ci cild, səh. 103-183.

1 Əlavə məlumat əldə etmək istəyənlər “Peyami-Quran” kitabının 7-ci cildinin, 303-309-cu səhifələrinə müraciət etsinlər.

1 Bu məsələ ilə əlaqədar “Peyami-Quran” kitabının “Allahın sifətləri” fəslində geniş bəhs etmişik.

2 “Ali-İmran” surəsi, ayə: 48-49.

3 “Sad” surəsi, ayə: 36.

4 “Nəml” surəsi, ayə: 40.

1 “Maidə” surəsi, ayə: 110.

1 “Bəqərə” surəsi, ayə: 60.

2 “Şüəra” surəsi, ayə: 63.

3 “Nəml” surəsi, ayə: 38.

4 “Nəml” surəsi, ayə: 39.

5 “Nəml” surəsi, ayə: 40.

1 “Nəml” surəsi, ayə: 40.

2 “Üsuli-kafi”, (“Burhan” təfsirindən nəqlən,) 3-cü cild, səh. 203, hədis: 1.

1 “Biharul-ənvar”, 19-cu cild, səh. 121.

2 “Kamilut-tarix”, İbn Əsir, 2-ci cild, səh. 219; “Sireyi-Nəbəviyyə”, 3-cü cild, səh. 349 və “Biharul-ənvar”, 21-ci cild, səh. 298, hədis: 30.

1 “Biharul-ənvar”, 41-ci cild, səh. 237. (Biz bu əhvalatı qısa şəkildə bəyan etdik!)

1 “Maidə” surəsi, ayə: 67.

1 Bəzi alimlər Peyğəmbərlə (s) birgə həcdə olanların sayını 90 min, bəziləri 112 min, bəziləri 120 min, bəziləri isə 124 min qeyd etmişdir.

1 Fəxri-Razi bu ayənin təfsirində yazır: “Hədis raviləri və “sirə” yazanların nəql etdiklərinə əsasən, yuxarıdakı ayə nazil olduqdan sonra Peyğəmbər (s) 81, yaxud 82 gündən artıq həyat sürmədi. (“Kəbir” təfsiri, 11-ci cild, səh. 139.) “Əl-mənar” və digər kitablarda da “Maidə” surəsinin bütövlükdə sonuncu həcc mərasimində nazil olduğu qeyd olunmuşdur. (“Əl-mənar”, 6-cı cild, səh. 116.) Əlbəttə, bəziləri “təbliğ” ayəsi nazil olduqdan sonra Peyğəmbəri-əkrəmin (s) qeyd edilən gündən də az həyat sürdüyünu nəql etmişlər.

1 Çünki bu sözün mənalarından biri də budur və biz də bunu qəbul edirik.

1 “Hücurat” surəsi, ayə: 10.

2 “Tövbə” surəsi, ayə: 71.

3 “Müsnədi-Əhməd”, 4-cü cild, səh. 281. (“Fəzailul-xəmsə” kitabından nəqlən, 1-ci cild, səh. 432.

1 “Tarixi-Bağdad”, 7-ci cild, səh. 290.

2 “Feyzül-qədir”, 6-cı cild, səh. 217 və “Əs-səvaiq”, səh. 107.

3 “Məaric” surəsi, ayə: 1-3.

1 Bəzi rəvayətlərdə Haris ibn Nöman, bəzilərində isə Nəzr ibn Haris adı ilə nəql olunmuşdur.

2 “Məcməül-bəyan”, 9-10-cu cild, səh. 352.

3 “Təfsiri-Sələbi”, 10-cu cild, səh. 6757.

1 “Təfsiri-Təbəri”, 20-ci cüz, səh. 86 və “Təfsiri-Qurtubi”, 13-cü cüz, səh. 323.

2 Əlavə məlumat əldə etmək istəyənlər “Əl-qədir” kitabının 1-ci cildinin 256-257-ci səhifələrinə müraciət edə bilərlər.

3 “Təfsiri-Əbis-Süud” (Fəxri-Razinin “Kəbir” təfsirinin haşiyəsində), 8-ci cüz, səh. 148 və “Əs-siracul-munir”, 4-cü cild, səh. 310.

1 “Əl-qədir”, 1-ci cild, səh. 255.

1 “Əl-mənar”, 6-cı cild, səh. 466.

1 “Mənaqib”, səh. 217.

2 “Əl-qədir”, 1-ci cild, səh. 161.

3 Əlavə məlumat əldə etmək istəyənlər “Əl-qədir” kitabının 1-ci cildinin 159-213-cu səhifələrinə müraciət edə bilərlər.

1 “Maidə” surəsi, ayə: 55.

2 “Əd-durrul-mənsur”, 2-ci cild, səh. 293.

3 Yenə orada.

1 “Əsbabun-nüzul”, səh. 148.

2 “Kəşşaf” təfsiri, 1-ci cild, səh. 649.

3 “Kəbir” təfsiri, Fəxri-Razi, 12-ci cild, səh. 26.

1 “Təfsiri-Təbəri”, 6-cı cild, səh. 186.

2 Rəvayətin sənədləri haqda əlavə məlumat əldə etmək istəyənlər “Şəvahidut-tənzil” kitabının 161-168-ci səhifələrinə (Beyrutun “Ələmi” çapına) müraciət edə bilərlər.

3 “Əl-qədir”, 2-ci cild, səh. 52-53.

4 “Ehqaqul-həqq”, 2-ci cild, səh. 399-407.

5 Həssan ibn Sabitin şerləri azacıq fərqlə bir çox kitablarda, o cümlədən, “Ruhul-məani” və “Kifayətut-talib” (Gənci Şafei) kitablarında qələmə alınmışdır.

1 “Təzkirətul-xəvass”, (Sibt ibn Covzi), səh. 10; “Kifayətut-talib”, (Şafei Gənci), səh. 123.

2 Müfrədati-Rağib”, “vəli” sözü. Bəzi alimlər “mövla” sözünə iyirmi yeddi məna qeyd etmişlər. (“Əl-qədir”, 1-ci cild, səh. 362.) Lakin onun əsas mənaları qeyd etdiyimiz iki mənadır, qalan mənalar da bu iki mənaya qayıdır.

1 “Ali-İmran” surəsi, ayə: 173.

1 “Bəqərə” surəsi, ayə: 215.

2 Bu rəvayətlərin sənəd və mənbələri haqda məlumat əldə etmək istəyənlər “Təfsiri-nümunə” kitabının həmin ayələrlə bağlı bəhslərinə müraciət etsinlər.

1 Bu hədisi əhli-sünnənin İbn Əbi Cüreyr, İbn Əbi Hatəm ibn Mərdəveyh, Əbu Nəim, Beyhəqi, Sələbi və Təbəri kimi alimləri nəql etmişlər. Bu hədis İbn Əsirin “Kamilut-tarix” kitabının 2-ci cildində, eləcə də Əbül-Fidanın tarix kitabının 1-ci cildində vardır. (Bu hədisin barəsində söz açacağıq!)

1 “Kəbir” təfsiri, 12-ci cild, səh. 30.

1 “Zəif” – ravilərdən birinin fasiq, yaxud vəziyyətinin naməlum, yaxud da hədis qondaran olması şübhəsi olan rəvayətə deyilir. (“Zühur əsri”, Əli Kurani, səh. 1 (Müt.)

1 Bu hədislərin mənbəyi beş hədisin sonunda qeyd ediləcək.

2 “Şəvahidut-tənzil”, 1-ci cild, səh. 148-151.

1 “Ehqaqul-həqq”, 3-cü cild, səh. 425.

1 “Yənabiul-məvəddət”, səh. 116. (İraqın “Darul-kutub” çapı.)

2 “Burhan” təfsiri, 1-ci cild, səh. 381-387.

1 “Mənaqib”, səh. 189; “Durərus-səmteyn”, səh. 91; “Mənaqib” (Abdullah Şafei), səh. 154 və “Şəvahidut-tənzil”, 1-ci cild, səh. 259.

2 “Yənabiul-məvəddət”, səh. 115.

3 “Şəvahidut-tənzil”, 1-ci cild, səh. 262.

4 Bax: “Ehqaqul-həqq”, 14-cü cild, səh. 274-275; 3-cü cild, səh. 296-297, 14-cü cild, səh. 170-277 və “Əl-qədir”, 2-ci cild, səh. 277.

1 “Şüəra” surəsi, ayə: 109, 127, 145, 164 və 180.

1 “Ruhul-məani”, 25-ci cild, səh. 30.

1 “Şəvahidut-tənzil”, 2-ci cild, səh. 130.

2 Yenə orada, səh. 131-135.

3 Yenə orada, səh. 141.

1 “Əd-durrul-mənsur”, 6-cı cild, səh. 7.

2 “Ehqaqul-həqq”, 3-cü cild, səh. 2.

3 “Hilyətül-övliya”, 3-cü cild, səh. 201.

1 “Camiul-bəyan”, 25-ci cild, səh. 16.

2 “Əs-səvaiqul-muhriqə”, səh. 101.

3 “Kənzül-ümmal”, 1-ci cild, səh. 118.

4 Bax: “Məcməül-bəyan” təfsiri, “Mumin” surəsinin başlanğıcı, vərəqaltı haşiyə, 7-8-ci cild, səh. 512.

1 “Kəşşaf” təfsiri, 4-cü cild, səh. 220-221; “Kəbir” təfsiri, 27-ci cild, səh. 165-166 və “Təfsiri-Qurtubi” səh. 5843.

1 Bax: “Kəbir” təfsiri, 27-ci cild, səh. 166-167.

1 “Kəbir” təfsiri, 27-ci cild, səh. 166 və “Ruhul-məani”, 25-ci cild, səh. 32.

1 Nəcran xristianlarının heyəti üç nəfərdən ibarət idi. Bunlardan biri Əbdül-Məsih adı ilə məşhur olan Aqib idi. Bu şəxs heyətin rəisi, elmi rəhbəri və fikir sahibi idi. İkincisi Eyhəm idi ki, onların yığıncaqlarının rəisi sayılırdı. Üçüncüsü isə Əbu Hatəm ibn Əlqəmə idi ki, onların dini rəhbəri sayılırdı. (“Əl-füsulul-muhimmə”, İbn Səbbağ Maliki, kitabın müqəddiməsi.) (Müt.)

1 “Məcməül-bəyan”, 1-2-ci cild, səh. 452 (ixtisarla).

1 “Səhihi-Müslim”, 4-cü cild, səh. 1871, 4-cü bölüm, hədis: 32.

2 “Səhihi-Termizi”, 5-ci cild, səh. 637, 21-ci bölüm (“Əlinin (ə) fəzilətləri” bölümü), hədis: 3724.

3 “Müsnədi-Əhməd”, 1-ci cild, səh. 185.

4 “Əs-sünənül-kubra”, “Fəzailul-xəmsə” kitabından nəqlən, 1-ci cild, səh. 291.

5 “Əd-durrul-mənsur”, “Ali-İmran” surəsinin 61-ci ayəsinin təfsirində.

6 “Səhihi-Termizi”, 5-ci cild, səh. 2256, 4-cü bölüm, hədis: 2999, Beyrutun “Daru ehyait-turasil-ərəbi”, çapı.

7 “Müstədrəkus-səhiheyn”, 3-cü cild, səh. 150.

8 “Əs-sünənül-kubra”, 7-ci cild, səh. 63.

2 “Əd-durrul-mənsur”, 2-ci cild, səh. 38, “mübahilə” ayəsinin təfsirində. Biz onu ixtisarla qeyd etdik.

3 Yenə orada, səh. 39.

4 Yenə orada.

5 “Təfsiri-Təbəri”, 3-cü cild, səh. 192. (“Ehqaqul-həqq” kitabından nəqlən, 3-cü cild, səh. 47.)

6 Yenə orada.

1 “Əhkamul-Quran”, 3-cü cild, səh. 14.

2 “Mərifətu ülumil-hədis”, səh. 50, Misir çapı. “Ehqaqul-həqq” kitabından nəqlən, 3-cü cild, səh. 48.

1 “Əl-mənar”, 3-cü cild, səh. 322.

1 “Kəbir” təfsiri, 8-ci cild, səh. 81.

2 Yenə orada.

1 “Əl-mizan”, 3-cü cild, səh. 230, “mübahilə” ayəsinin təfsiri.

1 “Biharul-ənvar”, 10-cu cild, səh. 350 (ixtisarla).

1 “Əd-durrul-mənsur”, 6-cı cild, səh. 379.

2 “Şəvahidut-tənzil”, 2-ci cild, səh. 357.

3 Yenə orada, hədis: 1126; “Əs-səvaiq”, İbn Həcər, səh. 96 və “Nurul-əbsar”, Şəblənci, səh. 70 və 101.

4 “Şəvahidut-tənzil”, 2-ci cild, səh. 359, hədis: 1130.

1 “Əd-durrul-mənsur”, 6-cı cild, səh. 379.

2 “Şəvahidut-tənzil”, 2-ci cild, səh. 364, hədis: 1142.

3 “Kifayətut-talib”, səh. 118, “Ehqaqul-həqq” kitabından nəqlən, 3-cü cild, səh. 288.

4 Yenə orada.

1 “Əl-qədir”, 2-ci cild, səh. 48.

2 “Şəvahidut-tənzil”, 1-ci cild, səh. 196, hədis: 133.

1 Yenə orada, səh. 98.

2 Yenə orada, səh. 100.

3 “Müstədrəküs-səhiheyn”, 3-cü cild, səh. 4, Beyrutun “Darul-mərifət” çapı.

4 Yenə orada.

1 “Müstədrəküs-səhiheyn”, 3-cü cild, səh. 4.

2 “Ənfal” surəsi, ayə: 30.

1 “Ənfal” surəsi, ayə: 30.

2 “Müsnədi-Əhməd”, 1-ci cild, səh. 347. (Beyrutun “Darus-sadiq” çapı.)

3 “Ehqaqul-həqq”, 3-cü cild, səh. 23-45, 6-cı cild, səh. 479-481, 8-ci cild, səh. 335-348 və 14-cü cild, səh. 116-130.

4 “Şəvahidut-tənzil”, 1-ci cild, səh. 96-97.

5 “Fəzailul-xəmsə”, 2-ci cild, səh. 345-346.

6 “Əl-qədir”, 2-ci cild, səh. 49-50.

7 “Burhan” təfsiri, 1-ci cild, səh. 206-207.

1 “Şəvahidut-tənzil”, 1-ci cild, səh. 107, hədis: 150.

2 Yenə orada, 1-ci cild, səh. 106, hədis: 147.

3 “Şəvahidut-tənzil”, 1-ci cild, səh. 79, hədis: 116.

4 Yenə orada, səh. 105, hədis: 146.

1 “Səhihi-Termizi”, 5-ci cild, səh. 637 (“Mənaqib” kitabı, “Əli ibn Əbi Talibin (ə) fəzilətləri” bölümü, hədis: 3723).

1 “Təfsiri-Qurtubi”, 10-cu cild, səh. 6922.

1 “Kəşşaf” təfsiri, 4-cü cild, səh. 670.

2 “Təfsiri-Qurtubi”, 10-cu cild, səh. 6922.

3 “Əl-vəsit”, 3-cü cild, səh. 244.

1 “Ruhul-məani”, 29-cu cild, səh. 158.

2 “Nurul-əbsar”, səh. 62.

1 “Ehqaqul-həqq”, 3-cü cild, səh. 158 və “Əliyyun fil-kitabı vəs-sünnə”, 1-ci cild, səh. 447.

2 “Umdətu-üyuni sihahis-sittə”, səh. 344, “Camiətul-mudərrisin” çapı.

1 “Mətalibus-sual”, səh. 8. (“Əl-qədir” kitabından nəqlən, 3-cü cild, səh.109.)

2 “Şura” surəsi, ayə: 23.

3 “Əhzab” surəsi, ayə: 33.

4 Bax: “Əliyyun fil-kitabi vəs-sünnə”, 1-ci cild, səh. 447.

1 “Təfsiri-Qurtubi”, 10-cu cild, səh. 6909.

2 “Şəvahidut-tənzil”, 2-ci cild, səh. 310-315.

3 “Tarixul-Quran”, səh. 55.

1 “Əl-mizan”, 20-ci cild, səh. 221.

2 “Ruhul-bəyan”, 10-cu cild, səh. 269.

3 Yenə orada.

1 “Bəhrul-muhit”, 8-ci cild, səh. 395. Bu kitabın müəllifinin nəzərinə görə, burada məqsəd kafirlərin əlində olan əsirlərdir.

2 Onun bu əsəri “Ət-təbibu bis-sovm” (Oruc vasitəsilə təbabət) adı ilə ərəb dilinə, “Ruze – rəvişi novin bəraye-dərmane-bimariha” adı ilə fars dilinə tərcümə olunmuşdur.

1 “Müsnədi-Əhməd”, 1-ci cild, səh. 3, “Darus-sadiq” çapı.

2 “Sünəni-Termizi”, 5-ci cild, səh. 275, hədis: 3090.

1 Yenə orada, hədis: 3091.

2 “Əd-durrul-mənsur”, 3-cü cild, səh. 209.

3 Yenə orada.

1 Yenə orada.

2 “Əd-durrul-mənsur”, səh. 230 (azacıq ixtisarla).

3 Yenə orada.

4 “Şəvahidut-tənzil”, 1-ci cild, səh. 232-243, hədis: 309, 310, 311, 312, 314, 315, 316, 317, 318, 323, 324 və 325.

5 Bu alimlərin adlarını bilmək istəyənlər “Əl-qədir” kitabının, 7-ci cildinin 341-388-ci səhifələrinə müraciət etsinlər.

1 “Əl-qədir”, 6-cı cild, səh. 341-348.

2 Yenə orada, səh. 338.

1 “Ruhul-məani”, 10-cu cild, səh. 47.

1 “Mətalibus-sual”, səh. 18 (“Əl-qədir” kitabından nəqlən, 6-cı cild, səh. 348).

1 “Şəvahidut-tənzil”, 1-ci cild, səh. 249.

2 “Təfsiri-Təbəri”, 10-cu cild, səh. 59.

3 “Əsbabun-nüzul”, səh. 182.

4 “Təfsiri-Qurtubi”, 8-ci cild, səh. 91.

5 “Kəbir” təfsiri, 4-cü cild, səh. 422.

6 “Xazin” təfsiri, 2-ci cild, səh. 221.

7 “Təfsiri Əbul-Bərəkat”, 2-ci cild, səh. 221.

8 “Əl-füsulul-muhimmə”, səh. 123.

9 “Əd-durrul-mənsur”, 3-cü cild, səh. 218-219.

1 “Şəvahidut-tənzil”, 2-ci cild, səh. 256, hədis: 982.

2 Yenə orada, səh. 258, hədis: 987.

3 Yenə orada, səh. 259, hədis: 989.

4 Yenə orada, səh. 255-263.

1 “Ruhul-bəyan”, 10-cu cild, səh. 53.

2 “Şəvahidut-tənzil”, 1-ci cild, səh. 368, hədis: 510.

1 Yenə orada, səh. 370, hədis: 511.

2 Yenə orada, səh. 374, hədis: 516.

3 Yenə orada, səh. 77, hədis: 115.

4 “Mülhəqati Ehqaqul-həqq”, 20-ci cild, səh. 128.

1 “Kəbir” təfsiri, Fəxri-Razi, 12-ci cild, səh. 26. (“Maidə” surəsinin 55-ci ayəsinin təfsirində.)

2 “Vizr” sözündən götürülən “vəzir” sözü ağır iş mənasını daşıyır. Vəzirlik məqamını tutan şəxs öhdəsinə müxtəlif ağır məsuliyyətlər götürüdüyündən, bu söz ona aid edilmişdir.

1 “Şəvahidut-tənzil”, 2-ci cild, səh. 1-2, hədis: 627.

2 Yenə orada, hədis: 628.

3 “Əliyyun fil-kitabi vəs-sünnə”, səh. 218.

4 “Şəvahidut-tənzil”, 2-ci cild, səh. 3, hədis: 629.

5 Yenə orada, hədis: 630, 631 və 632.

1 Yenə orada, səh. 5, hədis: 633.

2 Yenə orada, səh. 7, hədis: 634.

3 “Əd-durrul-mənsur”, 5-ci cild, səh. 192.

4 “Yənabiul-məvəddət”, səh. 94.

1 “Şəvahidut-tənzil”, 1-ci cild, səh. 280, hədis: 383.

2 Yenə orada, səh. 282, hədis: 387.

3 “Şəvahidut-tənzil”, 1-ci cild, səh. 280, hədis: 384.

4 “Əd-durrul-mənsur”, 3-cü cild, səh. 324.

1 “Ruhul-məani”, 12-ci cild, səh. 28.

2 “Əl-mənar”, 12-ci cild, səh. 53.

1 “Şəvahidut-tənzil”, 2-ci cild, səh. 223, hədis: 937.

2 “Şəvahidut-tənzil” kitabının haşiyəsi, Məhmudi, 2-ci cild, səh. 224.

3 “Şəvahidut-tənzil”, hədis: 939-942.

1 “Kənzül-ümmal”, 11-ci cild, səh. 601, hədis: 32897.

2 “Ehqaqul-həqq”, 3-cü cild, səh. 243.

1 “Şəvahidut-tənzil”, 2-ci cild, səh. 227, hədis: 943.

2 Yenə orada, səh. 228, hədis: 944.

3 Yenə orada, hədis: 946.

4 Yenə orada, hədis: 947.

5 “Kənzül-ümmal”, 13-cü cild, səh. 122, hədis: 36389. (Beyrutun “Müəssisətur-risalə” çapı.)

1 Yenə orada, səh. 164, hədis: 36497.

2 “Əl-qədir”, 3-cü cild, səh. 221-241.

1 “Şəvahidut-tənzil”, 1-ci cild, səh. 420 (ixtisarla) və “Məcməül-bəyan”, 7-8-ci cild, səh. 206.

2 “Təliqati Şəvahidut-tənzil”, 1-ci cild, səh. 423.

1 “Tarixi-Təbəri”, 2-ci cild, səh. 63. Beyrut çapı.

2 Təbərinin “Tarix” kitabından əlavə, 30 cilddən ibarət təfsir kitabı da vardır.

3 “Təfsiru camiul-bəyan”, Təbəri, 19-cu cild, səh. 75, “Şüəara” surəsinin 214-cü ayəsi.

4 “Ruhul-məani”, 19-cu cild, səh. 135, bəhs etdiyimiz ayənin təfsirində.

1 “Müsnədi-Əhməd”, 1-ci cild, səh. 111 (azacıq ixtisarla).

2 “Nəhcül-bəlağə”nin şərhi, İbn Əbil-Hədid, 13-cü cild, səh. 210.

3 İbn Əsir hicri qəməri tarixi ilə 7-ci əsrin ən məşhur tarixçisi olmuş və onun yazdığı “Tarix” kitabı 13 cilddən ibarətdir.

1 “Kamil”, 2-ci cild, səh. 63, Beyrutun “Darus-sadir” çapı.

1 “Şəvahidut-tənzil”, 2-ci cild, səh. 209, hədis: 919.

2 Yenə orada, səh. 208.

3 Yenə orada, səh. 210.

1 Yenə orada, səh. 230.

2 “Əd-durrul-mənsur”, 6-cı cild, səh. 143.

3 Yenə orada.

4 “Ruhul-məani”, 37-ci cild, səh. 93 (bəhs etdiyimiz ayənin təfsirində).

1 “Şəvahidut-tənzil”, 2-ci cild, səh. 231, hədis: 951.

2 Yenə orada, səh. 240, hədis: 946.

3 Yenə orada.

4 “Əd-durrul-mənsur”, 6-cı cild, səh. 185.

5 Yenə orada, 6-cı cild, səh. 185.

2 Bu söz ərəblər arasında daha qiymətli əşyalar barəsində işlədilir. Onlar nəfis, qiymətli və inci əşyaları bəyan edərkən, bu sözü işlədirlər. Bu söz atalar sözü formasına düşmüşdür.

3 “Ruhul-bəyan”, 9-cu cild, səh. 406.

4 “Kəşşaf”, 4-cü cild, səh. 494; “Əl-camiu li-əhkamil-Quran”, 9-cu cild, səh. 6472 və “Məcməül-bəyan”, 9-10-cu cild, səh. 252, bəhs etdiyimiz ayənin təfsirində.

1 “Kəbir” təfsiri, Fəxri-Razi, 29-cu cild, səh. 272 və “Ruhul-məani”, 28-ci cild, səh. 28.

1 “Ruhul-məani” təfsirində bu nəzər xəlifə Mənsur Dəvaniqinin dövründə yaşayan və “tabein” şagirdlərindən olan Müqatildən nəql olunmuşdur.

1 “Şəvahidut-tənzil”, 2-ci cild, səh. 213, hədis: 924.

2 Yenə orada, səh. 215-216, hədis: 927.

3 “Əd-durrul-mənsur”, 6-cı cild, səh. 154.

4 Yenə orada.

1 Onun ibarəsi olduğu kimi “Ehqaqul-həqq” kitabının 3-cü cildinin 121-ci səhifəsində qeyd olunmuşdur.

2 “Vaqiə” surəsi, ayə: 13-14.

1 “Şəvahidut-tənzil”, 2-ci cild, səh. 218, hədis: 932-935.

1 “Hilyətül-övliya”, Əbu Nəim İsfahani, 1-ci cild, səh. 66.

2 “Tarixi-Dəməşq”, İbn Əsakir, 1-ci cild, səh. 244, Beyrut çapı.

3 “Kənzül-ümmal”, 13-cü cild, səh. 117, Beyrutun “Müəssisətur-risalət” çapı.

4 “Tovzihud-dəlail”, Şəhabəddin Hüseyni Şafei, səh. 171, “Ehqaqul-həqq” kitabından nəqlən, 20-ci cild, səh. 455.

5 “Tarixi İbn Əsakir”, 1-ci cild, səh. 245, Beyrut çapı.

1 “Əl-cövhərə”, Məhəmməd ibn Əbi Bəkr, səh. 8, Dəməşq çapı; “Kənzül-ümmal” (kitabın müəllifi bu hədisi sənədsiz nəql etmişdir), 11-ci cild, səh. 616, Beyrutun “Müəssisətur-risalət” çapı.

2 “Təlxisu tarixid-Dəməşq”, müəllif: “İbn Mənzur” adı ilə məşhur olan İmam Məhəmməd ibn Mükərrəm, 17-ci cild, səh. 306, Dəməşqin “Darul-fikr” çapı, “Ehqaqul-həqq” kitabından nəqlən, 20-ci cild, səh. 472 və “Kənzül-ümmal”, 11-ci cild, səh. 616, hədis: 32990.

3 “Təlxisu tarixid-Dəməşq”, 17-ci cild, səh. 307.

4 “Təhzibul-kəmal”, 3-cü cild, səh. 85, “Ehqaqul-həqq” kitabından nəqlən, 20-ci cild, səh. 367.

5 “Tarixi-Hələbi”, İbn Ədim Hələbi, səh. 295.

1 “Əl-muxtar fi mənaqibil-əbrar”, səh. 16, “Ehqaqul-həqq” kitabından nəqlən, 20-ci cild, səh. 457.

2 “Ali-Məhəmməd (s)”, Hüsaməddin Hənəfi, səh. 174.

3 “Ehqaqul-həqq”, 20-ci cild, səh. 475.

4 “Əl-kamilu fir-rical”, 6-cı cild, səh. 2378, Beyrutun “Darul-fikr” çapı.

5 “Təlxisu tarixid-Dəməşq”, 17-ci cild, səh. 119.

6 “Müsnədi-Əhməd”, 5-ci cild, səh. 26, “Darus-sadir” çapı.

1 “Mənaqib”, Əhməd ibn Mərdəveyh, “Ehqaqul-həqq” kitabından nəqlən, 15-ci cild, səh. 336.

2 “Tarixud-Dəməşq”, İbn Əsakir, 1-ci cild, səh. 242, Beyrut çapı və “Ərcəhül-mətalib”, Əllamə Olmert Sirri, səh. 107 və 396.

3 “Əl-cövhərə”, səh. 8, Dəməşq çapı. Başqa alimlər də bu hədisi nəql etmişlər: “Əl-kamilu fir-rical”, Əbu Əhməd Cürcani, 3-cü cild, səh. 1123; “Tovzihud-dəlail”, səh. 171 və “Təlxisu tarixid-Dəməşq” və s.

4 “Təlxisu tarixid-Dəməşq”, 17-ci cild, səh. 118.

1 Bu ibarə “Nəhcül-bəlağə”nin 71-192-ci xütbələrində də gəlmişdir.

2 “Sireyi-İbn Hişam”, 1-ci cild, səh. 263, “Daru ehyait-turasil-ərəbi” çapı.

1 “Əl-qədir”, 3-cü cild, səh. 231-233.

2 “İqdul-fərid”, 3-cü cild, səh. 43 (ixtisarla).

2 “Əl-qədir”, 3-cü cild, səh. 237.

3 Bu hədisin sənədlərini geniş şəkildə “Yovmud-dar” hədisində qeyd etdik.

1 “Məryəm” surəsi, ayə: 12.

2 “Məryəm” surəsi, ayə: 30.

1 “Əd-durrul-mənsur”, 6-cı cild, səh. 260.

2 Yenə orada.

3 Yenə orada.

4 “Kəşşaf”, 4-cü cild, səh. 600.

5 “Kəbir”, 30-cu cild, səh. 107.

6 “Ruhul-məani”, 29-cu cild, səh. 43.

7 “Ruhul-bəyan”, 10-cu cild, səh. 136.

8 “Təfsiri-came”, 10-cu cild.

9 “Təfsiri-Təbəri”, 29-cu cild, səh. 35.

1 “Şəvahidut-tənzil”, 2-ci cild, səh. 271.

2 Yenə orada, səh. 277, hədis: 1015.

3 Yenə orada, səh. 280, hədis: 1019.

4 “Fəzailul-xəmsə”, 1-ci cild, səh. 320-321.

1 Bu təbir Qurani-kərimin “Məryəm” surəsinin şəfaət məsələsi haqda söz açan 78-ci ayəsinə işarədir: