67
Zəkatın bir hissəsinin bu kimi şəxslərə sərf olunması dini termin
olaraq "qəlblərin isnişlənməsi" adlanır. Tarixə nəzər saldıqda bu kimi
hallara tez-tez rast gəlməli oluruq.
Hüneyn döyüşündən sonra Peyğəmbər (s)-ın əldə olunan
qənimətlərin bir hissəsini iman gətirməmiş Səfvan bəni Üməyyə və
Müaviyyəyə verməsini buna misal çəkmək olar. Həmin illərdə
müsəlmanlarla yəhudilər arasında bağlanmış sazişi bu həqiqəti
sübuta yetirən başqa bir hal hesab etmək olar. Misal olaraq,
bağlanılmış sazişin bir neçə bəndinə nəzər salaq:
1-Müsəlmanlarla yəhudilər arasında nəsihət höküm sürməli;
2-Hər iki tayfa Mədinəyə hücum edən təcavüzkarlara qarşı
mübarizə aparmalı;
3-Әhd-peyman
bağlanılan
yəhudilərə
kömək
olunmalı,
müsəlmanlar onlarla sülh sazişi bağlamaq istədikdə qəbul etməli və
qarşılıqlı olaraq yəhudilər sülh sazişi bağlamaq istədikdə,
müsəlmanlar bunu onlardan qəbul etməlidirlər;
4-Hər iki tayfa xarici təcavüzkarlara qarşı mübarizə apardıqda,
hər biri öz əhdinə sadiq qalmalıdır;
5-Bir-birləri ilə qarşılıqlı əhd-peyman bağlayan müsəlman və
yəhudilər "vahid ümmət" və onların hər birinin öz dini olacaqdır;
6-Müsəlman və yəhudilər bu sazişə düşmənçilik edən şəxslərlə,
birgə mübarizə aparmalıdırlar;
7-Kimsə saziş bağladığı şəxsin cinayət törətdiyi üçün mühakimə
olunmamalıdır;
8-Hər zaman zülmə məruz qalanlara köməklik olunmalıdır;
9-Hər iki tayfanın razılığı olmadan heç bir kafirə iş
tapşırılmamalıdır;
10-Kimsə öz qonşusuna qarşı haqsızlıq edib, onların hüquqlarını
taptamamalıdır.
(2-2-2) ÜMUMBӘŞӘRİ ÇAĞİRİŞ PRİNSİPİ
Təkallahlığa dəvət, İslam dininin ümumdünya çağırışlarındandır.
Peyğəmbər (s) dəvətinin ilk günündən sonunadək, yalnız Allahın
vücudunu sübuta yetirən və ondan başqa hər şeyi inkar edən
təkallahlıq (La ilahə illəllah - Allahdan başqa Allah yoxdur) şüarını
əsas tutaraq, bir anda olsun geri çəkilməmişdir. Belə ki, Məkkə
68
müşrikləri, Әbu Talibdən onlarla müxalif olmaqdan əl çəkməsini
istədikdə buyurur: "Mən onlardan bir kəlmə sözü iqrar etmələrindən
savayı bir şey istəmirəm. Elə bir kəlmə ki, onu iqraq etməklə, bütün
ərəblərə rəhbərlik edib, qeyri-ərəbləri də özlərinə tabe edə bilərlər. O,
"La ilahə illəllah - Allahdan başqa Allah yoxdur" kəlməsidir və bunu
iqrar etməklə, büt və bütpərəstlikdən əl çəksinlər".
O, məsihi padşahlarına göndərdiyi məktubların bir çoxunda Ali-
imran surəsinin 64-cü ayəsinə işarə edər və onları gətirdiyi İslam
dininə dəvət edərdi. Ayədə deyilir: “[Ey Məhəmməd!] Söylə ki, ey
kitab əhli! Sizinlə bizim aramızda eyni olan [fərqi olmayan] bir
kəlməyə tərəf gəlin! [O kəlmə budur ki] Allahdan başqasına ibadət
etməyək. Ona şərik qoşmayaq və Allahı qoyub bir-birimizi
[özümüzə] Rəbb qəbul etməyək!".
Peyğəmbər (s)-ın digər ümumbəşəri çağırışı, camaatın onun
sünnətini yaşadıb ona əməl etmələridir. Çünki Qurani-kərim
Peyğəmbər (s)-ın ən gözəl örnək və nümunə olduğunu bəşəriyyətə
beləcə bəyan edir: “Həqiqətən, Allahın Rəsulu, Allaha, qiyamət
gününə ümid bəsləyənlər [Allahdan, qiyamət günündən qorxanlar]
və Allahı çox zikr edənlər üçün gözəl nümunədir”
1
.
Bunun üçün ölkə rəhbərlərinə göndərdiyi məktublarda Allaha
iman gətirib, Onun birliyinə şəhadət verməklə yanaşı, Allahın
Peyğəmbərinə də iman gətirməyin zəruriliyinə də təkid edərdi.
Göndərilən məktublarda deyilirdi: "Salam olsun haqq yolunun
davamçılarına və Allaha, Onun Peyğəmbərinə iman gətirib Allahın
birliyinə şəhadət verən şəxslərə! O Allah ki, nə şəriki, nə zövcəsi, nə
də övladı var".
Səba surəsinin 28-ci ayəsi bir daha bu mətləbi sübuta yetirir: “[Ya
Məhəmməd!] Biz səni [təkcə öz qövmünə deyil] bütün insanlara
[möminlərə cənnətlə] müjdə verən, [kafirləri isə cəhənnəm əzabı ilə]
qorxudan bir peyğəmbər göndərdik”. Başqa bir ayədə isə buyurulur:
[Ya Məhəmməd!] De ki, ey insanlar! Mən Allahın sizin hamınıza
göndərilmiş peyğəmbəriyəm
2
.
İslam insan fitrəti ilə tam həmahəng olduğu üçün nə müəyyən
zaman, nə də məkan tanıyır. Demək, İslam əbədi bir dindir və onun
1
Әhzab surəsi, ayə 21
2
Әraf surəsi, ayə 158
69
ümumdünya çağırışı, bəşəriyyətə fitri din olduğunu çatdırmaqdan
ibarətdir.
Deyilənlərdən belə məlum olur ki, ümumbəşəri çağırışla sülh
şəraitli müştərək həyat prinsipləri arasında sıx bağlılıq və
həmahənglik vardır. Hərçənd bəziləri bunun tam əksini fikirləşərək
belə bir əqidədədirlər ki, ümumbəşəri çağırış küfr ilə birgə və
müştərək həyat, habelə qarşılıqlı anlaşıqlıq onunla zidd olduğu üçün
bir-birlərindən tam fərqli olurlar. Lakin müştərək həyat və qarşılıqlı
anlaşıqlıq, küfrün qarşısını alaraq dinsiz şəxslərin islah olunmasında
ən gözəl vasitə olduğu üçün belə bir nəzəriyyəni qəbul etmirik. İslam
dininə gəldikdə isə bəzi hallar istisna olmaqla, insan hər zaman
qəzəb və xəbislikdən uzaq olmalıdır.
(2-2-3) MÜDAXİLӘ PRİNSİPİ
Duxan surəsinin 21-ci aysində deyilir: “Әgər mənə iman
gətirməyəcəksinizsə, məndən uzaq olun”.
Başqa bir ayədə deyilir: “Ancaq sizinlə aralarında əhd olan bir
tayfaya sığınanlar, yaxud sizinlə və ya öz qövmlərinə vuruşmaqdan
ürəkləri sıxılaraq sizin yanınıza gələn şəxslər müstəsnadır. Әgər
Allah istəsəydi, onları sizin üstünüzə qaldırardı və onlar da sizinlə
vuruşardılar Әgər onlar sizdən aralanıb bir tərəfə çəkilsələr və sizinlə
vuruşmayıb sülh təklif etsələr, o zaman Allah sizin üçün onların
əleyhinə çıxmağa heç bir yol qoymaz”
1
.
Ayənin məzmunundan belə məlum olur ki, düşmən bitərəf
mövqe tutduqda, artıq müsəlmanların onlara qarşı təcavüz
etmələrinə heç bir ehtiyac qalmır. Daha dəqiq desək, onların buna
hüququ belə çatmır. Çünki, düşmən artıq düşmənçilik mövqeyindən
çıxış etmir. Buna görə də, beynəlmiləl hüquqda bu haqda deyilir:
"Bitərəf olmaq, tək kənarda durub tamaşa etmək demək deyildir. Bu
o deməkdir ki, bir-birlərinə düşmən gözü ilə baxan hər iki tərəf
yaranmış şəraiti nəzərə alaraq, qarşılıqlı sülh şəraitində yaşamağa
razı olmuş olsun".
Tarixə nəzər salarkən bunun şahidi oluruq ki, Peyğəmbər (s)
Mədinədə dövlət qurduqdan sonra müsəlmanların qüdrətlərini daha
1
Nisa surəsi, ayə 90
Dostları ilə paylaş: |