www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
485
yürüdüblər və yürüdürlər. Bunun nəticəsində, əsarət
dövrlərində ən çox milli şüuru (milli mənliyi) zədələnən
Azərbaycan türkləri olmuşdur ki (hazırda bu siyasəti
İranın fars-molla rejimi Güney Azərbaycan türklərinə
qarşı həyata keçirirlər), onlar azadlıq əldə etdikdən sonra,
milli ideyanın formalaşması məsələsində problem
yaşayırlar. Bunun səbəbi də bəllidir, çünki həmişə hansısa
bir etnos milli azadlıq hərəkatında aparıcı rol oynamışdır.
Tarixi bir reallıqdır ki, İran-Pəhləvi və çar Rusuyasında
əksər inqilabların aparıcı qüvvəsi türklər olmuşdur. Bu
baxımdan, vaxtilə çar Rusiyası, Sovet Rusiyası və İran
pəhləvi rejimi daha çox türklərə qarşı assimilyasiya
siyasəti yürütmüşlər, onların varisləri də bu siyasəti davam
etdirirlər.
Türkçülük və azərbaycançılığın alternativlik, yoxsa
eynilik
təşkil
etməsi
məsələlərində
bu
ideyaların
sinergizmindən çıxış edən Azərbaycan filosofu, professor
Əbülhəsən Abbasovun da fikrincə, milli ideologiya problemi
araşdırılarkən milli mənəvi dəyərlər və çağdaş dövrün
tələbləri arasında uzlaşma olmalı, ancaq milli maraqlar burada
üstün mövqe tutmalıdır: «Milli dövlətçilik ideologiyası
bütövlükdə cəmiyyətin həyat və fəaliyyətini, ictimai
münasibətləri zəruri olan istiqamətdə və məzmunda təşkil etmək,
milli maraqların həyata keçirilməsini gerçəkləşdirmək üçün
praktiki vəzifələrin həll edilməsinə yönəldilmiş biliklərin
sintezidir. Yalnız ümummilli mənafeyə, milli birlik və ictimai
tarazlıq tələblərinə cavab verdikdə milli ideologiya öz
missiyasını daşımağa qadir olur. Məhz bu mahiyyətdə və
statusda milli ideologiya hakim ideologiya səviyyəsinə yüksəlir,
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
486
486
bir sosial qrupun və yaxud da ayrıca bir siyasi partiyanın deyil,
bütöv xalqın maraqlarını ifadə və müdafiə edir» [2, 29].
Onun fikrincə, azərbaycançılıq ideyası milli ideologiya
ilə eyniləşdirilməməli, yaxud da onun nümunəsi kimi nəzərdən
keçirilməməlidir. Belə ki, azərbaycançılıq milli ideologiyanın
tərkib hissəsindən yalnız biridir. Bu mənada, azərbaycançılığın
daxil olduğu milli ideologiyanın tərkib hissələrinə aşağıdakı
prinsiplər aiddir: 1. Suverenlik; 2. Demokratiya; 3. Respublika-
çılıq; 4. Ədalət; 5. Millilik (millətləşmə); 6. Azərbaycançılıq;
7.Müxtəliflik vasitəsilə birliyə (vahidliyə) cəhd etmə; 8.
Tolerantlıq; 9.Sinergizm; 10. Zəruri məhdudiyyət (qadağa) [2
a
,
95]. Ə.Abbasov qeyd edir ki, azərbaycançılıq yüksək milli
nizam-intizamın, dövləti şüurun, birgəyaşayış və birgəfəaliyyət
mədəniyyətinin həm səbəbi, həm də nəticəsidir: «O
(azərbaycançılıq-F.Ə.), fikrimizcə, hər bir azərbaycanlının
şüurunda, həyat tərzində, əmək fəaliyyətində aparıcı mövqe
tutmalı və daim təbliğ olunmalıdır. Ona yalnız bu günün ideya-
siyasi baxışlar sisetmini modernləşdirən prinsip kimi yanaşmaq
düzgün olmazdı. Azərbaycançılığın əhəmiyyətli rolu perspektiv
təfəkkürün və həyat tərzinin formalaşdırılmasındadır. Və burada
özünəməxsusluqla beynəlmiləlçiliyin üzvi vəhdətinin nəzərə
alınması ümdə əhəmiyyət daşıyır. Belə ki, azərbaycançılıq heç
də bəsit mənada özünə qapalılıq deyil. O, cəmiyyət üzvlərini,
sosial qrupları, etnik icmaları bir millət kimi konsoldasiyaya
gətirməklə yanaşı, onların dünyaya açıqlığını da təmin etməli,
faydalı ünsiyyət və əlaqəni qidalandırmalıdır. Hesab edirəm ki,
millətin ümumi maraqlarının formalaşmasında, bu maraqlardan
irəli gələn məqsədlərin müəyyənləşməsində, ümumi maraqların
formalaşması və reallaşması prosesinə subyektiv mövqedən
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
487
müdaxilənin qarşısının alınmasında azərbaycançılıq prinsipi
xüsusi yer tutmalıdır» [2, 39].
Ə.Abbasovun bu fikirlərinə qatılaraq hesab edirik ki,
doğrudan da azərbaycançılıq yalnız modernləşməni deyil,
özündə
«mühafizəkarlığ»ı
da
əks
etdirməlidir.
Bu
«mühafizəkarlıq» heç də keçmişə qayıtmaq anlamına
gəlməməlidir. Burada əsas vacib olan milli mənəvi dəyərlərlə
müasirliyi uzlaşdırmaq, bu zaman Ə.Abbasovun da dediyi kimi,
üstünlüyü birinciyə verməkdir. Yəni hər zaman modernləşmə nə
qədər zəruri olursa olsun, milli mənəvi dəyərlər həmişə bir
addım öndə olmalıdır. Bu mənada, modernləşmə, qloballaşma,
beynəlmiləlçilik
ideyaları
adı
altında
azərbaycançılığı
gücləndirmək nə qədər zəruridirsə, türkçülük və islamçılıq
ideylarını qoruyub saxlamaq ondan daha çox zəruridir. Digər
tərəfdən unutmamalıyıq ki, Azərbaycan milli ideoloqları
Azərbaycan milli ideyasını – Azərbaycan türkçülüyünü (indiki
anlamda azərbaycançılığı) irəli sürərkən təməl prinsiplər kimi
türkləşməyi, müasirləşməyi və islamlaşmağı bir yerdə
götürüblər. Ancaq buradakı müasirləşmə-yeniləşmə heç də
Qərbin-Avropanın ideyalarının kor-koranə Azərbaycanda tətbiq
edilməsi deyil, daha çox türklüyün və islamlığın ruhundakı
yeniliyin gücləndirilməsi olmuşdur. Çünki türklüyün və
islamlığın ruhu həmişə yeniləşmə ilə paralelik təşkil etmişdir.
Ancaq burada problem doğuran məsələ ondan ibarətdlir
ki, türklüyün və islamlığın ruhuna saxta beynəlmiləlçilik təsir
etdikdə, bu ideyalar sözün həqiqi mənasında müasirliklə
ayaqlaşa bilməmişdir. Çünki bu cür «yeniləşmə» onları irəliyə
aparmaq əvəzinə geri salmış, bununla da Türk-İslam dünyasında
müəyyən problemlər meydana çıxmışdır. Şübhəsiz, bu cür
«yeniləşmə»nin türklüyə və islamlığa təsiri Türk-İslam dünya-
Dostları ilə paylaş: |