Səh. 324:
Mahmud-
osmanlı sultanı II Mahmud (1809-1839)
S
ə
h.
324:
Tir
- Finikiyanın paytaxtı, e.ə. çiçəklənmə dövrü yaşamış,
Makedoniyalı İskəndər tərəfindən zəbt edilmiş və dağıdılmışdır.
S
ə
h.
324:
Karfagen -
Afrikanın şimalında quldarlıq dövləti; e.ə. 146-cı ildə
Roma sərkərdəsi afrikalı Ssipion tərəfindən dağıdılmışdır.
S
ə
h.
324:
Klod Vinon
(1793-1875) - fransız həkkakı və rəssamı
S
ə
h.
324:
Bossüe Jak Benin
(1627-1704) - yepiskop, XIV Luinin hakimiyyəti illərində
(1643-1715) dini irticanın qızışdıncılanndan biri; fəlsəfi əsərlərində kral
hakimiyyətinin Allah tərəfindən bəxş edildiyi fikrini vəz edirdi.
S
ə
h.
326:
Şarl Perro
(1628-1703) - fransız yazıçısı; “Qırmızıpapaq”, “Eşşək
dərisi”, “Göysaqqal” və s. nağılların müəllifi
S
ə
h.
326:
Nikola Şarle
(1792-1845) - fransız rəssamı, hərbi həyat
səhnələrindən, xüsusilə “Napoleon ordusunun veteranları” seriyasından ibarət
məşhur döyüş səhnələri rəsmlərinin, eskizlərinin müəllifi
S
ə
h.
326:
Azadlığın atası
- X Karlın hakimiyyəti illərində (1824-1830)
Fransada despotizm və katolik sistemi gücləndiyindən X Karlı istehzayla
“Azadlığın atası” adlandırırdılar.
S
ə
h.
327:
Marı Felisi Malibran
(1808-1836) - 1828—ci ildə Paris Operasında
uğurla çıxış etmişdir.
S
ə
h.
328:
Skrib Eugine
(1791-1861) - fransız dramaturqu
S
ə
h.
331:
Benedikt
Spinoza
(1632-1677) - təbiətin Allah tərəfindən yaradılması ideyasım rədd edən
və təbiətin özünü Allah hesab edən hollandiyalı filosof
S
ə
h.
332:
Setubal
- Portuqaliyada şeher
S
ə
h.
333:
Krebiyon Posper Jolyo
(1674—1762) - fransız dramaturqu
S
ə
h.
333:
Bişa, Mari Fransua
(1771-1802) - fransız həkim, anatom və fizioloqu
S
ə
h.
334:
Pater Noster
- bizim atamız
(lat.)
S
ə
h.
337:
Hannibal Karraççi
(1560-1609) - italiyalı rəssam
S
ə
h.
338:
“Xilas
olunmuş Venesiya ” -
ingilis dramaturqu Tomas Otve- yin (1651-1685) dram
əsəridir. Əsərin qəhrəmanlarından biri olan Aki- lina yüksək zümrəyə mənsub,
yüngüləxlaqlı, macəraçı qadındır.
S
ə
h.
339:
La Roşelin dörd cəsuru -
dörd seıjant - Bori, Quben, Pomye və Pay
La Roşel qalasında hərbi xidmətdə olarkən Respublikaya qarşı sui-qəsddə iştirak
etdiklərinə görə Bərpa dövründə (1822-ci ildə) edam olunmuşlar.
S
ə
h.
342:
Miltonun “Cəhənnəmi "nin mənzərəsi -
ingilis şairi Con Miltonun
(1608-1674) “İtirilmiş cənnət” poemasında şeytanların məskən saldıqları yerə
işarədir.
Səh. 344:
Carymary, Carimara -
Qarqantua Parisə gəldiyi zaman paris-
lilerin mənasız haray-qışqınqlan, ses-küyleri
663
downloaded from KitabYurdu.org
DÜNYA ƏDƏBİYYATI KLASSİKLƏRİ
Səh. 344:...
“Mən nə bilim? ” ifadəsini götürmüşdür.
-
Əfsanəyə görə,
Rable ölümündən əvvəl “Ola bilər... nə bilim?” cümləsini işlətmişdir. Fəlsəfi-
əxlaqi əsərlər yazan Monten (1533-1592) öz şəkkaklığım “nə bilim?” sözləri ilə
ifadə etmişdir.
Səh. 344:
Büridamn eşşəyi
-
XIV əsr fransız sxolast filosofu Jan Büri- dan
(1300-1358) iradə azadlığının mümkünsüzlüyünü sübut etməyə çalışaraq acından
ölən eşşəyinin qabağında olan iki topa vələmirdən birini seçib yeyə bilmədiyini
misal çəkərmiş.
Səh. 344:
Pirron
(e.ə. təxminən, 365-275) - qədim yunan filosofu, skeptik;
Makedoniyalı İskəndəri Asiya yürüşlərində müşayiət etmişdir.
Səh. 345:
Damyen Rober-Fransua
-
1757-ci ildə kral XV Luiyə sui- qəsddə
ittiham olunaraq şaqqalanmışdır. Hadisənin şahidlərinin dediklərinə görə, elə
fiziki gücə malik olmuşdur ki, cəlladlar onun qol və qıç əzələlərini kəsənədək
bağlandığı dörd atı tutub saxlamışdır.
Səh. 348:
Veri
-
Pale-Ruayalda yerləşən kafe-restoran
Səh. 348:
Fiqaronun toyu
-
fransız dramaturqu Bomarşenin (1732-1799)
“Fiqaronun toyu” komediyası
Səh. 349:
Maqbetin cadugərləri
-
Şekspirin “Maqbet” faciəsində gələcəkdən
xəbər verən küpəgirən qanlar
Səh. 353:
Rokoko
-
XVII-XVIII əsrlərdə arxitektura və bəzək üslubu
Səh. 355:
Marselina
-
Bomarşenin “Fiqaronun toyu” komediyasında
Fiqaronun anası
Səh. 355:
Markiz
-
Qərbi Avropada rütbəcə qrafla hersoq arasında orta
zadəgan titulu
Səh. 356:
Elegiya
-
mərsiyə xarakterli şeir janrı; həzin, hüznlü musiqi əsəri
Səh. 357:
Andre de Şenye
(1762-1794) - fransız şairi, 1794-cü ildə
yakobinçilərə qarşı məqalələrinə görə edam edilmişdir.
Səh. 359:
Tebaid zahidi
-
I əsrdə xristianlığın yayılmağa başladığı dövrdə
Misirin şimalındakı Fivaid səhrasında yaşayan xristian zahidləri
Səh. 360: “
Mahnılar mahnısı
” - burada: əbədi mahnı. “Mahnılar mahnısı”,
eyni zamanda, Tövrata daxil edilmiş qədim yəhudi mahnı və şeir toplusuna
verilən addır; onların müəllifliyi çar Süleymana aid edilir.
Səh. 361:
Estrapad
-
Parisin Latın məhəlləsində meydan
Səh. 366:
Ariyel
-
xeyirxah, mərhəmətli ruh; Şekspirin “Tufan” dramında
fantastik obraz
Səh. 366:
Sen-Döni
-
I Napoleonun təsis etdiyi “Şərəf Legionu” ordeninə
layiq görülmüş kavalerlərin qızları üçün tədris müəssisəsi
Səh.367:
Homerin Yelenası, Qalateyası...
-BalzakPolinanı “İliada”nm
qəhrəmanlarından olan Yelena və Qalateya ilə müqayisə edir.
Səh. 369:
Stiks
-
qədim yunanların inamına görə, axirət dünyasında çaydır.
664
downloaded from KitabYurdu.org