64
7-Azadlıq hərəkatlarından müdafiə prinsipi.
(2-2-1) SÜLH VӘ ӘMİN-AMANLİQ ŞӘRAİTİNDӘ
MÜŞTӘRӘK HӘYAT PRİNSİPİ;
Müqəddəs İslam dini müsəlman və qeyri-müsəlmanların sülh və
əmin-amanlıq şəraitində müştərək həyat tərzi sürmələrinə xüsusi
diqqət yetirir. Halbuki, bəzi qeyri-müsəlman yazıçı və mütəfəkkirlər
belə bir əqidədədirlər ki, müsəlman və qeyri-müsəlmanlar arasında
bərqərar olunan adi əlaqələr, heç vaxt sülh və əmin-amanlıq
şəraitində olmamış və onlar daim bir-birlərinə qarşı müxalif mövqe
tutmuşlar. Beləliklə də, onları bir-birlərinə qarşı qoymağa çalışmışlar.
Böyük Fransız mütəfəkkiri Menteskyu deyir: "Biz məsihiyyət
dinini əxlaqda dəyişikliyə səbəb olduğu üçün İslam dinindən üstün
hesab edirik. Lakin İslam, əxlaqın daha da güclənməsinə səbəb olur."
Digər mütəfəkkirlər isə bu nəzəriyyənin müqabilində, İslamın
müsəlman və qeyri-müsəlman millətlərin arasında bərqərar olunan
əlaqələrin daha da genişləndirdiyini bildirmişlər.
Görkəmli
Misir
fəqihi
Mahmud
Şilten
deyir:
"İslam,
müsəlmanlara sülh sevər siyasəti tətbiq etməyi tövsiyə edir. O,
müsəlmanları
unudub
və
qeyri
müsəlmanların
haqlarının
taptalanmamasını istəyir və eyni zamanda, onların zor gücünə
müsəlman olmalarını da tövsiyə etməyir. “İnsanları iman gətirməyə
sənmi məcbur edəcəksən?”
1
.
Bir sözlə İslam, həm təcavüz xarakterli döyüşləri, həm də gedən
döyüşlərdə hər hansı bir təcavüzü haram etdiyi üçün sülh və əmin-
amanlıq şəraitində müştərək həyat prinsipinin ən başlıca tərəfdarıdır
və bu insan fitrəti ilə tam mənada həmahəng olan islami beynəlmiləl
əlaqələrdə ilk hüquqi prinsipi təşkil edir. Misal olaraq bir neçə ayəyə
işarə edirik:
1-İman gətirmək icbari deyildir: “Kim istəyir inansın, kim də
istəyir inanmasın [kafir olsun]”
2
.
2-Sülh xarakterli dəvət üsulları: “[Ya Məhəmməd!] İnsanları
hikmətə [Quranla, tutarlı dəlillərlə], gözəl öyüd nəsihət [moizə] ilə
1
Yunus surəsi, ayə 99
2
Kəhf surəsi, ayə 29
65
Rəbbinin yoluna [İslama] dəvət et, onlarla ən gözəl surətdə [şirin
dillə, mehribançılıqla, əqli səviyyələrinə müvafiq şəkildə] mübahisə
et)
1
.
3-Sülh və müştərək həyatı yaşatmaq: “Әgər onlar sülhə [barışığa]
meyl etsələr, səndə sülhə meyl et”
2
.
4-Sülh: “Ey iman gətirənlər! Hamınız bir yerdə sülhə [İslama]
gəlin! Şeytanın yolu ilə getməyin, çünki o sizin açıq düşməninizdir
3
.
(2-2) PEYĞӘMBӘRİN (S) RӘFTAR VӘ DAVRANİŞLARİ
SÜLH VӘ ӘMİN-AMANLİQ ŞӘRAİTİNDӘ MÜŞTӘRӘK
HӘYAT TӘRZİ
İstər hakimiyyətin ilk illərində, istərsə də kifayət qədər qüdrət
əldə etdikdən sonra Peyğəmbər (s) müsəlmanlar və qonşu kafir
qəbilələr ilə son dərəcədə mehribanlıq və gülər üzlə davranmışdır.
Misal üçün ilk dəfə olaraq, Mədinədə yazılmış qanunun iyirmi
beşinci bəndinə nəzər salaq: "Bəni Ouf yəhudiləri möminlərlə bir
ümmətdirlər. Fərq yalnız bundan ibarətdir ki, yəhudilər öz
ayinlərinə, müsəlmanlarda öz ayinlərinə əməl edirlər".
Mədinədə atılan bu uğurlu addım, Peyğəmbərin (s) sülh əhval
ruhiyyəli müştərək həyata can atmasından xəbər verir. Belə ki, bir
gündə altı müxtəlif məntəqəyə dəvət məktubu göndərir. İbni Səd
yazır: "Göndərilən hər bir məktub həmin məntəqənin dilində
yazılırdı və orada onlara tövsiyə olunaraq deyilirdi: "Yalnız Allah
xatirinə Onun bəndələrinə tövsiyə edin. Allah-təala cənnəti,
camaatın işlərini öhdəsinə götürmüş, lakin xeyirxahlıqla onların
öhdəsindən gəlməyənlərə haram edər. İndi isə gedin və İsa (ə)-ın
qasidləri kimi olmayın".
Edilən tövsiyədə sülh və əmin-amanlığa dəvət, qəzəb və kin-
küdurətdən uzaq olmaq müşahidə olunur və bütün bunlar, İslamın
sülh və müştərək həyat tərəfdarı olduğundan xəbər verir.
1
Kəhf surəsi, ayə 125
2
Әnfal surəsi, ayə 61
3
Bəqərə surəsi, ayə 208
66
İSLAM FİQH VӘ İQTİSADİYYATİNDA MÜŞAHİDӘ OLUNAN
MÜŞTӘRӘK HӘYAT PRİNSİPİ
İslamın olduqca zəngin mədəniyyətində dostluq və səmimiyyətlə
sıx bağlılığı olan müştərək həyat tərzinə dair kifayət qədər
nümunələrə rast gəlmək olar. Ümumi kütlənin zəkat vergisindən
istifadə
etməsi,
qeyri-müsəlmanların
ödədikləri
zəkatlardan
bəhrələnib, zəkat vergisi ilə tikilmiş məktəb, xəstəxana və bu kimi
ümumi yerlərdən istifadə etmələrini, habelə yoxsul və ehtiyacı
olanlara olunan maddi yardımları buna misal çəkmək olar. Qurani-
kərimdə zəkatın bölünməsi haqqında buyurulur: “Sədəqələr
[zəkatlar] Allah tərəfindən müəyyən edilmiş bir fərz [vacib əməl]
olaraq, ancaq yoxsullara [ehtiyacı olan, lakin utandığından əl açıb
dilənməyən], miskinlərə, zəkatı yığıb paylayanlara, ürəkləri
[müsəlmanlığa] isnişib bağlanmaqda olanlara [iman gətirib hələ
kamil mömin olmayanlara], həmçinin [borcu ödəməyə imkanı
olmayan] borclulara, Allah yolunda cihad edənlərə və yolçulara
[pulu qurtardığı üçün yolda qalan, vətəninə qayıda bilməyən
müsafirlərə] məxsusdur. Allah [hər şeyi] biləndir və hikmət
sahibidir”
1
. Yəni zəkatdan istifadə etməyə hüququ çatan şəxs və
hallar bunlardan ibarətdir.
1-Yoxsullar;
2-ehtiyacı olanlar;
3-zəkat vergisini toplayan İslam dövlətinin məmur və işçiləri;
4-qeyri-müsəlmanların İslama cəzb olunması;
5-köləlikdə olanların azadlığa buraxılması;
6-borcu olan və müflis olmuş şəxslər;
7-pulu qurtarıb yolda qalanlar;
8-Allah yolunda (yeni ümumi mənafeə xarakteri daşıyan məscid,
xəstəxana, kitabxana, məktəb, yol və körpülərin tikilməsinə və s.)
Göründüyü kimi, zəkatın sərf olunduğu yerlərdən biri də,
ürəkləri İslama isnişib bağlanmaqda olan qeyri-müsəlmanların
İslama cəzb olunmasıdır.
1
Tövbə surəsi, ayə 60
Dostları ilə paylaş: |