İLÂHÎ Nİzam ve kâİnat
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
BEDRİ RUHSELMAN 41 Şimdi, ilk hidrojen atomunun nasıl teşekkül ettiğini izah etmeye başlıyoruz. Âlemimizin ilk maddesinin hidrojen atomu olduğunu ve bu- nun da insanların bildiği hidrojen atomundan bambaşka ve onun çok iptidaî bir hâlinden ibaret bulunduğunu evvelce söylemiştik. Keza, insanların tanıyamayacakları kadar basit ve iptidaî olan bu atomun -âlemimizin ilk maddesi olması itibarı ile- amorfa en ya- kın bir madde olduğundan da bahsetmiştik. Evvelce belirttiği- miz gibi, kâinatta mekanik tekâmül prensibinin hâkim olduğu ilk safha; hidrojen atomu altı safhası olan sonsuz, karanlık, dağı- nık ve amorf bir vasattan ibarettir. Buradaki tekâmül tamamıyla mekanik bir sisteme bağlanmıştır. Bu safhadaki maddeler toplu değil, darmadağınıktır. Zira bu safhada yalnız mekanik tatbikat- larını görmek için bulunan ruhlar henüz maddeleri toplayabi- lecek kudrete erişmemişlerdir. Binaenaleyh bu basit ruhlar, bu iptidaî vasatın darmadağınık, şekilsiz maddeleri içinde hiçbir maddeye bağlanmadan -aslî kaynakların yüksek icapları ile- o maddeden o maddeye atlamak suretiyle sürüklenip giderek son- suz mekanik ve insanlar için anlaşılması mümkün olmayan ipti- daî bir tekâmül yolunu takip ederler. İşte burada pasif olarak tekâmüllerini yaparken ebediyet ka- dar uzun görünen bir devreden sonra bu ruhların bâzıları yavaş yavaş, bu dağınık maddeyi toplayabilecek kadar tekâmüllerinde ilerlemiş durumlara gelirler. Böyle bir duruma gelmiş bir ruhun müteakip tekâmülüne zemin olmak üzere ünite’den bu amorf vasatın içinde bir noktaya tesir gelir. Bu tesir, birisi o madde- ye bağlanmış bulunan, yâni o maddeyi yakalayabilecek duruma gelmiş olan bir ruha ait, diğeri ise teşekkül hâlinde bulunan o maddenin bünyesine ait olmak üzere birbirine zıt karakter gös- termekle beraber, birbirini destekleyen, tamamlayan, hulâsa aynı hedefe yönelmiş bulunan iki tesirden mürekkeptir. Ve bittabî bunların ikisi de gene aslî tesirin iki cephede görünen kâinattaki tezahürüdür. Bu iki zıt tesir, birbirine zıt karakterde birleşmiş unsurlardan müteşekkil ikili bir madde vahdetini, yâni bir birim düaliteyi meydana getirir. Bu unsurlar o vasatta mevcut amorf maddenin bir kısmının, gelen tesirler altında hareketlendirilerek İLÂHÎ NİZAM VE KÂİNAT 42 bir araya toplanmış hâlleridir. Zira bu hareketler sayesinde hu- sule gelen manyetik alan, o dağınık maddeleri bir araya toplar. İşte bu hareketler de hidrojen âleminin ilk hareketleridir ki bir ruhun o atoma bağlanması icaplarına göre aslî tesirler tarafından ayarlanmıştır. Böyle ilk atomlardan müteşekkil sahalar, astronomik âlemin bütün cisimlerini, kürelerini ve manzumelerini teşkil eden sayı- sız nebülöz sahalarının ilk durumlarını meydana getirirler. Böy- lece meydana gelmiş olan ilk atoma bir ruh bağlanmış bulun- maktadır. Diğer tâbirle, bu ruhun bu atoma bağlanmak ihtiyacı, aslî prensibin icapları ile bu atomun meydana gelmesine sebep olmuştur. Ve ruhun bu ihtiyacına ait icapları taşıyarak amorf va- sata inen aslî tesir, onun bu atomla irtibatını temin etmiştir. Demek ki ilk hidrojen atomları böyle birbirine zıt, fakat mu- vazene hâlinde bulunan ikişer unsurdan müteşekkil, âlemimizin en basit hâllerdeki aslî maddelerini teşkil etmektedirler. * * * Âlemimizin ilk atomuna, yâni hidrojen atomuna bağlanmış olan bir ruh; artık o atomun varlık dediğimiz bir ileri safhası- nın teşekkül edeceği âna kadar onu bırakmayacaktır. Burada da mekanik-otomatik bir tekâmül seyri vardır. Yâni hidrojen tekâ- mülünün bu birinci kısmındaki ruhlar ilk yakaladıkları iptidaî hidrojen atomunun, müteakip bütün inkişaf safhalarını pasif olarak takip etmek suretiyle tekâmüllerine devam edeceklerdir. Bu sırada onlar hidrojen atomuna hâkim değildirler. Çünkü ken- dilerinde böyle bir hâkimiyeti istilzam eden ne sezgi, ne idrak, ne de hürriyet mevcut değildir. Bunlar henüz muhtelif maddele- ri toplayarak onlardan kendilerine bir varlık meydana getirecek durumda değildirler. Binaenaleyh bunların tekâmül vetireleri de aşağı yukarı ilk safhadakiler gibi pasif ve mekaniktir. Arada şu fark vardır ki amorf vasat safhasında iken varlıklar hiçbir vakit bir madde üzerinde uzun uzadıya tutunamazlardı. Zira onlar orada esasen, herhangi bir maddeyi yakalayabilmiş durumda değil idiler. Onlar, sadece darmadağınık maddeler içinde aslî te- BEDRİ RUHSELMAN 43 sirlerin icapları altında, maddeden maddeye atlayarak mekanik tatbikatlarını yapıyorlardı. Hidrojen âleminin ilk safhasında ise varlıklar, yakalamış oldukları hidrojen atomlarına bağlanmışlar- dır. O bağlandıkları atomdan başkasına atlayamazlar. Ve o ato- mun bütün inkişafı boyunca, onun inkişaf kademelerini takip ederler, yalnız bu sırada o atoma hâkim değildirler. Sadece onun hareketlerine pasif olarak katılırlar ve o hareketlere intibak et- meye alışırlar. Zira bu hareketler, aslî tesirlerin, yüksek icapları altında kurulmuş ve istikametlerini almıştır. Ruhlar orada, bu icaplar altında ve esir olarak, yâni sürüklenerek o hareketlere tâbi olmak suretiyle varlık safhasına kadar çok uzun bir müddet devam edecek olan tatbikat devresini ikmal edeceklerdir. Bu ilk hidrojen atomunun teşekkülünden, ilk varlık hâli meydana ge- linceye kadar atomun bünyesine hâkim olan tesir, esasî tesirdir, yâni aslî prensipten gelen tesirdir ki bunun da o atoma bağlan- mış bulunan ruha ait, söylediğimiz gibi, bir cephesi mevcuttur. Demek ki bu atoma inen aslî tesirde bir, atomun bünyesine ait maddî cephe, bir de ruha ait olarak gelen ruhî bir cephe vardır. Şu hâlde endirekt olarak, yâni aslî tesirler kanalı ile gelen, ruhla- ra ait tesirler atomun mukadder olan hareketlerine pasif olarak uymak suretiyle sadece mekanik tatbikatlarını yapacaklardır. Bu tatbikat sayesinde onlar varlık safhasına doğru ilerledikçe, maddeler arasındaki münasebetlerin illiyet prensibi karşısındaki durumlarına ait ilk insiyakların hazırlıklarını otomatikman ya- parlar. Bu devredeki tekâmül, ruhlar için çok uzun ve zordur. Bittabî buradaki zorluk ve uzunluk mefhumları nisbîdir. Haddi- zatında ilâhî nizamda ne uzunluk kısalık, ne de zorluk kolaylık diye bir şey yoktur. * * * Hidrojen atomu, âlemimizin en basit bir maddesi olmakla be- raber, az çok büyük bir enerji taşımaktadır. Zira o, kâinatın ilk amorf madde hâlinden bu merhaleye gelinceye kadar bir hayli tesirler ve değerler almış bulunmaktadır. Şunu tekrar hatırla- Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|