İLÂHÎ Nİzam ve kâİnat



Yüklə 5,01 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə10/102
tarix02.01.2018
ölçüsü5,01 Kb.
#19303
1   ...   6   7   8   9   10   11   12   13   ...   102

İLÂHΠNİZAM VE KÂİNAT 
32
 
 
tan,  hangi  kademeden  geçerse  geçsin,  her  tesir  muhakkak  surette 
bir  icabı  taşımaktadır.  Bu  icap  da  tesirlerin  eriştikleri  kademede-  
ki  maddelerin  veya  varlıkların  tâbi  oldukları  ruhların  tekâmül 
ihtiyaçlarını  tazammun  eder.  Şu  hâlde  kâinatın  hiçbir  zerresi  bu 
tesirlerden azade değildir. 
    Tekrar  ediyoruz:  Mahiyetini,  sebep  ve  neticelerini,  madde 
kâinatımızın  kat'î  ve  tabiî  imkânsızlığı  yüzünden,  aslâ  takdir 
edemeyeceğimiz  ve  bilemeyeceğimiz  ruhların  ihtiyaçları  ve  bu 
ihtiyaçların  kâinatımıza  düşen  bir  payı  olarak  kabul  ettiğimiz 
tekâmülleri;  yüksek  prensiplerin  icapları  gereğince  kâinattaki 
tatbikatlarla  temin  edilir.  Bu  gayenin  yerine  getirilmesi  için,  aslî 
prensipten  gelen  icaplar  kâinatın  üst  kademesini  işgal  eden  üni-
te'ye yayılırlar. Ve orada bu tesirler bir vahdet teşkil ederler. Böy-
lece,  ünite  ile  birleşmiş  olan  bu  icaplar;  tesirler  hâlinde  ünite'den 
süzülüp  her  varlığın  ihtiyacına  uygun  olarak  kâinat  içindeki 
topluluklara,  fertlere,  maddelere  ve  varlıklara,  en  küçük  zerre-  
lere  kadar  bütün  madde  cüzülerine  dağılırlar  ve  onlarda  çeşitli 
transformasyonlar,  deformasyonlar  ve  formasyonlar  meydana 
getirirler.  İşte  bu  tesirler  mekanizmasıyla  kâinatın  yürüyüşü  ve 
akışı  sağlanır.  Varlıkların  ruhlarla,  birbirleriyle  ve  maddelerle    
olan  münasebetleri  kurulur  ve  böylece  kâinattaki  inkişaf  muay- 
yen hedefine doğru yürür gider. 

*     * 
    İleride,  üzerinde  tekrar  duracağımız  -biraz  evvel  ismi  geçen- 
varlık  mefhumundan  burada  da  bahsetmemiz  lâzım  geliyor. 
Varlık;  aslî  prensibin  icaplarını  taşıyan  ve  ruhlarla  alâkalı  bulu- 
nan  tesirlerin;  herhangi  bir  ruhun,  kâinat  sonuna  kadar  kendi-  
sine  hizmet  etmesi  için,  muayyen  inkişaf  kademesindeki  mad-
deler  arasından  toplayarak  sentezleştirdiği  bir  madde  ünitesi,  
daha  doğrusu  bir  tesirler  mudilesidir.  Şu  hâlde  her  varlık,  mu-
ayyen  bir  ruhun  kâinat  sonuna  kadar  hizmetine  tahsis  edilmiş     
bir  tekâmül  vâsıtasıdır.  Bu  öyle  bir  varlıktır  ki  ruhun  kâinat  üstü 
plânında  cereyan  eden  davranışlarının  bütün  icaplarını  kâinatta 
madde olarak ifade eder. Ve bu ifadeler de bir aynadan akseder 
 


BEDRİ RUHSELMAN 
33
 
 
gibi  ruha  aksettirilir.  Şu  hâlde  varlık;  hizmetinde  bulunduğu  bir 
ruhun  kâinattaki  sembolüdür.  İşte  herhangi  bir  ruhun  hizmetin-   
de  bulunan  varlık  o  ruhun  bütün  davranışlarını,  kıpırdanışlarını   
ve ihtiyaçlarını tam olarak ifade ettiğinden biz ona ruhun kendisi 
imiş  gibi  de  bakabiliriz.  Zira  o  varlıkta  görünen  her  tezahür,  ru- 
hun  davranışlarının  -kullandığı  madde  imkânlarının  müsaadesi 
nisbetinde-  kâinata  aksetmiş  bir  ifadesinden,  temsilî  bir  görünü-
şünden  başka  bir  şey  değildir.  Ve  ruh  ortadan  kalkınca  ona  ait 
bütün  ifadeler  ve  tezahürler silinecek  ve  varlık  o anda dağılacak-
tır.  

*     * 
    Varlığın  kâinatta  iki  cepheli  fonksiyonu  vardır:  Bunlardan  bi-  
risi,  onun  ruh  karşısında  sadece  bir  laboratuvar  vâsıtası  oluşu,     
diğeri  de  maddeler  ortasında  ruhun  bir  timsali  mevkiinde  bu-
lunuşudur.  İşte  bu  iki  fonksiyonunun  neticesi  olarak  varlığın  da 
ayrıca  bir  tatbikat  sahasına  ihtiyacı  vardır.  Binaenaleyh  ruhun 
kendisinden  beklediği  reaksiyonları  lâyıkı  veçhi  ile  ona  aksetti-
rebilmesi  için,  o  reaksiyonların  lüzumlu  elemanlarını  muhitin-    
den  toplaması,  yâni  etrafındaki  varlıklardan  ve  maddelerden  
temin  etmesi  lâzımdır.  Bu  hususta  ileride  daha  geniş  bilgiler  ve-
rilecektir.  

*     * 
    Şimdi,  burada  insanların  aklına  gelebilecek  bir  problemi  çöz-
mek  icap  ediyor.  Varlık  mademki  bütün  efal  ve  harekâtı  ile,  bü-  
tün  duygu  ve  düşünceleriyle  madde  kombinezonlarından  iba-      
rettir,  o  hâlde  kendisi  ile  doğrudan  doğruya  hiçbir  münasebeti 
olmayan  bir  ruha  hizmet  etmekle  ne  kazanıyor,  yâni  bir  varlı-     
ğın  hizmet  ettiği  ruhun  -ne  tarzda  ve  mahiyette  olduğunu  dahi 
bilmediği-  tekâmülü  için  bu  kadar  çalışması,  didinmesi,  acı  ve   
tatlı  tecrübeler  geçirmesi  kendisine  ne  temin  edecektir?  Ve  eğer    
o,  hizmet  ettiği  ruhun  tekâmülüyle  paralel  olarak  bu  kadar  ileri 
inkişaf  safhalarını  ikmal  ettikten  sonra,  günün  birinde  o  ruhun 
kâinattan ayrılıvermesiyle tekrar kendi ezelî karanlığına bir sıfır  
 


İLÂHΠNİZAM VE KÂİNAT 
34
 
 
olarak  dönecekse  onun  bir  kâinat  inkişafı  boyunca  göstermiş  ol-
duğu faaliyetler bedava mı olacak? 
    İnsan  kafasına  gelebilen  böyle  bir  düşünce  onu  bedbin  edip 
teşevvüşlere  düşürebilir.  Fakat  her  şeyden  evvel  madde  ve  ruh 
münasebetleri  hakkında  yukarıda  verdiğimiz  bilgiler  üzerinde   
biraz  derince  düşünülürse  bu  mülahazalara  sebep  olan  hâllerin 
birer  görünüşten  ibaret  bulunduğu  ve  hakikatin  böyle  olmadığı 
anlaşılır.  Bununla  beraber  düşüncelerde  karanlık  bir  noktanın 
kalmaması için bu hususu açıklamak lâzım geliyor. Evvelâ amorf 
bir  maddeyi  ele  alalım.  Bunda  hiçbir  hareket,  hiçbir  şekil  yoktur. 
Fakat  bu  amorf  madde,  varlık  hâline  girdiği  zaman,  onda  en  ba-
sitinden  itibaren  bütün  varlığa  ait  hususiyetlerle  birlikte  gittikçe 
yükselen  sevgiler,  sempatiler,  antipatiler,  merhametler,  vicdan 
faaliyetleri,  düşünceler,  muhakemeler  gibi  bir  sürü  meleke  ve 
durumlar  meydana  gelir.  Şimdi,  insanların  zihinlerini  bir  hayli 
zorlayabilecek  olan  amorf  madde  ile  bu  tezahürlerin  münasebet-
lerini izah edelim.  
    Filhakika  insanların  manevî  değerler  izafe  ettikleri  ve  madde 
üstü  saydıkları  bütün  beşerî  hareket  tarzları,  hâlleri,  duygu  ve 
düşünüşleri,  inanışları;  seyyaliyeti  artan  madde  fonksiyonundan 
başka  bir  şey  değildir.  Ancak,  şimdiye  kadar  insanların  bu  haki-
kati bu kadar açıklığı ile görememeleri icap ediyordu. Tâ ki onlar 
bu  realiteler  içinde  geçirilmesi  zarurî  olan  imtihan  ve  tecrübele-  
rini  selâmetle  yapabilsinler.  Fakat  bugün  artık  hakikatler  olduğu 
gibi  izah  edilmektedir.  Zira  insanlar  bu  hakikatleri  bütün  vuzu-     
hu  ile  öğrenmek  kudretine  erişmişlerdir.  Bu  hususta  dünyadan  
pek  çok  misal  vermek  mümkündür.  Madde  üstü  görünen  en  saf, 
en  hissî  ve  ideal  duygu,  düşünce  ve  fiiller;  dünyanın  en  seyyal 
maddî  imkânlarının  tezahürlerinden  başka  bir  şey  değildir.  İn-
sanların  sevgiye  müteallik  hissî  hareketler  diye  ifadelendirdik-    
leri  birçok  fiiller  yüksek  bir  sempatizasyon  imkânının,  yüksek      
bir  madde  seyyaliyetinin,  yüksek  bir  madde  karşılaşması,  te-
sirleşmesi  ve  şümullenmesi  kudretinin  ifadesidir.  Keza,  bütün 
antipatiler,  sempatiler,  kin,  gaddarlık,  hodkâmlık,  diğerkâmlık, 
fedakârlık,  haz,  sevinç,  ıstırap  velhâsıl  subjektif  denilen  bütün    
his ve fikre müteallik kıymetler: imajinasyonlar, düşünceler, ide- 


Yüklə 5,01 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   6   7   8   9   10   11   12   13   ...   102




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə