Inleiding tot de wetenschap Kabbala

Dus, alles wat rondom ons bestaat, gaat in feite van de Schepper uit. Hetzij direct, zoals het 
licht, overvloed (sjefa), of indirect, zoals bijvoorbeeld de wens om te ontvangen die bij de 
Schepper zelf ontbreekt, maar die ten behoeve van de Schepselen door Hem is geschapen.  
Aangezien de wens van de Schepper was om de schepselen te vergenoegen, was het nodig 
voor Hem om iemand te scheppen, die al dat goed zou kunnen ontvangen. En daarom plantte 
hij in de schepping de wens voor en het streven naar genietingen in. Waarom? Er bestaat een 
stelregel, dat alles wat in onze natuur geschapen is, is door de Schepper geschapen. De vraag: 
‘Waarom plantte Hij in ons een zulke natuur in?’ - behoort tot de toestand vóór het begin van 
de schepping, dat zijn wij niet in staat te begrijpen. Wij begrijpen slechts datgene, wat tot de 
schepping behoort, maar niet vóór of na de schepping. Daarom is onze aard zodanig, dat wij 
genieting kunnen ontvangen slechts in overeenstemming met onze wens en het streven ernaar. 
Bijvoorbeeld, als een mens honger heeft, dan geniet hij van een maaltijd, en als hem eten 
voorschotelt terwijl hij geen trek heeft, dan kan hij geen genieting ondervinden. Vandaar, dat 
in alles bestaat tekort en zin vulling. Hoe groter is een wens, hoe groter is genieting bij het 
vullen daarvan. 
 
2) De wens om te ontvangen met al zijn verscheidenheid is vanaf het begin in het 
Scheppingsplan inbegrepen. Deze is onlosmakelijk met de sjefa verbonden, die de Schepper 
voor ons had voorbereid. De "wens om te ontvangen" - dat is een vat, en de "sjefa" is een 
licht, dat dit vat (klie) vult. Dit licht (or) en zo'n vat - dat is waar de geestelijke werelden uit 
bestaan. Zij zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Samen dalen zij van boven naar 
beneden neer, van de ene traptrede naar een andere traptrede. Hoe verder deze traptredetreden 
zich van de Schepper verwijderen, des te grover en groter de "wens om te ontvangen" wordt. 
Men kan ook omgekeerd zeggen: hoe grover en groter de "wens om te ontvangen" wordt, des 
te verder gaan de traptredetreden zich van de Schepper verwijderen. Dat doet zich voor, totdat 
de wens op de laagste plaats aankomt, de plaats, waar de "wens om te ontvangen" haar 
maximale omvang bereikt. Deze toestand is juist de gewenste en noodzakelijk om met stijgen, 
dus met de correctie, te beginnen. Deze plaats heet de wereld Asieja. In deze wereld heet de 
"wens om te ontvangen" het "lichaam van de mens", en de sjefa, het licht, heet het "leven van 
de mens". Het hele verschil tussen de hoge werelden en deze wereld = "olam haze", komt 
erop neer, dat in de hoge werelden de wens om te ontvangen nog niet helemaal grof is 
geworden. Deze wens is nog niet helemaal van het licht afgescheiden. In onze wereld 
daarentegen bereikte de wens om te ontvangen haar uiteindelijke ontwikkelingsfase en is 
volledig van het licht afgescheiden.  
 
3) De bovengenoemde orde van de ontwikkeling van de "wens om te ontvangen" is van boven 
naar beneden onderworpen aan de volgorde van de vier stadia, ofwel 4 "bchienot" genoemd 
(mv. van ‘bchiena’). Deze orde ligt besloten in de geheime code van de vierletterige Naam 
van de Schepper. Aan de orde van deze vier letters HaVaJ"A (joed-hej-vav-hej – deze naam 
wordt normalieter niet in de juiste volgorde van deze 4 letters geschreven en uitgesproken om 
de Naam niet ijdel op te noemen en dat is een voorschrift van de Thora – vert.) is het gehele 
Heelal onderworpen. Deze letters komen overeen met 10 sfirot (mv. van sfira – uitstraling van 
licht van bepaalde grootte en kwaliteit – vert.): chochma, biena, tieferet (of zeir anpien), 
malchoet en hun wortel. Waarom spreken wij dan van tien? Omdat de sfira tieferet bestaat uit 
zes sfirot: chessed, gvoera, tieferet, netsach, hod en jessod. De wortel van deze sfirot heet 
"kether", maar hij wordt vaak niet gerekend tot de opsomming van de sfirot en daarom 
spreekt men afgekort over Choe"B Toe"M. Deze vier bchienot overeenkomen met vier 
werelden: Atsieloet, Brieja, Jetsiera en Asieja. De wereld Asieja sluit tevens deze (ofwel 
onze) wereld (olam haze) in. In deze wereld bestaat er geen schepsel, dat zijn wortel niet in de 
Oneindige Wereld, in het Scheppingsplan heeft. Het Scheppingsplan is de wens van de 
 
11

---

Schepper om schepselen het hoge genot te verschaffen. Dit plan impliceert zowel het licht als 
het vat. Het licht gaat direct uit van de Essentie van de Schepper, terwijl de "wens om te 
ontvangen" door de Schepper opnieuw uit niets is geschapen. Opdat de "wens om te 
ontvangen" haar toestand van de uiteindelijke ontwikkeling dient te bereiken, is het 
noodzakelijk dat deze wens samen met het licht de vier werelden: Atsieloet, Brieja, Jetsiera 
en Asieja (ABieJ”A) doorloopt. En dan beëindigt de ontwikkeling van de Schepping: het licht 
en het vat, en deze worden genoemd: het lichaam en datgene wat binnen de Schepping is - het 
licht des Levens.  
 
Het verband dat bestaat tussen de Schepper en de schepping heet ‘Oneindige Wereld’ (Ejn 
Sof). Namen aan het hoge licht geven lagere wezens bij het begrijpen ervan. Aangezien de 
wens van de Schepper was om schepselen te vergenoegen, schiep Hij degene, die wie van 
Hem het goede zou kunnen ontvangen en daarvoor was het afdoende om de wens genieting te 
ontvangen te scheppen die ‘malchoet’ heet, ofwel ‘Oneindige Wereld’. Oneindigheid – omdat 
de malchoet in die toestand voor zichzelf ontvangt, waarbij zij generlei beperking in het 
ontvangen verricht. In het vervolg beperkt en inkrimpt de malchoet zichzelf ten aanzien van 
het ontvangen van het licht (genieting). Het is gezegd, dat de wens om te ontvangen wordt 
definitief in de wereld Asieja gevormd. Dus, bevindt de allerhoge wens om te ontvangen zich 
in de wereld Asieja?! Maar Asieja is toch bchiena sjoresj (staduim wortel, stadium nul – 
vert.), heeft het allerlaagste licht, terwijl in de wereld A’K (Adam Kadmon – de wereld die aan 
de vier bovengenoemde geestelijke werelden vooraf gaat – vert.) schijnt het licht kether (or 
kether). Het begrip ‘wereld Asieja’ heet twee betekenissen:  
 
a) 
het hele stadium vier (bchiena dalet) heet de wereld Asieja; 
b) 
de wereld Asieja op zichzelf. 
 
Om de betekenis van het eerste begrip te begrijpen dient men te weten, dat het voltooide vat 
heet ‘bchiena dalet’, maar in werkelijkheid bevindt het echte vat zich al in de bchiena alef (het 
stadium één). Kether – dat is ‘de wens om scheppingen te vergenoegen’; chochma – ‘de wens 
om deze genieting te ontvangen’ – is terstond gevuld met licht. De klie dient echter nog vier 
stadia doorlopen tot zijn uiteindelijke ontwikkeling. Wij bestuderen alles uitgaande van onze 
aard, aangezien alle wetten gaan van de geestelijke wortels uit. In onze wereld hangt een 
grootte van menselijke genieting af van de kracht van zijn streven ernaar: bij een 
hartstochtelijke wens is ook genieting groot, daarentegen bij een kleine wens is genieting 
gering. Opdat een mens de ware wens zou bevatten zijn twee voorwaarde nodig:  
 
a)  een mens kan niet streven naar datgene, waar hij nooit eerder over had gehoord; hij 
dient te weten wat hij wenst, dus, dient ooit dat gehad te hebben; 
 
b)  bij hem kan geen streven ontstaan voor datgene, wat sowieso zich in zijn handen 
bevindt. Daarom dienen vier stadia in de ontwikkeling van klie te zijn voor het 
aannemen door klie van zijn uiteindelijke vorm.  
 
Malchoet ontving het hele licht in de Oneindige wereld. Maar vat gekenmerkt wordt door het 
verschil van eigenschappen met die van de Schepper, wat in de Oneindige wereld niet 
geweest was. Bij de volgende ontwikkeling van het vat vergewissen wij ons, dat het ware vat 
is tekort, niet het ontvangen van licht, maar integendeel, zijn tekort. In de wereld Asieja 
ontvangt klie überhaupt niets. Omdat die wens slechts nemen, daarom juist is klie het ware 
vat. En die is zo ver van de Schepper, dat het niets weet over zijn wortel, en de mens is 
gedwongen om te geloven, dat hij door de Schepper is geschapen, echter dat waar te nemen is 
 
12

---