Texnoloji proseslərin modelləşdirilməsi
247
sibəti müəyyən dəqiqliklə təsvir edən riyazi
asılılıqlar nəzərdə tutulur. Riyazi modellərin
işlənməsində obyektlərn təsviri üçün müxtəlif
riyazi vasitələrdən (çoxluqlar nəzəriyyəsi, qraf
nəzəriyyəsi, ehtimal nəzəriyyəsi, riyazi məntiq,
riyazi proqramlaşdırma, diferensial və inteqral
asılılıqlar və s.) istidafə edilir.
Struktur, məntiqi və kəmiyyət xassələri sə-
viyyəsində işlənən riyazi modellər konkret
forma alır. Məsələn, müxtəlif emal növləri
üçün kəsmə sürətinin seçilməsinə təsir edən
parametrlər çoxluğunu aşağıdakı şəkildə təsvir
etmək olar:
M
v
= {Ta, m, t, s, d, В, с
v
, k
v
, х
v
, у
v
, z
v
, r
v
},
(1)
burada: T
a
-alətin davamlığı, dəq; m - alətin
nisbi
davamlığının
göstəricisi;
t-kəsmə
dərinliyi, mm; s-veriş, mm/dəq; d-emal olunan
səthin diametri və ya alətin diametri; В -emal
olunan səthin eni, mm; с
v
- emal şəraitini təsvir
edən əmsal; k
v
– kəsmə sürətinə düzəliş
əmsalı; х
v
, у
v
, z
v
, r
v
- üstlü əmsallardır.
Yuxarıda göstərilən parametrlər və kəsmə
sürəti v arasındakı məntiqi münasibət belə fadə
olunur:
(2)
Burada T
a
, m, с
v
və k
v
həmişə həqiqi qiymətlər
alır, digər parametrlər isə kəsmə ilə emal
üsulundan asılıdır.
Parametrlər arasında əlaqə həqiqi və məntiqi
qiymətləri nəzərə almaqla bu şəkildə ifadə olu-
nur:
xarici yonmada
(3)
burğulamada
(4)
Riyazi modellərə dəqiqlik, iqtisadi və
universallılıq baxımından yüksək tələbatlar
qoyulur. İqtisadi göstərici maşınla hesablama
vaxtı ilə qiymətləndirilir. Modellərin univer-
sallılıq dərəcəsi onların tətbiq olunduğu araş-
dırılan texnoloji proseslərin və elementlərinin
sayı ilə ilə xarakterizə olunur. Riyazi model-
lərin qeyd olunan göstəriciləri çox vaxt bir-
birinə zid tələbatlar yaradırlar. Ona görə də,
uğurlu kompromis qərarların qəbulu vacibdir.
Nəzəri modellər qanunauyğunluqların araş-
dırılması nəticəsində işlənir. Formal model-
lərdən fərqli olaraq onlar böyük parametr dia-
pazonu üçün tətbiq olunur və daha universal
olur. Nəzəri modellər xətti və qeyri-xətti, də-
yişən parametrlərin aldığı qiymətlərin çox-
luğundan asılı olaraq isə kəsilməz və diskret
olaraq fərqlənirlər. Texnoloji layihələndirmə
zamanı ən geniş yayılmış diskret modellərdir.
Həmçinin dinamik və statik modellər fərq-
ləndirilir. Çox vaxt texnoloji proseslərin mo-
delləşdirilməsində prosesin inersiyasını nəzər-
dən atan statik modellərdən istifadə edilir.
Konkret hal üçün riyazi modelləşdirmənin
seçilməsi onun texnoloji məvhumu, texnoloji
informasiyanın təqdim forması və ümumi təd-
qiqat məqsədi ilə müəyən olunur. Prosesin
riyazi modeli ümumi şəkildə belə ifadə olunur:
F = f(x,y).
Burada: x- idarə olunan dəyişən; у -idarə
olunmayan
dəyişən;
F
—
effektivlik
gözləməsidir.
Modelə daxil olan məhdudiyyətlər φ(х, у)=0
şəklində olur. Model üçün həllər F funk-
siyasının optimal qiymətini (maksimum və ya
minimum) təmin edən x qiymətlərinin tapılma-
sından ibarətdir. Məsələnin mürəkkəbliyindən
asılı olaraq modellərin qurulması üçün müx-
təlif üsullardan istifadə olunur. Çox vaxt daha
dəqiq modellərin işlənməsi ön planda durur.
Bir tərəfdən daha asan hesabi nəticə əldə
etməyə imkan verən modellərin işlənməsi,
digər tərəfdən isə yüksək dəqiqlik tələb olunur.
Modelləri sadələşdirmək məqsədilə dəyişən-
lərin sayı azaldılır, dəyişənlər arasındakı
funksional asılılıq dəyişdirilir (məsələn: xətti
aproksimasiya), məhdudiyyətlər dəyişdirilir
(onların modifikasiyası). Modellər texnoloji
tapşırıqların strukturunu araşdırmaq üçün
effekiv vasitə sayılır və yeni strategiyaların
işlənməsi üçün zəmin yaradır.
y
x
m
u
v
v
S
t
T
k
C
v
=
y
m
u
z
v
v
S
T
d
k
C
v
=
)]
(
)
(
)
(
)
[(
v
v
v
v
v
u
r
B
z
d
y
s
x
t
k
c
m
T
v
∧
∨
∧
∨
∧
∨
∧
⋅
⋅
∧
∧
∧
=
∧