36 ŞEYXÜLISLAMLIQ ZIRVƏSI:
Məqalə sahibi bu istirham və binagüzarlıq rədd olunmamış
Axund Molla Məhəmməd Pişnamazzadə həzrətlərinin şeyxülis-
lam təyin olunmağı barəsində əfsus edir idi.
Bu məqaləni görmüş zəvati-kiram sahibi-məqalənin həqqa-
niy yət üzrə müsəlman camaatının qeydkeşi olmağında şübhə
et məz, zənnindəyəm. Lakin hər nə səbəbə mübni isə tazə müəl-
lim lərimizdən və ədiblərimizdən Ə.Məhəmmədzadə həzrətləri
“Tə rəqqe”nin 152-ci nömrəsində sahibi-məqalənin bu xüsusda-
kı sui-zənlərini guya təshihə qalxışıb buyurur ki:
- Əvvala bu zat (Pişnamazzadə) ümum qafqaslıların intixab
edəcəkləri üç namizədin birisidir.
Afərin, böylə təshihə nə demişəm. Məhəmmədzadə həz rət-
ləri istiqbaldan xəbər veriyor.
Bu vaxta kibi müsəlmanların şeyxülislamlığa namizəd təyin
et mədiklərini və gələcəkdə edəcəklərini söyləyir.
Məhəmmədzadə həzrətləri elmi-sərfdə alim olduğu halda, feli-
ma zi (etdikləri) bir bəndə feli-müzare edəcəkləri söy lə məyinə cə-
hə ti-aləmi-qeyb və yaxud müxbiri-qeyb ləqəbi almağa səzavardır.
Məhəmmədzadə həzrətləri təshihə davam edib buyuruyor:
- Saniyən bu dəfə şeyxülislamlıq məqamına əsalətən deyil,
və kalətən təyin olunur.
Cənab Məhəmmədzadə həzrətlərinin keçmişdəki əqideyi-
in saniyyət piristanəsinə və indiki təəssübi-milliyyəsinə etimad
edib, şeyxülislamlıq, yəni Pişnamazzadənin təyinatı xüsusunda
rəs mi dairələrdən və mövsuq mənbələrdən hasil etdiyim mə lu-
mat gələcək nömrələrdə yazmağı vəd edib”…
Postskriptumda “İdarədən” əlavə edilir: “Seçmə və təyin
mə sələlərinə qalırsa, əhalini xəbərdar ediyoruz ki, əgər bu yolda
tək rar hökumətə müraciət olunmasa, seçki məsələsi unudulub iş
yenə hökumətin səlahiyyətinə qalacaqdır”.
22
“Tərəqqe” qəzetinin digər bir nömrəsində isə belə bir xəbər
oxu yuruq: “Gəncə. Xüsusi müxbirimizdən. Pişnamazzadə həz-
rət ləri qəti surətdə şeyxülislamlığa təyin olundu. Məhəm məd za-
də” (58, №165, 2).
22
“Tərəqqe” qəzeti, №158, 2.
ŞEYXÜLISLAM ALLAHŞÜKÜR PAŞAZADƏ 37
Nəhayət, qəzetin sonrakı nömrəsində Gəncədən xəbər ve-
rilir: “Əvvəlcə xəbər vermiş olduğum vəch ilə Pişnamazzadə
həz rətlərinin idareyi-ruhaniyyənin üçüncü əzalığına isalət, ma-
və rayi-Qafqas şeyxülislamlığına dəxi vəkalət təyin edildikləri bu
gün, təmmuz (iyul) 1909 teleqraf ilə xüsusi surətdə xəbər verildi.
Pişnamazzadə həzrətləri kəndiləri şəhərdə deyildilər.
Gəncə dağlarındakı türk köylərini, şenliklerini dolaşaraq
əha liyi maarifə təşviq etməkdədirlər.
Bu xeyir xəbəri daha kəndiləri bilməyirlər.
Pişnamazzadə həzrətlərinin yeni məmuriyyətlərini təbrik ilə
qafqaslılar üçün faydalı olmasını təmənna edərəm”.
23
Beləliklə də müsəlmanların şeyxülislamlıq vəzifəsinə seçki
keçirilməsi ilə əlaqədar istək və arzuları yenə də nəzərə alınmadı.
Lakin həm Axund Molla Məhəmməd Pişnamazzadənin
xalq arasındakı nüfuzu, həm onun alim və ziyalı olması, həm
də yeni dövrdə xalq arasında coşqun fəaliyyət göstərməsi çar
üsul-idarəsinin düzgün seçim etdiyini göstərdi. Buna görə də bu
tə yinat müsəlmanlar arasında etiraz doğurmadı.
Arada Axund Məhəmmədhəsən Mövlazadə Şəkəvinin şey-
xül islamlıq vəzifəsini icra etməsi isə yəqin ki, ancaq rəsmi sə-
nəd lərlə təsdiqlənə bilər. Dövrün mətbuatı bu barədə susmuşdur.
24
Şeyxülislam Məhəmmədhəsən Mövlazadə Şəkəvinin istefa-
sından sonra bu məqama Axund Məhəmmədəli Fərəculla oğlu
Pişnamazzadə, Axund Ağa Cavad oğlu Əlizadə, Axund Mirmöh-
sün Şeyx Əli oğlu Həkimzadə, Axund Əliağa Süleyman oğlu
Süleymanzadə, Axund Mirqəzənfər İbrahimov və Şeyxülis lam
Allahşükür Paşazadə çatmışdır ki, onlar haqqında irəlidə ətraflı
məlumat veriləcəkdir.
23 “
Tərəqqe” qəzeti, №166, 3.
24
Şahlar Şərifov. Şeyxülislam Məhəmmədhəsən Mövlazadə Şəkəvi və onun “Kita-
bul-bəyan fi təfsiril-Quran” əsəri, nam. dis. işi, səh. 10-24.
38 ŞEYXÜLISLAMLIQ ZIRVƏSI:
1.3. Azərbaycan şeyxülislamları
Qafqazın Rusiya tərəfindən istila edilməsindən sonra İslam
öz tarixində ikinci dəfə regionda hakim din ola bilmədi. Lakin
bu dəfə vəziyyət tamamilə başqa idi: əgər XIII əsrdə monqol-
lar tərəfindən istila edildikdən sonra yerli müsəlman ruhaniliyi-
nin bütpərəst işğalçıları İslama gətirmək imkanı var idisə, XIX
əsrdə əksinə oldu, müsəlmanlar xristianlığın rəsmi din olduğu
dövlətin təbəələri oldular. Bu səbəbdən ruhanilər Rusiyanın re-
giondakı siyasətinə mənfi münasibət bəsləyirdilər.
Bunu Rusiyanın hakimiyyət orqanları da gözəl başa düşür-
dü. O dövrün sənədlərində rus məmurları dəfələrlə göstərirdilər
ki, yalnız müsəlman ruhanilərini ciddi nəzarət altına aldıqdan
sonra bölgənin xristianlaşdırılması prosesinə başlamaq olar. Bu
pro sesə isə Rusiyanın hakimiyyət dairələri İran və Osmanlı im-
periyası ilə müharibələr qurtardıqdan sonra başlaya bilərdilər.
İşğal edilmiş regionda məskunlaşmanın tərkib hissəsi kimi xris-
tianlaşdırma və ruslaşdırma prosesi məqsədyönlü xarakter daşı-
yır və bir neçə istiqamətdə gedirdi. Rusiya hakimiyyət orqanları
xristianlığı yaymaq məqsədilə regionda kilsələrin sayının artı-
rılmasına, bəzən də məscidlərin kilsələrə çevrilməsinə çalışır-
dılar. İrəvanın ələ keçirilməsini əbədiləşdirmək üçün 1582-ci
ildə osmanlılar tərəfindən tikilmiş Cümə məscidi İ.F.Paskeviçin
əmri ilə pravoslav kilsəsinə çevrilmişdi.
Qafqazda baş verən hadisələri dəqiqliklə incələyən çar Ru-
siyası müsəlmanları nəzarətdə saxlamaq üçün 1823-cü ildə şiə
müsəlmanlarına başçı kimi şeyxülislamı, 1832-ci ildə isə sünni
müsəlmanlarına başçı kimi müfti vəzifələrini təyin etdi.
1823-cü ildən etibarən Qafqazdakı şeyxülislamlıq təsisatı
sadəcə şəriət məhkəmələrinin ehtiva çərçivəsindən çıxaraq ge-
niş funksiyalı, fəal idarəçilik qurumuna çevrilmişdir. Bu qu-
rumun əsas qayəsi Allaha, Vətənə və xalqa xidmət olmuşdur.
Ti
Ru siya yeni təsis edilən şeyxülislamlığın iqamətgahını burada
Dostları ilə paylaş: |