88
Mənbələrin verdiyi məlumatlara görə, talışlar Azərbaycanın
ayrı-ayrı ərazilərinə XV əsrin ikinci yarısından, Səfəvi qızıl
başların hakimiyyət uğrunda Ağqoyunlu dövləti ilə müba-
rizəsi dövründə Səfəvilərə hərbi qüvvə sarıdan kömək etməsi
ilə əlaqədar olaraq yayılmışlar. Qeyd edək ki, Talışda yaşa
yanlar sünni məzhəbidirlər. Ümumiyyətlə, dağlıq ərazilərdəki
kəndlərdə şiəlik yayılmamışdır.
Talış kəndi uzun müddət Buduq naiblərinə məxsus olmuş
dur. T.Mustafazadə “Quba xanlığı” kitabında yazır: ” Buduq
naiblərinə irsi məxsus olan iki kənd Talış və Buduq kəndləri
də xəzinənin xeyrinə heç bir vergi və mükəlləfiyyət yerinə
yetirmirdilər (səh. 67).
Talış kəndinin yaxınlığında bir pir var. Ona Molla Xəlfə
baba deyirlər. Molla Xəlfə baba Şamaxının Talış Nuru kəndin-
dəndir. Talış Nuru kəndində Molla Xəlfə babanın əqrəbasından
qalmaqdadır. Güman ki, Molla Xəlfənin bura gəlişi bu kənddə
dostu və ya əqrəbasından olması ilə bağlıdır. Bu pirə ziyili
olan adamlar gəlir. Pirin üstündəki kolların tikanlarından qo
parıb ziyilə taxırlar. Bir neçə gündən sonra ziyillər tökülür.
Ona görə də bu pirə Ziyil piri də deyirlər.
Talış kəndinin nurani şəxslərindən biri Hacı Məmmədəlidir.
Deyilənə görə kəramətli şəxs olmuşdur. Yaşlı talışlılar söyləyir
ki, bir gün Hacı Məmmədəli məsciddə camaatla namaz qılır
mış. Səcdəyə gedənlər qalxanda görürlər ki, hacı səcdədə qa
lıb. Hacı səcdədən gec qalxar. Namaz bitdikdən sonra soru
şarlar ki, ay hacı,
nə olmuşdu ki, səcdədə qaldın? Hacı deyər:
–Sərkar kişinin dərz kirşəsi aşırdı, məni köməyə çağırdı.
Onun kirşəsinə dayaq oldum.
Eşidənlər arasında inanmayan, şəkk edənlər də olur.
Həmin adamlar Sərkarı axtarırlar. Sərkar işdən gələndə onu
sorğu-suala tuturlar. Məlum olur ki, həqiqətən onun kirşəsi
aşası olub, o anda “Ya hacı baba, sən kömək ol” demişdir.
Kirşəni Sərkar salamat gətirə bilib.
Şübhəsiz, bunu təsadüf hesab edib o vaxt inanmayanlar
olub, bu gün də olacaq. İnsan xilqəti belə yaranıb. Yasin
surəsinin otuzuncu ayəsində Allah inamı zəif insanlara deyir: