www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
65
baxımdan, həmin dövrdə milli-demokratik cəbhəni təmsil edən
ziyalılarımızdan bir qisminin, müsəlman-türk dünyasının nicatı
üçün İslamla çulğalaşmış Türklüyə (Ə.Hüseynzadə və b.),
digərlərinin Türklüklə çulğalaşmış İslama (Ə.Ağaoğlu və b.)
üstünlük verməsi təbiidir.
Türkçülüyün yaranması məsələsinə ümumi şəkildə nəzər
yetirsək görərik ki, bütövlükdə türkçülük üç mərhələdən: 1)
mədəni türkçülük (dil, ədəbiyyat, tarix və s. sahələrdə türkçü-
lük); 2) siyasi-ideoloji türkçülük (Türk xalqlarının birliyi,
Turan birliyi və s.); 3) etnik türkçülük (Türkiyə türkçülüyü,
Azərbaycan türkçülüyü, Türküstan türkçülüyü və s.) keçmişdir.
Mədəni türkçülük. Türkçülüyün ilk mərhələsi olan
mədəni türkçülüyün yaranmasına başlıca səbəb XVIII əsrdən
başlayaraq müsəlman dövlətlərinin, o cümlədən Osmanlı və
Səfəvilər kimi türk imperiyalarının Avropa dövlətləri ilə
müqayisədə elm, təhsil, texnoloji və başqa sahələrdə geri
qalması, get-gedə tənəzzülə uğraması idi. XIX əsrdən etibarən
türk aydınları bundan çıxış yolu axtarmağa başlamış və belə
nəticəyə gəlmişlər ki, tənəzzüldən qurtulmaq üçün yalnız Avropa
mədəniyyətini, texnologiyasını təqlid yetərli ola bilməz. Bu
baxımdan, onlar bir millət üçün vacib olan soykök, dil,
mədəniyyət və tarix sahələrini tədqiq etməyə başlamış, bununla
da türkçülüyün ibtidasının, yəni mədəni türkçülüyün əsasını
qoymuşlar. Əslində ilk türk aydınları sistemli şəkildə deyil, daha
çox parakəndə halda türk dili, türk ədəbiyyatı, türk mədəniyyəti
sahəsində müəyyən işlər görüblər. Ancaq bütün türk
coğrafiyasında bir-birindən xəbərsiz, sistemsiz şəkildə yaranan
mədəni türkçülük çox keçmədən ümumtürk mədəniyyətini,
ədəbiyyatını, dilini hədəfləmişdir. Bununla da, türk coğrafiyasını
özündə əhatə edən mədəni «Türk birliyi» və yaxud da «Turan
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
66
66
birliyi» ideyaları yaranmışdı. Fikrimizcə, ümumiyyətlə türklüyü
və türkçülüyü də bir-birindən fərqləndirmək lazımdır. Türklük
daha çox sadəcə şəxsi kimliyini, danışdığı dili, tapındığı adət-
ənənələri türk olaraq qəbul edib bununla kifayətlənməkdirsə,
türkçülük millətdə milli ruh, mili düşüncə, milli özünüdərk
uğrunda mübarizə aparmaq, bir sözlə onu məfkurə halına
gətirməkdir. Bunu, M.Ə.Rəsulzadə belə ifadə etmişdi:
«Türklüklə türkçülük arasında böyük fərq vardır. O fərq nədir?
…Millətdə milli ruh, milli düşüncə, milli özünütanıma, milli
şəxsiyyət lazımdır. Biz millətə bunu verməyə çalışırız» [34,
260].
Qeyd edək ki, mədəni türkçülük XIX əsrin ikinci
yarısından başlayaraq, eyni vaxtda Türkiyə, Azərbaycan,
Krım, Türküstan, Uyğurustan və başqa türk ellərində yaşayan
aydınlarımızın – İ.Şinasi, Əhməd Vefik Paşa, M.Cəlalləddin
Paşa, Süleyman Paşa, Şeyx Süleyman Əfəndi, Ə.Cevdət,
Ə.Mithəd, A.A.Bakıxanov, M.F.Axundzadə, N.Kamal, H.Zər-
dabi, Ş.Mərcani, İ.Qaspıralı və başqalarının mədəni-fəlsəfi
irsində özünü büruzə vermişdi. Fikrimizcə, ilk dövrlərdə
türkçülüyün siyasiləşə bilməməsinə əsas səbəb dini-ideoloji
amillər, yəni sufilik, mövlanəlik, şiəlik, osmançılıq, islamçılıq
və b. təlimlərin təsiri altında olması olmuşdur. Bu mənada ilk
siyasi türkçülərdən Y.Akçuraoğlu düzgün qeyd edirdi ki, XIX
əsrin ikinci yarısında türkçülükləri aydın və şüurlu olan
Osmanlı türk ziyalıları (Ə.Vefik, M.Cəlaləddin, Süleyman
Paşa və b.) belə siyasətdə türkçülüyə deyil, «islam birliyi» və
«osmanlı milliyyəti»nə önəm vermişlər. Ən yaxşı halda bu
dövrdə türkçülük həmin anlayışlarla qarışmış şəkildə
olmuşdur [22, 80].
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
67
Azərbaycanda da mədəni türkçülüyün meydana çıx-
ması yeniləşmənin, maarifçiliyin və ilkin İslama qayıtmanın
təsiri altında XIX əsrin ikinci yarısında başlamışdır.
Fikrimizcə, XIX əsrdə A.A.Bakıxanov, M.F.Axundzadə,
S.Ə.Şirvani, H.Zərdabi və başqaları mədəni türkçülüyün
(siyasi-ideoloji mənada) Azərbaycanda ilk nümayəndələri
olmuşlar. Mədəni türkçülük A.A.Bakıxanovun milli «Tarix»-
indən başlamış, Axundzadənin türkcə yazdığı komediyaları ilə
davam etdirilmiş və Zərdabinin milli ruhlu «Əkinçi»si ilə
milli status almağa qədəm qoymuşdur (kitabın 1-ci hissəsinə
baxmalı).
Qeyd edək ki, Ziya Gökalp da M.F.Axundzadəni və
İ.Qaspıralını Rusiyada yetişən iki böyük türkçü kimi qələmə
vermişdir [88, 27]. Ancaq biz daha çox Y.Akçuraoğlunun bu
məsələ ilə bağlı fikri ilə razılaşaraq hesab edirik ki, Krım
türklərindən İsmayıl bəy Qaspıralı M.F.Axundzadə ilə
müqayisədə həm nəzəriyyədə, həm də əməldə türkçülüyə daha
çox xidmət etmişdir. Qaspıralı «Türküstan üləması» əsərində
yazırdı ki, İslam fəlsəfəsinin və elminin tarixi araşdırlarsa, bir
çox alimlərin türk və türküstanlı olduqları görülər. Onun
fikrincə, vaxtilə türk alimləri müsəlmanların-türklərin indi-
indi alışdığı dünyəvi elm və təhsili tədris etmişlər: «Avropada
dünyəvi elmlər az olan bir zamanda Türküstanda müstəqil əqli
və nəqli elmlər olmuşdur» [128, 5]. Bununla da, o, bir
tərəfdən İslam dininin həyatında türklərin mühüm mövqe
tutmasını, digər tərəfdən isə onların həmişə dünyəvi bir millət
olmasını göstərmək istəmişdi. Başqa sözlə, Qaspıralının bu
fikirləri türkçülük adına yeni bir dönəmin əsasını qoymuşdur.
Türkçülük şüarı «dildə, fikirdə və əməldə birlik» olan
Qaspıralı bu ideyalarını bütün türklərin ortaq qəzeti olan
Dostları ilə paylaş: |