198
çalışmamışdır (hətta Sirakuzada belə). Platon üçün bu əsasən ideal,
utopiya barədə bir diskurs idi (Dövlət 592b). Bundan da daha çox
deyilsə, əmin olmaq çətindir ki, Platon özünün yuxarıda təqdim
olunan fəlsəfəsinin müzakirə olunmasını arzulamırdı. Əksinə,
Platonun dialoqları onun öz təfəkkürü üzərində refleksiya etmək
qabiliyyətlərindən və həvəsindən xəbər verir. Deməli, Platon
avtoritarizmin "qəti" tərəfdarı deyildi (bu sözün yuxarıda xatırlanan
mənasında).
Platonun ideal dövlətdə qadının yeri ilə bağlı baxışları bioloji
və mədəni, xüsusi (oikos) və ümumi (polis) arasındakı qarşılıqlı
əlaqələrə dair onun anlamını aydınlaşdırır.
Platon qadınların və kişilərin geniş anlamda bərabərliyini
müəyyənləşdirir (Dövlət, 4-cü və 5-ci kitablar). Əgər ona müasir olan
yunan cəmiyyətində qadınların vəziyyəti diqqət mərkəzinə gətirilsə,
bu hal xüsusi səciyyə almış olar. Belə bir mövqe onunla izah olunur
ki, Platon cinslər arasındakı bioloji fərqləri insanın ümumiyyətlə
ictimai baxımdan faydalı olan hansı vəzifələri yerinə yetirməyə qabil
olması kontekstində şərh etmişdir. Bu kontekstdə cinslər arasındakı
bioloji fərqlər insanın ümumiyyətlə yerinə yetirməli olduğu vəzifələrlə
müqayisədə əhəmiyyətsizdir. Qadının uşaq doğması faktı cinslərin
fərqinə istinad edən əmək bölgüsünə bəraət qazandırmır, belə bir
əmək bölgüsü şəraitində qadınlar yalnız ev təsərrüfatı ilə məşğul
olurlar, kişilər isə ictimai vəzifələri yerinə yetirirlər (Dövlət 454 d-e)
76
.
Bu əsasda Platon cinslərin bərabərliyi ideyasının ilk
müdafiəçilərindən biri kimi də nəzərdən keçirilə bilər. Platon öz
zəmanəsinin adət və ənənələrinin əleyhinə çıxış edərək, oğlanların və
qızların təhsildə bərabər imkanlara malik olmasını, hər hansı bir
sənətlə məşğul olmaq üçün və qabiliyyətlərinə uyğun olan sosial
mövqeləri tutmaq üçün ən yaxşı bir qaydada hazırlaşmaqdan ötəri
eyni imkanlara malik olmanın zəruriliyini müdafiə etmişdir. O,
həmçinin də sosial ünsiyyətin bərabər imkanlarından, ictimai və
siyasi hüquqların hamı üçün bərabərliyindən, mülkiyyət və həmdaş
seçimində bərabər hüquqlardan çıxış etmişdir. Amma mülkiyyət və
həmdaş seçimində bərabərlik aşağı zümrəyə aid idi. Belə bir hüquq iki
yüksək sinfin həm qadınları, həm də kişiləri üçün qadağan olunmuşdu.
Əlbəttə ki, bu, heç də o demək deyildir ki, Platon şəxsiyyətin ümumi
hüquqları anlayışlarından Yeni dövrdə Lokkun və Millin başa
76
Baxın. S. Benhabib und L. Nicholson. Politische Philosophie und die
Frauenfrage. - In Handbuch derpolitischen Philosophie. Hrsb. von I. Fischer
und H. Munkler, - Munchen, 1987.
199
düşdükləri mənada istifadə etmişdir (baxın. Fəsil 12 və 17). Platona
görə, bu hüquqlar insanın cəmiyyətdə yeri ilə müəyyənləşmiş olardı.
Platona görə, insan əsasən mənəvi varlıqdır - zəkalı və siyasi
varlıqdır. İnsanın bioloji varlığı Platonun görüşlərində ikinci dərəcəli
yer tutur. Elə buna görə də, o, bioloji fərqlərə əsaslanan əmək
bölgüsünü və iyerarxiyanı dəstəkləmir. Buradan isə təbii bir sual
yaranır: qadınlar nə üçün ictimai fəaliyyətlə kişilər kimi uğurla məşğul
ola bilmirlər?
Əlbəttə ki, Platonun bərabər hüquqların nəzəriyyəçisi kimi belə
bir təsviri kifayət qədər şərtidir. Onun əsərlərində onun zəmanəsi üçün
səciyyəvi olan fikirlər də vardır ki, burada qadınlar kişilərlə
müqayisədə sayğısız bir tərzdə qiymətləndirilir (Timey (42)
dialoqunda kişilər ali cins kimi şərh olunurlar, Dövlət (395, 548b) və
Qanunlar (781 a-b) dialoqlarında isə qadınlar ictimai təhlükəli
cinayətlərin mənbəyi kimi nəzərdən keçirirlər).
Platonun cinslər arasındakı münasibətlərə dair mülahizələrində
mövcud olan ikimənalılığa əsaslanan bəzi müəlliflər təsdiq edirlər ki,
Platon qadınlara və onların cəmiyyətdə yerinə yetirdikləri funksiyalara
– uşaq doğmaya və onlara qayğıya - ehtiyatlı münasibət göstərmişdir.
Burada yenidən yaratma sferasında başlıca yer təbiətə və şəxsi həyata
məxsusdur! Bu sfera rasional nəzarətdən kənardır. Elə buna görə də,
bu sfera nəzarət altına alınmalıdır. İctimai həyat hər şeyi əhatə
etməlidir, xüsusi həyat isə faktiki olaraq qadağan olunmalıdır! Elə
buna görə də, heç bir xüsusi mülkiyyətə, heç bir monoqam
münasibətlərə, valideynlər və onların uşaqları arasında heç bir əlaqəyə
yol verilmir. Hər bir şey ümumi olmalıdır və hər bir şey ictimai
xarakter daşımalıdır. Bu deyilənlər Platonu feminizmin tərəfdarı kimi
nəzərdən keçirməyə imkan vermir. Doğrudur ki, o, kişilərə və
qadınlara bərabər hüquqlar vermişdir, amma bu, məhz o səbəbdən baş
vermişdir ki, o, qadının ənənəvi fəaliyyət sferasını aradan
qaldırmışdır. Əslində, Platon qadınları taxtdan salır, çünki uşaqların
və gənclərin tərbiyəsi işini onlara etibar etməkdən qorxur.
Biz Platonun cins probleminə baxışları ətrafında hansı şərhin
daha düzgün olduğu barədə bir qərar vermək fikrində deyilik. Ən azı,
aşkardır ki, Platon həm ictimai həyatın xüsusi həyat üzərində, həm də
zəkanın və təhsilin bioloji təbiət üzərində üstünlüyü mövqeyində
dayanır.
Platonun təlimini bizim müasir siyasi ideologiyalarla
uzlaşdırmaq çətindir. Onun ideyalarının kommunistik və faşist
ideyaları ilə yaxınlığının müzakirə olunmasının problematik olduğu
artıq qeyd olunmuşdur. Lakin onu da qeyd edək ki, onun ideal
dövlətinin bir sosialist dövləti olaraq nəzərdən keçirilməsi də qəribə