"Türk ordusunun, Azərbaycan və Bakı üzərinə hər hansı bir müdaxiləsi
və işğalından danışmaq mümkün deyildir. Çünki Ənvər paşa Türk
əsgərinin Azərbaycanda qala bilməsi üçün lazım olan xərcləri ödəmək
üçün Osmanlı Dövləti büdcəsindən ayda 50.000 lirə pul vəsaiti
ayrılmasını tələb etmişdir. Üstəlik, Azərbaycan hökumətindən, mümkün
olan ən qısa müddətdə milli ordu qurmalarını rica etmişdir. İstilaçı bir
dövlət, müstəmləkəsinə qətiyyən borc pul verməz və milli ordu
qurulmasını da istəməz. Əgər Türk Ordusu işğalçı olsaydı, Azərbaycan,
xüsusilə də Bakı əhalisi, hansı əsasla Sentrokaspi Diktaturası və
ingilislərdən şəhəri qurtarmaq uğrunda şəhid olan Türk əsgərlərinin
xatirəsinə abidə ucaltmaq üçün özləri öz aralarında pul toplayardı?"
(“Azərbaycan” qəzeti. 15 sentyabr 1919-cu il)
Yurd dışında
Fələstin, İraq və Suriyada Osmanlı Ordusunun ingilislər qarşısında
məğlubiyyətə uğramasından sonra Osmanlı Dövlətinin savaşdakı
məğlubiyyəti aydın göründü. 14 oktyabr 1918-ci ildə Talat Paşa kabinəsi
atəşkəs anlaşmalarını asanlaşdırmaq üçün istefa etdiyində Ənvər Paşanın
hərbiyə naziri vəzifəsi də sona yetdi. İngilislərin İttihat
və Tərəqqi üzvləri
haqqında yaxalama əmri çıxarmasından sonra partiya yoldaşları ilə birlikdə
bir Alman torpidosu ilə Anadoludan ayrıldı. Ənvər Paşanın I Dünya savaşı
sırasında ən böyük uğurlarından biri Qafqaz cəbhəsində olmuşdur. O artıq
bütün rəsmi vəzifələrini itirdikdən ölkədən ayrılmadan öncə Sədrəzəm Əhməd
İzzət Paşaya yazdığı məktubda da Azərbaycanda müstəqil bir Türk hökuməti
qurmağa çalışacağını vurğulamışdı. Krımda Berlinə gedən dostlarından
ayrılaraq bu məqsədlə əmisi Xəlil Paşa və qardaşı Nuru Bəyin tabeliyindəki
Qafqazdakı ordu birliklərinə yetişmək üçün çalışır, ancaq qayalara çırpılan
qayığın batması nəticəsində bu cəhdi baş tutmur. Özünün rütbələrinin geri
alındığını və qiyabi ölüm cəzasına məhkum edildiyini, Anadoluda xeyli
silahdaşının da tutulmasını öyrənincə Berlinə gedir.
Vətəndən uzaqda ”İttihat və Tərəqqi”ni təşkilatlandırma çalışmaları
1918-ci ilin dekabrında ailəliklə Türkiyəni tərk edən Ənvər Paşa 19-
cu ilin qış aylarını kimliyini gizlədərək Berlinə geçən Ənvər Paşa “İttihat və
Tərəqqi”ni yenidən təşkilatlandırma çalışmalarına başladı. 1920-ci ildə
Moskvaya getməyi bacardı və orada SSRİ Xarici İşlər
naziri Çiçerinlə,
Leninlə görüşdü. 1-8 sentyabr 1920-ci ildə Bakıda gerçəkləşən Şərq Xalqları
Konqresinə Liviya, Tunis, Əlcəzair və Fələstini təmsil etməklə qatıldı. Ancaq
konqres önəmli sonuçlar gətirmədi. Sovetlərin Türkiyə və başqa müsəlman
ölkələrdəki milliyətçi hərəkatları gerçəkdən dəstəkləmədiyini aydın başa
düşən Ənvər Paşa oktyabr 1920-ci ildə Berlinə döndü. 15 mart 1921-ci ildə
Talat Paşanın ermənilər tərəfindən öldürülməsindən sonra faktiki olaraq
“İttihat və Tərəqqi”nin birinci rəhbəri oldu.
Rusiyanın Ənvər Paşadan, Ənvər Paşanın Rusiyadan istəyi
Ənvərin Berlində həbsdə saxlanılan məşhur boşevik Karl Radeklə
görüşü təşkil edilir. Bu tanışlığın nəticəsi olaraq
az sonra həbsdən azad edilən
Radeklə birlikdə Moskvaya gəlirlər. Moskvada Çiçerin, Zinonyev və Leninlə
görüşürlər, Ənvər Paşa Sovet-Alman münasibətlərinin nizamlanması üçün
səlahiyyət, vəzifə alır. Əlbəttə, bu etimad ona görəydi ki, sovet rəhbərləri
Ənvər Paşanın Almaniya rəsmiləri ilə yaxınlığını bilirdi və bundan istifadə
etmək istəyirdi. Müharibədən məğlub çıxmış Almaniya ilə müttəfiq olub digər
ölkələrə qarşı birləşmək məqsədinə çatmağı nəzərdə tuturdu. Lenin həm də
yaxşı bilirdi ki, Ənvər Paşanın türk xalqları arasında və Yaxın Şərqdə böyük
nüfuzu var, ondan yaralanıb bu regionu öz təsiri altına almaq niyyəti güdürdü.
Ənvər Paşanın 1-8 sentyabr 1920-ci ildə Bakıda
keçirilən Şərq
Xalqları Konqresində Liviya, Tunis, Əlcəzair və Mərakeşin təmsilçisi kimi
iştirakı və burada çıxış etməsi elə bu məqsədi daşıyırdı. Digər tərəfdən hər
zaman Türkiyəyə, Anadolu torpaqlarına qarşı məxsusi hərisliklə baxan Rusiya
Osmanlı xarabalıqları üzərində qurulan yeni Türkiyə Cümhuriyyətinin qısa
zamanda qazandığı uğurları həzm edə bilmirdi.
Rusiya rəhbərliyi gələcəkdə
çoxlu tərəfdarları, nüfuzu olan Ənvər Paşadan Mustafa Kamal hərəkatına
qarşı da istifadə etməyi planlaşdırırdı. Ona görə bu məqsədlə “İttihad və
Tərəqqi”yə silah, pul yardımı, hətta gərəkirsə Batumdan, digər sərhəd
bölgələrindən hərbi müdaxiləyə də dəstək verilməsinə də hazır idi. Ənvər
Paşa Lenin və Çiçerinin əsl niyyətini anlayır, sovetlərin çar Rusiyasından
daha təhlükəsi imperiya siyasəti apardığını başa düşərək bu yöndə
fəaliyyətlərini dayandırır. 1921-ci ilin sentyabrında özünün hərbi nazir
olarkən qurduğu “Teşkilatı Mahsus”un bir çox fəalları ilə bahəm Buxaraya
yollanır, bolşeviklərə qarşı basmaçı üsyanını başladır.
1921-ci ildə təkrar Moskvaya gedən Ənvər Paşa Ankara
Hökumətinin Moskvaya göndərdiyi Bəkir Sami Bəy başkanlığındaki Türk
nümayəndələri ilə görüşdü. Anadoludaki Milli Mücadilə hərəkatına qatılmaq
istədisə də qəbul edilmədi. TBMM-dəki bəzi əski ittihatçılar
onun Mustafa
Kamal Paşanın yerini almasını istəyirdilər. Ənvər Paşa həmin günlərdə:
“Mustafa ilə aramız yaxşıdır, o Türkiyənin lideri ola bilir”-deyə öz
tərəfdarlarına mesaj göndərmişdi.
İyul 1921-ci ildə Batumda bir İttihat və Tərəqqi Konqresi topladı. 30
iyulda Ankaraya Yunan hücumu başlayınca bir qurtarıcı kimi Anadoluya
girməyə ümid edən Ənvər Paşanın bu istəyi sentyabrda qazanılan Sakarya
Zəfəri ilə boşa çıxdı.
Turan Dövləti qurma cəhdləri
"İdeallarınızı gerçəkləşdirə bilməsəniz də, gerçəklərinizi
ideallaşdırın" deyən Ənvər Paşaya: -Paşam, başaramasanız nə olur? -sualı
verilir.
-Başarmazsam öləcəyimi bilirəm, heç olmazsa ölümümlə Batı
Türklüyü ilə Doğu Türklüyü arasında mənəvi bir bağ, körpü olaram"
cavabını vermişdi. Həqiqətən də Ənvər Paşa bunu bacarmış oldu. 1917-24-ci
illərdə Türküsdana yayılan və 1934-cü ilə qədər sürən üsyanların
qəhrəmanlarına Ruslar “Basmacı”, Türk mücahidləri isə “Korbaşı” adını
vermişdilər. Çar Rusiyasının “Basmaçı hərəkatı” gözü ilə baxdığı bu üsyanlar
əslində işğalçı ruslara qarşı milli azadlıq hərəkatı idi. Sonra Ənvər Paşa
Türküstana gəldi və bu basmaçı adının dəyişdirilməsini istədi, onun əmri ilə
hamı bir-birinə “Mücahid” deyə xitab etməyə başladı. (
1917-1934 Türkistan
Milli İstiklal Hareketi: Korbaşılar ve Enver Paşa -
Ali Bademci).
Son döyüş
1921-ci ilin oktyabr ayında Orta Asiya müsəlmanlarını işğalçı
ingilislərə qarşı birləşdirmə və bir Turan dövləti qurma
niyyəti ilə Batumdan
Buxaraya getdi. Turan Xaqanlığını qurmaq üçün böyük mücadiləyə başladı və
ruslara qarşı savaşan Basmaçıları təşkilatlandıraraq Basmaçı üsyanını
başlatdı. 1922-ci ilin fevralında Düşənbəni ələ keçirdi və oradaki Sovet
qarnizonunu tamamən dustaq edib əsir aldı. Ardından Xorasan üzərinə
yürüyərək Qızıl ordu birliklərinin Buxara və Xorasandan çəkilmələrini istədi.
Kafiran savaşını uduzduqdan sonra dağlara çəkilmək məcburiyyətində qaldı.