müstəviyə çıxır. Gah insan maraqı, gah da dövlət maraqı üstünlük təşkil
edir.
O zamanlar bu və buna bənzər nəzəriyyələr
idealist nəzəriyyələr
adlanırdı.
XIX əsrin ortalarında marksizm adlanan nəzəriyyə yarandı: K.
Marksa görə dünya tarixi kapitalizmlə başlayır, kapitalist istehsal
üsulunun əsası vahid dünya bazarı yaradan böyük sənayedir, rabitə
vasitələri və nəqliyyatın inkişafıdır. Burjuaziya dünya bazarından istifadə
edərək nəinki bir kapitalist ölkəsində, həm də dünya miqyasında aparıcı
sinfə çevrilir.
K. Marksa görə burada dövlət maraqları, xalq mənafei yox,
kapital-burjuaziya sinfinin maraqları üstünlük təşkil edir.
Burada milli xüsusiyyətlər və xalq maraqlan arxa plana sıxışdırılır.
Bu da sinfi mübarizəni-proletar ingilablarını aktuallaşdırır.
Beynəlxalq münasibətlər elmində əsas nəzəri paradiqmlər- yəni
klassik^ idealistik və marksistik baxışlar indi də aktual nəzəri
istiqamətlərdir.
Bunlar müasir beynəlxalq münasibətlər nəzəriyyəsinin təsnifatı
problemlərini çətinləşdirir. Beynəlxalq münasibətlər nəzəriyyəsinin isə
qolları müxtəlifdir:
1.
Buraya coğrafi kriteriyalar, keçmiş Sovet və Çin beynəlxalq
münasibətlər anlayışı, “üçüncü dünya” ölkələrinin münasibətləri anlayışı;
2.
Bunların ümumi oxşarlığ və eyniyyətindən çıxış edənlər
(siyasi realizmin qəbulu, tarixi fəlsəfənin oxşarlığları və s.), inteqrasiya
nəzəriyyəsi, beynəlxalq təşkilat nəzəriyyəsi, beynəlxalq münasibətləri
mövcud beynəlxalq sistemlər çərçivəsində qurmaq və s. nəzəriyyələri;
3.
Beynəlxalq münasibətlərdə “ənənəvi” və elmi axtarışların
birləşdirilməsi ilə bu və ya başqa nəzəriyyə üçün əsas olan problemləri
üzə çıxarmaqla müasir beynəlxalq münasibətləri qurmaq nəzəriyyəsi
tərəfdarlarının konsepsiyaları;
4.
Mərkəzi problemləri aydınlaşdırmaqla onların içərisində
148
Beynəlxalq münasibətlər müstəqil elm sahəsidir. Buraya diplomatiya
tarixi, beynəlxalq hüquq, iqtisadiyyat, hərbi strategiya və s. kimi sahələr
daxildir. Burada beynəlxalq münasibətlər nəzəriyyəsi xüsusi yer tutur.
“Beynəlxalq münasibətlərin nəzəriyyəsi həm çox qoca, həm də çox
cavandır” (Stenli Xoffmann). Lap qədimdən müharibə və konfliktlərin
səbəbini öyrənməyə cəhd göstərilib, xalqlar arasında əmin-amanlıq
yaratmaq yolları axtarılıb. 1945-ci ildən sonra-xüsusilə 50-ci illərin sonu,
60-ci illərin əvvəllərindən beynəlxalq münasibətlərin nəzəriyyəsi elm
sahəsi olaraq müstəqil sahə kimi fəaliyyət göstərən beynəlxalq
münasibətlər elminin mühüm bir sahəsinə çevrilir.
Müstəqil suveren vahidlər-dövlətlər arasındakı münasibətlərin
nəzəri əsasları haqqında ilk əsər e.ə. qədim yunan alimi Fukidid (e.ə.
471-401) tərəfindən “Səkkiz cilddə Pelopones müharibəsi tarixi”
traktatıdır. Afinalılarla lakedemonyanlar - iki güclü imperiya arasındakı
uzun müharibələrdən bəhs edən əsərdir. İki suveren dövlətin hərbi
çəkişmələri dövlət maraqlarından doğur, bu maraqlar da ayrı-ayrı
şəxsiyyətlərin öz maraqlarının olmasından doğur. Sonralar Fukididin bu
fikirlərini Nikollo Makiavelli (1469-1527), Tomas Qobbs (1588-1679),
Emerika Vattel (1714-1767) və s. mütəfəkkirlər davam etdirmişlər.
Sonralar bunu alman Kart fon Klauzevits daha da dərinləşdirir. T.
Qobbsun nəzəriyyəsinin əsası budur ki, “insan öz təbiəti ilə eqoistdir,
hakimiyyət və qüdrət hərisidir, insanlar bərabər olmadığı kimi onların
istəkləri, varlanma ehtirasları da bərabər deyil. Ona görə də onlar “hakimi
hamıya qarşı və hər kəsi hakimə qarşı qoymaqa çalışırlar”. Bunu
insanların bir- biri ilə də münasibətlərinin adı-təbii halı hesab edirlər. Bu
nəzəriyəyə görə dövlətlər arasında da münasibətləri güc faktoru həll edir.
Buna klassik nəzəriyyə deyilirdi.
Sonralar bu sahədə siyasi tarazlaşma ideyası yarandı. Məsələn,
Qobbsdan fərqli olaraq isveç Vattel belə hesab edir ki, dünya dəyişilib,
məsələn Avropa artıq siyasi sistem halını alıb. Artıq təkcə ayrı-ayrı
Avropa dövlətlərinin deyil, Avropa birliyində yaşayan xalqların maraqları
birləşir - dövlətlə xalqın mənafei bir
147
IV
BOLMƏ
DİPLOMATİK FƏALİYƏT VƏ BEYNƏLXALQ
MÜNASİBƏTLƏRİN NƏZƏRİ ƏSASLARI
Beyfwlxalq miinasihəilər və onun nəzəri qaynaqlan və
konseptual əsaslan ^ müasir diplomatlar üçün vacib məlumat
mənbəidir. Bu sahədə nəzəri cəhətdən hazırlıqlı diplomat öz vəzifəsini
daha ləyaqətlə yerinə yetirə bilər.
Beynəlxalq münasibətlər ən qədim dövrlərdən hər bir insan,
cəmiyyət və dövlətin həyatında mühüm yer tutmuşdur. Millətin, xalqın
formalaşması, sərhədlərin yaranması, siyasi rejimlərin təkmilləşməsi,
ictimai təbəqələrin yaranması, mədəniyyətlərin, elmin, incəsənətin
irəliləyişi, iqtisadiyyatın inkişafı ticarət əlaqələrinə, maliyyə rabitələrinə,
dövlətlərarası münasibətlərə, diplomatik əlaqələrə, sülh və müharibə kimi
məsələlərə yenidən baxmağa -bir sözlə beynəlxalq münasibətlərə ehtiyac
yaratdı. Bu məsələlərə əhəmiyyət gündən-günə daha çox artır: mal
dövriyyəsi, resursların istifadəsi, qiymətlər, dəyərlərə yenidən
baxışı-insanların
ideallarının
əhəmiyyəti
artıqca
beynəlxalq
münasibətlərin də əhəmiyyəti artır.
“Soyuq müharibə”nin bitməsi və “dünya sosyalist sisteminin”
dağılması ilə beynəlxalq aləmə yeni müstəqil dövlətlər çıxdı. Rusiyanın
beynəlxalq aləmdə öz yerini təyin etmək cəhdləri dünya beynəlxalq
münasibətlərinə yenidən baxmağı tələb etdi. Bunun son nəticəsi isə
insanın taleinə təsir edən amillərdən ibarətdir.
Bütün bunlar beynəlxalq münasibətlərin nəzəri əsaslarım düzgün
başa düşməyi və onun düzgün təhlil etməyi tələb edir.
Beynəlxalq müna.sibətlər nəzəriyyəsinə aid bu və bundan sonrakı hissələr I tı.n
anKOB n.A.“Mc>KiiyııapoAHi.ıe ornonıcıiHsı. M., 1996" əsəri və MAA-da
oxudu^ıum nıüba/irələr əsasında yazılmışdır. Müəllir.
146