52
Fidan üzünü kişiyə tutub dedi:
- Əmican, xahiş edirəm, boşanma məsələsində mənə kömək etdiyinə görə
Mehman ustaya sonsuz təşəkkürümü çatdırın, istəsəm dəömrüm boyu onun
borcundan çıxa bilmərəm. Amma inanın, bundan sonra hər gün Allaha dua edib,
ona şəfa diləyəcəyəm. Siz də zəhmət çəkmisiniz... Əziyyətinizi, gətidiyinizi halal
edin!
- Halal-xoşunuz olsun, qızım, böyük Llah mərhəmətinizi üstündən
əskiltməsin!
*****
O gün Mehman ustanın başına gələn qeyri-adi qəzavü-qədəri eşidib məyus
olsa da, Əfqandan tezliklə boşanacağı fikri Fidanın qəlbini fərəh hissiylə doldurdu.
- Sabah yəqin Röyal da bu xəbərə ürəkdən sevinəcək-dedi. Onunla
keçirəcəyi xoş günlərin xəyalı ilə şirin düşüncələr qoynunda yuxuya getdi.
Aradan bir müddət ötüb keçdi. Xəstəxanadan çıxanda Röyalın anası:
- Əgər mənimlə qalsa, məhəllədə köhnə curlarına qoşulub, yenə pozulacaq,
həkim “köhnə tanışlarından” ayırın, demişdi, imkanın varsa, qoy sənin yanında
qalsın, qızım.
Fidan Röyalın gəlişinə təntənəli surətdə hazırlıq gördü. Süfrəyə hər cür naz-
nemət düzdü.
Gecə yataq otağına keçən Röyal məhəbbətlə üzünə gülümsəyərək:
- Fidan, məni həyata qaytarmağın, bunun üçün çəkdiyin iztirablar, sevgimizə
böyük dəyər verdiyinə işarədir. Hər dəfə gözlərimi yumanda səni ağ gəlinlik
paltarında görürəm. O toyda mən də vardım. Köhnə məhəllədən çağırdığım
uşaqlardan iki-üç nəfərlə birgə idik. Mən ömründə ilk dəfə ağ gəlinlikdə üz-
gözündə heç bir təbəssüm, sevinc əlaməti olmayan qız görürdüm. Gözlərindən qəm
yağırdı. O dəqiqə bilinirdi, ərə getdiyin adamı sevmirsən...
- Qəribədir, sən bunu mənə ilk dəfədir deyirsən...
- Mən sənə daha heç vaxt yalan danışmayacağam. Kişi sözü verirəm. Bu
sözləri deyəndən sonra Fidanı bərk-bərk qucaqlayıb dodaqlarından öpdü.
- Mən sənə inanmaq istəyirəm, sevgilim.
53
Röyal onu ehtirası coşduran öpüşlərə qərq edə-edə: “İnan... inan... inan...”-
deyir, Fidanın çılpaq sinəsindən, boynundan-boğazından, baldırlarından dönə-dönə
öpüb oxşayırdı. Röyalın öpüşləriondən, onunla keçirdiyi intim məqamların
həyəcanından məst olmuşdu Fidan:
- Əsmərbənizli sevgilim, bu anı o qədər gözləmişəm ki,..
Səhər Fidan dünyanın ən xoşbəxt qadını kimi yuxudan oyandı.
“İstəyirəm səninlə keçən bu xoşbəxt günlərim heç vaxt bitib-tükənməsin,
Röyal...”.
Bir həftədən sonra anasına baş çəkmək adıyla məhəlləyə getmək istədiyini
bildirəndə Fidan narahat olub, etiraz etdi. Röyal yenə şirin dilini işə salıb Fidanın
saqqızını oğurladı:
- Darıxma, gülüzlüm, darıxma, tez qayıdacağam. Mahnıda deyildiyi kimi,
“harda olsam gələrəm, təki sən səslə məni...”
- Yaxşı, get, başa düşürəm, anandı, ancaq unutma ki, xəstəxana xərclərinə
görə xirtdəyəcən borc içindəyəm, hər ikimiz əl-ələ verib işləməliyik, borcdan yaxa
qurtarıb yeni həyatımıza rahat başlaya bilək. Uşağı bağçaya verə bilmirəm. Pul
lazımdı. Bir sözlə, mənim qayğılarım başımdan aşır. Bir yandan da səni nəzarətsiz
qoymaq istəmirəm.
- Saata bax, söz verirəm, düz bir saatdan sonra evdə olacağam. Atamın
qəbrinə and içirəm...
Fidan istədi desin narkotika tapmaq üçün bir saat da çoxdu. Amma atasının
qəbrinə and içmiş adamın birdən-birə bu qədər də üstünə getmək, xətrinə dəymək
istəmirdi.
O gün Röyal doğrudan da sözünün üstündə durdu, dediyi vaxtda qayıtdı.
Amma bir neçə gündən sonra yenə harasa getdi və dediyi vaxtda qayıtmadı, xeyli
yubandı. Fidan dərhal Röyalın anasına zəng etdi. Dəstəyi Röyal qaldırdı.
- Elə indicə sənə zəng edəcəkdim. Qorxma, heç nə olmayıb, anamı
gözləyirəm...
- Anan hələ işdən qayıtmayıb?
- Bilirsən, Fidan məsələ bir az başqa cürdür. Mənə üç yüz dollar təcili
lazımdı, anam bir tanışından borc almağa gedib.
54
- Üç yüz dollar?
- İş tapmışam, əgər vaxtında aparıb verməsəm, əldən çıxacaq... Gülüzlüm,
əgər anam tapmasa, sən mənə kömək edərsən?
Fidan bir anlıq fikrə getdi. Röyaldan bu sualı gözləmirdi. Belə çıxırdı, onun
geri dönməsi üçün: “Hə, tapmışam!” deməliydi. Amma necə desin?
- Fidanım, niyə susdun?
- Bilmirəm, hələ düşünürəm, kimə ağız açım...
- Gülüzlüm, üçcə gün vaxt veriblər, əgər tapıb verməsəm...
Fidan könülsüz:
- Üç gün az vaxt deyil, Allah kərimdi,-dedi.
Dəstəyi qoyandan sonra çox düşünüb-daşındı. Bircə yolu qalırdı, gedib
Natəvandan birc götürmək, bəlkə yanında yaxşı bir işə də düzəldə bildi. Bu fikirlə
onu arayıb-tapmaq qərarına gəldi.
*****
Natəvan rəfiqəsiylə bağlı büsbütün baş verənləri cikinə-bikinəcən öyrəndi.
Fidan üçün tanıdığı adamın qarşısında sınmaq ağır idi, amma həmsöhbətinin yerli-
yersiz suallarına cavab verməkdən ayrı çarəsi qalmadı. Yerli-yataqlı danışdı,
ürəyini boşaltdı.
- Hə, həyat təlatümlü və zalımdır. Belə zəmanədə yaşamaq adamdan böyük
məharət tələb edir, əziz rəfiqəm,-deyə Natəvan mentonlu siqaret yandırıb damağına
qoydu,-uşaq vaxtı mənm də bütün qızlar kimi anama bənzəmək istəyirdim, onun
kimi geyinməyi, xörək bişirməyi arzulayırdım. Şükür Allaha, böyüdüm, gözüm
açıldı, söz verdim ki, mən
anamın çəkdiyi əzabları çəkməməliyəm, yalnız biş-düş
qayğısına qalıb, ər danlağı eşidib, “neynim, necə edim” deyə-deyə ömrünün otuz
ilini yelə verən bu qadın indi-indi xoş gün görür, ənlik-kirşanın, masajın nə
olduğunu anlayır. Ağır fiziki iş görməkdən beli donqar olmuş atamısa ilk dəfə
sanatoriyaya göndərəndə uşaq kimi kövrəlib ağlayırdı. Beş-altı il bundan qabaq
məni görməyə gözü olmayan qohum-əqraba, tanış-biliş üçün indi az qala əlçatmaz
İngiltərə şahzadəsi Dianaya çevrilim...
Dostları ilə paylaş: |