55
Nə isə... Özüm də bilmirəm, bunları sənə niyə danışıram. Bəlkə pula-zada
ehtiyacın var, hə, uatnma de.
Fidan onun uzun-uzadı lüzumsuz söhbətindən usanıb eyhamlarından pərt
olmuşdu.
- Bimirəm, necə deyim, dərd-sər başımdan aşır, bir yandan da heç kimi
dilxor etmək istəmirəm... Bu dünyada almaqdandan dəhşətli şey yoxdur. Əgər
yanında bir iş olsaydı...
- Eh, Fida, Fida, sən heç vaxt dəyişməyəcəksən. Axı bu nə həyatdı
yaşayırsan. Bəsdir, özünü məğlubedilməz şahzadə kimi apardın... Sən ən çətin
durumda belə özünü yersiz məğrurluğuna qurban verirsən. Al, - deyə danışa-danışa
çantasından çıxartdığı bir dəstə dolların arasından beş yüz ayırıb rəfiqəsinin
qabağına qoydu,-istədiyin kimi xərclə, amma gəncliyini heç olmasa, başına gələn
bu hadisədən sonra hədər yerə xərcləmə. Sənin daha ixtiyarın özündədir, azad
qadınsan, özün öz istəklərinin, gözəlliyinin, qəlbinin ağasısan... Amma
aldanmaqdan da dəhşətli hadisələr var bu dünyada, aldanmaq, yalan-palan nə olan
şeydir nə olan şeydir ki? Elə bilirsən ki, Cek mənə kələk gəlmir, yeni gələndə elə
mən də onu bala-bala aldadıram.
Fidan heyrət içində gözlərini döydü:
- Demək istəyirsən ki, Cekə xəyanət edirsən?
- Ha, ha, ay qız, sən elə danışırsan, bişmiş toyuğun gülməyi gəlir, xəyanət
nədir? Sən həyatda bacardığın kimi yaşamağa, istədiyindən zövq almağa xəyanət
deyirsən? Biz bir-birimizi gözəl başa düşürük, o da uşaq istəmir, mən də. Biz
tamam azad fərdlərik. O da xoşuna gələn başqa qadınla əylənə bilər, mən də
bəyəndiyim kişiylə dostluq edə bilərəm, bir də unutma, hər hansı bir əcnəbiyə ərə
gedib şorgöz türk kişisinin məşuqəsi olmaq, öz millətindən olan kişiyə ərə gedib
Cekə oxşayan sısqa, qurumuş ingilisin məşuqəsi olmaqdan min qat olmaqdan
yaxşıdır. Bilirsən, o, İçərişəhərdə tərcüməçisi olan məşuqəsinə ev alıb, hədiyyə
edib. Belə olan halda niyə mən də özümə muzdla cavan sevgili tutub əylənməyim?
Qadın qəlbinin iki qapısı var; biri sədaqət qapısıdı, digəri xəyanət. Sən nigaha
sadiqlik göstərdin, əslində indi də orta əsrlərdə olduğu kimi itaətkarlıq
56
kompleksindən kənara çıxa bilmirsən. Nigah hər şeyi həll etmir, daha doğrusu,
nigah müqaviləsi iki tərəf arasında öz şəxsi arzularını gerçəkləşdirmək üçün
hüquqi sənəd rolunu oynayır.
- Sən nə danışırsan? Məgər bizim analarımız orta əsrlərdə yaşayıblar? Pis
günlərini – yarıac, yarıtox vədələri nə tez unudub, üzünə gülən bəxt ulduzuna şıllaq
atdın?
- Fida, sən yanılırsan, mən Londonda, ya da Parisdə maşın sürəndə rütubətli
zirzəmidə kirayə qaldığım günlər, ata-anamın onun-bunun bağ evində bir qarın
çörək üçün nökərçilik elədiyi vaxtlar kino lenti kimi gözlərimin qabağından gəlib
keçirdi. Desəm ki, kövrəlib ağlamadım, ağ yalan olar. Amma ürəksıxan bu şeylər
arxada qaldığından özümü tez ələ alıb sabahkı planlarım barədə düşünür, hərdənbir
özüm-özümə gülüb deyirdim, bax, sən öz bacarığınla Avropanı fəth etdin Natəvan,
sənin bacarmadığın işə qurd düşər, quzum, bircə qalıb Amerikaya getmək... Bu il
ora mütləq gedəcəyəm, inşallah, Vaşinqtonun, Nyu-Yorkun küçələrindən kirayəyə
götürdüyüm bahalı maşınlar şütüyəcək... Hə, Amerika dedim, yadıma düşdü, bizim
bir əcnəbi şərikimiz var... Mən səni ona subay qız kimi təqdim edəcəyəm... Bəlkə
sən də bir vaxt Londonun, ya da Parisin küçələrində maşın sürəndə bu çətin
gününü xatırlayacaqsan. Onda mənə “çox sağ ol” deyəcəksən, təsəvvür edirsən,
pinəçi Səlimin qızı Avropanın göbəyində bahalı avtomobil sürür, inanılası deyil,
eləmi?
Fidanın üzünün rəngi qaçmışdı, dil-dodağı əsirdi. Natəvan məsuliyyətsiz
davranışıyla, sərsəm danışığıyla mənliyinə toxunmuş, heysiyyətini tapdalamışdı:
- Bəsdir, Natəvan, mən sənin yanına alçalmaq üçün gəlməmişəm...
İstəmirəm, al, verdiyin pullar mənə gərək deyil. Mənə nə təklif elədiyini də yaxşı
anlayıram. Vaxtilə o ingilis gədəsini toruna salmaq istədiyini mənə deyəndə səndən
küsmüşdüm, indi o günlərin heyfini almaq üçün məni hansısa əcnəbinin məşuqəsi
edib alçaltmaq istəyirsən. Demək istəyirsən ki, bundan ayrı yol yoxdu. Var,
Natəvan, namusunu əcnəbilərə tapdadıb , yağlıplov yeməkdənsə, təmiz vicdan,
alnıaçıq, soğan-çörək yemək daha şərəflidir.
- Axı sən özün iş istədin... O adam multimilyonerdir.
57
- Bəli, mən səndən iş istədim, hansısa əcnəbi işbazın məşuqəsinə çevrilməyi
yox. Səndə heç bir günah yoxdur, səni tanıya-tanıya səndən kömək umandadı
günah...
Dönüb arxasına baxmadan getdi.
Natəvan iş masasının üstünə atılmış pulları yığıb onun arxasınca:
- Axmaq, bu ağılla hara getmək olar? Sən get, get, axı, “eşşək nə bilir zəfəran
nədir”, ay yazıq.
*****
Yenə ümid qalırdı qonşuluqda yaşayan hamamçı Roza arvada. Satmağa,
girov qoymağa zinət əşyaları qalmamışdı, bircə anasının yəkqaşlı brilliant
üzüyündən başqa, onu da bu günəcən gözbəbəyi kimi qorumuşdu. Çünki bu üzük
anasına böyük nəvəsindən yadigar qalmışdı. Onu nə satmaq, nə də girov qoymaq
istədi. Hamamçı Roza da elə bil Natəvan ilə sözləşmişdi, onunla hal-əhval tutandan
sonra:
-Fidan, qızım, görürəm, zəmanənin üzü qara olsun,çətindi,-dedi,-borclar səni
yaman sıxışdırır. Maşallah, gözəlsən, ay parçası kimisən, qızlıq təravətini hələ
itirməmisən, necə deyərlər, bir üzün gəlindi, bir üzün qız, məncə sən... – qəfil
susub sınayıcı baxışlarla gözlərinin içinə baxdı, sonra dərindən köks ötürüb sözünə
davam etdi,-uzun sözün qisası, özünə bir arxa-dayaq tapsan, yaxşı olar. Yoxsa bu
borc-xərc bataqlığından çıxa bilməzsən... Gəlsənə, səni yaxşı bir Allah bəndəsiylə
tanış edim, o, sənə hər sahədə kömək etsin, həyan dursun. Onsuz da həyatında gec-
tez kimsə olacaq, ürəyini bir şəxsə açacaqsan...Sənin kimi gənc qadının bu çətin
dövrdə tək yaşaması mümkün deyil. Hələ üstəlik, uşağın var. Nə deyirsən?
Fidan fikirləşmədən birbaşa:
- Yox, yox, elə şey ola bilməz,-dedi.
- Cavab verməyə tələsmə, qızım, al götür, üş yüz dollar sənin qara gözlərinə
qurban, ancaq get yaxşı-yaxşı fikirləş, düz bir həftədən sonra mənə fikrini bildir,
kişinin ünvanını verim, otur taksiyə özün get görüş, yaxşı bağı-bağçası var, otur-
dur elə, xoşuna gəlməz, başqasını taparam. Bu dünyada nə çoxdu pullu-paralı
kişilər...
Dostları ilə paylaş: |