siyasi yükün daşıyıcısıdır: bu hissə müqavilənin nə məqsədlə
bağlandığının şərhini verir.
Preambulada motivlər və məqsədlər bir-biri ilə əlaqəlidir.
Görkəmli hüquqşünaslar belə hesab edirlər ki, müqavilənin motivləri
məqsədə çatmaq arzusunu yaradır. Bütün müqavilələr onda əks olunan
motivlər və məqsədləri izah etmək və onu icra etməklə bitir.
Preambulamn 4“Cü formulu - müqavilə bağlamaq qərarı
haqqında məlumat. Bu formula müqavilənin preambulada göstərilən
məqsəd və vəzifələrini yerinə yetirməyə razılıq haqqında tərəflərin
bir-birinə xəbər verməsini nəzərdə tutur. Adətən bu formulanın aşağıdakı
şəkli var: “Bu məqsədlə mövcud Müqaviləni bağlamağı qərara aldılar”.
Preambulamn 5-ci formulu - müvəkkillərin (məsul, ya
səlahiyyətli nümayəndələrin) təyin olunması. Preambulada olan
konstruksiyadakı məntiqi əlaqəni saxlayır və müəyyən hüquqi gücə
malikdir. Bu formula ilə tərəflər öz nümayəndələrini təyin etmək arzusunu
ifadə edir; bununla da tərəflər öz nümayəndələrinə müqaviləni imzalamaq
hüququnu verirlər. Bir qayda olaraq bu formulanın aşağıdakı şəkli var: “öz
səlahiyyətli nümayəndələri kimi ... təyin edirlər”. Yüksək səviyyəli
müqavilələrdə belə formula olmur.’
Preambulamn 6-a formulu - səlahiyyətli şəxslərin göstərilməsi.
Formula səlahiyyətli nümayəndələrin ad və soyadlarını təyin edir, onların
imza hüququnu müəyyən edir. İkitərəfli müqavilələrdə bu formula iki
hissədən ibarətdir:
1.
Bu hissədə müqabil tərəflərdən olan dövlətlərdən hər biri onu
təmsil edəcək orqanı təqdim edir, səlahiyyətli şəxsin (ya şəxslərin) ad,
soyadını göstərir;
2.
İkinci hissə Müqavilədəki ikinci tərəfə aid olur, 1-ci hissədəki
eyni faktlar qeyd olunur.
Bugünkü müasir çoxtərəfli, hətta ikitərəfli müqavilələrdə artıq
‘ Талалаев А.Н. Право международных договоров: действие и применение договоров. М.,
1985, стр. 142-143
131
bu formuladan istifadə olunmur. Sadəcə olaraq “aşağıda imza edənlər”
kimi formula göstərilir.
Preambulanm 7-ci formuiu__- səlahiyyətlərin yoxlanması.
Səlahiyyətlin forma və məzmunca yoxlanması bu formula daxildir.
Burada səlahiyyətli olanların dəyişdirilməsi də icra olunur. Adətən
formula belə şəkildə olur: “öz səlahiyyətlərini qarşılıqlı mübadilə ilə
tərəflərin qaydalara riayət olunduğunu və lazımi səviyyəsini qeyd
edərək...”
Əyər tərəflər dövlət başçıları, hökümət başçıları və xarici işlər
nazirləri ilə təmsil olunursa bu formula səlahiyyətlərin yoxlanılmasını
nəzərdə tutmur. Çünki onlar öz vəzifələrinə görə ölkəni təmsil edirlər.
Preambulanm 8-ci formulu - razılıq fonnulası yaradır. Pre-
ambula bu formula ilə bitir və bununla da müqavilənin əsl mətninə keçid
rolunu oynayır. Formula müqavilənin əsas məzmununu imzalamaq üçün
yol açır. Məsələn “aşağıdakılarla razılaşdılar”.
Preambulanm strukturu müxtəlifdir. Onu sadələşdirmək üçün
hüquqşünasların cəhdləri davam edir, lakin müqavilənin hüquqi gücünə
bu təsir etmir. Hər halda müqavilənin yerinə yetirilməsində preambulanm
rolu az deyil. Ona görə də müqavilələrin pre- ambulalarmm tərtibinə və
məna, məzmun aydınlığına xüsusi fikir vermək lazımdır. Müəllifin şəxsi
təcrübəsi göstərir ki, bunları bilmək diplomatlar üçün olduqca vacibdir.
Müqavilədə əsas (Mərkəzi) hissə
Preambuladan dərhal sonra gələn hissə müqavilənin konkret
normalarım özündə toplayan hissəsi adlana bilər. Ədəbiyyatda və
təcrübədə onu müxtəlif cür adlandırırlar. Roma hüquq sistemində onu
'"dispositid’" - “qərar” adlandırıblar. Bu, qərar qəbul olunan hissə
mənasındadır. Çox vaxt bu hissəni əsas hissə, materialın mərkəzi hissəsi
adlandırırlar və bununla da preambulanm, bir növ, əhəmiyyətinin
azaldılmasını nəzərə çarpdırırlar.
Preambula ilə mərkəzi hissənin müddəaları bir vahid kimi, bütöv
kimi çıxış etməlidirlər. Mərkəzi hissə preambulada
132
göstərilmiş məqsəd və vəzifələrin yerinə yetirilməsinə xidmət etməlidir.
Hər ölkədə müqavilənin mərkəzi hissəsi bir cür adlanır. Məsələn, ruslar bu
hissəyə “постановление», azərbaycanlılar “qərar hissəsi” və s. deyirlər.
Mənasına və mahiyyətinə görə bu düzgün seçimdir.
Mərkəzi hissə öz həcmi, xarakteri və tərəflərin nəzərinə daha aydın
çatdırmaq üçün müvafiq surətdə hissələrƏf maddələrdə bəndlərə,
abzaslara bölünür. Bunların hamısının müqavilənin məzmunu və
ayrı-ayrı qərarları üçün əhəmiyyəti vardır.
Hissələr və fəsillər, bəzən hətta ayrı-ayrı bəndlər və maddələrin
hərəsinin öz başlığı, titulu olur. Bunlar müqavilənin ayrı-ayrı
müddəalarını şərh etməyə kömək edir. Bəzən belə söyləyirlər ki,
müqavilənin göstərilən ayrı-ayrı başlıqlarının, fəsillərin adlarının,
bölmələrin, titulunun hüquqi əsası yoxdur. Bunu əsaslandırılmış fikir
hesab etmək olmaz. Məlumdur ki, müqavilədə olan heç bir şey (fikir)
onun əksi sübüt olunmayana qədər mənasız sayıla bilməz. Maddələrin
şərhi və mənasının izahı zamanı onların başlığını, necə adlanmasını
nəzərə almamaq mümkün deyildir. Maddənin başlığı o zaman nəzərə
alınmaya bilər ki, bu, mətndə öz əksini tapmış olsun. Məsələn, peyk
rabitəsi haqqındakı Müqavilədə xüsusi olaraq bu məsələ öz əksini
tapmışdır: “Müqavilə” deyilərkən mövcud Müqavilə və onun Əlavəsi
nəzərdə tutulur; buraya bütün maddələrin başlığı daxil deyildir. Bu
müqavilədə maddələrin adları mötərizədə verilmişdi.
Müqavilələrin həcmi məsələnin əhəmiyyətini nəzərə almaqla
böyük və ya kiçik ola bilər. Tərəflər güclü olanda müqavilə mətni qıssa və
aydın olur. Zəif tərəf həmişə bütün detalların incəliklərinə qədər
müqavilədə öz əksini tapmağa cəhd edir.
Müqavilənin, o cümlədən mərkəzi hissəsinin əsas prinsipini
bütövlük prinsipi təşkil edir. Müqavilələrin hamısı bir-biri ilə əlaqəli
olduğu üçün bir müqavilə başqa bir müqavilə əsasında izah olunur.
Müqavilələrdən birinin icrasım vacib sayıb, başqa müqaviləni təcrid
etmək olmaz.
Mətnin bütövlüyü prinsipinin əhəmiyyəti istər əməldə, istərsə
133
Dostları ilə paylaş: |