Hisse 01 uz qabigi



Yüklə 7,1 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə140/211
tarix30.09.2017
ölçüsü7,1 Mb.
#2500
1   ...   136   137   138   139   140   141   142   143   ...   211

Titrəmədən izolyasiya 

 

274 


 

Aktiv izolyasiyada dəfetmənin buraxıcı qabi-

liyyəti bu düsturla hesablanır: V

d

=F/P. Burada, 



F  ətraf  mühitdə  mövcud  olan  yay  və  ya  sön-

dürmə  qüvvəsinin  (F=cx+bx)  amplitudasıdır,  

P  eksentrikliyi  e  olan  →disbalans  kütləsinin 

(m) 


ω

  bucaq  sürəti ilə  fırlanmasından  yaranan 

harmonik  həyacanlandırıcı  qüvvənin  (P= 

m

⋅ω



2

e) amplitudasıdır (şəkil 3). 



Passiv 

izolyasiyada  buraxıcı  qabiliyyət 

(V

d

=x/u)  qurğunun  amplitudasının  (x)  dayaq 



nötələrinin  ətraf  mühitin  təsirindən  həyacan-

lanmasının  amplitudasına  (u)  nisbəti  kimi 

tapılır (şəkil 4). 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

Şəkil  3.  Aktiv  izolyasiya  üçün  bir  gedişli  sınaq 



modeli 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



Şəkil  4.  Pasiv  izolyasiya  üçün  bir  gedişli  sınaq 

modeli 

 

Rəqslərdən  izolyasiya  qurğunun  məxsusi 



tezliyindən  aşağıda  olan  sahədə  (

ω

0



/

ω

  <0,7  ) 



daha  effektiv  olur.  Çünki,  bu  sahədə  rəqslərin 

buraxma qabiliyyəti V

d

<1 olur. 

ω

0



/

ω

 >1 olan  



sahələrdə    sistemin  disbalans  baxımından  sərt 

işləməsi üçün  

ω

0

/



ω

 >1,4 şərti ödənməlidir. Bu 

hala  aşağı  dövrlər  sayında  (həyacanlanma 

tezliyi  4÷6  Hs)  işləyən  maşınlarda    can  atılır. 

Kritik  tezlikdən  yuxarıda  işləmə  halında  hə-

yacanlandırıcı  qüvvələr  zəiflətmədən    ətrafa 

ötürülə  bilir.  Maşınların  işləmə  tezliyini  rezo-

nans sahədən uzaqlaşdırmaq  məsləhət görülür. 

Əgər bu çətin olarsa, onda rezonans amplituda 

rəqs söndürücüləri ilə zəiflədilir. 

 

(alm. die Schwingungsisolierung, ingl. Vibration 



Isolation)

 

 



Toxuma  dəzgahı  saplardan  istifadə  edərək 

müxtəlif  növlü  tekstil  parçaların  hazırlanma-

sında  istifadə  olunan  əsas  maşınlardan  sayılır. 

Toxuma  dəzgahlarının  sinifləşdirilməsi  sapla-

rın hazırlanmasından asılı olaraq 2 növlü olur-

lar:  parçanı  fasiləli  hazırlayan  və  parçanı  fasi-

ləsiz çoxyerli hazırlayan. Konstruksiyasına gö-

rə  müstəvi  və  dairəvi  (yalnız  xüsusi  mate-

rialların  tikişində  istifadə  olunur)  olurlar.  Ən 

geniş  yayılmış  müstəvi  dəzgahlardır.  Parçanın 

toxunması,  növü  və  məqsədindən  asılı  olaraq 

toxuma  dəzgahları  pambıq,  ipək,  yun,  şüşəli, 

metallı və s. parçalar üçün təyinatlanırlar. Dəz-

gahlar  ensiz  (parçanın  eni  100  sm  ola  bilir) və 

enli  olaraq  yüngül,  orta  və  ağır  parçaların 

toxunmasında  tətbiq  tapır.  İlmək  hazırlama 

mexanizminə  görə  dəzgahlar  eksentrik  (sadə 

ilməklilər  üçün),  arabacıqlı  (xırda  naxışlı 

parçalar  üçün)  və  Jakkard  (iri  və  mürəkkəb 

naxışlı parçalar üçün) tipli hazırlanırlar. 

Dəzgahın  işləmə  prinsipi  şəkil  1-də  veril-

mişdir.  Əsas  işçi  üzvlər  –remizka  (fransızca 

„remise“  —  əvvəlki  vəzyiyyətə  qaytarma  de-

məkdir),  sap  dolağı  yerləşmiş  gəmicik  və  da-

raqdan ibarətdir.  

Dolaqdakı sap yönəldici diyircəkdən keçir və 

üfüqi vəziyyət alır. Bu əsas saplar verici dolaq 

(1)  və  material  dolağı    (14)  arasında  tarım 

çəkilir. Verici valdan gələn əsas saplar  dilimli 

deşiklərdən  (4)    və  remizikaların  (14)  gözlü-

yündən  keçirilirlər.    Sapların  bir  hissəsi  yuxa-

rıya hərəkət edən remizkadan, digər hissəsi isə 

aşağıya  hərəkət  edən  remizkadan  keçirlər. 

Remizkalar  müxtəlif  istiqamətlərə  hərəkət 

etdikdə əsas saplar arasında yan tərəfdən keçid 



Toxuma dəzgahı 

 

275 


 

 

yaranır.  Bu  keçiddən  sap  dolağına  malik 



gəmicik digər tərəfə atılır və köməkçi sap irəli-

geri  hərəkət  edən  daraqla  (6)  qatlanmış  ma-

teriala  sıxılır.  Bu  proses  zamanı  bir-birinin 

arasından keçən əsas və köməkçi saplar ilmələr 

yaradaraq  bir-birinə  bağlanırlar.  Prosesi  bir 

müddət təkrar  etdikdən  sonra  parça  yaranır  və 

o   döşlükədən dönərək, yönəldici valın kömə-

yi  ilə  material  dolağına  verilir.  İlişmiş  saplar 

yol boyu daha da sıxılaraq möhkəm parça əmə-

lə  gətirir.  Remizkaların  ardıcıllığını  dəyiş-

məklə  müxtəlif  ilməli  (→ilmə)  parçalar  hazır-

lamaq  olur.  Daraqların  dişinin  sayı  və  dişlər 

arasındakı  boşluqdan  keçən  sapların  sayı 

parçanın qalınlığını və möhkəmliyini müəyyən 

edir.   

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

Şəkil 1. Toxuma dəzgahının işləmə prinspi 

1-verici dolaq, 2-əsas saplar, 3- dayaq diyircəyi, 4-

lamellər, 5-üst diyircəyi, 6-daraq, 7-gəmicik, 8-

döşlük, 9-yönəldici diyircək, 10- vallayıcı, 11-

material dolağı, 12- döyücünün  valı, 13-döyücünün 

yanlığı, 14-remizka, 15-gözlük, 16-döyücü 

 

Köməkçi  sapların  gəmiciklə  verilməsi  za-



manı  yaranan  çatışmamazlıqları  (gəmiciyin 

ağır olması, dəzgahın aşağı məhsuldarlığı) ara-

dan  qaldırmaq  üçün  gəmiciksiz  dəzgahlar  iş-

lənib geniş tətbiq olunmuşdur. Bu dəzgahlar öz 

konstruksiyasına  görə  yuxarıda  izah  olunan 

dəzgahlardan  fərqlənirlər.  Eninə  istiqamətdə 

sap  daşıyan  gəmicik  əvəzində  dəzgahın  yan 

tərəfində sap dolaqları oturdulur. Köməkçi sap 

dolaqdan  götürülərək  pnevmatik,  hidravlik, 

rapirli  və  pnevmorapirli  üsullarla  remzikaların 

yaratdığı  gözlüklərdən  sürətlə  (20÷25  m/san)  

atılır.  Sap  əks  tərəfə  çatdıqda  və  tarım  cəkil-

dikdən  sonra  kəsilir.  Sap  daşıyıcısının  çəkisi 

çox kiçik olur (40 q-a qədər),  ona  görə də  bu  

dəzgahların  məhsuldarlığı  adi  dəzgahlara 

nisbətən  2,5  dəfəyə  qədər  artıq  olur.  Gəmi-

ciksiz  dəzgahlarda  istənilən  saplı  parçaların 

toxunması mümkündür.  

(alm. die Webmaschine, ingl. Loom

 

Topologiya həndəsi elementlərin fəzada qarşı-

lıqlı vəziyyətini və onlar arasında mövcud olan  

münasibəti  təsvir  edir.  Topoloji  münasibətlər 

kimi,  “qonşuluq”,  birlik”,  daxildə  və  ya 

xaricdə”ni göstərmək olar.    

CAD  sistemlərində  topologiya  funksiyası 



eyni  ailəyə  aid  olan  səthləri  birləşdirərək  on-

ların  müxtəlif  məqsədlər  üçün  (məsələn: 

frezləmədə,  ölçmədə)  tətbiq  olunmasına  xid-

mət  edir. Topologiyanın  yaradılması  üçün  bir-

ləşəcək  səthlərin  qovuşması  səlis  olmalıdır. 

Onların  arasında  boşluqların  olması  səthlərin 

dəqiq  birləşdirilməsinə  mane  olur.  Bundan 

əlavə səthlərin təyin olunduğu sərhəd boyunca 

keçid  zamanı  iki  səthin  toxunanı  üst-üstə 

düşməlidir.  Topologiyanın  xarici  konturunu 

ona daxil olan səthlər təyin edir.  

Topoloji  parametrlər  parametrik  modelin 

quruluşunu  müəyyənləşdirir.  O,  topologiyaya 

daxil  olan  konstruksiya  elementlərini  idarə 

edir.  Burada  Bul  cəbrindən  istifadə  etməklə 

elementlər arasında əlaqə yaradılır.  

 

(alm. die Topologie, ingl. Topologie



 

)  


 

Topologiyanın  optimallaşdırılması  maşınla-

rın konstruksiya  edilməsində  verilmiş  fəza  da-

xilində  hissələrin  kütlələrinin  optimal  pay-

lanmasıdır.  Praktikada  bu  üsuldan  konstruk-

siyaetmədə  istifadə  olunaraq,  ilkin  layihə-

ləndirmə  mərhələsində  hissələrin  düzülüşü 

üçün  təkliflər  işlənir.  Konstruktor  öncə  veril-

miş  fəza  və  sərhəd  şərtlərini  (yükləmə,  bər-

kitmə)    müəyyən  edir.  Əldə  olunan  düzülüş 

→sonlu elementlər modelinə çevrilir.  

Bundan əlavə topolji oprtimallaşdırmada ma-

terial  da  ön  planda  dura  bilər.  Layihələndirmə 

mərhələsində hissənin hər bir sonlu elementinə 

bir  sıxlıq  inikas  etdirilir.  Bu  xassələrdən  his-

sənin  möhkəmlik  xassələrinin  hesablanma-

sında istifadə olunur. Hər bir elementin məxsus 

olduğu  sıxlığın  hissənin  xassəsinin  dəyiş-

məsindəki  rolu  araşdırılır  və  beləliklə    hissə-




Yüklə 7,1 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   136   137   138   139   140   141   142   143   ...   211




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə