______________Milli Kitabxana_______________
Səməd
əlindəki şüşəni "xolodilnik"in üstünə
taqqıldatdı,
əmisinin
xəbərdarlığına baxmayaraq, doğrudan da "zəhləsi gedən" Müslümü hirslə
itələyib pivə götürdü, açıb başına çəkdi.
-
Filosof bu fikirdədi ki, materiya birincidi, şüur ikinci. Qarın boş olanda
baş işləmir. Mənim özümün sənə o qədər sualım var ki, uc-uca calasam, səhərə
qədər qurtarmaz. Başla, əmi, nə deməlisən de!
Sultan da şüşəni "xolodilnik"in üstünə taqqıldatdı.
-
Marş, marş! Duş! Birinci duş! Gün batandan sonra da od yağır...
Pəncərələrin, qapıların hamısı açıqdı, yenə hava tərpənmir. Xəzri olmuyanda
batır da Bakı. Dünəndən bəri Məhərrəmin duşudu məni saxlayan. Su yaxşı gəlir
burda. Əla duşdu!..
Sultan danışa-danışa, bələdçilik eləyib, onu qapının arxasındakı dəyirmi
foyedə palma ağacının yanından sola, qaranlıq dəhlizə apardı, işığı yandırıb,
dəhlizin sağındakı qapını itələdi. Əmisi bir şey deməsə də, Səməd başa düşdü ki,
dəhlizin solundakı vanna otağı bu mərtəbədəki ikinci ailənin, yəni "bacanaq"
Xalıq Qudalovundu. Əmma bu mərtəbədə cəmisi iki mənzilin üzbəüz qapıları
kimi, vannaların üzbəüz qapıları da heç bir təəssürat oyatmadı. Səbəbi yəqin bu
idi ki, əmisinin iniltisini eşitdiyi andan hər küncündə bir mismar işıldayan qapaq
gözlənilmədən görünüb, "Çax-çux", "Həyula", "Kobra", "Mayor Qudalov",
"Polkovnik Qudalov", "İki dəfə qəhrəman" adlarında çoxadlı. Çoxüzlü cani ilə
bütün Bezobraziyeni də çəkib bu evə gətirdiyinə baxmayaraq, Səməd caninin
özü ilə birgə ətrafındakıları da həbs ərəfəsində çapalayıb nə isə eləməyə çalışan,
əmma öz ölümlərini yaxınlaşdırmaqdan başqa bir şeyə qabil saymadığına görə
burdakı qapıların qabaq-qarşılığına əhəmiyyət vermədi. Əmisinin ardınca içəri
girib, ikinci bir saray genişliyində böyük su çəni, nəhəng samovar, qaz plitələri
və qırmızı məxmərlər arxasında yan-yana "duş"lar, "vanna"lar görəndə isə,
qapıların qabaq-qarşdığını da unudub, valehlik göstərdi.
-
Bu nə dəm-dəsgahdı, ay əmi!
Sultan köynəyini soyuna-soyuna qımışırdı.
-
Hə, belədi!.. Üç vanna, üç duş! Kefin hansını istəyir, seç. Öyrədimmi?
Özün aça bilərsən?
Səməd sarımtıl yağ boyalı divarlarda qoşa-qoşa lampalara, döşəmədə əlvan
metləxə, qara dəri "tyubik"lərə, dəmir ayaqlı uzun stol üstündə balıqqulağı
külqabılara baxırdı.
-
Məhərrəm Abbasoviçin ailəsi böyük deyil ki! Neynir bu qədər dəm-
dəsgahı?!
______________Milli Kitabxana_______________
-
Ailənin əsas mənzili başqa yerdədi. Bura ayrı cür evdi. - Sultan divar
şkaflarından birinin qapısını aralayıb, yan-yana asılmış açıq mavi köynəklərin
çiyinlərində
general-leytenant,
general-mayor,
polkovnik,
podpolkovnik
paqonlarını göstərdi.
-
Aydındı?..- Necə deyərlər, quş gəlsə qanad salar, dəvə gəlsə dırnaq
salar! Əmma sən öz şəxsi mənzilin kimi ola bilərsən burda. Lazım gəlsə
palmanın o yanındakı kabinetlərdən birinə də yiyələnə bilərsən. Bura ayaq basan
adamların imtiyazları böyükdü. Bildin?
Sultan divar şkaflarından ikincisini açıb, paltarını asıb, məxmər pərdələrdən
birinin arxasına keçdi.
Səməd paltarını "tyubik"lordən birinin üstünə atıb, Müslümün haradansa bir
cüt qara "trusı", bir cüt tor "mayka", bir cüt də ağ, qolsuz kövnək gətirib,
müəmma ilə: - Bu evdə hər şey sənindi, - dediyini esidəndə nə isə Çox dumanlı
narahatlıq hiss etdi. Duşun altında bəlkə hec beş dəqiqə də səbr edə bilməyib,
yalnız başındakı xırda-xırda yaraları ehtiyatla yuyub, çıxıb Müslümün açdığı
üçüncü divar şkafından mələfə götürüb qurulandı, orda-burda zərbə yerlərinin
şişi hələ o qədər də cəkilməmiş bədəninin üstündə biçilmiş kimi rahat paltarı
geyinib, dumanlı narahatlığın səbirsizliyini duya-duya:
-
Mən söhbətə hazıram, əmi, - dedi.
"Söhbət çoxdu..." Əlbəttə, çoxdu. Bütün yol uzunu Səməd demək olar ki hər
on-on beş dəqiqədənbir mürgüləyib, dərhal da nədənsə diksinib oyanmışdı və
vaxtı ilə ağ daş binada, divanda əmisi ilə yanaşı oturan görüntünü - atasını
maşının şüşəsi arxasında, qaranlıqda görmüsdü Əmma sədr Mədəd "Sultanı
dinlə! Sultanı dinlə!" – sözlərindən başqa bir şey deməyib yoxa çıxmışdı. Belə
vəziyyətdə, anlaşılmaz qayğı-vük altında, mürgü ilə sərsəmlik arasında
üzülmüşdü. İndi isə, pərdə arxasındakı su şırıltısına qulaq asa-asa, qaz qoxulu
alovun gurultusunda çardaq altında, ocaq qırağında hərəkətsiz Gülgəzi, Torksini,
Abını Oılıncı, kəndi, cəmaatı, hadisələri bütün təfərrüatı ilə görürdü və anbaan
əsəbiləşə-əsəbiləşə elə bil kənar bir iradənin hökmü ilə bir növ mexaniki
danışırdı:
-
Abı açıq-açığına qovdu məni! Qurban əmi də qovdu! Ələsgər müəllim
də! Cəmaat dördəlli yapışıb məndən. Ağsaqqallar qovurlar!
Müslüm bir yandan müomma saçır, son özün də bir yandan! Hamı sirdaşdı
mənim əmimnən, tək Bircə balasından başqa!.. "Vərəsə"dən xəbərim yoxdu,
əmma özüm Varis adlanıram! Atam Elm qurbanı olub,
______________Milli Kitabxana_______________
bilməmişəm! Xalq sürülüb, qırılıb, bilməmişəm! Niyə susmusan, əmi? Niyə kor
böyütmüsən məni?! Təhlükələrdən qorunmaqdan ötrü hökmən kor qalmalıydım
mən?! Hamı, hamı, hətta Cəfər əminin Torksin qızı da həqiqi alim kimi danışır,
mən gözlərimi döyürəm! Ya da, təbii olaraq, hamıya etiraz eləyirəm. İnsanın
məlumatsızlığı lap dəhşətli faciə imiş! Şırıltı arasından gülüş eşidildi.
-
Qayrıama, Dəli Səməd! Deyəsən vəziyyətini hiss eləmisən! Elə ona
görə belə qayrıayırsan.
-
Qayrıayıram! - Səməd yumşaq çəkələkdə ayağını metləxə necə çırpdısa,
pəncəsinə saysız-hesabsız iynə dolmuş kimi, sızıltı sümüyünə işlədi. - Belə getsə,
doğrudan da dəli olacam! O nə "etiket" söhbətiydi?! Məhərrəmov kimi arxası
olan, Rudenkoya söykənən adam da "etiketinin qoparılmağı"ndan qorxarmı,
əmi?! Mənim "cinayət işim" qopardacaq sənin "etiketi"ni?! Bezobraziye niyə
məğlubedilməz olsun axı?! Stalin ölməyibmi?! Mirqəzəb tutulmayıbmı?! Əl-
qolunuz açılmayıbmı?! Heç olmasa qismən açılmayıbmı?! Nə vaxta qədər tək
kimi qalacam! Yoldaşlarım, dostlarım, əmim, Qılıncım, Təftişim var, - əmma elə
təkəm!
Qurban əmi gözümü açdı bir az. Sonra məlum oldu ki, "Vərəsə"ni
gizlətmisiniz məndən. Abı çox şey dedi, əmma başımı dumanlandırmaqdan
başqa bir xeyri olmadı... Atamı görürəm! Bax belə, səni gördüyüm kimi!.. Səsini
eşidirəm! "Sultanı dinlə" deyir!.. Qırx altıncı ildə Naxçıvana "duz" səfəri
aydındı, Mirqəzəb varıydı onda, Pers varıydı, mübarizə gedirdi! İndi niyə süst
kimisiniz?!
...Cəfər əminin, yetimlərin başlarına gələnləri, "on yeddi nəfərin işi"ni təzə
bilmişəm! On iki dekabr qırğınının əsrlərdən gələn siyasi köklərini indi bilirəm!
Vaxtilə mənim həyatımı proqramlaşdırmışdın sən. İki il bundan qabaq bura -
Bakıya göndərəndə dediyin sözlər indi də qulağımdadı: "Hər şey proqram üzrə
gedir, qardaşoğlu. Get oxu, gəl vətənə xidmət elə". Həyatdan baş açmıyan adam
necə xidmət eliyə bilər vətənə?! Vətənim "Midiya" - BağOdEydisə, Bağdaydısa,
niyə indi bilirəm mən bunu?! "Sultanı dinlə! Sultanı dinlə!" Özü tamam aydın
görünür, sevincimi dərdə qarışdırıb gedir! Bu nədi belə?! Antiq dünyaya
düşmüşəm, nədi?!
Sultan yenə qəh-qəhə çəkdi.
-
Antiq dünyaya yox, təzə-təzə həqiqət dünyasına düşürsən! dedi.
Mədəd niyə deyib "Sultanı dinlə?!" Qurban sənə deyir: "Saşa, Pişə-
Dostları ilə paylaş: |