Erməni məsələsi: xəyanəti, deportasiyam, soyqırımım və işğalım pərdələyən yalan
arxalanan ermənilər qırğın törətmələrinə baxmayaraq təbliğatla
etdiklərini qarşı olduqları xalqlarm ünvanına yazır, onu dünya
ictimaiyyətinə təqdim və qəbul etdirə bilirdilər. Lakin bunlarla
yanaşı
türklərin, o cümlədən azərbaycanlıların
tarixin müəyyən
dövrlərində təbliğata az əhəmiyyət vermələri də erməni
təbliğatı üçün münbit şərait yaradırdı.
Tariximizə diqqət etdikdə məlum olur ki, bu iki etnik
camaatın hadisələrə münasibəti fərqli olmuşdur. Türklər
millətlərarası münasibətlərdə ədalət prinsipinə üstünlük
verdiyi halda, ermənilər fəaliyyətlərinə əsassız olaraq yaşama
uğrunda mübarizə görüntüsü verməyə çalıışır, qarşı tərəf
günahsız olduğu halda onları günahkar kimi göstərmək siyasə
tini izləyirdi. Ermənilərin "millət savaşının" mərkəzində guya
var olma uğrunda mübarizə, daha yaxşı yaşamaq düşüncəsi
dayanırdı.
Əslində istər Osmanlı imperatorluğunda, istərsə də
Qafqazda ermənilərin bir etnik kütlə olaraq var olmalarım,
yaşamalarını hədələyəcək təhlükə tarixdə heç vaxt olmamışdır.
Lakin ermənilər belə bir təhlükə olmadığı halda başqa
xalqların yaşayışını təhlükə altına salır və bu hadisələrdən isti
fadə edərək dünyanın diqqətini özlərinə cəlb etməklə, „incidil
miş", „haqları əlindən alınmış xalq" imici yarada bilirdilər. Bu
da Avropa dövlətlərinin mənafeyinə xidmət etdiyindən dəstək
lənirdi. Avropa mətbuatında „xristian bir millətin barbar türk
lərin əlində məhv olduğu" irəli sürülür, onlara təbliğat vasitəsi
kimi göz yaşları tökdürürdülər. 1916-cı ildə İtaliyanın Torino
şəhərində italyan dilində nəşr edilən „Armeniya" məcmuəsin
də erməniləri haqsız olduqları halda haqlı təqdim etmək üçün
əsassız olaraq yazırdılar: „Avropada Türkiyə üçün rumlar,
serblər, qaradağlılar, bolqarlar, rumınlar nə idisə, ermənilər də
eyni vəziyyətdədirlər. Ermənilər İslam okeanı içində dağılmış,
bunun dalğaları içərisində çalxalanırlar. Uzaq qaldıqları Qərb
dünyasına şikayət səslərini eşitdirə bilmirlər."1082
1082 Mehmet Kanar. A. k. e. s. 347.
548
H əsənbala Sadıqov
Məcmuədə bir məsələ də nə qədər də sərrast etiraf edilir
„Ermənilər hücum etmək üçün pusquda gözləyən düşmənin
kəşfiyyatçısıdırlar." 1083 Jurnal erməni məsələsinin həll
edilməsinin mümkün variantım da vermişdir. „Ya türklər, ya
da ermənilər ölkədən çıxarılsınlar, ya da Osmanlı dövləti
ermənilərin yaşadıqları vilayətlərdən vaz keçərlər və bir erməni
dövləti qurular ki, bu da Avropada olduğu kimi, Asiyada da
Osmanlı hakimiyyətinin ləğvi deməkdir. Yaxud bu millət
tamamilə məhv edilir."1084
Bununla da „ermənilərin xristian olmaqdan başqa bir
günahı yoxdur" tezisləri ilə məsələnin həqiqi mahiyyətini ört-
basdır edir, münasibətlərə müsəlman-xristian qarşıdurması
şəkli verirdilər. Beləliklə də xristian dövlətlərindəki idarəçiləri
və ictimaiyyəti Osmanlı dövlətinə qarşı hazırlamışdılar. Buna
görə də avropalılar çox halda dövlətlərinin Osmanlı dövləti ilə
əlaqədar siyasətini dəstəkləyirdilər. Amerikada da ermənipə
rəst ictimaiyyət bu şəkildə yaradılmışdır.
Osmanlı imperiyasında
tarixin heç bir dövründə olmayan qırğınlar, hətta soyqırımlar
haqqında saxta faktlara, mifoloji mənbələrə əsaslanaraq ardıcıl yazılar,
kitablar nəşr edilmişdir.
Ermənilərin başqa bir mühüm cəhəti də ideologiyalaş-
malarının sürətli olması idi. Bu zamandan başlayaraq ermə
nilərin əsasən milli savaşla əlaqədar fəaliyyətləri onların
özlərinə xas olan, tarix kitablarında diplomatiya adlanan fəaliy
yət sahəsinin meydana çıxmasına səbəb olmuşdur. Ermənilərin
diplomatiyasının əsas xüsusiyyəti xəyanətlərini həyata keçir
mək,. başqa xalqlara qarşı mübarizə etmək üçün böyük
dövlətlərə müraciət etdiyi dövlətin onu öz mənfəəti üçün
istifadə edəcəyini bilə-bilə müraciət etməsidir. Bu, onların
diplomatiyasının əsas mövzusu olmuşdur.
Regionda azərbaycanlılar üçün başqa dövlətə müraciət
etmək, demək olar ki, imkansız idi. Azərbaycan hakimləri də
1083 Yenə orada, s. 347.
1084 Yenə orada, s. 347.
549