www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
2017
İdris Hacızadə
―Dünyamızın bəzəyidir insanlar‖
addımlayırdı. Fətəli harda olursa – olsun, hansı əməliyyatı
yerinə yetirirsə-yetirsin, Fatma anası bir an da olsun
gözləri önündən getmirdi...
Yenə yuxusuna girmişdi tənha qadın. Təndir
qalamışdı arvad. Çörək bişirirdi. Çörəyi təndirdən
çıxaranda, Fətəli anasına yaxınlaşır. Ana sevinir:
- Nə yaxşı gəldin, oğul? Sonuncu çörəyi təndirdən
çıxarıb Fətəliyə tərəf gəlir. Ana-bala görüşüb öpüşürlər...
Bu ara yuxudan oyanır zabit Fətəli. Yenə fikrə dalır:
"Görəsən, anam necədir? Xəstə deyil ki? Bəlkə heç sağ
deyil. Belə ağır itkilərə necə dözsün yazıq, başıbəlalı
anam? Birdən zil bir səs Fətəlini xəyaldan ayırır:
- Tovariş starşiy leytenant, vas kakaya-to jenşina
spraşivayet.
Fətəli ildırım vurmuş kimi yerindən sıçrayır.
Hərbçinin dediyi yerə qacır.
Birdən əsl möcüzə ilə qarşılaşır Fətəli. Bəli, bu, əsl
möcüzə idi. Tanrının yaratdığı möcüzə! Həmin qadın
anası idi – doğmaca anası Fatma ana! O, necə bura
düşmüşdü, ilahi? Mələklərin qanadlarındamı gəlib çıxa
bilmişdi oğlunun yanına - bu uzaq Polşa sərhədində, Tissa
çayı sahilində axtarıb tapa bilmişdi? Nə idi bu ilahi
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
2017
İdris Hacızadə
―Dünyamızın bəzəyidir insanlar‖
qüvvə? Ana-oğul məhəbbəti! Axı Fatma ana yeganə
təsəllisi Fətəli üçün yaşayırdı. Ona görə də Fətəlinin
ardınca dünyanın lap o başına gedib çıxardı. Təki ona
yetişə bilsin. Necə ki gəlib hər saniyə ölüm saçan
müharibənin od-alovundan qorxmadan, böyük inamla
uzaq məsafələr qət edərək, ümidgahına yetişmişdi Fatma
ana. Fətəli Sahib indinin özündə də bu möcüzə qarşısında
mat qalıb. Bu gün də qəlbinə həkk olunmuş o möcüzəni
tez-tez yad edir, ömrünü oğluna bağışlayıb dünyadan
köçmüş Fatma anaya dönə-dönə Ulu Tanrıdan rəhmət
diləyir, hər dəfə də uşaq kimi kövrəlir, gözləri nəmlənir,
analı günlərinə qayıdır...
Fətəli Sahib ləqəbini necə qazanır?
1945-ci il aprel ayının 22-si idi. Baş leytenant Fətəli
Bayramov adı çəkilən hərbi qəzetin bütün ağırlığını öz
üzərinə götürmüşdu. Göydən düşmən tərəfindən yağılan
mərmi yağışları altında qəzetin hər sayı səyyar surətdə
çıxıb Qızıl Ordu döyüşçülərinə, əsgər və zabitlərə
çatdırılırdı. Növbəti dəfə Tissa çayı sahillərində, meşənin
dərinliyində qəzetin materialları yığılır. Xəbər çatır ki,
ordu mühasirədədir. Xəbər doğru çıxır. Birdən yer-göy
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
2017
İdris Hacızadə
―Dünyamızın bəzəyidir insanlar‖
lərzəyə gəlir, tufan qopur. Düşmən redaksiya heyətini
yağış atəşinə tutur. Aləm alt-üst olur. Fətəli gözünü
açanda, özünü tənha görür. İmkan tapıb "ZİS-5"i oradan
uzaqlaşdıra bilir. Amma çox uzağa gedə bilmir. Demə,
düşmən hədəfındəymiş. Birdən qəfil və sərrast düşmən
gülləşi boğazının sol tərəfıni yarıb keçir, ikinci güllə sağ
böyründən girib, solundan çıxır. Fətəli sənədələyir, çinar
kimi yerə sərilir. Bir də Riqada yerləşən hərbi hospitalda
gözünü açib, başının üstündə alagözlü, mehriban baxışlı,
ağ xalatlı bir qadın görür. Qadının ilıq və xoş təbəssümü
Fətəliyə bir anlıq yaralandığını, ağrı-acısını unutdurur.
Tanış olur. Azərbaycanlı, mayor rütbəli həkim - Xanım
adli bu xanım-xatun qadın Cəbrayıl torpağından olduğunu
söyləyir. Xanım həkim baş leytenant Fətəli Bayramova
olmazın qayğı göstərir. Yaralarına məlhəm qoyur. Fətəli
də ilhama gəlir, bu qayıgikeş, şirindil həkimı vəsf edən
şeirlər yazır. Bu minvalla hər gün yeni şeir yaranır, ilham
mənbəyisə oxucuya artıq tanış olan, Fətəliyə ikinci ömür
bəxş edən həkim Xanım idi. Artıq özünə gələn, qolunda
güc, qəlbində təpər hiss edən yaralı, ağxalatlı qadının
nəvazisinə özünün qəlbində baş qaldırdığı ilhamı ilə cavab
verir və hər gün 1-2 şeir yazıb, öz xilaskarına təqdim edir.
Bir il hospitalda qalıb müalicə olunan həmyerlimiz bu
müddət ərzində görəsən, neçə şeir yazmış olar?
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
2017
İdris Hacızadə
―Dünyamızın bəzəyidir insanlar‖
Günlərin birində həkim ona həsr olunmuş növbəti
şeirin altında öz dəst-xəttilə "Fətəli Sahib" təxəllüsünü
yazır. Yeni təxəllüsü görən şair öz xilaskarının yeni
tapıntısından məmnun qalır. Beləcə, Azərbaycanın "Fətəli
Sahib" təxəllüsülü bir istedadlı, məhsuldar şairi öz
yaradıcılığı ilə yadda qalır. Şair təkcə ona təəssüflənir ki,
bir il ərzində həkim xanıma həsr etdiyi şeirlərin heç
birinin surəti onda qalmayıb. O vaxtdan o həkimi çox
axtarıb, amma heç bir səmərəsi olmayıb...
ġair Fətəli Sahib
Bir il Riqa hospitalında müalicə alandan sonra
Fətəlinin gərginləşmiş əsəblərini sakitləşdirmək məqsədilə
onu Tbilisidəki nevroloji hospitala yola salırlar. 9 ay da
burada müalicə qəbul edir. Yalnız 1947-ci ildə, özü də
Novruz bayramında Vətəninə dönür. İlk öncə özünü
anasına yetirir. Ana Tanrıya dua edir ki, ciyərparası yaralı
olsa da, onun yanına qayıdıb. Düzdür, yaraları incitsə də,
onu tez-tez narahat etsə də, Fətəli Sahib anasının
hüzurundə həmişə özünü qıvraq, sağlam göstərməyə
çalışır.
Dostları ilə paylaş: |