www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
549
sərhədləri çərçivəsində yaşayanlar da Azərbaycan vətəndaşlarıdır.
Ancaq bütün bunlarla yanaşı, hər iki müstəqil ölkənin vətəndaş-
larının böyük əksəriyyətinin türk kimliyini, türk dilini, türk
ədəbiyyatını, türk fəlsəfəsini və sairəni paylaşması çox təbii bir
haldır.
Bizcə, modernləşmənin vacibliyi, dövlətçiliyin qorunması,
bütün etnik azlıqların maraqlarının nəzərə alınması adı altında
türkçülüyün az qala radikal millətçilik, tarixə qovuşmuş və milli
ruhlu azərbaycançılıqdan tamamilə fərqli bir ideya kimi qələmə
verilməsi doğru deyildir. Hər bir milləti yaşadan və onun varlığını
təsdiq edən milli ideyadır. Milli ideyanın son nöqtəsi isə milli və
müstəqil dövlətin yaranmasıdır. Əgər biz Azərbaycan türkçülüyü
ideyasını – azərbaycançılığı doğru şəkildə mənimsəsək, dünya
xalqları arasında milli varlığımızı sona qədər sürdürmək çətin
olmaz. Ancaq bu cür mənəvi-ideoloji məsələlər üzərində çalışan
tədqiqatçı kimi hesab edirik ki, milli kimliyini, milli dilini, milli
mədəniyyətini, milli tarixini (tarix fəlsəfəsini), milli ədəbiyyatını,
bir sözlə milli mənlik şüurunu vaxtında dərk etməyən bir millət,
bir toplum üçün dünya millətləri arasında özünü ifadə etmək də
çətin olar. Çünki hər bir millətin tarix fəlsəfəsi o millətin keçmiş
təcrübələri olmaqla yanaşı, eyni zamanda milli prinsiplərinin, milli
şüurunun da arxividir [246, 135].
Hər bir Azərbaycan vətəndaşının milli mənəvi dəyərləri,
yəni vahid vətəni, vahid dövləti qorumaq baxımından milli ruhlu
azərbaycançılıq ideyasının vacibliyini dərk etməsi ilə yanaşı,
Azərbaycanda sayca çoxluq təşkil edən türklərlə, azlıq təşkil edən
etnik qrupların (talış, ləzgi, tat, avar və b.) kimliyinə və dilinə
sahib çıxmaları da təbii qarşılanmalıdır. Əks təqdirdə bir dövlətdə
sayca əksəriyyəti təşkil edən Azərbaycan türklərinin, eləcə də
etnik azlıqların keçmişi ilə gələcəyi arasında bağ qırılar, bununla
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
550
550
da vahid millətin üzvləri vəhdətlikdən parəkəndəliyə üz tutarlar.
Xüsusilə də, Azərbaycan Respublikasının yaranmasında mühüm
rol oynayan və onun nüvəsini təşkil edən Azərbaycan türklərinin
azərbaycanlı siyasi kimliyi ilə yanaşı, türk kimliyini və türk dilini
qəbul etmələrini də təbii qəbul etmək lazımdır. Çünki hər hansı
millətin varlığı o zaman əbədiyyən mümkün olar ki,
L.N.Qumilyovun təbrincə desək, millətin və yaxud etnik birliyin
hər hansı fəal qurucusu özünü əcdadlarının tutduğu xəttin
davamçısı kimi görür və ona-milli ideyaya nə isə əlavə etmək
istəyir. Bir növ üzərində keçmişlə varisliyin itməməsi və gələcək
nəsilə ötürülməsi üçün, hansısa milli bir missiyanın olmasına
inanır [263, 93].
Azərbaycan türkləri ilk növbədə, onun aydınları belə bir
missiyanın məsuliyyətini dərk edirlər. Məhz bu milli missiyanı
dərk etməyin nəticəsi kimi də, onlar dövlətçilik, vətənçilik,
xalqçılıq mənalarında milli ruhlu azərbaycançılıq ideyasının
vacibliyini irəli sürməklə yanaşı, Azərbaycan türklərinin etnik
kimliyini və milli dilini də qoruyub yaşatmağa çalışırlar. Çünki
bunlar olmadan Azərbaycan milli ideyasından – azərbaycançılıq-
dan bəhs etmək mümkün deyildir. Ən azı ona görə ki, milli ruhlu
azərbaycançılıq ilk növbədə, Azərbaycan türklərinin müstəqil
etnik kimliyi və milli dili uğrunda mübarizə nəticəsində yaranmış,
bunun nəticəsi olaraq 1918-ci ildə Azərbaycan Cümhuriyyəti
qurulmuşdur. Azərbaycan Cümhuriyyəti isə, digər etnik azlıqların
rolunu azaltmadan, ancaq Azərbaycan türklərinin də aparıcı
rolunu inkar etmədən keçmişdən süzülüb gələn milli mənəvi
dəyərlərin çağdaş dövrün tələblərinə uyğunlaşdırılmış milli ideya-
sının nəticəsi idi. Sadəcə, əvvəlki dönəmlərdə də olduğu kimi
(Ağqoyunlular, Qaraqoyunlular, Səfəvilər, Qacarlar və b.),
Azərbaycan türkləri yeni qurduqları dövləti yalnız bir türk dövləti
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
551
kimi görməmiş, ona görə də yeni dövlətə «Azərbaycan» adı
verməklə bütün azərbaycanlılar üçün ortaq nöqtədən çıxış etdik-
lərini rəsmən ortaya qoymuşlar. Ancaq bununla yanaşı, Azərbay-
can milli ideoloqları təbii haqları olaraq Azərbaycan Cümhuriy-
yətinin dövlət dilini türk dili elan etmiş və bayraqlarında türklüyü
ifadə etmişlər ki, istər Cümhuriyyət dövründə, istərsə də bir
müddət Sovet Azərbaycanı dövründə (1937-ci ilədək) etnik
azlıqlar tərəfindən bu heç bir narazlıq ilə qarşılanmamışdır.
Ancaq yuxarıda da qeyd etdiyimiz kimi, sonrakı
dönəmlərdə artıq sovet ideoloqları vahid Azərbaycan
dövlətçiliyinin təməlini sarsıtmaq, milli mənlik şüurunu
zədələmək üçün bir tərəfdən Azərbaycan türkçülüyü ideyasına –
milli azərbaycançılığa qarşı hücuma başlamış, digər tərəfdən
türklər başda olmaqla azərbaycanlı siyasi kimliyi altında
bütövləşən, vahidləşən siyasi bir milləti on üç etnik «millət»ə –
erməni, fars, rus, kürd, talış, ləzgi və başqalarına bölmüşlər [154
a
,
121-122]. Şübhəsiz, sovet ideoloqarı onu bu gün üçün, yəni
Azərbaycanın bir gün müstəqil yaşaya biləcəyinə və həmin müstə-
qillik dövründə mərkəzdənqaçma meyillərinə hesablamışlar.
Bunun ən bariz nümunəsi hazırda mövcud olan Dağlıq
Qarabağdakı erməni separitzmidir. Ancaq müstəqil Azərbaycan
Respublikasının həyatında bu yeganə hal olmamış, başqa etnik
azlıqlar arasında da müəyyən dövrlərdə (1992-1993-cü illərdə)
mərkəzdənqaçma halları baş vermişdir.
Ona görə də, milli şüurumuzda baş verən dəyişiklərdən
doğru nəticə çıxarmalı, keçmişlə bu gün arasında varislikdən, ya
da milli şüurun bərpasından bəhs edərkən elmi obyektivliyi
gözləməli və süni, kosmopolit düşüncələrdən uzaq olmalıyıq. Bu
baxımdan bugünkü azərbaycançılıq ideyası sovet dövründə zorla
şüurumuza yeridilmiş kosmopolit azərbaycançılığa deyil,
Dostları ilə paylaş: |