65
də hələ o zaman bilmirdilər ki, alkaloidlər turşular ilə birləşib,
duzlar da əmələ gətirirlər.
Zəkəriyya Ər-Razinin kimya elmi ilə bu qədər yaxından məş-
ğul olması tibbdə mürəkkəb dərman maddələri alınmasına kömək
edir. Kimya elmini yaxından bildiyi üçün toksikologiya elmini yara-
dır. Əbu Abdulla Cabir ibn Həyyan əd-Əzdi əs-Sufinin (721-815)
maddələrin dozası haqqında təliminin burada rolu böyükdür. Elə
Əbu Abdulla Cabirin işləri nəticəsində müasir elmdə geniş tətbiq
olunan “Çəki daşları”, “Ölçü vahidləri” haqqında təsəvvür yaranır.
Zəkəriyya Ər-Razinin fizika haqqında da işləri böyükdür. O,
Demokritin atomlar haqqında nəzəriyyəsini inkişaf etdirərək yazır;
“Düzdür bütün maddələr kiçik atomlardan əmələ gəlir, lakin hər bir
atomun özünün müəyyən çəkisi və bəlkə də müəyyən tərkib
hissələri vardır”.
Bağdad Akademiyasının nəzdində böyük kitabxanalar ilə
bərabər rəsədxanalar, fiziki və kimyəvi laboratoriyalar, böyük
klinikalar var idi. Orada ən böyük klinikanı təşkil edib, ona
rəhbərlik edən Zəkəriyya Ər-Razinin özü idi. Maraqlıdır ki, klinika-
da eksperimental laboratoriyalar mövcud idi. Burada iki yüzdən çox
elmi işçi fəaliyyət göstərirdi. Bağdad Akademiyasının tibb fakültə-
sinin nəzdində daima fəaliyyət göstərən həkimlərin təkmilləşməsi
uçun xüsusi kurslar var idi.
İlk dəfə Bağdad Akademiyasında Cəbr elmi yaranır
(“Alqebra” yəni “əl Cəbr”).
Qiyasəddin Əbu əl-Fəth Ömər ibn İbrahim Xəyyam Nişapuri
(Ömər Xəyyam 18.05.1048-04.12.1131) bunun ardınca ilk növbədə
Cəbr ilə həndəsənin əlaqəsini yaxından öyrənir. Xəlifə Məmun Mə-
həmməd ət-Tusinin dövründə dahi alim Əbu Əbdullah bin Musa əl
Xarəzmi (780-850) özünün məşhur “Cəbr” adlı əsərini yazır. Bu ki-
tab illər boyu Şərq də və Qərb də bu elmin öyrənilməsi üçün mənbə
sayılırdı.
Tibbə aid burada əmələ gələn yeni elm sahələrindən dər-
manlar haqqında olan təlimlərin əczaçılıq və dərmanşünaslığa bö-
lünməsidir. Hansı ki, müasir tibb də hakimdir.
66
Bağdad Akademiyasının nəzdində ilk dəfə olaraq tərcüməçilər
məktəbi yaranır. Bu məktəbin əsas vəzifəsi müxtəlif ölkələri
gəzmək, orada olan elmin ayrı-ayrı sahələrinə aid əsərləri tapmaq və
onları ərəb dilinə tərcümə etməkdən ibarət idi.
Bağdad Akademiyası yaranan kimi əvvəllər Ənuşirəvana
yaxınlaşan böyük yunan alimləri bu akademiyaya üz tutdular. Eyni
halda bu akademiyanın özündə də elmin müxtəlif sahələrində bütün
dünyada məşhur olan Əbu Yusif Yaqub ibn İshaq ibn Səbbah əl-
Kindi (801-873), Əbu-Əla əl-Maari (979-1058) və digər filosof və
alimlər yetişmişdi.
X əsrin sonunda Abbasilər sülaləsinin dağılması nəticəsində
Yaxın və Orta Şərqdə Samanilər və Qəznəvilər dövləti yaranır. Be-
ləliklə, elmin mərkəzi və Akademiyalar tarixi zərurətdən bu tərəfə
köçür. Bu dövrdə Buxara, Səmərqənd, Nişapur, Mərv, Xarəzm,
Dəməşq, Bəsrə, İsfahan, Rey, Həmədan dünyanın elm və
mədəniyyət mərkəzlərinə çevrilirlər. Həmin şəhərlərin akademiyala-
rının nəzdində böyük kitabxanalar mövcud idi. Məsələn, Okbatan
Akademiyasında 65 mindən çox kitabın olması qeydə alınmışdır.
Bu Akademiyalarda fəaliyyət göstərən Zəkəriyya Ər-Razi, İbn Sina,
İsmayıl Cürcani, kimi tibbin klassik alimləri ilə bərabər dahi
şairlərdən Əbülqasım Firdovsi (935-1020), Əbu Abdullah Cəfər
Rudəki (860-941), Xaqani Şirvani, Nizami Gəncəvi, Sədi Şirazi
(1184-1282), Cəlaləddin Rumi (Mövlanə – 30.09.1207-17.12.1273),
Hafis Şirazi (1325-1389/1390) və elmin müxtəlif sahələrinə qulluq
edən Əbu Nəsr Fərabi (873-951), Əbu Muin Nasir Xosrov ibn Faris
əl-Kabadyani əl-Mərvəzi (1004-1088), Əl-Biruni Əbu Reyhan
Məhəmməd ibn Əhməd (04.09.973-09.12.1048), Əbu Həmid əl-
Qəzali (1058-1111), Məhəmməd ibn Rüşd (1126-1198), İbn Zöhr
və başqalarının böyük xidmətləri olmuşdur. Bu alimlərin əksəri
yunan dilini bilib, antik dövrünün alimlərinin əsərləri ilə yaxından
tanış idilər. Əsərlərinin əsas xüsusiyyətlərindən biri elmin bütün sa-
hələrində, fəlsəfədən geniş istifadə etmək idi. Maraqlıdır ki, bu
alimlər müasir elmin yeni sahələri haqqında da öz fikirlərini söylə-
mişlər. Məsələn Nasir Xosrov öz əsərlərində kibernetikanın mahiy-
67
yətini çox gözəl qeyd edir; “Qanun-qaydalıq əlbəttə qanun qayda-
sızlıqdan yaxşıdır. Amma qanun qaydasızlıq olmasa, qanun qayda-
lıq yaranmaz. Həyatda baş verən hadisələr hamısı təkamülə doğru
gedir. Hər bir yarımçıq, potensial olaraq tamlıq deməkdir”.
Orta Asiya Akademiyalarına başçılıq edən alimlərdən də ilk
növbədə Fərabi, İbn Sina, İsmayıl Cürcani, Əbu Reyhan Biruni və
bir çox digərlərini göstərmək lazımdır. Bunların sırasında İbn Sina-
nın əsərləri bütün dünyaya məşhurdur. İbn Sinanın müxtəlif Akade-
miyalarda öz davamçıları ilə elmin ayrı-ayrı sahələrində apardığı
mübahisələr haqqında bir sıra miniatürlər bizə gəlib çatmışdır.
İbn Sinanın ən yaxşı tələbələrindən olan Bəhmənyar öz
əsərlərində ruh ilə cismin vəhdətinin qanuna uyğunluqlarından
danışır. Bu alimlərin hamısı yunan dilini yaxşı bilirdilər və yunan
alimlərinin əsərlərini tərcümə etmişlər.
Əl-Farabinin elmlər haqqında təsnifatı hələ indi də aktualdır.
Əbu Reyhan Biruninin “Minerologiya” və “Farmakoqnoziya”
haqqında əsərləri gələcəkdə bu elmlərin inkişafına yaxından kömək
etmişdir. Bu alim demək olar ki, elmin tarixinin əsasını qoymuşdur.
Orta əsrlərdə Azərbaycanda yerləşən Akademiyalardan
Şamaxı, Təbriz, Ərdəbil, Marağa, Urmiya və s. göstərmək olar.
Şamaxı Akademiyasını ilk növbədə qeyd etmək lazımdır. Ona
görə ki, bu Azərbaycanda ilk Akademiya sayılırdı. Onu təşkil edən
məşhur Azərbaycan həkimi Kafiyyətdin Ömər ibn Osman idi. O,
özü həkim olduğu üçün akademiyanın nəzdində böyük tibbi məktəb
təşkil etmişdir. Orada bir çox xarici alimlər də işləyirdilər. Hal-ha-
zırda Şamaxının yaxınlığında olan Məlhəm kəndi həmin Akade-
miyanın dərmanlarını hazırlayan əsas yer idi.
Ömər ibn Osman xarici mühit amillərinin insanın fiziologiya
və patologiyasında öyrənilməsinə çox geniş yer verirdi.
O, Aristotel və Platonun fəlsəfəsi ilə yaxından tanış olub,
onların fəlsəfəsinə tənqidi yanaşmaqda qardaşı oğlu Xaqaniyə
kömək edirdi.
Ömər ibn Osmanın təşkil etdiyi akademiyanın nəzdində tibb
ilə əlaqədar kimyaçılar da fəaliyyət göstərirdilər. Ömər ibn Osman
Dostları ilə paylaş: |