2 0 8 Mark R. Cohen
terir. Gerçekten de, bizzat pazar yaşa
mının
dokusu, Yahudiler
ile Yahudi olmayan meslektaşları arasındaki sosyalliğe yoğun
luk kafu.21
Bu demek değildir ki, Yahudiler ile Müslümanlar arasındaki
farklılıklar, heyecanlı mal ve para alışverişinin arkasında kay
boldu. Karşılıklı kabul gören hiyerarşi, geçerliliğini sürdürdü;
Müslüman tepede, Yahudi (ya da Hıristiyan) dipte. örneğin İs
lami ortaklık hukuku, gayri-Müslim, Yahudi ya da Hıristiyan, İs
lam'ın yasakladığı bir işlem yapmasın diye Müslüman ortağın .
temsilci olmasını emreder.22 İbn Kayyım el-Cevziyye, bazı otori
telerin, ya belirtilen nedenle ya da "onlarla ortak olmanın onlarla
içice geçmeye
[mukalete]
ve dostluğa
[Mevedde]
yol açacağı için"
zimmi1erle ortaklığa bütünüyle hoş bakmadıklarını belirfu.23
Uzun mesafe ticareti,
iş
konulanda bilgi- aktarmak için- mek
tuplaşmaları gerektirdi. Şaşırhcı değil, İbn
Taymiyya ikinci halife
Ömer'e atfedilen bir söylentiyi aktarır: "Aranızda dostane ilişki
ler gelişmemesi için, zimmi'lerle mektuplaşmayın, onları aile ad
larıyla da çağırmayın; onları aşağılamalısınız
(edhilluhum],
fakat
onlara haksızlık etmeyin
[la tezlumuhum]"24
İslam (Sünni) hukuku, Kitab Ehli tarafından kesilen hayvan
ların etini yeme (Kuran ayetinin onayladığı şekliyle) konusunda
göz yuman bir tutum takındı. Bu, Müslümanların Yahudi evle
rinde yemek yiyebilmeleri anl
amın
a geliyordu. Hazreti Mu
h
amm
ed'in bile "onların [Yahudilerin] yemeğini yemiş" olduğu
söyleniyordu.25 Hıristiyan evlerde yemek yemek daha sorun
luydu: Domuz ikram edilebilirdi. Yahudilerin hayvan kesmesine
izin verilmesi, Ortadoğu kültürün sosyallik bakımından en
önemli yerleşimlerinden birinde Müslümanlar ile Yahudiler ara
sında samimi ilişkileri kolaylaştırdı. Düzenli olarak böyle devam
etmiş olmalı.
Yahu diler ile · Yahudi olmayanlar arasında evlilik, hem İs
lam' da hem Hıristiyan Avrupa toplumunda, teorik bir olasılık
,olarak var oldu. Musevilik ve Hıristiyanlık, bu sosyallik biçimini